3,277,820
edits
m (Text replacement - "l’" to "l'") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
||
Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0953.png Seite 953]] fut. στρέψω, aor. ἔστρεψα, στρέψασκον Il. 18, 546; perf. ἔστροφα, Theogn. bei Ath. III, 104 c, vgl. Lob. zu Phryn. 578; perf. pass. ἔστραμμαι; aor. ἐστρέφθην, in Prosa nur Plat. Polit. 273 c; ion. u. dor. ἐστράφθην, Theocr. 7, 132; att. gew. aor. II. ἐστράφην, u. so στραφήσομαι, Plat. Rep. VII, 518 d; – [[drehen]], [[wenden]], biegen; ἂψ δὲ θεοὶ [[οὖρον]] στρέψαν, Od. 4, 520; στρέψ' ἵππους ἐπ ὶ νῆα, 15, 205; ὅς οἱ σχεδὸν ἔστρεφε μώνυχας ἵππ ους, lenken, Il. 17, 699, vgl. 8, 168. 20, 488; ἔριδα, den Wettkampf verflechten, verschlingen, Pind. N. 4 extr., vgl. Dissen, hergenom men von der Kunstsprache der Ringer, den Gegner fassen und umwerfen; ἡλίου πρὸς ἀντολὰς στρέψασα σα υτήν, Aesch. prom. 710; τὰ δ' ἄλλα πάντ' ἄνω τε καὶ [[κάτω]] στρέφων τίθησιν, Eum. 621; διὰ πολυῤῥάφου στρέφων πόρπακος [[σάκος]], Soph. Ai. 572, [[πρόσωπον]] πρὸς κασίγνητον στρέφε, Eur. Phoen. 460, [[ἔμπαλιν]] [[κάρα]], I. A. 1549; ἑαυτὸν εἰς πονηρὰ πράγματα, Ar. Nubb. 1438, [[ὄμμα]] πρὸς τὸ φανόν, Plat. Rep. VII, 518 c; auch umwerfen, [[σεισμός]] νιν ἔστρεψε χθονός, Eur. l. T. 1166, das Unterste zu oberst kehren, umstürzen, ὅπῃ στρέφεις τοὺς λόγους ἄνω καὶ [[κάτω]], Plat. Gorg. 511 a, vgl. Phaedr. 278 d; ἄνω [[κάτω]] τοὺς νόμους, τοὺς διαιτητάς, πάνθ' ὅσ' ἂν βούληται στρέφει, Dem. 21, 91; zusammendrehen, σπάρτα πυκνὰ ἐστραμμένα, Xen. An. 4, 7, 15; auch spinnen, [[ἀΐδιος]] ἡ [[δουλεία]] γίγνεται ὑπὸ μακρῷ τῷ λίνῳ στρεφομένη, Luc.; – verdrehen, verrenken, στραφῆναι τὸν πόδα, Her. 3, 129, wo nachher folgt ὁ γάρ οἱ [[ἀστράγαλος]] ἐξεχώρησε ἐκ τῶν ἄρθρων; vgl. Plat. Legg. VII, 789 e; daher auch = die Glieder auf der Folter ausrecken, foltern, martern, übertr., οἱ μῦθοι στρέφουσι τὴν ψυχήν, Plat. Rep. I, 330 e; στρέφει με περὶ τὴν γαστέρα, es quält mich im Leibe, ich habe Leibschneiden, Antiphan. com. bei Ath. III, 123 b; auch pass. κλονοῦνται καὶ στρέφονται τὴν γαστέρα, Ael. H. A. 11, 44. – Übertr., στρέφειν τι φρεσίν, στρέφειν βουλὴν ἐν ἑαυτῷ, Etwas in der Seele hin-u. herwenden, es von allen Seiten betrachten, animo volvere, Eur. Hec. 740; Ael. H. A. 10, 48. – Pass. sich drehen, wenden, sich herumdrehen, sich hin- u. herwenden, ἥ τ' αὐτοῦ στρέφεται, Il. 18, 488; στρέφετ' [[ἔνθα]] καὶ [[ἔνθα]], 24, 5; ἔμελλεν στρέψεσθ' ἐκ χώρης, 6, 516, sich abwenden und