3,274,921
edits
γυνή: Difference between revisions
From LSJ
m
Text replacement - "(?s)({{LSJ.*}}\n)({{.*}}\n)({{DGE.*}}\n)" to "$1$3$2"
m (Text replacement - "(==Translations==)(?s)(\n)(.*)($)" to "{{trml |trtx=$3 }}") |
m (Text replacement - "(?s)({{LSJ.*}}\n)({{.*}}\n)({{DGE.*}}\n)" to "$1$3$2") |
||
| Line 14: | Line 14: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0511.png Seite 511]] ἡ, das [[Weib]], genit. γυναικός; γυναικί, γυναῖκα, ὦ γύναι, γυναῖκε, γυναικοῖν, γυναῖκες, γυναικῶν, γυναιξί (ν), γυναῖκας; diese Att. Formen sind zugleich die Homerischen, nur daß sich der dual. bei Homer nicht findet. Accus. τὴν γυνήν Pherecr. bei Bekk. A. 1 p. 86, 13 Etymol. m. 243, 24 Epimer. Hom. Cram. An. Ox. 1 p. 102, 11 (Mein. C. G. 2, 1 p. 295), vgl. Eustath. Iliad. 1, 340 p. 113, 30; vocat. ὦ [[γυνή]] Alcaeus comic. in Epimer. Hom. Cramer. An. Ox. 1 p. 102, 13 (Mein. C. G. 2, 2 p. 834); nomin. plur. αἱ γυναί Philippid. ap. Bekk. An. 1 p. 86, 12 (Mein. C. G. 4 p. 467) und Menand. ap. Cram. Epimer. Hom. An. Ox. 1 p. 102, 8 (Mein. C. G. 4 p. 327); accus. τὰς γυνάς poet. in Etymol. m. p. 243, 27. Nomin. γυναίξ oder γύναιξ bei Gramm. Von diesem nomin. ist auch der vocat. γύναι abzuleiten. Entstanden ist γυναίξ aus γυνα-Fιξ, »Weibsbild«, [[εἰκών]], [[ἔοικα]], [[εἴκελος]], [[ἴκελος]]; nach Buttmanns richtiger Bemerkung, Gramm. §. 58. Die einfache Form [[γυνή]] bedeutet die »Hervorbringende«, die »Gebärende«, verwandt [[γόνος]], [[γονή]], Plat. Cratyl. p. 414 a, Wurzel γεν. Die Sicilischen Dorier sagten [[γάνα]] statt [[γυνή]], Gregor. Corinth. Dial. Dor. p. 345. Unzweifelhaft war γαν eine ältere Form der Wurzel γεν, worauf z. B. auch das perf. [[γέγαα]] führt, und das verwandte [[γαῖα]], s. d. W. Die Böoter sagten βάνα oder [[βανά]] statt [[γυνή]], Corinna bei Herodian. Π. Μ. Λ. p. 18, 25 Apollon. Pronom. p. 65 a Bekk. (Bergk L. G. ed. 2 p. 948 no 21), Hesych. βάννα; βανῆκας Böotisch = γυναῖκας, Hesych. Unter Vergleichung des Gothischen quinô nimmt Ahrens Dial. Aeol. p. 172 ΓFανα als gemeinsame Grundform von [[γυνή]] und [[βανά]] an. Danach wäre also wohl ΓFαν die älteste nachweisbare Form der Wurzel; oder vielmehr ΙFΑ; denn daß das Ν secundär sei, beweis't schon [[γέγαα]] und [[γαῖα]]; vgl. [[κτείνω]] κτενί'Ω κτα'Ω, [[τείνω]] τενί'Ω τα'Ω u. s. w. Das Abfallen des Γ in [[βανά]] könnte so wenig befremden wie die Verwandelung des F in Β und das Verschwinden des F in [[γυνή]]. Das υ in [[γυνή]] ist nicht Umlaut des in [[γόνος]], [[γονή]] zum Vorschein kommenden ο, sondern, wie eben auch dies ο, Umlaut des ursprünglichen Vocals der Wurzel, des in [[βανά]], [[γάνα]], [[γέγαα]], [[γαῖα]] erhaltenen α. – Was die Bedeutung von [[γυνή]] anlangt, so bezeichnet dies Wort: – a) das Weib im[[ Gegensatze zum Manne]], ohne Rücksicht auf das Alter und gleichviel ob sie verheirathet ist oder nicht; z. B. Hom. Iliad. 15, 683 [[πολέες]] τέ ἑ θηήσαντο ἀνέρες ἠδὲ γυναῖκες; 17, 435 [[στήλη]], ἥ τ' ἐπὶ τύμβῳ ἀνέρος ἑστήκῃ τεθνηότος ἠὲ γυναικός; Odyss. 