οὕνεκα: Difference between revisions

|lstext='''οὕνεκα''': καὶ παρὰ ποιηταῖς πρὸ φωνήεντος οὕνεκεν (πρῶτον παρὰ Πινδ.)· - σύνδεσμ. ἀναφορ. ἀντὶ οὗ [[ἕνεκα]], δὸς δ’... ἐμὲ πρήξαντα νέεσθαι, [[οὕνεκα]] δεῦρ’ ἱκόμεσθα Ὀδ. Γ. 61· ἡ δ’ Ἄτη σθεναρή τε καὶ ἀρτίπος, [[οὕνεκα]] πάσας.. ὑπεκπροθέει Ἰλ. Ι. 505· οὕνεκεν τὸ πεποναμένον μὴ.. κρυπτέτω Πινδ. Π.λ 9. 164. 2) ἀναφορ. τοῦ [[τοὔνεκα]], [[διότι]] ἐπειδή, Ἰλ. Λ. 21 κἑξ.· [[ὡσαύτως]] μετὰ τὸ τοῦδ’ [[ἕνεκα]], Α. 111· μετὰ τὸ τῷ, Ὀδ. Ξ. 332· -ἀλλὰ κατὰ τὸ πλεῖστον τίθεται καθ’ ἑαυτὸ χωρὶς νὰ προηγῆται δεικτικόν, Ἰλ. Α. 11, κτλ.· οὕτω, οὕνεκ’ ἄρα Η. 140., Λ. 79· [[οὕνεκα]] δὴ Γ. 403· - [[ὡσαύτως]] παρὰ Πινδ. Ν. 9. 85, καὶ Τραγ., ὡς Αἰσχύλ. Ἱκέτ. 639, Ἀποσπ. 313, Σοφ. Φιλ. 586, κ. ἀλλ. 3) μετά τινα ῥήματα, ὡς τὸ ὅτι, Λατ. quod, μετὰ τὰ ῥήμ. εἰδέναι, Ὀδ. Ε. 216· γνῶναι, Ὕμν. εἰς Ἀπόλλ. 376· νοεῖν, Ὀδ. Η. 300· ἐρέειν, Π. 379, πρβλ. 330., Ο. 42· νεμεσᾶν Ψ. 214· οὕτω παρὰ Τραγικ., μετὰ τὰ [[ἴσθι]], Σοφ. Φιλ. 232· ἐννοεῖν, Ἀντ. 63· μαθεῖν Ο.Τ. 708· αἰσθάνεσθαι ὁ αὐτ. ἐν Ἠλ. 1478· λέγειν Εὐρ. Ι.Α. 102· - πρβλ. [[ὁθούνεκα]]. ΙΙ. [[οὕνεκα]] (ἐπὶ ταύτης τῆς ἐννοίας [[οὐδέποτε]] οὕνεκεν), ὡς πρόθ. μετὰ γεν., ἰσοδύναμ. πρὸς τὸ ἁπλοῦν [[ἕνεκα]], [[εἵνεκα]], ἑπομενον τῇ πτώσει μεθ’ ἧς συντάσσεται, Σόλων 36. 5, καὶ [[συχν]]. παρ’ Ἀττικ. ποιηταῖς, ὡς Αἰσχύλ. Πρ. 345, Ἀγ. 823, Σοφ. Φιλ. 774, Ἠλ. 387, κ. ἀλλ. ([[μάλιστα]] ὁ Σοφ. [[οὐδέποτε]] χρῆται τῷ [[ἕνεκα]])· ἐν ᾧ τἀνάπαλιν παρὰ Καλλ., Βίωνι, ἔτι καὶ ἐν τῷ Ὁμηρικῷ Ὕμνῳ εἰς Ἀφρ. 199, [[εἵνεκα]], [[ἕνεκα]] [[εἶναι]] ἐν χρήσει ἀντὶ τοῦ [[οὕνεκα]], ἐπειδή. - Ἡ γνώμη ὅτι ὁ Ἰων. [[τύπος]] [[εἵνεκα]] πρέπει νὰ ἀντικαταστήση τὸ [[οὕνεκα]], ὁπουδήποτε τοῦτο ἀπαντᾷ ὡς [[πρόθεσις]], δὲν δύναται νὰ ὑποστηριχθῇ, ἂν καὶ [[ἐνίοτε]] ἀπαντᾷ ἐν τοῖς Ἀντιγράφοις, ὡς Αἰσχύλ. Ἱκέτ. 188, Ἀριστοφ. Εἰρ. 210, Λυσ. 74, Ἐκκλ. 659., ἴδε Meinek. Komm. Indic. - Καθ’ Ἡσύχ.: «[[οὕνεκα]]· [[διότι]]», καὶ «[[οὕνεκα]]· οὗ [[χάριν]]».