fortgehen; στρεφθεὶς γὰρ μετόπισθεν, 15, 645; χερσὶν ἀώτου στρεφθεὶς ἐχόμ ην, Od. 9, 435, vgl. 16, 352, sich andrücken, anschmiegen; στραφεὶς [[οὕτως]] ἴω; umgewandt, Soph. Ant. 315, vgl. O. C. 1644; auch med., στρέψαι στράτευμ' ἐς [[Ἄργος]], wende es mit dir zurück, 1418; u. übertr., κἂν σοῦ στραφείη [[θυμός]], Tr. 1124; sich an Etwas lehren, τοῦ δὲ σοῦ ψόφου οὐκ ἂν στραφείην, Ai. 1096. – Gew. wie versari, sich an einem Orte drehen und wenden, daselbst [[verweilen]], [[verkeh ]][[ren]], auch übertr., sich womit beschäftigen, ἔν τινι, ἐν αὐτοῖς τούτοις στρέφεται καὶ ἑλίττεται ἡ [[δόξα]], Plat. Theaet. 194 b; Solon bei Dem. 19, 255 v. 23 vrbdt auch ταῦτα μὲν ἐν δήμῳ στρέφεται κακά. – Übertr., στροφὰς στρέφεσθαι, Wendungen machen, Ränke spinnen, schmieden, Plat. Rep. III, 405 c; ἄπορόν τινα στροφὴν ἐστρεφόμην [[ἤδη]], Euthyd. 302 b; dah. τί ταῦτα στρέφει; Ar. Ach. 363, warum schmiedest du diese Ränke? vgl. Eur. Hec. 750; – sich wenden, sich sträuben, τί [[δῆτα]] ἔχων στρέφει; Plat. Phaedr. 236 e, vgl. στρέφεται ἄνω καὶ [[κάτω]] ἐπικρυπ τόμενος τὲν αὑτοῦ ἀπορίαν, Lach. 196 b, wie Ion 541 e. – Intrans., [[sich wenden]], [[ὁπότε]] στρέψαντες ἱκοίατο, Il. 18, 544, wo man aus dem vorhergehenden Verse ζεύγεα ergänzen kann, wie Od. 10, 528, εἰς [[Ἔρεβος]] στρέψας, ὄϊς. So auch Xen. An. 4, 3, 26, [[Ξενοφῶν]] δὲ στρέψας πρὸς τοὺς Καρδούχους [[ἀντία]] τὰ ὅπλα ἔθετο, sc. στρατιώτας, er ließ gegen die Karduchen Kehrt, d. i. Front machen; vgl. ib. 32, οἱ Ἕλληνες τὰ ἐναντία στρέψαντες ἔφευγον. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0953.png Seite 953]] fut. στρέψω, aor. ἔστρεψα, στρέψασκον Il. 18, 546; perf. ἔστροφα, Theogn. bei Ath. III, 104 c, vgl. Lob. zu Phryn. 578; perf. pass. ἔστραμμαι; aor. ἐστρέφθην, in Prosa nur Plat. Polit. 273 c; ion. u. dor. ἐστράφθην, Theocr. 7, 132; att. gew. aor. II. ἐστράφην, u. so στραφήσομαι, Plat. Rep. VII, 518 d; – [[drehen]], [[wenden]], biegen; ἂψ δὲ θεοὶ [[οὖρον]] στρέψαν, Od. 4, 520; στρέψ' ἵππους ἐπ ὶ νῆα, 15, 205; ὅς οἱ σχεδὸν ἔστρεφε μώνυχας ἵππ ους, lenken, Il. 17, 699, vgl. 8, 168. 20, 488; ἔριδα, den Wettkampf verflechten, verschlingen, Pind. N. 4 extr., vgl. Dissen, hergenom men von der Kunstsprache der Ringer, den Gegner fassen und umwerfen; ἡλίου πρὸς ἀντολὰς στρέψασα σα υτήν, Aesch. prom. 710; τὰ δ' ἄλλα πάντ' ἄνω τε καὶ [[κάτω]] στρέφων τίθησιν, Eum. 621; διὰ πολυῤῥάφου στρέφων πόρπακος [[σάκος]], Soph. Ai. 572, [[πρόσωπον]] πρὸς κασίγνητον στρέφε, Eur. Phoen. 