Anonymous

ἄχρηστος: Difference between revisions

From LSJ
m
Text replacement - "Ἡρακλ" to "Ἡρακλ"
m (Text replacement - "v. l." to "v.l.")
m (Text replacement - "Ἡρακλ" to "Ἡρακλ")
Line 14: Line 14:
}}
}}
{{ls
{{ls
|lstext='''ἄχρηστος''': -ον, [[ἀνωφελής]], [[μετάνοια]] Βατραχομ. 70· [[νῆες]] Ἡρόδ. 1. 166· ἄχρ. ὁ [[ὀφθαλμός]] γίνεται Ἱππ. Προρρ. 102· οὐκ ἄχρ. ἥδ’ ἡ [[ἄνοια]] Θουκ. 6. 16· χρεομένῳ ἄχρηστα Ἱππ.π. Ἄρθρ. 791 ἄχρ. πίπτει θέσφατον, [[ἄνευ]] ἀποτελέσματος, Εὐρ. Ι. Τ. 121: - ἄχρ. ἔς τι ἤ [[πρός]] τι, [[κατάλληλος]] [[πρός]] τι, Ἡρόδ. 9. 142, Λυκοῦργος 154· 33· [[ὡσαύτως]] μετὰ γεν. πράγματος, ἄχρ. τῶν ἔργων Ἀριστ. Οἰκ. 1. 6, 9· ἄχρ. τινι, [[ἀνωφελής]] εἴς τινα, Ἡρόδ. 1. 80. Εὐρ. [[Ἡρακλ]]. 4· οὐκ ἄχρηστόν ἐστι, μετ’ ἀπαρεμ..., Ἀριστ. Κατηγ. 7, ἐν τέλ. 2) ἀκριβῶς ὅμοιον τῷ [[ἀχρεῖος]] ([[ὅπερ]] καὶ σχεδὸν ἀντικατέστησε παρὰ τοῖς ῥήτορσι καὶ τοῖς μεταγεν.), ἐπὶ ἀνθρώπων μηδὲν ποιούντων, ἄχρ. πολῖται Ἰσαῖος 67. 15 σοφισταί Λυσ. 212. 11, κτλ.· οὕτω (μετὰ λογοπαιγνίου,ὁ μὴ λαβὼν χρησμὸν) παρ’ Ἀθην. 98C: - Ἐπίρρ., [[ἀχρήστως]] ἔχειν [[πρός]] τι Δημ. 1414. 5. ΙΙ. [[οὐχί]] [[χρηστός]], [[δυσμενής]], [[χαλεπός]], θεοί Ἡρόδ. 8. 111· [[λόγος]] ὁ αὐτ. 9. 111. ΙΙΙ. ἐνεργ., ὁ μὴ ποιῶν χρῆσὶν τινος, μετὰ δοτ. (ὡς τὸ [[χράομαι]]), συνέσει τ’ ἄχρηστον τῇ φύσει τε λείπεται Εὐρ. Τρῳ. 667. IV. ὅν δὲν μετεχειρίσθη τις, [[ἀμεταχείριστος]], [[νέος]], ἱμάτια Λουκ. Λεξιφ. 9, Ἀθήν. 97Ε. 2) ἀπηρχαιωμένος, [[ἄχρηστος]], ἐπὶ λέξεων κ.τ.τ. Γραμμ. 3) ὅν δὲν πρέπει νὰ μεταχειρισθῇ τις, [[ἀπρεπής]], Ἐτυμ. Μ. 463. 23· πρβλ. [[ἀχρηστολογέω]].
|lstext='''ἄχρηστος''': -ον, [[ἀνωφελής]], [[μετάνοια]] Βατραχομ. 70· [[νῆες]] Ἡρόδ. 1. 166· ἄχρ. ὁ [[ὀφθαλμός]] γίνεται Ἱππ. Προρρ. 102· οὐκ ἄχρ. ἥδ’ ἡ [[ἄνοια]] Θουκ. 6. 16· χρεομένῳ ἄχρηστα Ἱππ.π. Ἄρθρ. 791 ἄχρ. πίπτει θέσφατον, [[ἄνευ]] ἀποτελέσματος, Εὐρ. Ι. Τ. 121: - ἄχρ. ἔς τι ἤ [[πρός]] τι, [[κατάλληλος]] [[πρός]] τι, Ἡρόδ. 9. 142, Λυκοῦργος 154· 33· [[ὡσαύτως]] μετὰ γεν. πράγματος, ἄχρ. τῶν ἔργων Ἀριστ. Οἰκ. 1. 6, 9· ἄχρ. τινι, [[ἀνωφελής]] εἴς τινα, Ἡρόδ. 1. 80. Εὐρ. Ἡρακλ. 4· οὐκ ἄχρηστόν ἐστι, μετ’ ἀπαρεμ..., Ἀριστ. Κατηγ. 7, ἐν τέλ. 2) ἀκριβῶς ὅμοιον τῷ [[ἀχρεῖος]] ([[ὅπερ]] καὶ σχεδὸν ἀντικατέστησε παρὰ τοῖς ῥήτορσι καὶ τοῖς μεταγεν.), ἐπὶ ἀνθρώπων μηδὲν ποιούντων, ἄχρ. πολῖται Ἰσαῖος 67. 15 σοφισταί Λυσ. 212. 11, κτλ.· οὕτω (μετὰ λογοπαιγνίου,ὁ μὴ λαβὼν χρησμὸν) παρ’ Ἀθην. 98C: - Ἐπίρρ., [[ἀχρήστως]] ἔχειν [[πρός]] τι Δημ. 1414. 5. ΙΙ. [[οὐχί]] [[χρηστός]], [[δυσμενής]], [[χαλεπός]], θεοί Ἡρόδ. 8. 111· [[λόγος]] ὁ αὐτ. 9. 111. ΙΙΙ. ἐνεργ., ὁ μὴ ποιῶν χρῆσὶν τινος, μετὰ δοτ. (ὡς τὸ [[χράομαι]]), συνέσει τ’ ἄχρηστον τῇ φύσει τε λείπεται Εὐρ. Τρῳ. 667. IV. ὅν δὲν μετεχειρίσθη τις, [[ἀμεταχείριστος]], [[νέος]], ἱμάτια Λουκ. Λεξιφ. 9, Ἀθήν. 97Ε. 2) ἀπηρχαιωμένος, [[ἄχρηστος]], ἐπὶ λέξεων κ.τ.τ. Γραμμ. 3) ὅν δὲν πρέπει νὰ μεταχειρισθῇ τις, [[ἀπρεπής]], Ἐτυμ. Μ. 463. 23· πρβλ. [[ἀχρηστολογέω]].
}}
}}
{{bailly
{{bailly