15, 168 οἱ δ' ἰύζοντες ἕποντο ἀνέρες ἠδὲ γυναῖκες; 6, 161 οὐ γάρ πω τοῐον [[εἶδον]] βροτὸν ὀφθαλμοῖσιν, οὔτ' ἄνδρ' [[οὔτε]] γυναῖκα; 13, 308 [[μηδέ]] τῳ [[ἐκφάσθαι]] μήτ' ἀνδρῶν [[μήτε]] γυναικῶν; Iliad. 24, 698. 708 Odyss. 19, 468. 21, 323; Herodot. 8, 88 οἱ μὲν ἄνδρες γεγόνασί μοι γυναῖκες, αἱδὲ γυναῖκες ἄνδρες. Pleonastisch Hom. θηλύτεραι γυναῖκες, Iliad. 8, 520 Od. 11, 386. 434. 15, 422. 23, 166. 24, 202. Mit Substantiven adjectivisch verbunden: γυνὴ [[ταμίη]] Odyss. 2, 345 Iliad. 6, 390, γυνὴ [[ἀλετρίς]] Odyss. 20, 105, γυνὴ Σικελὴ γρηΰς Odyss. 24, 211, δμωαὶ γυναῖκες Odyss. 7, 103 Iliad. 9, 477. Ohne δμωαί allein γυναῖκες die Mägde Odyss. 19, 497. 2, 108. 17, 319. Ohne Zusatz bezeichnet Odyss. 16, 334 γυναικί die Penelope, welche vs. 332 und 337 mit Nachdruck [[βασίλεια]] genannt wird, wie vs. 335 ihr Haus [[δόμος]] θείου βασιλῆος heißt. – b) das sterbliche Weib im[[ Gegensatze zur Göttinn]]; z. B. Hom. Iliad. 11, 688 γυνὴ ἐικυῖα θεῇσιν, Iliad. 14, 315 οὐ γάρ πώ [[ποτέ]] μ' ὧδε θεᾶς [[ἔρος]] οὐδὲ γυναικὸς θυμὸν ἐνὶ στήθεσσι περιπροχυθεὶς ἐδάμασσεν; 16, 176 γυνὴ θεῷ εὐνηθεῖσα; Odyss. 10, 228 [[ἔνδον]] γάρ τις ἐποιχομένη ἱστὸν καλὸν ἀοιδιάει ἢ θεὸς ἠὲ [[γυνή]]. Ausdrücklich [[θνητός]] hinzugefügt Odyss. 11, 244 θεὸν θνητήν τε γυναῖκα; Iliad. 20, 305 ὃν [[Κρονίδης]] περὶ πάντων [[φίλατο]] παίδων, οἳ [[ἕθεν]] ἐξεγένοντο γυναικῶν τε θνητάων. – c) die [[verheirathete Frar die Ehefrau]]; Odyss. 6, 184 οὐ μὲν γὰρ τοῦ γε κρεῖσσον καὶ [[ἄρειον]], ἢ ὅθ' ὁμοφρονέοντε νοήμασιν οἶκον ἔχητον ἀνὴρ ἠδὲ [[γυνή]]; 11, 444 ἀλλ' οὐ σοί γ', Ὀδυσεῦ, [[φόνος]] ἔσσεται ἔκ γε γυναικός· [[λίην]] γὰρ [[πινυτή]] τε, καὶ εὖ φρεσὶ μήδεα οἶδεν, [[κούρη]] 'Ικαρίοιο [[περίφρων]] [[Πηνελόπεια]]; 1, 433; 19, 165 ὦ γύναι αἰδοίη Λαερτιάδεω Ὀδυσῆος; Iliad. 6, 160 γυνὴ Προίτου; vs. 460 Ἕκτορος ἥδε [[γυνή]]; Odyss. 8, 523 ὡς δὲ γυνὴ κλαίῃσι φίλον πόσιν ἀμφιπεσοῦσα; γυνὴ [[δέσποινα]] Odyss. 7, 347; γυνὴ [[μήτηρ]] Theocrit. 27, 64; Odyss. 21, 72 ἀλλ' ἐμὲ ἱέμενοι γῆμαι θέσθαι τε γυναῖκα, Homerische Figur, γῆμαι und θέσθαι γυναῖκα stehn παραλλήλως; 15, 241 [[ἔνθα]] δ' ἔγημε γυναῖκα καὶ ὑψερεφὲς θέτο [[δῶμα]]; 14, 211 ἠγαγόμην δὲ γυναῖκα πολυκλήρων ἀνθρώπων, ich heirathete eine Frau aus einer reichen Familie; 15, 237 κασιγνήτῳ δὲ γυναῖκα ἠγάγετο πρὸς δώματα; Iliad. 9, 394 [[Πηλεύς]] θήν μοι [[ἔπειτα]] γυναῖκά γε μάσσεται [[αὐτός]], var. lect. γαμέσσεται; Odyss. 9, 199 οὕνεκά μιν σὺν παιδὶ περισχόμεθ' ἠδὲ γυναικὶ ἁζόμενοι; iliad. 8, 57 μέμασαν δὲ καὶ ὧς ὑσμῖνι μάχεσθαι, χρειοῖ ἀναγκαίῃ, πρό τε παίδων καὶ πρὸ γυναικῶν; 4, 162 σύν τε μεγάλῳ ἀπέτισαν, σὺν σφῇσιν κεφαλῇσι γυναιξί τε καὶ τεκέεσσιν; Odyss. 13, 44 [[ὑμεῖς]] δ' [[αὖθι]] μένοντες ἐυφραίνοιτε γυναῖκας κουριδίας καὶ τέκνα; Iliad. 10, 422 Odyss. 12, 42; γύναι Anrede des Ehemannes an seine Frau Odyss. 4, 148. 266. 8, 424, feierlicher ὦ γύναι 18, 259. Gegensatz [[ἑταίρα]] Isae. 3, 13; daselbst 14 γαμετὰς γυναῖκας und αἱ γαμεταὶ γυναῖκες; – γυναῖκες [[Kebsweiber]], Beischläferinnen, im Gegensatz zur Ehefrau, Iliad. 24, 497; – [[Gegensatz παρθέ νος]] Xen. An. 3, 2, 25 Theocr. 