ἐνοικίζω: Difference between revisions

|dgtxt=<b class="num">I</b> tr.<br /><b class="num">1</b> [[instalar]], fig. [[fijar]] ἐνῴκισεν δεινὴν στομάτων ἔμφυσιν (la serpiente) fijó (en el pie de Filoctetes) la terrible impronta de (los dientes de) su boca</i> A.<i>Fr</i>.252<br /><b class="num">•</b>c. ac. abstr. y dat. o prep. c. dat. [[instalar]], [[establecer]], [[imponer]] παρὰ δ' ἡμῖν τοῦτ' αὐτὸ πρῶτον ἐνῴκισεν ὁ θεός Pl.<i>Epin</i>.978c, τῶν μαθημάτων, ἃ τοῖς Ἕλλησιν ἐνοικίζειν ... ἐπειρᾶτο Iambl.<i>VP</i> 21, (ἡλικία) νοῦν τε καὶ φρόνησιν ἐνοικίζει τῷ ζῴῳ Synes.<i>Calu</i>.6.<br /><b class="num">2</b> [[instalar]]<br /><b class="num">a)</b> c. ac. de pers. [[alojar en la casa propia]], [[dar habitación]] ἐνοίκισον ἀλλότριον LXX <i>Si</i>.11.34, ἔχειν τὴν ἐξουσίαν ἐνοικίζειν καὶ ἐξοικίζειν οὓς ἐὰν βούληται <i>BGU</i> 1116.18 (I a.C.)<br /><b class="num">•</b>frec. en lit. crist., fig. [[alojar]], [[aposentar]], [[dejar entrar]] κρέα ... νόσους ἐνοικίζει (la carne) aloja en casa, e.e., en el cuerpo las enfermedades</i> Pall.<i>Gent.Ind</i>.2.45, ἐνοικιεῖ γὰρ ἡμᾶς ταῖς [[ἄνω]] μοναῖς de Cristo, Cyr.Al.M.69.128D, c. dat. τὸν παράκλητον ἐνῴκισας ἡμῖν ref. a Cristo <i>Const.App</i>.7.38.7, en v. pas. fig. del alma ἡ ψυχὴ ἐνοικίζετο τῷ σώματι Origenes <i>Io</i>.28.6.45, τῷ βίῳ τούτῳ ὡς ἡμετέρᾳ οἰκίᾳ ἐνῳκίσθημεν Ast.Am.<i>Hom</i>.2.1.2;<br /><b class="num">b)</b> en v. med. c. ac. de n. de mujer [[traer a casa como esposa]] ἀλλοεθνεῖς ἐνοικισαμένους γυναῖκας I.<i>AI</i> 11.145, fig. ref. al amor αὐτὸς δὲ (Ἔρως) τὰς θείας καὶ οὐρανίας ψυχὰς ἐνῳκίσατο Him.10.9;<br /><b class="num">c)</b> ref. a pueblos [[establecer]] [[ἔνθα]] τοὺς παῖδας τῶν Μυσῶν ἐνῴκισεν Ἡρακλῆς Sch.A.R.1.1355-57a, cf. Sch.Pi.<i>P</i>.1.120b, οἱ δὲ αὐτοὺς ἐνοικίζουσιν ἐς γῆς τῆς σφετέρας τὴν ἐρημοτέραν Procop.<i>Goth</i>.4.20.9, cf. D.S.31.10<br /><b class="num">•</b>c. ac. de [[ciudad]] [[fundar]], [[poblar]] en v. pas. (λιμένας) παρασχεῖν δὲ καὶ πόλεις ἐνοικισθῆναι (los puertos) permiten que sean fundadas ciudades</i> Arr.<i>An</i>.7.20.2.<br /><b class="num">3</b> [[acostumbrar]], [[habituar]] en v. pas. τίσιν ἐπιτηδεύμασιν ἐνῳκίσθη τῷ σώματι a qué hábitos fue acostumbrado por su cuerpo</i> Pl.<i>Ax</i>.371c.<br /><b class="num">4</b> fil. [[dotar de]], [[atribuir]] c. suj. de pers. y dat. o rég. prep. ὁ Πλάτων οὐ τοῖς σώμασιν ἐνοικίζει τοῖς τῶν ἀλόγων τὴν ἡμετέραν ψυχήν Procl.<i>in R</i>.2.310, ([[Ἀναξαγόρας]]) εἰς πάντα τὰ ζῷα ἐνοικίζει καὶ τὸν νοῦν (Anaxágoras) atribuye también mente a todos los seres vivos</i> Simp.<i>in de An</i>.31.16.<br /><b class="num">II</b> intr., en v. med.-pas.<br /><b class="num">1</b> [[instalarse]]<br /><b class="num">a)</b> de individuos [[alojarse]], [[habitar]] ἐνοικίσθη se alojó (en el patio del herrero)</i>, Hdt.1.68, c. dat. o rég. prep. θεοῦ μοῖρα τοῖς σώμασιν ἐνοικίζεται I.<i>BI</i> 3.372, ἔγνω τοῖς σατραπείοις ἐνῳκισμένους supo que estaban alojados en los palacios de los sátrapas</i> Hld.8.3.5, πλησίον τῆς θαλάσσης παρὰ ἀνδρὶ Αἰγιαλεῖ X.Eph.5.1.2, εἰς μακάρων δὲ χῶρον Κρι<σ>πίνας ψυχὰ ἐνῳκίσατο en una tumba <i>SEG</i> 46.2212 (Cirenaica I d.C.), fig. de Dios δι' Υἱοῦ μεσίτου τοῖς πᾶσιν ἐνοικιζόμενος Cyr.Al.M.75.436C;<br /><b class="num">b)</b> de pueblos [[poblar un lugar]], [[establecerse en un lugar]] c. compl. de lugar sobreentendido Σικανοὶ δὲ ... πρῶτοι φαίνονται ἐνοικισάμενοι Th.6.2, c. constr. prep. de lugar ἐς μὲν Ἄνθειαν ... μὴ ἐνοικίζεσθαι τοῖς Ἀχαιοῖς ἀπεῖπε Paus.7.18.5.<br /><b class="num">2</b> fig. c. suj. abstr. [[instalarse]], [[hacerse habitual]] φιλοπλουτία ... καὶ φθόνος ἄκρατος ἐνοικίζεται μετὰ δυσμενείας Plu.2.556b, (ἡδοναί) λανθάνουσιν ἐνῳκισμέναι Plu.2.705d.