κῶλον: Difference between revisions

|elnltext=κῶλον -ου, τό lid, ledemaat; meestal been:; οὗ κῶλα κάμψον waar zij hun benen ontspanden Soph. OC 19; ἐπ ’ ἄκροις τοῖς κώλοις aan de uiteinden van de ledematen Plat. Tim. 76e; later lijk:; ὧν τὰ κῶλα ἔπεσεν ἐν τῇ ἐρήμῳ (de zondaars) wier lijken in de woestijn lagen NT Hebr. 3.17; tak van een plant. zijde, zijkant (van een gebouw):. τῆς ἐστι τὸ κῶλον ἕκαστον ὅλου καὶ ἡμίσεος πλέθρου waarvan elke zijde een lengte heeft van anderhalf plethrum Hdt. 2.126.2. baan (helft van de diaulos); overdr.: κάμψαι διαύλου θάτερον κῶλον πάλιν het keerpunt nemen en terug de andere helft van de dubbele baan afleggen Aeschl. Ag. 344. ret. zinsdeel:. περίοδος δὲ ἡ μὲν ἐν κώλοις, ἡ δὲ ἀφελής een volzin bestaat soms uit kola (zinsdelen) en is soms enkelvoudig Aristot. Rh. 1409b13. geneesk. colon, dikke darm.