27, 63; γυναῖκας καὶ κόρας Xen. An. 4, 5, 9, vgl. Theocrit. 27, 64. – Auch von Thieren, Weibchen, Arist. Pol. 2, 3; Ath. XIII, 559 a. – Eigenthümlich γυναῖκά τε θήσατο μαζόν Il. 24, 58, wo μαζόν als nähere Bestimmung zu γυναῖκα gesetzt ist; Scholl. Aristonic. ἡ [[διπλῆ]], ὅτι ἀντὶ τοῦ γυναικὸς μαζόν. Ὁμηρικὸν δὲ τὸ [[ἔθος]]· »ἃς τὴν μὲν πρύμνην ἄμφεπε (Iliad. 16, 124)«; vgl. Friedlaend. Aristonic. (Schematol.) p. 20. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0511.png Seite 511]] ἡ, das [[Weib]], genit. γυναικός; γυναικί, γυναῖκα, ὦ γύναι, γυναῖκε, γυναικοῖν, γυναῖκες, γυναικῶν, γυναιξί (ν), γυναῖκας; diese Att. Formen sind zugleich die Homerischen, nur daß sich der dual. bei Homer nicht findet. Accus. τὴν γυνήν Pherecr. bei Bekk. A. 1 p. 86, 13 Etymol. m. 243, 24 Epimer. Hom. Cram. An. Ox. 1 p. 102, 11 (Mein. C. G. 2, 1 p. 295), vgl. Eustath. Iliad. 1, 340 p. 113, 30; vocat. ὦ [[γυνή]] Alcaeus comic. in Epimer. Hom. Cramer. An. Ox. 1 p. 102, 13 (Mein. C. G. 2, 2 p. 834); nomin. plur. αἱ γυναί Philippid. ap. Bekk. An. 1 p. 86, 12 (Mein. C. G. 4 p. 467) und Menand. ap. Cram. Epimer. Hom. An. Ox. 1 p. 102, 8 (Mein. C. G. 4 p. 327); accus. τὰς γυνάς poet. in Etymol. m. p. 243, 27. Nomin. γυναίξ oder γύναιξ bei Gramm. Von diesem nomin. ist auch der vocat. γύναι abzuleiten. Entstanden ist γυναίξ aus γυνα-Fιξ, »Weibsbild«, [[εἰκών]], [[ἔοικα]], [[εἴκελος]], [[ἴκελος]]; nach Buttmanns richtiger Bemerkung, Gramm. §. 58. Die einfache Form [[γυνή]] bedeutet die »Hervorbringende«, die »Gebärende«, verwandt [[γόνος]], [[γονή]], Plat. Cratyl. p. 414 a, Wurzel γεν. Die Sicilischen Dorier sagten [[γάνα]] statt [[γυνή]], Gregor. Corinth. Dial. Dor. p. 345. Unzweifelhaft war γαν eine ältere Form der Wurzel γεν, worauf z. B. auch das perf. [[γέγαα]] führt, und das verwandte [[γαῖα]], s. d. W. Die Böoter sagten βάνα oder [[βανά]] statt [[γυνή]], Corinna bei Herodian. Π. Μ. Λ. p. 18, 25 Apollon. Pronom. p. 65 a Bekk. (Bergk L. G. ed. 2 p. 948 no 21), Hesych. βάννα; βανῆκας Böotisch = γυναῖκας, Hesych. Unter Vergleichung des Gothischen quinô nimmt Ahrens Dial. Aeol. p. 172 ΓFανα als gemeinsame Grundform von [[γυνή]] und [[βανά]] an. Danach wäre also wohl ΓFαν die älteste nachweisbare Form der Wurzel; oder vielmehr ΙFΑ; denn daß das Ν secundär sei, beweis't schon [[γέγαα]] und [[γαῖα]]; vgl. [[κτείνω]] κτενί'Ω κτα'Ω, [[τείνω]] τενί'Ω τα'Ω u. s. w. Das Abfallen des Γ in [[βανά]] könnte so wenig befremden wie die Verwandelung des F in Β und das Verschwinden des F in [[γυνή]]. Das υ in [[γυνή]] ist nicht Umlaut des in [[γόνος]], [[γονή]] zum Vorschein kommenden ο, sondern, wie eben auch dies ο, Umlaut des ursprünglichen Vocals der Wurzel, des in [[βανά]], [[γάνα]], [[γέγαα]], [[γαῖα]] erhaltenen α. – Was die Bedeutung von [[γυνή]] anlangt, so bezeichnet dies Wort: – a) das Weib im[[ Gegensatze zum Manne]], ohne Rücksicht auf das Alter und gleichviel ob sie verheirathet ist oder nicht; z. B. Hom. Iliad. 