ἐχέγγυος: Difference between revisions

|lstext='''ἐχέγγυος''': -ον, ὁ δοὺς ἢ δυνάμενος νὰ δώσῃ ἐγγύησιν, [[ἀξιόπιστος]], [[ἀσφαλής]], δόμοι Εὐρ. Μήδ. 388· [[λόγος]] ὁ αὐτ. ἐν Ἀνδρ. 192· ποιεῖν τι ἐχέγγυον, Λατ. ratum facere, ὁ αὐτ. ἐν Φοιν. 759· [[ζημία]] [[ἐχέγγυος]], ποινὴ ἐφ’ ἧς δύναταί τις νὰ βασισθῇ (ὡς πρὸς τὸν περιορισμὸν ἢ τὴν πρόληψιν τῶν κακουργημάτων), Θουκ. 3. 46· ἐχεγγυώτατος [[μάρτυς]] Ἀθήν. 398F· τὸ ἐχέγγυον, [[ἐγγύησις]], [[ἀσφάλεια]], Ἡρόδ. 2. 13· [[ἐχέγγυος]] πρὸς ἢ εἴς τι Πλούτ. 2. 595F, 1055Β· μετὰ γεν., σωφροσύνης [[τρόπος]] [[οὗτος]] [[ἐχέγγυος]] Ἀνθ. Π. 10. 56· ἀπορρήτων ἐχ., εἰς ὃν ἀσφαλῶς δύναταί τις νὰ ἐμπιστευθῇ μυστικά, Πλουτ. Ποπλικ. 4· [[ἀξίωμα]] ἐχέγγυον πρὸς ἡγεμονίαν, ἀνάλογον πρὸς τὴν ἡγεμον., ὁ αὐτ. ἐν Περικλ. 37, πρβλ. Ἡρῳδιαν. 3. 13· μετ’ ἀπαρ., ἱκανῶς ἰσχυρῶς ἰσχυρὸς εἰς τὸ νὰ…, Πλουτ. Αἰμίλ. 8, πρβλ. 2. 923C. II. Παθ., ἀλλ’ [[ὥσπερ]] ἔλαβες τὸν ἱκέτην ἐχέγγυον, ὑπὸ τὴν σὴν ἐγγύησιν, προστασίαν, Σοφ. Ο. Κ. 284.