διαδοχή: Difference between revisions

|lstext='''διαδοχή''': ἡ, ([[διαδέχομαι]]) ἡ [[παράλειψις]], [[παραδοχή]], δ. [[νεώς]], ἐπὶ τριηράρχου (πρβλ. [[διαδέχομαι]] Ι. 2), Δημ. 1206. 10· καὶ [[ἑπομένως]], 2) διαδοχικὴ [[ἀντικατάστασις]], [[ἄλλος]] παρ’ ἄλλου διαδοχαῖς πληρούμενοι, [[ἀλληλοδιαδόχως]], ἀλλήλους διαδεχόμενοι, Αἰσχύλ. Ἀγ. 313· - οὕτω, διαδοχῇ τῶν ἐπιγιγνομένων Θουκ. 2. 36· ἡ τῶν τέκνων δ. Ἀριστ. Πολ. 7. 16, 2· - [[συχν]]. κατὰ δοτ. πληθ., ἀνάσσων διαδοχαῖσιν ἐν μέρει ἐνιαυσίαισιν Εὐρ. Ἱκέτ. 406· διαδοχαῖς Ἐρινύων, διὰ διαδοχικῶν προσβολῶν τῶν Ἐρινύων, ὁ αὐτ. Ι. Τ. 79· μακραῖς δ., διὰ μακρῶν γενεαλογιῶν, Ἡρῳδιαν. 1. 2· - οὕτω μετὰ προθ., ἐκ διαδοχῆς ἀλλήλοις, ἀμοιβαίως, κατὰ σειράν, Λατ. vicissim, Δημ. 46. 1, πρβλ. Ἀντιφ. Ἀγρ. 9, Ἀριστ. Φυσ. 5. 4, 10· κατὰ διαδοχὴν χρόνου ἢ κατὰ διαδοχὴν Θουκ. 7. 27, 28· κατὰ διαδοχὰς Ἀριστ. π. Κόσμ. 6, 12. ΙΙ. ὡς συγκεκριμένον [[ὄνομα]] ἐπὶ στρατιωτικῆς σημασίας, ὁ ἀντικαθιστῶν τὴν φρουράν, τὸ στρατιωτικὸν [[σῶμα]] τὸ λαμβάνον τὴν θέσιν ἑτέρου, ἡ δ. τῇ [[πρόσθεν]] φυλακῇ ἔρχεται Ξεν. Κύρ. 1. 4, 17, πρβλ. Δημ. 567. 18. 2) ἡ διαδοχὴ (δηλ. οἱ διάδοχοι), Λουκ. Νιγρ. 38· - αἱ Διαδοχαὶ ἦτο ἐπιγραφὴ ἔργου τινὸς τοῦ Σωτίωνος, ἐν ᾧ περιείχοντο οἱ διαδοχικοὶ ἀρχηγοὶ τῶν φιλοσοφικῶν σχολῶν, Ἀθήν. 162Ε, πρβλ. Διογ. Λ. προοίμ. 1., 2. 12, Πλούτ. 605Β.