460, [[ἔμπαλιν]] [[κάρα]], I. A. 1549; ἑαυτὸν εἰς πονηρὰ πράγματα, Ar. Nubb. 1438, [[ὄμμα]] πρὸς τὸ φανόν, Plat. Rep. VII, 518 c; auch umwerfen, [[σεισμός]] νιν ἔστρεψε χθονός, Eur. l. T. 1166, das Unterste zu oberst kehren, umstürzen, ὅπῃ στρέφεις τοὺς λόγους ἄνω καὶ [[κάτω]], Plat. Gorg. 511 a, vgl. Phaedr. 278 d; ἄνω [[κάτω]] τοὺς νόμους, τοὺς διαιτητάς, πάνθ' ὅσ' ἂν βούληται στρέφει, Dem. 21, 91; zusammendrehen, σπάρτα πυκνὰ ἐστραμμένα, Xen. An. 4, 7, 15; auch spinnen, [[ἀΐδιος]] ἡ [[δουλεία]] γίγνεται ὑπὸ μακρῷ τῷ λίνῳ στρεφομένη, Luc.; – verdrehen, verrenken, στραφῆναι τὸν πόδα, Her. 3, 129, wo nachher folgt ὁ γάρ οἱ [[ἀστράγαλος]] ἐξεχώρησε ἐκ τῶν ἄρθρων; vgl. Plat. Legg. VII, 789 e; daher auch = die Glieder auf der Folter ausrecken, foltern, martern, übertr., οἱ μῦθοι στρέφουσι τὴν ψυχήν, Plat. Rep. I, 330 e; στρέφει με περὶ τὴν γαστέρα, es quält mich im Leibe, ich habe Leibschneiden, Antiphan. com. bei Ath. III, 123 b; auch pass. κλονοῦνται καὶ στρέφονται τὴν γαστέρα, Ael. H. A. 11, 44. – Übertr., στρέφειν τι φρεσίν, στρέφειν βουλὴν ἐν ἑαυτῷ, Etwas in der Seele hin-u. herwenden, es von allen Seiten betrachten, animo volvere, Eur. Hec. 740; Ael. H. A. 10, 48. – Pass. sich drehen, wenden, sich herumdrehen, sich hin- u. herwenden, ἥ τ' αὐτοῦ στρέφεται, Il. 18, 488; στρέφετ' [[ἔνθα]] καὶ [[ἔνθα]], 24, 5; ἔμελλεν στρέψεσθ' ἐκ χώρης, 6, 516, sich abwenden und fortgehen; στρεφθεὶς γὰρ μετόπισθεν, 15, 645; χερσὶν ἀώτου στρεφθεὶς ἐχόμ ην, Od. 9, 435, vgl. 16, 352, sich andrücken, anschmiegen; στραφεὶς [[οὕτως]] ἴω; umgewandt, Soph. Ant. 315, vgl. O. C. 1644; auch med., στρέψαι στράτευμ' ἐς [[Ἄργος]], wende es mit dir zurück, 1418; u. übertr., κἂν σοῦ στραφείη [[θυμός]], Tr. 1124; sich an Etwas lehren, τοῦ δὲ σοῦ ψόφου οὐκ ἂν στραφείην, Ai. 1096. – Gew. wie versari, sich an einem Orte drehen und wenden, daselbst [[verweilen]], [[verkeh ]][[ren]], auch übertr., sich womit beschäftigen, ἔν τινι, ἐν αὐτοῖς τούτοις στρέφεται καὶ ἑλίττεται ἡ [[δόξα]], Plat. Theaet. 194 b; Solon bei Dem. 19, 255 v. 23 vrbdt auch ταῦτα μὲν ἐν δήμῳ στρέφεται κακά. – Übertr., στροφὰς στρέφεσθαι, Wendungen machen, Ränke spinnen, schmieden, Plat. Rep. III, 405 c; ἄπορόν τινα στροφὴν ἐστρεφόμην [[ἤδη]], Euthyd. 302 b; dah. τί ταῦτα στρέφει; Ar. Ach. 363, warum schmiedest du diese Ränke? vgl. Eur. Hec. 750; – sich wenden, sich sträuben, τί [[δῆτα]] ἔχων στρέφει; Plat. Phaedr. 