προφέρω: Difference between revisions

|lstext='''προφέρω''': Ἰων. παρατ. προφέρεσκεν, Ἑλλ. Ἐπιγράμμ. 686. 6· μέλλ. προοίσω· ἀόρ. α΄ προήνεγκα· ἀόρ. β΄ προήνεγκον Θουκ. 5. 17· παρ᾿ Ὁμήρ. μόνον ἐνεστ. καὶ παρατ.· γ΄ ἑνικ. ὑποτακτ. ἐνεστ. προφέρῃσι, ὡς εἰ ἐκ τύπου εἰς μι, Ἰλ. Ι. 323. Φέρω ἐνώπιόν τινος, [[πρός]] τινα, [[προσφέρω]], δίδω, [[ἐξάγω]], ὡς [[ὄρνις]]... νεοσσοῖσι προφέρῃσι μάστακα Ἰλ. ἔνθ᾿ ἀνωτ.· νέκυν Ἀχιλῆι Ρ. 121· οἱ μάντιες σφάγια προὔφερον Θουκ 6. 69· [[ἐντεῦθεν]] [[ὥσπερ]] ἐκ ταμιείου πρ. Ἰσοκρ. 11Ε. 2) ἐπὶ λέξεων, [[προφέρω]] ὀνείδεά τινι, [[ἐπιρρίπτω]] ὀνείδη, μομφὰς κατά τινος ἐπί τινι, [[κακίζω]], [[ὀνειδίζω]] διά τι, Ἰλ. Β. 251· καὶ οὕτω, πρ. τινί, κατηγορῶ ἢ [[κατακρίνω]] τινὰ διά τι, λατιν. objicere, exprobrare, μὴ μοι δῶρ᾿ ἐρατὰ πρόφερε χρυσέης Ἀφροδίτης Ἰλ. Γ. 64, πρβλ. Ἡρόδ. 1. 3., 3. 120., 8. 61. 125. Ἰσοκρ. 61Ε· πρ. [[τοὔνομα]] τοῦτο ὡς [[ὄνειδος]] Δημ. 576. 13. 3) [[ἁπλῶς]] «[[προφέρω]]», [[λέγω]] (ἴδε [[προφορικός]]), αὐδάν, μῦθον Εὐρ. Ἱκέτ. 600, Μήδ. 189· πρ. Αἴγιναν πάτραν, [[διακηρύττω]] αὐτὴν ὡς πατρίδα, Πινδ. Ι. 6 (4). 55· πρ. εἰς [[μέσον]] ἢ εἰς τὸ μ., προ [[τείνω]], Πλάτ. Νόμ. 812C, 936A (καὶ [[οὕτως]] ἐν τῷ μέσῳ τύπῳ, ὁ αὐτ. ἐν Φιλήβ. 57Α), 4) [[κάμνω]] λόγον, [[μνημονεύω]], μὴ προσφέρετε τὴν [[τότε]] γενομένην ξυνωμοσίαν Θουκ. 3. 64. πρβλ. 5. 26, Πλάτ. Σοφ. 259D· προσφέρων Ἄρτεμιν, προβάλλων τὸ [[ἀξίωμα]] αὐτῆς, Αἰσχύλ. Ἀγ. 201· πρ. τὰς ἐπονειδίστους τῶν ἡδονῶν, ἀναφέρων ὡς [[παράδειγμα]], Ἀριστ. Ἠθικ. Νικ. 10. 3, 8, πρβλ. Πολιτ. 3. 17, 6· - οὕτω καὶ ἐν τῷ μέσῳ, ζῷα ἀνθρωπίνας πρ. φωνὰς Σέξτ. Ἐμπ. π. Π. 1. 73· ἀναμνήσεως [[χάριν]] πρ. Πολύβ. 4. 66, 10. 5) ἐπὶ μαντείου [[προβάλλω]] ὡς [[ἔργον]] (πρβλ. [[προτίθημι]] Ι. 5), τοῖσι Θηραίοισι πρέφερε ἡ Πυθίη τὴν ἐς Λιβύην ἀποικίην Ἡρόδ. 4. 151· ἡ Πυθίη προφέρει σφι, τὰς Ἀθήνας ἐλευθεροῦν ὁ αὐτ. 5. 