15, 683 [[πολέες]] τέ ἑ θηήσαντο ἀνέρες ἠδὲ γυναῖκες; 17, 435 [[στήλη]], ἥ τ' ἐπὶ τύμβῳ ἀνέρος ἑστήκῃ τεθνηότος ἠὲ γυναικός; Odyss. 15, 168 οἱ δ' ἰύζοντες ἕποντο ἀνέρες ἠδὲ γυναῖκες; 6, 161 οὐ γάρ πω τοῐον [[εἶδον]] βροτὸν ὀφθαλμοῖσιν, οὔτ' ἄνδρ' [[οὔτε]] γυναῖκα; 13, 308 [[μηδέ]] τῳ [[ἐκφάσθαι]] μήτ' ἀνδρῶν [[μήτε]] γυναικῶν; Iliad. 24, 698. 708 Odyss. 19, 468. 21, 323; Herodot. 8, 88 οἱ μὲν ἄνδρες γεγόνασί μοι γυναῖκες, αἱδὲ γυναῖκες ἄνδρες. Pleonastisch Hom. θηλύτεραι γυναῖκες, Iliad. 8, 520 Od. 11, 386. 434. 15, 422. 23, 166. 24, 202. Mit Substantiven adjectivisch verbunden: γυνὴ [[ταμίη]] Odyss. 2, 345 Iliad. 6, 390, γυνὴ [[ἀλετρίς]] Odyss. 20, 105, γυνὴ Σικελὴ γρηΰς Odyss. 24, 211, δμωαὶ γυναῖκες Odyss. 7, 103 Iliad. 9, 477. Ohne δμωαί allein γυναῖκες die Mägde Odyss. 19, 497. 2, 108. 17, 319. Ohne Zusatz bezeichnet Odyss. 16, 334 γυναικί die Penelope, welche vs. 332 und 337 mit Nachdruck [[βασίλεια]] genannt wird, wie vs. 335 ihr Haus [[δόμος]] θείου βασιλῆος heißt. – b) das sterbliche Weib im[[ Gegensatze zur Göttinn]]; z. B. Hom. Iliad. 11, 688 γυνὴ ἐικυῖα θεῇσιν, Iliad. 14, 315 οὐ γάρ πώ [[ποτέ]] μ' ὧδε θεᾶς [[ἔρος]] οὐδὲ γυναικὸς θυμὸν ἐνὶ στήθεσσι περιπροχυθεὶς ἐδάμασσεν; 16, 176 γυνὴ θεῷ εὐνηθεῖσα; Odyss. 10, 228 [[ἔνδον]] γάρ τις ἐποιχομένη ἱστὸν καλὸν ἀοιδιάει ἢ θεὸς ἠὲ [[γυνή]]. Ausdrücklich [[θνητός]] hinzugefügt Odyss. 11, 244 θεὸν θνητήν τε γυναῖκα; Iliad. 20, 305 ὃν [[Κρονίδης]] περὶ πάντων [[φίλατο]] παίδων, οἳ [[ἕθεν]] ἐξεγένοντο γυναικῶν τε θνητάων. – c) die [[verheirathete Frar die Ehefrau]]; Odyss. 6, 184 οὐ μὲν γὰρ τοῦ γε κρεῖσσον καὶ [[ἄρειον]], ἢ ὅθ' ὁμοφρονέοντε νοήμασιν οἶκον ἔχητον ἀνὴρ ἠδὲ [[γυνή]]; 11, 444 ἀλλ' οὐ σοί γ', Ὀδυσεῦ, [[φόνος]] ἔσσεται ἔκ γε γυναικός· [[λίην]] γὰρ [[πινυτή]] τε, καὶ εὖ φρεσὶ μήδεα οἶδεν, [[κούρη]] 'Ικαρίοιο [[περίφρων]] [[Πηνελόπεια]]; 1, 433; 19, 165 ὦ γύναι αἰδοίη Λαερτιάδεω Ὀδυσῆος; Iliad. 6, 160 γυνὴ Προίτου; vs. 460 Ἕκτορος ἥδε [[γυνή]]; Odyss. 8, 523 ὡς δὲ γυνὴ κλαίῃσι φίλον πόσιν ἀμφιπεσοῦσα; γυνὴ [[δέσποινα]] Odyss. 7, 347; γυνὴ [[μήτηρ]] Theocrit. 27, 64; Odyss. 21, 72 ἀλλ' ἐμὲ ἱέμενοι γῆμαι θέσθαι τε γυναῖκα, Homerische Figur, γῆμαι und θέσθαι γυναῖκα stehn παραλλήλως; 15, 241 [[ἔνθα]] δ' ἔγημε γυναῖκα καὶ ὑψερεφὲς θέτο [[δῶμα]]; 14, 211 ἠγαγόμην δὲ γυναῖκα πολυκλήρων ἀνθρώπων, ich heirathete eine Frau aus einer reichen Familie; 15, 237 κασιγνήτῳ δὲ γυναῖκα ἠγάγετο πρὸς δώματα; Iliad. 9, 394 [[Πηλεύς]] θήν μοι [[ἔπειτα]] γυναῖκά γε μάσσεται [[αὐτός]], var. lect. γαμέσσεται; Odyss. 9, 199 οὕνεκά μιν σὺν παιδὶ περισχόμεθ' ἠδὲ γυναικὶ ἁζόμενοι; iliad. 8, 57 μέμασαν δὲ καὶ ὧς ὑσμῖνι μάχεσθαι, χρειοῖ ἀναγκαίῃ, πρό τε παίδων καὶ πρὸ γυναικῶν; 4, 162 σύν τε μεγάλῳ ἀπέτισαν, σὺν σφῇσιν κεφαλῇσι γυναιξί τε καὶ τεκέεσσιν; Odyss. 13, 44 [[ὑμεῖς]] δ' [[αὖθι]] μένοντες ἐυφραίνοιτε γυναῖκας κουριδίας καὶ τέκνα; Iliad. 10, 422 Odyss. 12, 42; γύναι Anrede des Ehemannes an seine Frau Odyss. 4, 148. 266. 8, 424, feierlicher ὦ γύναι 18, 259. Gegensatz [[ἑταίρα]] Isae. 3, 13; daselbst 14 γαμετὰς γυναῖκας und αἱ γαμεταὶ γυναῖκες; – γυναῖκες [[Kebsweiber]], Beischläferinnen, im Gegensatz zur Ehefrau, Iliad. 