3,277,020
edits
εὔστοχος: Difference between revisions
From LSJ
m
Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1"
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
|||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1099.png Seite 1099]] glücklich im Treffen, das Ziel gut treffend, ὅσοι δὲ τόξοις χεῖρ' ἔχουσιν εὔστοχον Eur. Herc. Für. 195; λόγχαις ἀκοντιστῆρες εὐστοχώτατοι Phoen. 140; [[πέτρος]] Hel. 76; sp. D., λίνα, [[ἄρκυς]], sicher fangend, Archi. 8. 9 (VI, 179. 181 ); ἄγρη, glückliche Jagd, Opp. H. 3, 280; auch εὐχαί, Ep. ad. 463 (IX, 158); εὐστοχώτατον [[ἀκόντιον]] Xen. Equ. 12, 14; τὴν πρώτην πληγὴν εὔστοχον γίγνεσθαι Pol. 6, 25, 9; τὴν τοξικήν Luc. navig. 33. – Übertr., glücklich errathend, das Wahre treffend, scharfsinnig, θεῖόν τι καὶ εὔστοχον ἔνεστι καὶ τοῖς κακοῖς Plat. Legg. XII, 950 b; εὐστοχώτατος ἐν ταῖς ἀπαντήσεσι τῶν λόγων D. L. 6, 74; [[ἐπελθεῖν]] [[εὔστοχος]], ἀναχωρῆσαι [[καίριος]], den rechten Zeitpunkt treffend, D. Cass. 77, 6. – Adv. εὐστόχως, z. B. βάλλειν, Xen. Cyr. 1, 4, 8; eben so εὔστοχα τοξεύειν, Luc. Nigr. 36, vgl. 35, εὐστόχως ἐνεχθείς; übertr., ἣν δὴ διάθεσιν καὶ θεοῦ – εὐστόχως πάντες προσαγορεύομεν, das Richtige treffend, richtig, Plat. Legg. VII, 792 d, wie εἰπεῖν [[πρός]] τι, d. i. treffend, Plut. Phoc. 17; προκατειληφέναι τὰς εὐκαιρίας Pol. 2, 65, 11. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1099.png Seite 1099]] glücklich im Treffen, das Ziel gut treffend, ὅσοι δὲ τόξοις χεῖρ' ἔχουσιν εὔστοχον Eur. Herc. Für. 195; λόγχαις ἀκοντιστῆρες εὐστοχώτατοι Phoen. 140; [[πέτρος]] Hel. 76; sp. D., λίνα, [[ἄρκυς]], sicher fangend, Archi. 8. 9 (VI, 179. 181 ); ἄγρη, glückliche Jagd, Opp. H. 3, 280; auch εὐχαί, Ep. ad. 463 (IX, 158); εὐστοχώτατον [[ἀκόντιον]] Xen. Equ. 12, 14; τὴν πρώτην πληγὴν εὔστοχον γίγνεσθαι Pol. 6, 25, 9; τὴν τοξικήν Luc. navig. 33. – Übertr., glücklich errathend, das Wahre treffend, scharfsinnig, θεῖόν τι καὶ εὔστοχον ἔνεστι καὶ τοῖς κακοῖς Plat. Legg. XII, 950 b; εὐστοχώτατος ἐν ταῖς ἀπαντήσεσι τῶν λόγων D. L. 6, 74; [[ἐπελθεῖν]] [[εὔστοχος]], ἀναχωρῆσαι [[καίριος]], den rechten Zeitpunkt treffend, D. Cass. 77, 6. – Adv. εὐστόχως, z. B. βάλλειν, Xen. Cyr. 1, 4, 8; eben so εὔστοχα τοξεύειν, Luc. Nigr. 36, vgl. 35, εὐστόχως ἐνεχθείς; übertr., ἣν δὴ διάθεσιν καὶ θεοῦ – εὐστόχως πάντες προσαγορεύομεν, das Richtige treffend, richtig, Plat. Legg. VII, 792 d, wie εἰπεῖν [[πρός]] τι, d. i. treffend, Plut. Phoc. 17; προκατειληφέναι τὰς εὐκαιρίας Pol. 2, 65, 11. