λαμπρός: Difference between revisions

|lstext='''λαμπρός''': -ά, -όν, [[οὐδέποτε]] λαμπρή, ἔτι καὶ παρ’ Ἐπ., ἴδε Ἡσ. Θ. 18, 371, ἂν καὶ διατηρεῖται ἐν Ἐπιγρ. Ὁμ. 3. 3· ([[λάμπω]])· [[λαμπρός]], ἀκτινοβόλος, ἐπὶ τοῦ ἡλίου καὶ τῶν ἀστέρων, λ. [[φάος]] ἠελίοιο Ἰλ. Α. 605· ἀστὴρ Δ. 77· λαμπρότατος, ὁ Σείριος, Χ. 30· (ἐπὶ τοῦ [[αὐτοῦ]], λαμπρὸν παμφαίνει Ε. 6)· λαμπρὰ [[σελήνη]] Ἡσ. ἔνθ’ ἀνωτ., πρβλ. Θουκ. 7. 44· πρὶν ἡμέραν λ. γενέσθαι Διον. Ἁλ. 3. 27· [[ὡσαύτως]] ἐπὶ τῶν ὀφθαλμῶν, Σοφ. Ο. Τ. 1483, Εὐρ., κτλ., ἴδε κατωτ. ΙΙ. 3· ἐπὶ μεταλλικῶν σωμάτων, λ. φάλοι, κόρυθες Ἰλ. Ν. 132. Ρ. 269. 2) ἐπὶ λευκῶν ἐνδυμάτων καὶ τῶν τοιούτων, λαμπρὸς δ’ ἦν, [[ἠέλιος]] ὥς [ὁ χιτὼν] Ὀδ. Τ. 234· δέρμα... λαμπρότατον λευκότητι Ἡρόδ. 4. 64· λ. [[ἐσθής]], ἡ Ρωμαϊκὴ toga candida, Πολύβ. 10. 5, 1. 3) ἐπὶ ὕδατος, [[λαμπρός]], [[καθαρός]], [[διαυγής]], Ἱππ. π. Ἀέρ. 282, Αἰσχύλ. Εὐμ. 695, πρβλ. Ξεν. Ἑλλ. 5. 3, 19· οὕτω, λ. ἀὴρ Ἱππ. π. Ἀέρ. 290· αἰθὴρ Εὐρ. Μήδ. 829· οὐδέτ. ὡς ἐπίρρ., λαμπρὸν παμφαίνῃσι Ἰλ. Ε. 6· λ. γανόωντες Ν. 265· λ. ἐκλάμπειν Εὐρ. Ἀποσπ. 332. 4) ἐπὶ τῆς φωνῆς, [[καθαρός]], ἠχηρός, διακεκριμένος, [[εὐκρινής]], ὡς τὸ Λατ. clarus, Πλάτ. Φίληβ. 51D, Δημ. 403. 16· οὕτω, λαμπρὰ κηρύσσειν Εὐρ. [[Ἡρακλ]]. 864· φωνὴ λαμπροτέρα Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 5. 14, 7· ἀντίθ. τῷ φ. [[ἀσαφής]], ὁ αὐτ. π. Ἀκουστ. 24· λαμπρὸν ἀνολολύζειν Πλούτ. 2. 768D· πρβλ. [[λάμπω]] Ι. 2, [[σομφός]]. 5) μεταφ. ἐπὶ ζωηρᾶς ἐνεργείας ἢ πράξεως, λ. [[ἄνεμος]], [[δυνατός]], διαπεραστικὸς [[ἄνεμος]], Ἡρόδ. 2. 96, πρβλ. Αἰσχύλ. Ἀγ. 1180· λ. καὶ [[μέγας]] καθιείς, κατερχόμενος ὡς ἰσχυρῶς πνέουσα [[αὔρα]], Ἀριστοφ. Ἱππ. 430, πρβλ. 760· λαμπρὸς φανήσεται, θὰ ἐμφανισθῇ ὁρμητικώτατος, Εὐρ. [[Ἡρακλ]]. 280· λ. [[μάχη]], πεισματώδης, Πολύβ. 10. 12, 5· λαμπρότερος [[κίνδυνος]] ὁ αὐτ. 1. 45, 9· - [[οὕτως]] ὡς ἐπίρρ., λαμπρῶς ἐπικεῖσθαι, ζωηρῶς, ὁρμητικῶς, μετὰ δραστηριότητος, Θουκ. 7. 71· ὁλοσχερῶς, ὁλοκλήρως, κατὰ [[κράτος]], λ. ἡττᾶσθαι, λ. ἀπειπεῖν Ἡλιόδ. 6) μεταφ. [[ὡσαύτως]], [[φανερός]], [[σαφής]], [[καταφανής]], μαρτύρια Αἰσχύλ. Εὐμ. 797, πρβλ. Σοφ. Τρ. 1174· ἴχνη Ξεν. Κυν. 5, 5· γεγενημένης τῆς νίκης λαμπρᾶς ἤδη Θουκ. 7. 55· λ. [[φυγή]], ἀποφασιστική, Ἀρρ. Ἀν. 2. 