24, 497; – [[Gegensatz παρθέ νος]] Xen. An. 3, 2, 25 Theocr. 27, 63; γυναῖκας καὶ κόρας Xen. An. 4, 5, 9, vgl. Theocrit. 27, 64. – Auch von Thieren, Weibchen, Arist. Pol. 2, 3; Ath. XIII, 559 a. – Eigenthümlich γυναῖκά τε θήσατο μαζόν Il. 24, 58, wo μαζόν als nähere Bestimmung zu γυναῖκα gesetzt ist; Scholl. Aristonic. ἡ [[διπλῆ]], ὅτι ἀντὶ τοῦ γυναικὸς μαζόν. Ὁμηρικὸν δὲ τὸ [[ἔθος]]· »ἃς τὴν μὲν πρύμνην ἄμφεπε (Iliad. 16, 124)«; vgl. Friedlaend. Aristonic. (Schematol.) p. 20. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=(γῠνή) γυναικός, ἡ<br /><b class="num">• Alolema(s):</b> dór. γυνά Pi.<i>P</i>.11.22; beoc. [[βανά]] Corinn.11(a).2; panf. γουνά <i>IPamph</i>.75.1, 78.5, 151.5 (todas II a.C.); sicil. [[γάνα]] Greg.Cor.p.345<br /><b class="num">• Morfología:</b> [sg. falso nom. [[γύναιξ]] Hdn.Gr.2.643, Elias <i>in Cat</i>.211.31, Eust.113.36 (voc. según Hsch. ac. según Trypho <i>Fr</i>.11.3); gen. γυνῆς <i>Denkmäler</i> 296 (Isauria); dat. γυνακί <i>TAM</i> 3.422.3 (Termeso II a.C.), graf. γυνεκί <i>IB</i> 20.3 (imper.); ac. γυνήν Pherecr.96, cret. γιναῖκα <i>ICr</i>.4.1.1 (Gortina VII/VI a.C.), γυναῖκαν <i>PMag</i>.11a.11, <i>JRCil</i>.2.121.2 (Isauria); voc. [[γυνή]] Alc.Com.32; plu. nom. γυναί Philippid.2, Men.<i>Fr</i>.937, γυνᾶκες <i>Sokolowski</i> 3.113.4 (Tasos V a.C.); eol. dat. γυναίκεσσιν Sapph.96.6; ac. γυνάς Pherecr.206, <i>Com.Adesp</i>.1336, eol. βανῆκας Hsch.; du. nom. γυναῖκε S.<i>Ant</i>.61]<br /><b class="num">I</b> op. [[ἀνήρ]]<br /><b class="num">1</b> [[mujer]]<br /><b class="num">a)</b> en gener., op. ‘[[varón]]’ explícitamente πολέες τέ ἑ θηήσαντο ἀνέρες ἠδὲ γυναῖκες <i>Il</i>.15.683, cf. Alcm. en <i>POxy</i>.3213.6, Hes.<i>Op</i>.586, Emp.B 112.8, E.<i>Andr</i>.672, <i>El</i>.537, Plb.4.21.3, Orib.4.8.4, χάριν ἔχειν τῇ τύχῃ ... ὅτι ἀνὴρ καὶ οὐ γ. (ἐγενόμην) Hermipp.Hist.11, [[ἄλλος]] γυναικὸς κόσμος, [[ἄλλος]] ἀρρένων <i>Com.Adesp</i>.1294, [[διά]] τοι τοῦτο καὶ τοὺς αὐτοὺς νόμους καὶ ἀνδράσι προσφέρει ὁ θεὸς καὶ γυναιξί Thdt.<i>Affect</i>.5.57, cf. Didym.M.39.989A, Isid.Pel.<i>Ep</i>.M.78.276D, Procop.Gaz.M.87.172A, ἡ γ. la mujer esp. de la primera mujer en la tradición judeo-cristiana</i>, Origenes <i>Hom</i>.20.3 <i>in Ier</i>.<br /><b class="num">•</b>junto a παῖς: οὐκ [[ἀλέγω]], ὡς εἴ με γ. βάλοι ἢ πάϊς [[ἄφρων]] <i>Il</i>.11.389;<br /><b class="num">b)</b> como perteneciente a colectivos, op. implícitamente a lo masculino δῖα γυναικῶν divina entre las mujeres</i> epít. de Helena <i>Il</i>.3.423, βαθυζώνους τε γυναῖκας y a mujeres de ajustada cintura</i>, <i>Il</i>.9.594, cf. 366, 24.698, γυναικῶν [[εἶδος]] ἀρίστη de Peribea <i>Od</i>.7.57, γυναικῶν φῦλον Hes.<i>Sc</i>.4, cf. Semon.8.96, τὸ τῶν γυναικῶν γένος Plb.31.26.10, κορυβαντιῶσαι γυναῖκες mujeres coribantes</i> Plb.12.12b.2<br /><b class="num">•</b>μοναστήριον γυναικῶν monasterio de monjas</i> Pall.<i>H.Laus</i>.33.1;<br /><b class="num">c)</b> muy frec. como objeto de tópicos y [[proverb|prov.]] ἄνδρεσσι κακὸν θνητοῖσι γυναῖκας Ζεὺς ... θῆκε Hes.