αἰνίσσομαι: Difference between revisions

{{DGE

|dgtxt=<b class="num">• Alolema(s):</b> át. αἰνίττομαι<br /><b class="num">• Morfología:</b> [act. Philostr.<i>VA</i> 6.11]<br /><b class="num">1</b> c. ac. int. [[decir mediante enigmas o en lenguaje simbólico]] λόγον ... τὸν ... Pi.<i>P</i>.8.40, ἔπεα Hdt.5.56, τόδ' ὡς ὕποπτον E.<i>HF</i> 1120, τὸ δίκαιον ὃ εἴη Pl.<i>R</i>.332b, cf. <i>Tht</i>.194c, 152c, τὴν ἀλήθειαν Plb.34.11.20, τί ποτε (ὁ θεὸς) αἰνίττεται; Pl.<i>Ap</i>.21b, cf. Phld.<i>Piet</i>.300, τὰ πάντα αἰνίξασθαι ἠθέλησεν quería hacer entender todo por medio de enigmas</i> Zos.Alch.241.26, cf. tb. ταῦτα μοι ᾐνίχθω κεκρυμμένα τοῖς ἀγαθοῖσιν estos ocultos enigmas los dirijo a los hombres de bien</i> Thgn.681<br /><b class="num">•</b>c. or. explicativa αἰ. ὅτι ... Pl.<i>Phd</i>.69c, ὡς ... Arist.<i>Fr</i>.76.<br /><b class="num">2</b> c. giro prep. εἰς y ac. [[aludir veladamente a]], [[hacer referencia]] ἐς Κλέωνα τοῦτ' αἰνίσσεται Ar.<i>Pax</i> 47, εἰς ἐμέ Aeschin.2.108, ἐς τὸν Φλάκκον D.C.104.5, cf. tb. αἰνιττόμενος πρὸς τὰς διαβολάς aludiendo a las acusaciones</i> D.C.79.1.4<br /><b class="num">•</b>c. dos ac. o ac. y constr. preposicional [[aludir simbólicamente]], [[decir en juegos de palabras una cosa por otra]] τὴν Κυλλήνην ... ἐς τὴν χεῖρ' ὀρθῶς ᾐνίξατο al decir Cilena se estaba refiriendo simbólicamente a la mano (de Diopites)</i>, Ar.<i>Eq</i>.1085, ᾐνίξαθ' ὁ [[Βάκις]] τοῦτο πρὸς τὸν ἀέρα Bacis dijo simbólicamente eso en lugar del aire</i> Ar.<i>Au</i>.970, αἰνιττόμενος ... τὴν ... Πελοπόννησον τὸν βοῦν aludiendo con la palabra ‘[[buey]]’ al Peloponeso</i> Plb.7.12.3, διὰ τῆς μάχης τὴν κακίαν ᾐνίξατο Euagr.Pont.<i>Schol.Pr</i>.302.1, ὥστ' [[εἴπερ]] ᾔνιττον τὸν ὠκεανὸν οἱ πρότερον, τάχ' ἂν τοῦτον τὸν ποταμὸν λέγοιεν de manera que si los antiguos al decir océano hablaban simbólicamente, probablemente se referían a este río</i> Arist.<i>Mete</i>.347^a6.<br /><b class="num">3</b> abs. [[hablar enigmáticamente]], [[expresarse simbólicamente]] μῶν ᾐνιξάμην; S.<i>Ai</i>.1158, γνωρίμως αἰ. E.<i>El</i>.946, σοφῶς Ar.<i>Eq</i>.196, λόγοισιν ... κρυπτοῖσιν E.<i>Io</i> 430<br /><b class="num">•</b>[[hacer juegos de palabras]] [[ἐγώ]] φημί σε αἰνίττεσθαι Pl.<i>Ap</i>.27d<br /><b class="num">•</b>tb. act. σοφία Πυθαγόρου ... παρέδωκε ... τὸ αἰνίττειν Philostr.<i>VA</i> 6.11.

}}

{{ls

|lstext='''αἰνίσσομαι''': Ἀττ. -ττομαι: μέλλ. -ίξομαι: ἀόρ. ᾐνιξάμην: ‒ ἀποθ. ἀλλὰ καὶ ὡς παθητ., ἴδε κατωτέρω ΙΙ: ([[αἶνος]]). Ὁμιλῶ σκοτεινῶς, [[ἤτοι]] αἰνιγματωδῶς, Πινδ. Π. 8. 56· μῶν ᾐνιξάμην; Σοφ. Αἴ. 1158· λόγοισι κρυπτοῖσι αἰν., Εὐρ. Ἴων 430· γνωρίμως αἰνίξομαι, = [[οὕτως]] [[ὥστε]] νὰ ἐννοήσωσιν οἱ ἀκούοντες, ὁ αὐτ. Ἠλ. 946· αἰνίσσεσθαι ἔπεα = [[λέγω]] στίχους αἰνιγματώδεις, Ἡρόδ. 5. 56: ‒ μετ᾿ αἰτ. πράγμ. = ὑπαινίσσομαί τι, ὑπονοῶ, προϋποδεικνύω τι [[ὅπερ]] [[μέλλω]] νὰ ἐκθέσω, Πλάτ. Ἀπολ. 21Β. Θεαίτ. 182C. κτλ: ‒ [[ὡσαύτως]] αἰν. εἰς... = ἀναφέρομαι ὡς δι᾿ αἰνίγματος εἴς τινα ἢ εἴς τι· ὑπονοῶ τινα ἤ τι, εἰς Κλέωνα τοῦτ᾿ αἰνίττεται, Ἀριστοφ. Εἰρ. 47· τὴν Κυλλήνην... εἰς τὴν χεῖρ᾿ ὀρθῶς ᾐνίξατο τὴν Διοπείθους, μετεχειρίσθη τὴν αἰνιγματ. λέξιν [[Κυλλήνη]] ἀναφερόμενος εἰς τὴν χεῖρα..., ὁ αὐτ. Ἱπ. 1085· [[οὕτως]]: ᾐνίξαθ᾿ ὁ [[Βάκις]] τοῦτο πρὸς τὸν ἀέρα, ὁ αὐτ. Ὄρν. 970: ‒ αἰνιττόμενος εἰς ἐμέ, Αἰσχίν. 42. 19: - αἰν. ὡς..., Ἀριστ. Ἀποσπ. 66: ‒ αἰν. τὸν ὠκεανόν = [[σχηματίζω]] εἰκασίαν περὶ [[αὐτοῦ]], ὁ αὐτ. Μετεωρ. 1. 9. 5. ΙΙ. [[ὡσαύτως]] ὡς παθ. [[ὅταν]] γίνηται [[λόγος]] [[μυστηριώδης]] καὶ [[αἰνιγματώδης]] [[περί]] τινος· ἀλλ᾿ [[ἴσως]] [[δόκιμος]] εἶνε μόνον ὁ ἀόρ. ᾐνίχθην, Πλάτ. Γοργ. 495Β, ὁ πρκμ. ᾔνιγμαι, Θέογν. 681, Ἀριστοφ. Ἱπ. 196, Ἀριστ. Ρητ. 3. 2, 12.

}}

{{Slater