3,277,649
edits
mNo edit summary |
m (Text replacement - "μετὰ" to "μετὰ") |
||
Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ὑπηρετέω''': ὑπερσ. ὑπηρετήκειν Ξεν. Ἑλλ. 3. 3, 9 - [[κυρίως]], [[ἐργάζομαι]] ἐν πλοίοις, ἐκτελῶ [[ἔργον]] κωπηλάτου (πρβλ. [[ὑπηρέτης]], [[ὑπηρεσία]])· ἀλλ’ ἡ κυριολεκτικὴ αὕτη [[σημασία]] εὕρηται μόνον παρὰ μεταγεν., Αἰλ. περὶ Ζ. 13. 2. - Παθ., [[πλοῖον]] ὑπὸ δύο ἀνθρώπων ὑπηρετεῖσθαι δυνάμενον Διόδ. 2. 55. ΙΙ. παρὰ τοῖς δοκίμοις [[ἁπλῶς]], ὡς καὶ νῦν, εἶμαι [[ὑπηρέτης]], ὑπηρετῶ, [[ἐργάζομαι]] ὑπέρ τινος, «[[δουλεύω]]», Σοφ. Ἠλ. 996, Φιλ. 990· ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὸ ἄρχω, Ἀριστοφ. Σφ. 518· τοὺς διὰ φόβον ὑπ. Ξεν. Ἱέρων 1. 38. 2) | |lstext='''ὑπηρετέω''': ὑπερσ. ὑπηρετήκειν Ξεν. Ἑλλ. 3. 3, 9 - [[κυρίως]], [[ἐργάζομαι]] ἐν πλοίοις, ἐκτελῶ [[ἔργον]] κωπηλάτου (πρβλ. [[ὑπηρέτης]], [[ὑπηρεσία]])· ἀλλ’ ἡ κυριολεκτικὴ αὕτη [[σημασία]] εὕρηται μόνον παρὰ μεταγεν., Αἰλ. περὶ Ζ. 13. 2. - Παθ., [[πλοῖον]] ὑπὸ δύο ἀνθρώπων ὑπηρετεῖσθαι δυνάμενον Διόδ. 2. 55. ΙΙ. παρὰ τοῖς δοκίμοις [[ἁπλῶς]], ὡς καὶ νῦν, εἶμαι [[ὑπηρέτης]], ὑπηρετῶ, [[ἐργάζομαι]] ὑπέρ τινος, «[[δουλεύω]]», Σοφ. Ἠλ. 996, Φιλ. 990· ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὸ ἄρχω, Ἀριστοφ. Σφ. 518· τοὺς διὰ φόβον ὑπ. Ξεν. Ἱέρων 1. 38. 2) μετὰ δοτ., [[προσφέρω]] ὑπηρεσίαν εἴς τινα, Λατ. inservire, Σοφ. Ἠλ. 1306, Εὐρ. Φοίν. 1708, Θουκ. κλπ.· οὕτω, ὑπ. τῷ χρηστηρίῳ, βοηθῶ, Ἡρόδ. 8. 41, πρβλ. Πλάτ. Νόμ. 914Α· ἔργοις ἀνοσίοις ὑπ. Σοφ. Ο. Κ. 283· τοῖς νόμοις Λυσί. 192. 20: ὑπ. τοῖς τρόποις, χαρίζομαί τινι, συναινῶ, [[συγκατανεύω]], περιποιοῦμαι χαριζόμενος εἰς τοὺς τρόπους τινός, Ἀριστοφ. Βάτρ. 1432· ὑπηρ. τῷ λόγῳ, [[ὑποστηρίζω]], συνηγορῶ, Εὐρ. Μήδ. 588· εἰ μὴ γὰρ ὢν [[ἄνθρωπος]] ἀνθρώπου τύχαις ὑπηρετήσω, ποῦ φανήσομαι φρονῶν; Ἄλεξ. ἐν «Μιλησίοις» 2. 3) ὑπ. τινι εἴς ἢ [[πρός]] τι Ἡρόδ. 1. 109, Ξεν. Ἱππ. 8. 7, Δημ., κλπ.: - [[ὡσαύτως]], ὑπ. τινί τι, βοηθῶ τινα εἴς τι, Σοφ. Φιλ. 1024, Ἀριστοφ. Πλ. 979, Πλάτ. Συμπ. 196C, Ξεν. Κύρου Παιδ. 5. 1, 20, Δημ. 1356, 26. 4) ἀπολ., ὑπηρετῶ, εἶμαι ὑποτεταγμένος, ἀντίθετ. τῷ προστάττω, Ἀριστ. Τοπικ. 5. 1, 6· ἡ ὑπηρετοῦσα [[ἐπιστήμη]] ὁ αὐτ. Μετὰ τὰ Φυσ. 1. 2, 7· ἀλλ’ [[ἔργον]] ἤδη σὸν τὰ λοίφ’ ὑπηρετεῖν Σοφ. Φιλ. 15· ὑπ. τὰ περὶ τὸν πόλεμον Πλάτ. Πολ. 467Α· καὶ μετὰ συστοίχ. αἰτ., ὑπ. τὰς δικανικὰς πράξεις Ἀριστ. Πολιτικ. 3. 4, 12. - Παθ., ἐκτελοῦμαι ὡς [[ὑπηρεσία]], τὰ ἀπ’ [[ἡμέων]] εἰς ὑμέας ὑπηρετέεται Ἡρόδ. 4. 139· οὕτω, χρὴ δὴ τό γε ἐμὸν ὑπηρετέεσθαι, πρέπει τὸ κατ’ ἐμὲ νὰ σὲ ὑπηρετήσω προθύμως, ὁ αὐτ. 1. 108· τὰ παρ’ ὑμῶν ὑπηρέτηται Ἰσοκρ. 39Ε· τὸ [[πρᾶγμα]] τὸ ὑπηρετηθὲν Ἀριστ. Ἠθικ. Εὐδ. 7. 10, 17, πρβλ. Ξεν. Ἑλλ. 5. 2, 34 - Τὸ μέσ. ἀπαντᾷ παρὰ μεταγεν., [[οἷον]] παρὰ τῷ Ἀλκίφρονι καὶ Ἡλιοδώρῳ, ἀλλ’ ἐν Σοφ. Ἠλ. 1306, ὀρθῶς διωρθώθη ὑπηρετοίην ὑπὸ τοῦ Elmsl. ἀντὶ -οίμην. | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly |