ἀνακοινόω: Difference between revisions

|lstext='''ἀνακοινόω''': ἀνακοινῶ ὡς καὶ νῦν, τινί τι, Λατ. communicare aliquid cum aliquo, Πλάτ. Κρατ. ἐν ἀρχ. ([[διάφορος]] γραφή, ἀνακοινωσώμεθα). 2) ἀν. τινί, συμβουλεύομαί τινα, Ἀριστοφ. Λυσ. 1177· ἀν. τοῖς μάντεσι Πλάτ. Νόμ. 913Β· ἀν. τοῖς θεοῖς [[περί]] τινος Ξεν. Ἀν. 3. 1, 5· ἀν. τισι ὑπέρ τινος Ἀριστ. περὶ Θαυμ. 133. ΙΙ. Μέσ., μετὰ παθ. παρκμ. ἀνακεκοίνωμαι Ξεν. Ἀν. 5. 6, 36: ― [[κυρίως]] συνενοῦμαι, εἶμαι ἐν συγκοινωνία· [[οὕτως]] ἐπὶ ποταμοῦ, ἀνακοινοῦται τῷ Ἴστρῳ τὸ [[ὕδωρ]] Ἡρόδ. 4. 48· [[οὕτως]], ἀν. τὸ [[ὕδωρ]] πρὸς τὴν πηγὴν Παυσ. 5. 7, 3, πρβλ. 8. 28, 3. 2) κατὰ πολὺ ὅμοιον τῷ ἐνεργ. [[μεταδίδω]], τινί τι Θέογν. 73 (κατ’ ἀνώμαλ. προστακτ. ἀνακοίνεο)· Ξεν. Ἀν. 5. 6, 36, κτλ. ἀνακοινοῦσθαί τινι, συμβουλεύεσθαί τινα, Πλάτ. Πρωτ. 314Β. Ξεν. Ἑλλ. 6. 3, 8· πρὸς τοὺς οἰκέτας ἀνακοινοῦται Θεόφρ. (;)· ἀπολ., βουλομένους ἀνακοινοῦσθαί τε καὶ ἐς λόγον ἐλθεῖν Ἀριστοφ. Νεφ. 470, πρβλ. Πλάτ. Πρωτ. 349Α. ― Ἴδε Πιερσ. Μοῖρ. σ. 20 καὶ πρβλ. [[συμβουλεύω]].