βαΰζω: Difference between revisions

|Definition=([[βαύζω]] disyll. Lyc.1453 is <span class="sense"><span class="bld">A</span> f.l. for [[βάζω]]), Dor. βαΰσδω, onomatop. word, [[cry]] <b class="b3">βαύ βαύ</b>, [[bark]], <span class="bibl">Theoc.6.10</span>; of angry persons, [[snarl]], [[yelp]], παῦσαι βαΰζων <span class="bibl">Ar.<span class="title">Th.</span>173</span>, cf. <span class="bibl">805</span>; <b class="b3">τάδε σῖγά τις βαΰζει</b> thus they [[snarl]] in secret, <span class="bibl">A.<span class="title">Ag.</span>449</span> (lyr.); οἷ' ἄττα β. <span class="bibl">Cratin.6</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">II</span> trans., [[shriek aloud for]], τινά <span class="bibl">A.<span class="title">Pers.</span>13</span>; of dogs, [[bark at]], τινά <span class="bibl">Heraclit.97</span> codd.</span>

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0439.png Seite 439]] fut. βαΰξω (onomatopoetisch, bau bau rufen), 1) [[bellen]], βαύξας (nicht βαΰξας) Sophron bei Tzetz. zu Lycophr. 77; βαΰσδω Theocr. 6, 10; Sp. Vgl. Schol. Il. 22, 69; τινά, anbellen, Plut. an seni. 12. – 2) [[schreien]], [[schmähen]], Ar. Th. 173, was 895 durch den Zusatz ψόγῳ βάλλειν erklärt wird; laut fordern, ἄνδρα βαΰζει Aesch. Pers. 13; beklagen, τάδε Ag. 437; Cratin. Ath. IV, 164 e.

{{ls

|lstext='''βαΰζω''': Δωρ. βαΰσδω, ὠνοματοπ. [[λέξις]] ὡς τὸ Λατ. baubor, [[κραυγάζω]], βαά, βαά, ὑλακτῶ, γαυγύζω, Ἡράκλειτ. παρὰ Πλουτ. 2. 787C, Θεόκρ. 6. 10· ἐπὶ ὠργισμένων ἀνθρώπων, φωνάζω δυνατά, [[ὑβρίζω]], «οὐρλιάζω», παῦσαι βαΰζων Ἀριστοφ. Θεσμ. 173, πρβλ. 895· τάδε σῖγά τις βαΰζει, κρυφίως ἀπειλεῖ, Αἰσχύλ. Ἀγ. 449· [[οὕτως]], οἷ’ ἄττα β. Κρατῖν. Ἀρχιλ. 3· βαύξας (δισύλλ.) Ἰαμβ. τρίμ. ἐν Τζέτζ Σχολ. εἰς Λυκ. 77. ΙΙ. μεταβ., [[ὀλοφύρομαι]], θρηνῶ, τινὰ Αἰσχύλ. Πέρσ. 13 ([[ἔνθα]] ὁ Herm. μεταβάλλει [[οὕτως]], [[ὥστε]] νὰ τὸ καταστήσῃ ἀμετάβατον). Πρβλ. [[δυσβάϋκτος]].

{{bailly

|btext=<b>1</b> aboyer;<br /><b>2</b> grogner, gronder : β. [[τι]] ESCHL murmurer qch en grondant;<br /><b>3</b> demander à grands cris τινα qqn.<br />'''Étymologie:''' [[βαύ]].

{{DGE

|dgtxt=(βᾰΰζω) <b class="num">• Alolema(s):</b> βαύζω Lyc.1453; dór. βαΰσδω Theoc.6.10<br /><b class="num">1</b> [[ladrar]] Heraclit.B 97 (cód.), Theoc.l.c., Tz.<i>ad Lyc</i>.77.<br /><b class="num">2</b> de pers. [[gritar]], [[aullar]] c. ac. int. νέον δ' ἄνδρα βαΰζει A.<i>Pers</i>.13, c. εἰς y ac. εἰς νάπας δασπλήτιδας βαύζω Lyc.l.c.<br /><b class="num">•</b>[[murmurar]] τάδε σῖγά τις βαΰζει A.<i>A</i>.449<br /><b class="num">•</b>[[gruñir]] παῦσαι βαΰζων Ar.<i>Th</i>.173, cf. 895, οἷ' [[ἄττα]] βαΰζει Cratin.6.<br /><b class="num">• Etimología:</b> Formación de origen onomat. a partir de βαύ.