11, 3· - [[οὕτως]] ὡς ἐπίρρ., λαμπρῶς κοὐδὲν αἰνικτηρίως Αἰσχύλ. Πρ. 833, πρβλ. Χο. 810· λελυμένων λ. τῶν σπονδῶν Θουκ. 2, 7, λ. [[νικᾶν]] 2. 4, 10· λαμπρῶς ἐλέγετο, ἐλέγετο [[ἄνευ]] ἀποκρύψεως, Θουκ. 8. 67. ΙΙ. ἐπὶ προσ., [[γνωστός]], [[ἔνδοξος]] ἐκ τῶν ἔργων του, τῆς θέσεώς του, κτλ., λ. ἐν Ἀθήνῃσι Ἡρόδ. 6. 125· ἐν τοῖσι πολέμοισι ἐὼν λαμπρότατος ὁ αὐτ. 7. 154· λ. ἐν τοῖς κινδύνοις Δημ. 427. 16· λαμπροτάτους γενομένους τῶν καθ’ ἑαυτοὺς Θουκ. 1. 138· ἐξ ἀδόξων γενέσθαι λ. Ἰσοκρ. 100Β· λ. ἐς γένος Εὐρ. Ἠλ. 37· ἐν λόγοις ὁ αὐτ. ἐν Ἱκέτ. 902· - [[οὕτως]] ἐπὶ πράξεων, κτλ.· [[ἔργον]] οὐδὲν ἀπ’ αὐτῶν λ. γίνεται Ἡρόδ. 3. 72· τὸν βίον λ. ποιεῖσθαι Σοφ. Ο. Κ. 1144· τὸ λ. φῶς ἀποσβεννὺς γένους ὁ αὐτ. ἐν Ἀποσπ. 497. 2) [[μεγαλοπρεπής]], [[γενναῖος]], [[ἐλευθέριος]], [[μεγαλόδωρος]], ὡς τὸ Λατ. splendidus, clarus, λ. ἐν ταῖς λειτουργίαις Ἰσοκρ. 38D, πρβλ. Ἀντιφῶντα 117. 33, Δημ. 564. 11· λ. καὶ [[πλούσιος]] [[οὗτος]] ὁ αὐτ. 571. 2· ἴδε [[φιλότιμος]] Ι. 2· - Ἐπίρρ., λαμπρῶς χορηγεῖν Ἀριστοφ. Ἠθ. Ν. 4. 2, 11. 3) [[φαιδρός]], λ. καὶ κατ’ [[ὄμμα]] καὶ φύσιν Σοφ. Τρ. 379· λ. [[ὥσπερ]] ὄμματι, ἐπὶ κομιστοῦ εὐαρέστων ἀγγελιῶν, ὁ αὐτ. ἐν Ο. Τ. 81, πρβλ. Ξεν. Ἑλλ. 4. 5, 10· λαμπρὸν ἐξέπεμψα, μὲ λαμπρὰς ἐλπίδας, Σοφ. Ἠλ. 1130, πρβλ. Εὐρ. Ἀποσπ. 318· [[ὡσαύτως]] ὄμματι [[δέρκομαι]] λαμπρόν, ἐπὶ τοῦ ἔχοντος καθαρὰν τὴν συνείδησιν, Πινδ. Ν. 7. 97. ΙΙΙ. ἐπὶ τοῦ ἐξωτερικοῦ φαινομένου, [[λαμπρός]], [[ὡραῖος]], νυμφίον... λ. [[ὄντα]] Ἀριστοφ. Εἰρ. 859· ἐπὶ ἵππου, Ξεν. Ἱππ. 2, 1· ἐπὶ ἱματισμοῦ, ὁ αὐτ. ἐν Κύρ. 2. 4, 5· ἐπὶ τῆς νεότητος, ὥρᾳ ἡλικίας λ. Θουκ. 6. 54· ἐπὶ ὑγιοῦς ἐξωτερικοῦ, Ἱππ. 295. 3· -[[οὕτως]] ἐπὶ περιουσίας, ἱματισμοῦ, κτλ., εἴ τί γ’ ἔστι λ. καὶ καλὸν Ἀριστοφ. Πλ. 144· κατασκευὴ Ξεν. Συμπ. 1, 4· λ. [[κάλλος]] Πλάτ. Φαῖδρ. 250Β· κτλ.· γενικώτερον, λ. τι ποιεῖν Ξεν. Κύρ. 1. 4, 15· τὸ λαμπρόν, ἡ [[λαμπρότης]], Πινδ. Ν. 8. 57· λαμπρὰ [[λέξις]], λαμπρὸν λεκτικόν, Ἀριστ. Ποιητ. 24, 23· λαμπροὺς γενέσθαι βουλόμεσθα τοὺς γάμους Εὐάγγελος ἐν «Ἀνακαλυπτομένῃ» 1. 3· - λαμπρότατα, ὡς καὶ νῦν, Ξεν. Κύρ. 2. 4, 1. 2) ἐπὶ γλώσσης ἢ ὕφους, τῶν διθυράμβων τὰ λ. Ἀριστοφ. Ὄρν. 1388· [[λόγος]] Ἑρμογ. IV. περὶ τοῦ ἐπιρρ. λαμπρῶς, ἴδε ἀνωτ. Ι. 3 καὶ 4.