<i>Th</i>.600, cf. E.<i>Hipp</i>.627, γ. πολλὰ ἀνδρὸς ὀξυτέρη πρὸς κακοφραδμοσύνην Democr.B 273, cf. E.<i>Andr</i>.911, Lyd.<i>Mag</i>.1.21, χωρὶς γυναικὸς θεὸς ἐποίησεν νόον τὰ πρῶτα Semon.8.1, cf. 8.<i>passim</i>, γ. μὴ ἀσκείτω λόγον Democr.B 110, κόσμος ὀλιγομυθίη γυναικί Democr.B 274, cf. S.<i>Ai</i>.293, E.<i>Heracl</i>.476, ἦ κάρτα πρὸς γυναικὸς αἴρεσθαι κέαρ muy propio es de mujer dejar que vuele el corazón</i> A.<i>A</i>.592, γ. μονωθεῖσ' οὐδέν A.<i>Supp</i>.749, cf. E.<i>Or</i>.309, ὅρκους ἐγὼ γυναικὸς εἰς ὕδωρ [[γράφω]] ref. a lo que es de poco fiar, S.<i>Fr</i>.811, ἂν μὴ μανιῶν ἢ [[γήρως]] ἢ φαρμάκων ἢ νόσου [[ἕνεκα]] ἢ γυναικὶ πειθόμενος como salvedad en la aplicación de una ley, Sol.<i>Lg</i>.49a, cf. 49b, Semon.7, ὑπὸ γυναικὸς ἄρχεσθαι ὕβρις εἴη ἂν ἀνδρὶ ἐσχάτη Democr.B 111, cf. E.<i>Andr</i>.364, ζήτει γυναῖκα σύμμαχον τῶν πραγμάτων Men.<i>Mon</i>.271, γ. στρατηγεῖ καὶ γ. στρατεύεται aplicado a los cobardes <i>Com.Adesp</i>.552, cf. Diogenian.4.1, o a lo que no es natural, Greg.Cypr.2.7, ταμιεῖον ἀρετῆς ἐστι γενναία γ. Anaxandr.71, οὐκ ἐπιτρέπομεν οὖν γυναῖκας διδάσκειν ἐν Ἐκκλησίᾳ, ἀλλὰ μόνον ... τῶν διδασκάλων ἐπακούειν <i>Const.App</i>.3.6.1, cf. 3.9.1, Nil.M.79.249D.<br /><b class="num">2</b> op. ‘[[macho]]’ [[mujer]] como insulto aplicado a un [[hombre]], sinón. de [[cobarde]] γυναικὸς ἄρ' ἀντὶ τέτυξο pues en mujer te has convertido</i> dice Héctor a Diomedes <i>Il</i>.8.163, γυναῖκάς σφεας ἀπεκάλεον Hdt.9.20, cf. 9.107.<br /><b class="num">3</b> [[mujer]] como procreadora, en una interpretación etim. del n. «γυνὴ» δὲ [[γονή]] μοι φαίνεται βούλεσθαι εἶναι Pl.<i>Cra</i>.414a, cf. Democr.B 122a, Hsch.ι 580.<br /><b class="num">4</b> voc. γύναι ¡mujer!</i> como término cariñoso dirigido a la esposa <i>Il</i>.6.441, a una amiga, Theoc.15.12, a la madre <i>Eu.Io</i>.2.4<br /><b class="num">•</b>como fórmula protocolaria de distanciamiento [[señora]] κρεῖσσον δέ μοι νῦν πρός σ' ἀπεχθέσθαι, γύναι en cuanto a mí, prefiero de momento resultarte odioso, señora</i> dice Creonte a Medea, E.<i>Med</i>.290.<br /><b class="num">II</b> rel. c. su estado civil o social<br /><b class="num">1</b> op. [[ἀνήρ]] ‘[[marido]]’ [[esposa]]<br /><b class="num">a)</b> de mujeres concr., c. gen. γ. Προίτου <i>Il</i>.6.160, Ἕκτορος ἥδε γ. <i>Il</i>.6.460, ἐν Ἀργείοισιν ἤκουες τάδε· ὁ τῆς γυναικός, οὐχὶ τἀνδρὸς ἡ γ. entre los argivos se oía hablar de ti como el (marido) de la mujer, no (se hablaba) de la esposa del hombre Electra se dirige a Egisto</i>, E.<i>El</i>.931, ὁ Κανδαύλης ἠράσθη τῆς ἑωυτοῦ γυναικός Hdt.1.8, γ. πατρός [[LXX]] <i>Le</i>.18.8, ἡ γ. τοῦ ἡγεμόνος <i>BGU</i> 1079.30, cf. Plb.4.51.4, Arr.<i>Epict</i>.2.22.32, D.C.11.13, 14, 29.1, Lyd.<i>Mag</i>.1.33, δείξω σοι τὴν νύμφην τὴν γυναῖκα τοῦ Ἀρνίου metáf. de la nueva Jerusalén en sus nupcias con el Cordero <i>Apoc</i>.21.9<br /><b class="num">•</b>c. otras precisiones contextuales ἐκ χώρης ὅθι ᾗ ὀάριζε γυναικί <i>Il</i>.6.516, γ. ... φίλον πόσιν ἀμφιπεσοῦσα <i>Od</i>.8.523, cf. 19.210, μήτηρ καὶ γ. ref. Yocasta, S.