|mltxt=και βαγύζω (AM [[βαΰζω]], Μ και βαγύζω, Α και βαΰσδω)<br /><b>1.</b> (για [[σκύλο]]) γαυγίζω<br /><b>2.</b> (για άνθρωπο) [[βρίζω]], [[ουρλιάζω]]<br /><b>νεοελλ.</b><br />[[κλαίω]] σαν μικρό [[παιδί]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> [[θρηνώ]] με κραυγές κάποιον, [[σκούζω]]<br /><b>2.</b> [[απειλώ]] κεκαλυμμένα.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Εκφραστικός [[ρηματικός]] [[σχηματισμός]] που προήλθε από το ονοματοποιημένο <i>βαυ βαυ</i>, που μιμείται το γαύγισμα του σκύλου ([[πρβλ]]. λατ. <i>baubor</i> «γαυγίζω», λιθ. <i>ba</i><i>ū</i><i>bti</i> «[[μουγγρίζω]]»). Είναι δύσκολο να προσδιοριστεί εάν τα <i>βαϋζω</i> και [[υλακτώ]] ταυτίζονται σημασιολογικά, αν και το <i>βαϋζω</i> έχει περισσότερο τη [[σημασία]] «[[γρυλλίζω]]»].

|lsmtext='''βᾰΰζω:''' Δωρ. βαΰσδω, μόνο στον ενεστ.· [[φωνάζω]] [[δυνατά]], [[κραυγάζω]], <i>βαὰβαά</i>, [[γαβγίζω]], σε Θεόκρ.· λέγεται για θυμωμένους ανθρώπους, [[βρίζω]], [[ουρλιάζω]], σε Αισχύλ.· μτβ., [[θρηνώ]] ηχηρά, <i>τινά</i>, στον ίδ. (ηχομιμ. [[λέξη]]).

{{elru

|elrutext='''βαΰζω:''' дор. [[βαΰσδω]]<br /><b class="num">1)</b> лаять, тявкать ([[κύων]] βαΰσδει Theocr.; β. τινά Heracl. ap. Plut.);<br /><b class="num">2)</b> ворчать, браниться Arph.: [[τάδε]] σῖγά τις βαΰζει Aesch. об этом идет глухой ропот.

{{etym

|etymtx=Grammatical information: v.<br />Meaning: [[bark]], of dogs; of persons <b class="b2">revile, cry etc.</b> (A.).<br />Dialectal forms: Dor. [[βαΰσδω]]<br />Derivatives: Also [[βαυβύζω]] (pap.).<br />Origin: ONOM [onomatopoia, and other elementary formations]<br />Etymology: Onomatop. from <b class="b3">βαύ βαύ</b> (Com. adespota 1304). Cf Lat. [[baubor]] [[bark]], Lith. <b class="b2">baũbti</b> [[cry]], of cows etc. Schwyzer 716, W.-Hofmann s. [[baubor]] , Pok. 95.

{{elnl

|elnltext=[[βαΰζω]], Dor. βαΰσδω, onomat., blaffen:; ἅ... βαΰσδει zij (de hond) blaft Theocr. Id. 6.10; uitbr. van pers. brullen:; ἑὸν... ἄνδρα βαΰζει (het volk) brult om zijn man Aeschl. Pers. 13; brommen, mopperen :. [[τάδε]] σῖγά [[τις]] βαΰζει dit bromt men in het geheim Aeschl. Ag. 449.

|ftr='''βαΰζω''': dor. βαΰσδω<br />{baǘzō}<br />'''Grammar''': v.<br />'''Meaning''': [[bellen]], vom Hunde; übertr. von Personen [[schmähen]], [[rufen]] (A., Kom., Theok.).<br />'''Derivative''': Davon [[βαϋστικός]] (Sch.). Auch βαυβύζω (Pap.).<br />'''Etymology''' : Expressive Verbalisierung der Lautimitation [[βαύ]] [[βαύ]] (Kom.), vom Hundegebell. Ebenso lat. ''baubor'' [[bellen]], lit. ''baũbti'' [[brüllen]], vom Rinde usw. Schwyzer 716, W.-Hofmann s. ''baubor'' m. Lit., Pok. 95.<br />'''Page''' 1,228