ἀναπείθω: Difference between revisions

|lstext='''ἀναπείθω''': μέλλ. -πείσω, [[καταπείθω]] τινὰ καὶ προσελκύω αὐτὸν πρὸς τὸ [[μέρος]] μου, Ξεν. Ἀπομ. 1. 2, 52, καὶ ἀλλ.: - Παθ., Θουκ. 1. 84. 2) ἐν γένει, [[ἁπλῶς]] [[καταπείθω]] τινά, παρακινῶ αὐτὸν νὰ πράξῃ τι, μετ’ αἰτ. προσ. καὶ ἀπαρ., Ἡρόδ. 1. 124, 156, καὶ ἀλλ., καὶ Ἀττ., ἑπομένου συνδέσμου, ἀναπείθ. ὡς χρή... ὁ αὐτ. 1.123· [[ὡσαύτως]], ἀναπείθ. λόγῳ [[ὅκως]]..., 1. 37· μετὰ διπλῆς αἰτιατ., ἀναπείθ. τινά τι, [[καταπείθω]] τινὰ ὡς [[πρός]] τι [[πρᾶγμα]], Ἀριστοφ. Νεφ. 77. 3) ἀποπλανῶ, ἐξαπατῶ, τινὰ Ἡρόδ. 3.148., 5. 66, Ξεν., κτλ., πληρέστερον, ἀν. χρήμασι, δώροις, [[διαφθείρω]], Ἀριστοφ. Εἰρ. 622, Ξεν. Κύρ. 1. 5, 3· [[χρυσίον]] διδοὺς ἀναπείσεις [[ὅπως]]... Ἀριστοφ. Ἱππ. 473: - Παθ., ἀναπεπεισμένος, διεφθαρμένος διὰ χρημάτων, δωροδοκήσας, δηλ. δεχθεὶς δῶρα, ὁ αὐτ. Σφ. 101· πρβλ. [[πείθω]] ΙΙ. 3.