κατασήπω: Difference between revisions

|Definition=<span class="bld">A</span> [[cause to rot]] or [[allow to rot]], [[Xenophon|X.]]''[[Cyropaedia|Cyr.]]''8.2.21:—Pass., [[rot away]], ib.8.2.22; μὴ… κατὰ Χρόα πάντα σᾰπήῃ Il.19.27; ἕως ἂν κατασαπῇ Pl. ''Phd.''86d; κατασαπέντων τῶν καρπῶν ''CPHerm.''6.16 (iii A.D.): so in pf. κατασέσηπα Ar.''Pl.''1035, Philetaer.9.<br><span class="bld">2</span> metaph., [[cause to linger]] or [[allow to linger]], τοὺς ἀνθρώπους ἐν τοῖς πάθεσι Gal.10.264:—Pass., [[pine away]], <b class="b3">κατασήπεσθαι ἐπὶ τῆς κλίνης</b> ib.263; πρὸς ταῖς ἀλλοτρίαις θύραις κατασαπῆναι Arr.''Epict.''4.10.20.

|btext=<b>1</b> <i>tr.</i> [[faire pourrir]] ; <i>au Pass. (f.2</i> κατασαπήσομαι, <i>ao.2</i> κατεσάπην) [[pourrir]], [[être pourri]];<br /><b>2</b> <i>intr. (au pf.</i> κατασέσηπα) être pourri.<br />'''Étymologie:''' [[κατά]], [[σήπω]].

{{elnl

|elnltext=κατα-σήπω poët. conj. aor. pass. 3 sing. κατασαπήῃ act. met acc., causat., [[laten rotten]]:; τὰ δὲ κατασήπουσι een deel laten zij rotten Xen. Cyr. 8.2.21; [[laten wegrotten]], in gevangenschap:. οὐδὲν ἀδικοῦντα με... κατασήποντας die mij zonder dat ik iets gedaan heb laten wegrotten Luc. 25.15. pass. intrans., met perf. κατασέσηπα [[rotten]], [[vergaan]]:; κατὰ δὲ χρόα πάντα σαπήῃ (ik vrees dat) al zijn vlees zal rotten Il. 19.27 (tmesis); ἑως ἄν... κατασαπῇ totdat het vergaat Plat. Phaed. 86d; perf. [[verrot zijn]]:. [[κατασέσηπας]] = [[jij bent verrot]] Aristoph. Pl. 1035.

|ptext=<i>[[verfaulen]] [[lassen]]</i>, Xen. <i>Cyr</i>. 8.2.21.<br><b class="num">Pass</b>. <i>[[verfaulen]]</i>, ἕως ἂν κατασαπῇ, κατασαπήσεσθαι, Plat. <i>Phaed</i>. 86bc; ἃ οὐ κατασήπεται Xen. <i>Cyr</i>. 8.2.22; in derselben Bdtg κατασέσηπα, Ar. <i>Plut</i>. 1035.

|elrutext='''κατασήπω:''' (pass.: fut. 2 κατασαπήσομαι, aor. 2 κατεσάπην)<br /><b class="num">1</b> подвергать гниению, гноить, pass. гнить, истлевать ([[οὔτε]] κατασήπεσθαι [[οὔτε]] λυμαίνεσθαι Xen.; ἐν δεσμωτηρίῳ Plut.): [[δείδω]], μὴ … κατὰ [[χρόα]] πάντα [[σαπήῃ]] Hom. боюсь, как бы (тем временем) не истлело все тело (Патрокла); [[ἕως]] ἂν ἢ κατακαυθῇ ἢ κατασαπῇ Plat. (органические остатки существуют), пока они или не сгорят, или не сгниют;<br /><b class="num">2</b> (pf. κατασέσηπα) ирон. гнить, тлеть Arph.

|lsmtext='''κατασήπω:''' [[σαπίζω]], [[αφήνω]] να σαπίσει, σε Ξεν. — Παθ., αόρ. βʹ κατ-εσάπην [ᾰ], Επικ. υποτ. γʹ ενικ. -[[σαπήῃ]], με Ενεργ. παρακ. βʹ κατα-[[σέσηπα]], [[φύομαι]] σαπισμένος, αποσυντίθεμαι, [[σαπίζω]].

{{ls

|lstext='''κατασήπω''': [[κάμνω]] τι νὰ σαπίσῃ, Ξεν. Κύρ. 8. 2, 22.― Παθ., ἀόρ. β΄ κατεσάπην, καὶ μέλλ. κατασαπήσομαι, σαπίζω, σήπομαι καὶ [[καταπίπτω]], μὴ… κατὰ… πάντα [[σαπήῃ]] Ἰλ. Τ. 27· ἕως ἂν τὰ ξύλα κατασαπῇ… καὶ κατασαπήσεσθαι Πλάτ. Φαίδων 86C· πρὸς ταῖς ἀλλοτρίαις θύραις κατασαπῆναι Ἀρρ. Ἐπίκτ. 4. 10, 20· ἃ οὐ κατασήπεται Ξεν. Κύρ. 8. 2, 22· οὕτω καὶ ὁ πρκμ. κατασέσηπα Ἀριστοφ. Πλ. 1035.

|mdlsjtxt=to make [[rotten]], let rot, Xen.:—Pass., aor2 κατ-εσάπην [ᾰ], epic 3rd sg. subj. -[[σαπήῃ]], with perf. 2 act. κατα-[[σέσηπα]], to [[grow]] [[rotten]], rot [[away]].