<i>Ant</i>.53, ἀδελφὴ καὶ [[γυνή]] ref. Isis <i>Hymn.Is</i>.5 (Ios), ref. Berenice <i>ICr</i>.3.4.4.10 (Itanos III a.C.), <i>IPh</i>.2.6, 4;<br /><b class="num">b)</b> en cont. más gener. y frases hechas τί γὰρ ἥδιον ἀνθρώπῳ γυναικὸς καταθυμίας; ¿qué hay más dulce para un hombre que una esposa idónea?</i> Antipho Soph.B 49, μισεῖται γὰρ [[ἀνόσιος]] γ. E.<i>El</i>.645, οὐχ ἡ αὐτὴ σωφροσύνη γυναικὸς καὶ ἀνδρός en el [[ámbito]] [[doméstico]], Arist.<i>Pol</i>.1260<sup>a</sup>21, cf. 28, Plb.1.72.5, Plu.2.823b, Luc.<i>Demon</i>.9<br /><b class="num">•</b>en otras oposiciones y relaciones, junto a τέκνον: γυναικὸς ἄρχει (ὁ [[ἀνήρ]]) ... [[πολιτικῶς]], τέκνων δὲ [[βασιλικῶς]] Arist.<i>Pol</i>.1259<sup>b</sup>1;<br /><b class="num">c)</b> distintas expresiones ref. al hecho de contraer matrimonio γυναῖκα ... γαμεῖσθαι ser tomada en matrimonio la mujer</i> Hes.<i>Op</i>.698<br /><b class="num">•</b>γαμεῖν γυναῖκα [[casarse el hombre]] ἔγημε γυναῖκα καὶ ... θέτο [[δῶμα]] <i>Od</i>.15.241, cf. 21.72, Hdt.4.154<br /><b class="num">•</b>γυναῖκα λαμβάνειν [[tomar esposa]], [[casarse]] el hombre, Theodect.13, Men.<i>Epit</i>.571, <i>Eu.Matt</i>.1.20, 24, 13.33, ἄγεσθαι γυναῖκα llevar esposa a casa</i>, <i>Od</i>.14.211, Hes.<i>Op</i>.695, ἄγεσθαι τῷ παιδὶ γυναῖκα dar esposa al hijo</i> Hdt.1.34<br /><b class="num">•</b>frec. γαμετὴ γ. [[mujer casada]] Lys.1.31, cf. Pl.<i>Lg</i>.841d, X.<i>Oec</i>.3.10, Men.<i>Epit</i>.634, <i>Pc</i>.487, <i>Sel.Pap</i>.3.14 (I a.C.), <i>PTeb</i>.104.16 (I a.C.), Arr.<i>Epict</i>.2.22.33, αἱ ἠνδρωμέναι γυναῖκες las mujeres casadas</i> Hp.<i>Virg</i>.1, ἡ ὁμόζυγος γ. la cónyuge</i> Lyd.<i>Mag</i>.3.69;<br /><b class="num">d)</b> op. [[ἑταῖρα]] y παλλακή [[esposa legítima]] ἑταῖρα ἦν τῷ βουλομένῳ καὶ οὐ γ. τοῦ ἡμετέρου θείου Is.3.13, cf. Lys.1.31, D.59.122, aunque κουρίδιαι γυναῖκες Hdt.1.135, 5.18, γ. γνησία <i>PEleph</i>.1.3 (IV a.C.);<br /><b class="num">e)</b> [[viuda]] ἀποδοῦναι τῇ γυναικὶ τὴν φερνήν [[devolver]] la dote a la [[viuda]]</i> Plb.18.35.6, cf. 31.22.4, <i>PBerl.Borkowski</i> 7.24, 8.6 (III/IV d.C.).<br /><b class="num">2</b> según cont. y su distinta rel. c. el hombre [[esclava]] πατρὸς ἐμοῖο γυνὴ Φοίνισσ' ἐνὶ οἴκῳ <i>Od</i>.15.417<br /><b class="num">•</b>plu. [[concubina]]s τοὺς δ' ἄλλους μοι ἔτικτον ἐνὶ μεγάροισι γυναῖκες <i>Il</i>.24.497, como pertenencia del hombre junto a βοῦς y a [[ἀροτήρ]]: γυναῖκα ... κτητήν, οὐ γαμητήν una mujer esclava, no una esposa</i> Hes.<i>Op</i>.406, γυναῖκες εἰλίποδες perífr. por heteras</i> Eup.174, γυναῖκες πρὸς ἑταιρισμόν soldaderas</i>, <i>IPDésert</i> 67.16 (I d.C.).<br /><b class="num">III</b> op. παρθένος<br /><b class="num">1</b> [[mujer adulta]] θηλύτεραι γυναῖκες fórmula ép. pleonástica, prob. c. el sent. originario de mujeres en su plenitud</i> prob. que ha sido madre, verdaderas hembras</i>, <i>Il</i>.8.520, <i>Od</i>.15.422, 24.202, Hes.