συνομολογέω: Difference between revisions

|elnltext=συνομολογέω, Att. ook ξυνομολογέω [σύν, ὁμολογέω] act. instemmen met, met dat., v. pers.:; συνωμολόγεον δέ σφι zij stemden met hen in Hdt. 2.55.3; toegeven, met AcI:; συνωμολογείτην δὴ ταῦτ ’ εἶναι ἄμφω beiden gaven toe dat dat het geval was Plat. Phaed. 91e; toezeggen, beloven, met acc.:; συνωμολόγει ταῦτα ὁ Ξενοφῶν dat beloofde Xenophon Xen. An. 4.2.19; met inf. fut.: σ. συστρατεύσεσθαι beloven mede te velde te zullen trekken Xen. Cyr. 3.1.10. med. het (met elkaar) eens zijn:; συνωμολογησάμεθα... οὕτω τοῦτο ἔχειν wij waren het erover eens dat dit zo is Plat. Euthyd. 280b; in overeenstemming zijn; Hp.; perf. pass. afgesproken zijn:. συνωμολογημένον ἡμῖν κεῖται die afspraak tussen ons staat Plat. Phlb. 41d; ἔστω συνωμολογημένον ἡμῖν laat dit voor ons een uitgemaakte zaak zijn Aristot. Pol. 1323b23.