63 - Παθ., προὐνεχθέντος τινὶ (γεν. ἀπόλ.), ἐὰν ἤθελε διαταχθῇ τις νὰ πράξῃ οὕτω, Αἰσχύλ. Ἀγ. 964. ΙΙ. παρουσιάζω, δεικνύω, ἐπιδεικνύω, πρ. [[μένος]] Ἰλ. Κ. 479· [[προφέρω]] ἔριδα, ἁμιλλῶμαι, Ὀδ. Ζ. 92· πόλεμόν τινι [[προφέρω]], κηρύττω πόλεμον κατά τινος, Ἡρόδ. 7. 9, 3. - Μέσ., ἀνὴρ [[ὅστις]] ξεινοδόκῳ ἔριδι προφέρηται ἀέθλων, [[ὅστις]] τὸν ξενίζοντα αὐτὸν προκαλεῖ εἰς ἅμιλλαν ἀγώνων Ὀδ. Θ. 210, πρβλ. Ἰλ. Γ. 7. ΙΙΙ. [[πόρρω]] [[φέρω]], [[φέρω]] [[μακράν]], [[ἁρπάζω]] τι καὶ τὸ [[φέρω]] [[μακράν]], προφέρουσα κακὴ ἀνέμοιο [[θύελλα]] εἰς [[ὄρος]] ἢ εἰς [[κῦμα]] πολυφλοίσβοιο θαλάσσης Ἰλ. Ζ. 346, Ὀδ. Υ. 64· [[οὕτως]] ἐπὶ τοῦ θανάτου, πρ. σώματα τέκνων Εὐρ. Μήδ. 1111. IV. θέτω ἢ κινῶ πρὸς τὰ ἐμπρός, [[πόδα]] Εὐρ. Τρῳ. 1332· - ἀκολούθως, [[προάγω]], βοηθῶ, Λατ. proferre, promovere, ἠώς τοι προφέρει μὲν ὁδοῦ, πρ. δὲ καὶ ἔργου, ἀντὶ φέρει [[πρόσω]] τῆς ὁδοῦ, προάγει εἰς τὴν ὁδὸν καὶ εἰς τὸ [[ἔργον]], Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 577· οὕτω, πρ. εἴς τι, συντελῶ, βοηθῶ [[πρός]] τι, Θουκ. 1. 93, πρβλ. Πινδ. Π. 2. 159· [[ὡσαύτως]], πρ. [[πρός]] τι Δίων Κ. 78. 38. - Παθ., κινοῦμαι πρὸς τὰ ἐμπρός, Ἀριστ. π. Ζ. Πορείας 12, 4. 2) ἀμεταβ., ὑπερτερῶ, [[ὑπερβαίνω]] τινά, τινὸς Σιμωνίδ. 165, Ἀνθ. Π. 9. 344 ([[ἔνθα]] κοινῶς φέρεται ὁππόσον Οὐρανίην [[Καλλιόπη]] προφέρει)· μετὰ δοτ. πράγμ., εἴρια καλλονῇ τε προφέροντα καὶ ἀρετῇ τῶν ἀπὸ τῶν ὀΐων, ἔρια ὑπερέχοντα κατά τε τὸ [[κάλλος]] καὶ τὴν ἀξίαν τῶν ἀπὸ τῶν προβάτων ἐρίων, Ἡρόδ. 3. 106· πλούτῳ καὶ εἴδεϊ προφέρων Ἀθηναίων ὁ αὐτ. 6. 127· ἡ [[Νάξος]] εὐδαιμονίῃ τῶν νήσων πρ. ὁ αὐτ. 5. 28, πρβλ. Θουκ. 1. 123., 2, 89· [[ὡσαύτως]], πρ. τινὸς εἴς τι Εὐρ. Μήδ. 1092· ἔν τινι Δίων Κ. 77. 11· - [[ἐντεῦθεν]] [[προφερής]]. V. γεννῶ τέκνα, Ἑλλ. Ἐπιγράμμ. 686. 6. VI. [[φέρω]] [[ἔμπροσθεν]], [[λύχνον]] τινὶ Δίων Κ. 39. 31, πρβλ. 72. 17.