<i>Th</i>.590, <i>Sc</i>.10, <i>Fr</i>.30.34, ἀντὶ παρθένου [[γυνή]] S.<i>Tr</i>.148, Περσῶν καλαὶ καὶ μεγάλαι γυναῖκες καὶ παρθένοι X.<i>An</i>.3.2.25, cf. Hp.<i>Aër</i>.17, <i>Epid</i>.1.19, <i>Mul</i>.1.2, Plb.10.19.3, [[παρθένος]] [[ἔνθα]] βέβηκα, γ. δ' εἰς οἶκον [[ἀφέρπω]] Theoc.27.65, γυναῖκες καὶ κόραι X.<i>An</i>.4.5.9, ἐγένετο ἂν γ. Χλόη ῥαδίως, εἰ μὴ Δάφνιν ἐτάραξε τὸ [[αἷμα]] Longus 3.24.3, cf. 19.2.<br /><b class="num">2</b> [[mujer prometida]] τὴν ... τοῦ βασιλέως θυγατέρα, παρθένον οὖσαν, γυναῖκα τῷ βασιλεῖ κατωνομασμένην Plb.5.43.1.<br /><b class="num">IV</b> op. θεά [[mujer mortal]] θεᾶς ἔρος οὐδὲ γυναικός <i>Il</i>.14.315, ἢ θεὸς ἠὲ γ. <i>Od</i>.10.228, γ. θεῷ εὐνηθεῖσα <i>Il</i>.16.176, Ἕκτωρ μὲν θνητός τε γυναῖκά τε θήσατο μαζόν op. Aquiles, hijo de diosa <i>Il</i>.24.58, de la primera mujer ὀνόμηνε δὲ τήνδε γυναῖκα Πανδώρην Hes.<i>Op</i>.80, cf. Paus.1.24.7<br /><b class="num">•</b>Γυναικῶν Κατάλογος tít. del poema de Hesíodo conocido tb. como Ἠοῖαι D.Chr.2.14, Men.Rh.402.<br /><b class="num">V</b> de anim. [[hembra]] εἰσὶ δέ τινες καὶ γυναῖκες καὶ τῶν ἄλλων ζῴων Arist.<i>Pol</i>.1262<sup>a</sup>22, εἶτ' εἰσὶν οἱ τέττιγες οὐκ εὐδαίμονες, ὧν ταῖς γυναιξὶν οὐδ' ὁτιοῦν φωνῆς [[ἔνι]]; así que, ¿no son felices las cigarras, cuyas hembras no tienen voz?</i> Xenarch.14<br /><b class="num">•</b>de caballos [[yegua]] Luc.<i>Asin</i>.28.<br /><b class="num">VI</b> gramaticalizado, casi como marca de fem., sin trad. δμῳαὶ γυναῖκες esclavas</i>, <i>Il</i>.9.477, γ. οἰκουρός Hp.<i>Epid</i>.6.8.32, δούλη γ. E.<i>Andr</i>.90, γ. θῆσσα Ant.Lib.25.3, γ. [[δέσποινα]] esposa y señora</i>, <i>Od</i>.7.347, χῆραι γυναῖκες viudas</i>, <i>Il</i>.2.289, Plb.10.26.3, <i>Eu.Luc</i>.4.26, γ. νέα muchacha</i> Thgn.457, E.<i>Alc</i>.1049, γυναῖκες ἱέρειαι sacerdotisas</i> Hdt.2.54, cf. 2.56, αἱ Περσίδες γυναῖκες las persas</i> Hdt.3.3, γ. θυραῖος extranjera</i> E.<i>Alc</i>.805, ἑταίρη γ. hetera</i> Hdt.2.134, γ. παλλακή concubina</i> D.S.2.10, γυναῖκες βασίλισσαι reinas</i> D.C.76.1.2, γ. παρθένος doncella</i> Hes.<i>Th</i>.513, γ. [[γραῦς]] [[anciana]]</i> E.<i>Tr</i>.490, Ar.<i>Th</i>.345, cf. D.19.283, γ. πρεσβῦτις Herm.<i>Vis</i>.1.2.2, γ. [[ταμίη]] [[despensera]]</i>, <i>Il</i>.6.390, γ. [[ἀλετρίς]] [[molinera]]</i>, <i>Od</i>.20.105<br /><b class="num">•</b>acompañando a un n. prop. ἡ γ. Τεύτα Teuta</i> reina iliria, Plb.2.4.7.<br /><b class="num">• Etimología:</b> De *<i>g<sup>u̯</sup>enH<sup>i̯</sup></i>1 en grado ø/P como beoc. βάνᾱ ai. <i>gnā</i>, av. <i>gənā</i>, que c. otros grados vocálicos ha dado gót. <i>qinō</i> < *<i>g<sup>u̯</sup>enōn</i>, aesl. <i>žena</i>. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 23: | Line 26: | ||
{{Autenrieth | {{Autenrieth | ||
|auten=γυναικός: [[woman]]; γυνὴ [[ταμίη]], [[δέσποινα]], [[γρηῦς]], [[ἀλετρίς]], δμωαὶ γυναῖκες, etc.; [[wife]], Il. 6.160, etc. | |auten=γυναικός: [[woman]]; γυνὴ [[ταμίη]], [[δέσποινα]], [[γρηῦς]], [[ἀλετρίς]], δμωαὶ γυναῖκες, etc.; [[wife]], Il. 6.160, etc. | ||
}} | }} | ||
{{Abbott | {{Abbott | ||
