ἔνθα: Difference between revisions

|mltxt=(AM [[ἔνθα]])<br /><b>επίρρ.</b> <b>τοπ.</b> όπου, στο [[μέρος]] όπου («ὁ [[τόπος]] μέν... [[ἔνθα]] τήν κόρην [[εἶδον]]», Διγ. Ακρ.)<br /><b>αρχ.</b><br />(για [[τόπο]], δεικτ.)<br /><b>1.</b> [[εκεί]], σ' εκείνο τον [[τόπο]] [«καὶ νύ κε τὴν ἔνθ' ὦκα βάλεν μεγάλας [[ποτὶ]] πέτρας» — κι αυτήν (την Αργώ) θα τή χτυπούσε [[αμέσως]] [[εκεί]] στους μεγάλους βράχους<br /><b>Ομ. Οδ.</b>]<br /><b>2.</b> (με ρήμ. κινήσεως) [[προς]] τα [[εκεί]], [[προς]] εκείνο το [[μέρος]] («ἔνθ' [[ἴομεν]] κείοντες», <b>Ομ. Ιλ.</b>)<br /><b>3.</b> (για χρόνο δεικτ.) [[τότε]] («ἔνθ' αὖ Τυδείδη Διομήδεϊ [[Παλλάς]] [[Ἀθήνη]] δῶκε [[μένος]] καὶ [[θάρσος]]», <b>Ομ. Ιλ.</b>)<br /><b>4.</b> (με ρήμ. κινήσεως, αναφορ.) στο [[μέρος]] όπου («ὁδοιποροῡμεν [[ἔνθα]] χρήζομεν», <b>Σοφ.</b>)<br /><b>5.</b> από όπου, από το [[μέρος]] που («στὰς [[ἔνθα]] πνεῖ [[ἄνεμος]]», <b>Ξεν.</b>)<br /><b>6.</b> (σπαν. για χρόνο) όταν, [[αμέσως]] [[μόλις]] («ηὔξαντο σωτήρια θύσειν [[ἔνθα]] πρῶτον εἰς φιλίαν γῆν ἀφίκοιντο», <b>Σοφ.</b>)<br /><b>7.</b> (σε πλάγ. ερωτ. σπαν.) πού, σε ποιὀ [[μέρος]] («Αἴγισθον ἔνθ' ᾤκησεν ἱστορῶ [[πάλαι]]», <b>Σοφ.</b>)<br /><b>8.</b> <b>φρ.</b> α) «[[ἔνθα]] καὶ [[ἔνθα]]» — εδώ κι [[εκεί]], απ' εδώ κι απ' [[εκεί]]<br />β) «[[ἔνθα]] μέν... [[ἔνθα]] δέ» — εδώ μεν... [[εκεί]] δε<br />γ) «[[ἔνθα]] δή» — [[τότε]] [[λοιπόν]]<br />δ) «ἔστιν [[ἔνθα]]» — [[κάποτε]], [[ενίοτε]]<br />ε) «[[ἔνθα]] τοῦ χρόνου» — όταν, [[κατά]] τον χρόνο που.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Η λ. [[ένθα]] εμφανίζει [[επίθημα]] -<i>θα</i> που μαρτυρείται στον τ. [[ιθαγενής]], ενώ το <i>εν</i>- [[είναι]] δυσερμήνευτο. Ο τ. [[ένθα]] συνδέεται πιθ. με αρμεν. <i>and</i> «[[εκεί]]», λατ. <i>inde</i>, αρχ. σλαβ. <i>kοdn</i> «από πού;»].