ἠθάς: Difference between revisions

|lstext='''ἠθάς''': -άδος, ὁ, ἡ, ([[ἦθος]] ΙΙ), ὡς τὸ [[ἐθάς]], εἰθισμένος εἴς τι [[πρᾶγμα]], γινώσκων αὐτό, [[ἔμπειρος]] [[αὐτοῦ]], μετὰ γεν., [[ἠθάς]] εἰμί πως τῶν τῆσδε μύθων Σοφ. Ἠλ. 372· [[ἠθάς]] θύρης Ὀππ. Ἁλ. 4. 122· τῶν χωρίων Αἰλ. π. Ζ. 7. 6· [[ὡσαύτως]] μετὰ δοτ., πέτραις [[αὐτόθι]] 9, 36· 2) ἀπολ., [[συνήθης]], [[οἰκεῖος]], Ἱππ. 588. 24· τῶν γὰρ ἠθάδων φίλων νέοι… εὐφιλέστεροι Εὐρ. Ἀνδρ. 818· ἐπὶ ζῴων, [[ἥμερος]], ἐξημερωμένος, Λατ. mansuetus, ὄρνιθες ἠθ., πτηνὰ κατοικίδια, «ὄρνιθες», Ἀριστοφ. Ὄρν. 271· ἐπὶ πτηνῶν ἡμέρων, δι’ ὧν ἐξαπατᾷ καὶ συλλαμβάνει τις τὰ ξένα ἢ ἄγρια, Πλούτ. Σύλλ. 28· ἠθ. σκόμβροι Αἰλ. π. Ζ. 14. 1. ΙΙ. ἐπὶ πραγμάτων, [[συνήθης]], [[νίκη]] Ἀνθ. Πλαν. 354· - [[ὡσαύτως]] ὡς οὐδ., τὰ καινά γ’ ἐκ τῶν ἠθάδων ἡδίον’ ἐστὶ Εὐρ. Κύκλ. 250· τοῖς ἠθάσιν... τοῖς ἀρχαίοις ἐνδιατρίβειν Ἀριστοφ. Ἐκκλ. 584, πρβλ. 151.