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> habile à viser, à toucher le but ; qui touche le but ; <i>adv.</i> • εὔστοχα en touchant le but;<br /><b>2</b> <i>fig.</i> habile à raisonner <i>ou</i> à deviner juste ; sagace.<br />'''Étymologie:''' [[εὖ]], [[στοχάζομαι]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''εὔστοχος''': -ον, εὐστόχως βάλλων, τῷ δ’ ἂν εὐστόχῳ πτερῷ ([[οὕτως]] ὁ Elmsl. ἀντὶ πέτρῳ) Εὐρ. Ἑλ. 76· εὐστ. [[ἀκόντιον]] Ξεν. Ἱππ. 12. 13, ΙΙ. [[καλῶς]] σκοπεύων, ὅσοι δὲ τόξοις χεῖρ’ εὔστοχον Εὐρ. Ἡρ. Μαιν. 195· λόγχαις... εὐστοχώτατοι ὁ αὐτ. ἐν Φοιν. 140· [[εὔστοχος]] τὴν τοξικὴν Λουκ. Πλοῖον ἢ Εὐχ. 33· [[ἐντεῦθεν]], Ἐπίρ., εὐστόχως βάλλειν Ξεν. Κύρ. 1. 4, 8· εὔστοχα τοξεύειν Λουκιαν. Νιγρ. 39. -- Ὑπερθ. -ώτατα Δίων Κ. 67. 14. 2) μεταφ., [[ἐπιτυχής]], ὀρθῶς εἰκάζων, Ἀριστ. Καθ’ Ὕπν. Μαντ. 2. 11· [[καθόλου]], εὐφυής, ἀγχίνους, [[ἱκανός]], Ἀριστ. Ρητ. 3. 11. 5, Ἔφιππος ἐν «Ναυαγῷ» 1, Ἀνθ. Π. 41. 430· τὸ εὔστοχον = [[εὐστοχία]], πρβλ. Πλάτ. Νόμ. 950Β· εὔστ. ἐν ἀπαντήσεσιν, Διογ. Λ. 6. 74. - Ἐπίρρ. -χως, Πλάτ. Νόμ. 792D, Ἀριστ. π. Ζ. Μορ. 1. 1, 1. 3) [[πλήρης]] ἐπιτυχίας, [[ἄγρη]] Ὀππ. Ἁλ. 3. 280· εὐχαὶ Ἀνθ. Π. 6. 158. | |lstext='''εὔστοχος''': -ον, εὐστόχως βάλλων, τῷ δ’ ἂν εὐστόχῳ πτερῷ ([[οὕτως]] ὁ Elmsl. ἀντὶ πέτρῳ) Εὐρ. Ἑλ. 76· εὐστ. [[ἀκόντιον]] Ξεν. Ἱππ. 12. 13, ΙΙ. [[καλῶς]] σκοπεύων, ὅσοι δὲ τόξοις χεῖρ’ εὔστοχον Εὐρ. Ἡρ. Μαιν. 195· λόγχαις... εὐστοχώτατοι ὁ αὐτ. ἐν Φοιν. 140· [[εὔστοχος]] τὴν τοξικὴν Λουκ. Πλοῖον ἢ Εὐχ. 33· [[ἐντεῦθεν]], Ἐπίρ., εὐστόχως βάλλειν Ξεν. Κύρ. 1. 4, 8· εὔστοχα τοξεύειν Λουκιαν. Νιγρ. 39. -- Ὑπερθ. -ώτατα Δίων Κ. 67. 14. 2) μεταφ., [[ἐπιτυχής]], ὀρθῶς εἰκάζων, Ἀριστ. Καθ’ Ὕπν. Μαντ. 2. 11· [[καθόλου]], εὐφυής, ἀγχίνους, [[ἱκανός]], Ἀριστ. Ρητ. 3. 11. 5, Ἔφιππος ἐν «Ναυαγῷ» 1, Ἀνθ. Π. 41. 430· τὸ εὔστοχον = [[εὐστοχία]], πρβλ. Πλάτ. Νόμ. 950Β· εὔστ. ἐν ἀπαντήσεσιν, Διογ. Λ. 6. 74. - Ἐπίρρ. -χως, Πλάτ. Νόμ. 792D, Ἀριστ. π. Ζ. Μορ. 1. 1, 1. 3) [[πλήρης]] ἐπιτυχίας, [[ἄγρη]] Ὀππ. Ἁλ. 3. 280· εὐχαὶ Ἀνθ. Π. 6. 158. | ||
}} | }} | ||
{{eles | {{eles | ||
