κληρονομία: Difference between revisions

|Definition=ἡ,<br><span class="bld">A</span> [[inheritance]], Isoc.19.43, etc.; <b class="b3">ἡ κληρονομία κατὰ τὴν ἀγχιστείαν</b> [[inheritance]] as [[heir-at-law]], D.43.3; κληρονομία μὴ κατὰ δόσιν, ἀλλὰ κατὰ γένος [[Aristotle|Arist.]]''[[Politica|Pol.]]''1309a23: metaph., <b class="b3">εἰλήφασι τὴν τοῦ ὀνόματος κληρονομίαν αἱ σωματικαὶ ἡδοναί</b> have taken [[possession]] of... Id.''EN''1153b33.<br><span class="bld">2</span> [[property]], [[possession]], ἀνέζευξεν ἕκαστος εἰς τὴν κληρονομίαν αὐτοῦ [[LXX]] ''Ju.''16.21(25), cf. ''1 Ma.''2.56, 6.24.

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1451.png Seite 1451]] ἡ, das [[Erben]], die [[Erbschaft]]; ἡ κλ, κατὰ τὴν ἀγχιστείαν Dem. 43, 3; τὰς κληρονομίας μὴ κατὰ δόσιν εἶναι, ἀλλὰ κατὰ [[γένος]] Arist. pol. 5, 8; Sp., bes. LXX; auch übertr., Anteil, εἰλήφασί γε τὴν τοῦ ὀνόματος κληρονομίαν αἱ σωματικαὶ ἡδοναί Arist. Eth. 7, 13.

{{bailly

|btext=ας (ἡ) :<br />[[participation à un héritage]], [[droit d'hérédité]].<br />'''Étymologie:''' [[κληρονόμος]].

|elnltext=κληρονομία -ας, ἡ [[κληρονόμος]] [[erfenis]]:; τὰς κληρονομίας μὴ κατὰ δόσιν εἶναι ἀλλὰ κατὰ γένος de erfenissen dienen niet bij schenking te worden nagelaten, maar op grond van afstamming Aristot. Pol. 1309a23; overdr.: εἰλήφασι τὴν τοῦ ὀνόματος κληρονομίαν αἱ σωματικαὶ ἡδοναί de lichamelijke genietingen hebben zich de naam (genot) toegeëigend Aristot. EN 1153b33. christ. (bezit van) [[het christelijk heil]].

{{elru

|elrutext='''κληρονομία:''' ἡ<br /><b class="num">1</b> [[участие в наследстве]], [[наследование]] (κατὰ τὴν ἀγχιστείαν Dem.; κατὰ [[γένος]] Arst.);<br /><b class="num">2</b> [[получение в удел]]: τὴν τοῦ ὀνόματος κληρονομίαν λαμβάνειν Arst. получать название;<br /><b class="num">3</b> [[наследие]], [[удел]], [[доля]] (οὐκ ἔχειν κληρονομίαν ἔν τινι NT).

|txtha=κληρονομίας, ἡ ([[κληρονόμος]]), the Sept. [[time]] and [[again]] for נַחֲלָה, [[several]] times for יְרֵשָׁה, מורָשָׁה, etc.;<br /><b class="num">1.</b> an [[inheritance]], [[property]] [[received]] (or to be [[received]]) by [[inheritance]], (Isocrates, [[Demosthenes]], [[Aristotle]]): a [[possession]] (cf. English [[inheritance]]); [[see]] [[κληρονομέω]], 2): διδόναι τί τίνι κληρονομίαν, λαμβάνειν τί εἰς κληρονομίαν, [[Aristotle]], eth. Nic. 7,14, p. 1153b, 33)). Agreeably to the O. T. [[usage]], [[which]] employs נַחֲלָה [[now]] of the [[portion]] of the [[holy]] [[land]] [[allotted]] to [[each]] of the [[several]] tribes ([[κληρονομέω]], 2), the [[noun]] [[κληρονομία]], lifted to a loftier [[sense]] in the [[NT|N.T.]], is used to [[denote]] a. "the [[eternal]] [[blessedness]] in the consummated [[kingdom]] of God [[which]] is to be [[expected]] [[after]] the [[visible]] [[return]] of Christ": τῆς κληρονομίας, genitive of apposition (Winer's Grammar, § 59,8a.)); [[ἡμῶν]], [[destined]] for us, τοῦ Θεοῦ, given by God, 18.<br /><b class="num">b.</b> the [[share]] [[which]] an [[individual]] [[will]] [[have]] in [[that]] [[eternal]] [[blessedness]]: Ephesians 5:5.

{{ls

|lstext='''κληρονομία''': ἡ, ὡς καὶ νῦν, Ἰσοκρ. 393Α, κτλ.· κλ. κατὰ τὴν ἀγχιστείαν Δημ. 1051. 11· κλ. μὴ κατὰ δόσιν, ἀλλὰ κατὰ γένος Ἀριστ. Πολιτικ. 5. 8, 20· ― [[καθόλου]], κλ. λαμβάνειν τινὸς ὁ αὐτ. ἐν Ἠθ. Ν. 7. 13, 6.