ἐφορμέω: Difference between revisions

|lstext='''ἐφορμέω''': Ἰων. ἐπορμέω: μέλλ. -ήσω· - [[μένω]] ἠγκυροβολημένος [[παρά]] τινι τόπῳ ἢ κατέναντι [[αὐτοῦ]], ἐκτελῶ ἀποκλεισμόν, λαθὼν τοὺς ἐπορμέοντας, διαφυγὼν τὸν στόλον τοῦ ἀποκλεισμοῦ, Ἡρόδ. 8. 81, πρβλ. Θουκ. 8. 75, Ξεν. Ἀν. 1. 6, 20 κἑξ.· [[πεζῇ]] τε καὶ ναυσὶν ἐφ. Θουκ. 4. 24: - μετὰ δοτ., ἐφορ. τῷ λιμένι ὁ αὐτ. 7. 3· ἀπὶ τῇ Μιλήτῳ ὁ αὐτ. 5. 30· ἐπὶ τῷ λιμένι Ξεν. Ἑλλ. 6. 2, 7· ἐπὶ τοῦ στόματος Πολύβ. 1. 46, 5·- μετ’ αἰτ., ἐφ. ναυσὶ τὴν ἀκτὴν Ἀππ. Ἐμφυλ. 5. 72· (ἐν Θουκ. 3. 31, τὸ ἢν ἐφορμῶσιν αὐτοῖς, φαίνεται ἐφθαρμένον)· - [[καθόλου]] παραμονεύω, μηδέ με φύλασσ’ ἐφορμῶν [[ἔνθα]] χρή ναίειν ἐμὲ Σοφ. Ο. Κ. 812· ἐφ. τοῖς καιροῖς Δημ. 30. 18· - Παθ., διὰ τὸ ὑφ’ ἡμῶν πολλαῖς ναυσὶν ἀεὶ ἐφορμεῖσθαι Θουκ. 1. 142., 8. 20· ἐν 6. 49 ὁ Schäfer διώρθωσεν ἐφορμισθέντας.