κατακλάω: Difference between revisions

|Definition=(A) [ᾱ], Att. for [[κατακλαίω]] ([[quod vide|q.v.]]).<br /><span class="bld">κατακλάω</span> (B) [ᾰ], impf. <span class="sense"><span class="bld">A</span> κατέκλων <span class="bibl">Il.20.227</span>, <span class="bibl">Hdt.9.62</span>: aor. 1 -έκλᾰσα <span class="bibl">Pl.<span class="title">Phd.</span>117d</span>:—Pass., pf. and aor. (v. infr.):—[[break short]], [[snap off]], <b class="b3">ἐπ' ἀνθερίκων καρπὸν θέον οὐδὲ κατέκλων</b> Il.l.c.; κατεκλάσθη δ' ἐνὶ καυλῷ ἔγχος <span class="bibl">13.608</span>; τὰ δόρατα κατέκλων Hdt. l.c., cf. <span class="bibl">Pi.<span class="title">P.</span>5.34</span>; φυτευτήρια ἐλαῶν <span class="bibl">D.53.15</span>; <b class="b3">κατὰ δ' αὐχένα νέρθ' ἐπὶ γαίης κλάσσε</b> [[bowed]] it [[down]], <span class="bibl">Theoc.25.146</span>; <b class="b3">κ. τὸν ὀφθαλμόν</b> [[ogle]], <span class="bibl">Phryn.<span class="title">PS</span>p.79</span> B.; but <b class="b3">ὄμματα κατακεκλασμένα</b> eyes [[with drooping lids]], <span class="bibl">Arist.<span class="title">Phgn.</span> 808a8</span>; τὸ σῶμα… -κέκλασται [[has been crushed]], PMasp.77.12 (vi A.D.). </span><span class="sense"><span class="bld">II</span> metaph., [[break down]], <b class="b3">οὐδένα ὅντινα οὐ κατέκλασε</b> he [[broke]] us all [[down]], Pl.<span class="title">Phd.</span>l.c.; πάθος, εἴτ' οἶκτος εἴτ' αἰδώς, κατέκλασε τὴν διάνοιαν <span class="bibl">Plu.<span class="title">Tim.</span>7</span>; ([[Ἔρως]]) κατακλάσας τὸ σοβαρόν Id.2.767f:—more freq. in Pass., ἐμοί γε κατεκλάσθη φίλον ἦτορ, κλαῖον δ' ἐν ψαμάθοισι καθήμενος <span class="bibl">Od.4.538</span>; of fear, ἡμῖν δ' αὖτε κατεκλάσθη φίλον ἦτορ δεισάντων <span class="bibl">9.256</span>, cf. <span class="bibl">10.198</span>; τὸ θράσος κατεκέκλαστο <span class="bibl">Plu. <span class="title">Fab.</span>11</span>; of passion, ἐρώτων… νόσῳ φρένας… κατεκλάσθη <span class="bibl">E.<span class="title">Hipp.</span>766</span> (lyr.); of pity, οὐδὲ κατεκλάσθης <span class="bibl">Call.<span class="title">Del.</span>107</span>; of persuasion, <span class="bibl">D.L. 7.114</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">2</span> Pass., [[κατακεκλασμένος]] [[reduced by fever]], <span class="bibl">Hp.<span class="title">Coac.</span>510</span>: metaph., of character, [[to become enfeebled]], [[degenerate]], Aristeas <span class="bibl">149</span>: in pf. part. Pass., [[enervated]], [[effeminate]], of men, <span class="title">Com.Adesp.</span>339.2; <b class="b3">γραφαὶ κ</b>. <span class="bibl">D.H.<span class="title">Comp.</span>18</span>:—Act., <b class="b3">κ. ἑαυτόν</b>, of an effeminate dancer, <span class="bibl">Luc.<span class="title">Symp.</span>18</span>, <span class="bibl"><span class="title">Salt.</span>27</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">III</span> Pass., of light, to [[be refracted]], opp. [[ἀνακλᾶσθαι]] (to be reflected), ὄψεως -κλωμένης <span class="title">Placit.</span>3.18.1; of sound, <b class="b3">αἱ κατακλώμεναι φωναὶ μετὰ φαρμακείην</b> [[broken]], [[feeble]] voice, <span class="bibl">Hp. <span class="title">Coac.</span>246</span>.</span>

|lsmtext='''κατακλάω:''' [ᾱ], Αττ. αντί [[κατακλαίω]].<br /><b class="num">• [[κατακλάω]]:</b> [ᾰ], παρατ. [[κατέκλων]], αόρ. αʹ <i>-έκλᾰσα</i> — Παθ., αόρ. αʹ <i>-εκλάσθην</i>, παρακ. <i>-κέκλασμαι</i>·<br /><b class="num">I.</b> [[τσακίζω]], [[μικραίνω]] [[κάτι]] σπάζοντάς το, [[αποκόπτω]], σε Ομήρ. Ιλ., Ηρόδ.<br /><b class="num">II.</b> μεταφ., [[συντρίβω]], <i>οὐδένα ὅντινα οὐ κατέκλασε</i>, μας τσάκισε όλους, συνέτριψε την [[καρδιά]] όλων μας, σε Πλάτ. — Παθ., κατεκλάσθη φίλον [[ἦτορ]], σε Ομήρ. Οδ.· <i>φρένας κατεκλάσθη</i>, σε Ευρ.

|elnltext=κατα-κλάω, niet- Att. dialecten κατακλαίω, ook med. bejammeren, bewenen.<br />κατα-κλάω met acc., causat. breken, stukmaken:; τὰ δόρατα κατέκλων ze braken de speren Hdt. 9.62.2; κατέκλασεν τοὺς ἄρτους hij brak de broden NT Marc. 6.41; buigen:; κατὰ δ ’ αὐχένα νέρθ ’ ἐπὶ γαίης κλάσσε hij boog de nek neerwaarts tot op de grond Theocr. 25.146; ἑαυτὸν ἀνακλῶν καὶ κατακλῶν zich voorwaarts en achterwaarts buigend Luc. 45.27; overdr. iemands hart breken, emotioneren:. οὐδένα ὅντινα οὐ κατέκλασε τῶν παρόντων er was niemand van de aanwezigen die hij niet deed breken Plat. Phaed. 117d. pass. intrans. breken, stukgaan:; κατεκλάσθη... ἔγχος de speer brak Il. 13.608; overdr. breken, geëmotioneerd raken:; ἡμῖν... κατεκλάσθη φίλον ἦτορ ons hart brak Od. 9.256; Ἀφροδίτης νόσῳ κατεκλάσθη zij is door de ziekte van Aphrodite gebroken Eur. Hipp. 766; Μινουκίου τὸ θράσος κατεκέκλαστο de moed was Minucius in de schoenen gezonken Plut. Fab. 11.6; verzwakken:. κατακεκλασμένος door koorts verzwakt Hp.