236 e, vgl. στρέφεται ἄνω καὶ [[κάτω]] ἐπικρυπ τόμενος τὲν αὑτοῦ ἀπορίαν, Lach. 196 b, wie Ion 541 e. – Intrans., [[sich wenden]], [[ὁπότε]] στρέψαντες ἱκοίατο, Il. 18, 544, wo man aus dem vorhergehenden Verse ζεύγεα ergänzen kann, wie Od. 10, 528, εἰς [[Ἔρεβος]] στρέψας, ὄϊς. So auch Xen. An. 4, 3, 26, [[Ξενοφῶν]] δὲ στρέψας πρὸς τοὺς Καρδούχους [[ἀντία]] τὰ ὅπλα ἔθετο, sc. στρατιώτας, er ließ gegen die Karduchen Kehrt, d. i. Front machen; vgl. ib. 32, οἱ Ἕλληνες τὰ ἐναντία στρέψαντες ἔφευγον. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=<i>f.</i> στρέψω, <i>ao.</i> ἔστρεψα, <i>pf.</i> ἔστροφα;<br /><i>Pass. f.</i> στρεφθήσομαι, <i>f.2 att.</i> στραφήσομαι, <i>ao. rare</i> ἐστρέφθην, <i>ao.2</i> ἐστράφην, <i>pf.</i> [[ἔστραμμαι]];<br /><b>A.</b> <i>tr.</i> tourner :<br /><b>I.</b> <i>litt.</i> tourner, acc.;<br /><b>II.</b> retourner : τὴν γῆν XÉN la terre ; [[ἄνω]] καὶ [[κάτω]] ESCHL, [[ἄνω]] [[κάτω]] DÉM tourner sens dessus dessous, retourner, bouleverser;<br /><b>III.</b> enrouler, tortiller ; tresser ; <i>p. ext.</i> ourdir une trame, filer ; <i>fig.</i> élaborer comme une trame (de grandes périodes d'un discours);<br /><b>IV.</b> tordre, <i>d'où</i><br /><b>1</b> démettre par une luxation <i>ou</i> une entorse, tordre, luxer, acc.;<br /><b>2</b> tordre par des tranchés, des coliques, des douleurs <i>en gén.</i><br /><b>V.</b> <i>fig.</i> tourner et retourner par la pensée, rouler dans son esprit, méditer, acc.;<br /><b>B.</b> <i>intr.</i> <b>1</b> se tourner;<br /><b>2</b> se détourner, <i>càd</i> faire face : [[πρός]] τινα à qqn ; tourner le dos;<br /><i><b>Moy.</b></i> στρέφομαι (<i>f.</i> στρέψομαι, <i>ao.</i> ἐστρεψάμην, <i>ao.2 Pass.</i> ἐστράφην);<br /><b>I.</b> se tourner, se retourner, <i>d'où</i><br /><b>1</b> aller et venir;<br /><b>2</b> se tourner en tous sens;<br /><b>II.</b> se détourner, s'éloigner : [[ἐκ]] χώρης IL d'un pays ; στραφέντες ἔφευγον XÉN ils firent demi-tour et tentèrent de s'enfuir ; <i>fig.</i> se détourner, cesser <i>en parl. de la colère</i>;<br /><b>III.</b> s'enrouler : χερσίν τινος OD enrouler ses mains à qch, s'accrocher les mains à qch;<br /><b>IV.</b> tourner dans le même lieu, <i>d'où</i><br /><b>1</b> séjourner, s'arrêter;<br /><b>2</b> <i>fig.</i> tourner autour de, s'attacher à ; prendre soin de, se soucier de, gén.;<br /><b>V.</b> se tourner et se retrourner, s'agiter, <i>particul.</i> pour intriguer.<br />'''Étymologie:''' R. Στραφ tourner ; cf. [[στροφή]] ; apparentée à la R. Στραβ, v. [[στρεβλός]], etc. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''στρέφω''': Ἰλ., Ἀττ.· Ἐπικ. παρατ. [[στρέψασκον]] Ἰλ. Σ. 546· ― μέλλ. στρέψω Ἀττ.· ἀόρ. α΄ ἔστρεψα, Ἐπικ. στρέψα· ― πρκμ. ἔστροφα (ἀν-) Θεόγνητ. ἐν «Φάσματι» 1. 8, (ἐπ-) Πολύβ. 5. 110, 6, (μετ-) Ἀριστείδ. ― Μέσ., Ὅμ., Ἀττ.· μέλλ. στρέψομαι [[αὐτόθι]]· ἀόρ. ἐστρεψάμην Σοφ. Ο. Κ. 1416, (κατα-) Θουκ.· ― παθ. πρκμ. ἔστραμμαι (ἐν μέσῃ σημασίᾳ), ἴδε [[καταστρέφω]]. ― Παθητ., μέλλ. στρᾰφήσομαι (ἀνα-) Ἰσοκρ. 95Α, (δια-) Ἀριστοφ. Ἱππ. 175, Ὄρν. 177, (μετα-) Πλάτ. Πολ. 518D, (συσ-) Ἱππ. 242. 33· [[ὡσαύτως]] μέσ. μέλλ. ἀποστρέψομαι ἐπὶ παθητ. σημασίας, Ξεν. Κύρ. 5. 5, 36· ― ἀόρ. α΄ ἐστρέφθην συχν. παρ’ Ὁμ. (ἀλλὰ μόνον κατὰ μετοχ.)· Ἰων. καὶ Δωρ. ἐστράφθην Σώφρων 81, Θεόκρ. 7. 132, καὶ Ἡρόδ. 1. 130 ἐν συνθέσει, (ἀλλὰ στραφῆναι ὁ αὐτ. 3. 129)· ― ἀόρ. β΄ ἐστράφην [ᾱ] Σόλων 36. 6, ἀείποτε παρὰ τοῖς Τραγικ. καὶ σχεδὸν ἀείποτε παρὰ τοῖς Ἀττικοῖς [[καθόλου]], ἀλλὰ πρβλ. Ἀριστοφ. Θεσμ. 1128, Πλάτ. Πολιτ. 273Ε. (Ἐκ τῆς √ ΣΤΡΕΦ παράγονται ὡσάυτως τὰ στροφή, στρόφιγξ, στροφάλιγξ, κτλ.· γίνεται ΣΤΡΕΒ ἐν τοῖς στρεβλός, στρέβλη, στρόβος, στρόβῑλος, στράβων, καὶ λαμβάνει μ πρὸ τοῦ β ἐν τοῖς στρόμβος, στρομβέω. ― Εἰ καὶ [[μεγάλη]] ἡ πρὸς τὸ [[τρέπω]] [[ὁμοιότης]], ἡ [[σύγκρισις]] τῶν παραγώγων τοῦ [[στρέφω]] ([[στρεβλός]], [[στρόβος]], κτλ.) πρὸς τὰ τοῦ [[τρέπω]] (μάλιστρα Λατιν. torqneo) δεικνύει ὅτι αἱ ῥίζαι [[εἶναι]] διάφοροι). Στρέφω ἐδῶ καὶ [[ἐκεῖ]] ἢ κατὰ [[μέρος]], ἂψ δὲ θεοὶ [[οὖρον]] στρέψαν Ὀδ. Δ. 520· ἵππους στρ., [[στρέφω]] τοὺς ἵππους, Ἰλ. Θ. 168, Ὀδ. Ο. 205, κτλ.· (ἀντὶ Ἰλ. Σ. 544, 546, ἴδε κατωτ. Δ)· οὕτω, στρ. [[πηδάλιον]] Πινδ. Ἀποσπ. 15· τὸν οἴακα Ἀναξανδρ. ἐν «Ἀγχ.» 1. 5, πρβλ. Μένανδρ. ἐν «Ὑποβολιμαίῳ» 3. 4· [[σάκος]] Σοφ. Αἴ. 575· ἐπὶ προσώπων, ἡλίου πρὸς ἀντολὰς στρέψασα σαυτὸν Αἰσχύλ. Πρ. 707· [[πρόσωπον]] πρὸς κασίγνητον στρέφε Εὐρ. Φοίν. 457, πρβλ. Ἑκ. 344· [[πάλιν]] στρέψεις [[κάρα]] ὁ αὐτ. ἐν Μηδ. 1152· [[ὄμμα]] [[πανταχῇ]] στρέφων ὁ αὐτ. ἐν Ι. Τ. 68· στρ. ἀνταυγεῖς κόρας Ἀριστοφ. Θεσμ. 902· ἑαυτὸν εἰς πονηρὰ πράγματα ὁ αὐτ. ἐν Νεφ. 1455· πόλιν πρὸς [[κέρδος]] [[ἴδιον]] Εὐρ. Ἱκέτ. 413· στρατὸν πρὸς ἀλκὴν Ἀνδρ. 1149· διατάττω στρατιώτας νὰ κάμωσι στροφήν, Ξεν. Λακ. 11, 9· ἴδε κατωτ. Δ. 2) [[κάμνω]] τι νὰ στραφῇ περὶ τὸν ἄξονά του, κεραμικὴν γαῖαν στρ., δηλ. ἐπὶ τοῦ τροχοῦ, Σαννυρ. ἐν «Γέλωτι» 4· τὸν κόσμον [[μήτε]] αὐτὸν στρέφεις ἑαυτόν, [[μήτε]] .. ὑπὸ θεοῦ στρέφεσθαι διττὰς περιαγωγὰς Πλάτ. Πολιτικ. 269Ε, πρβλ. Πολ. 617Α, Ἐπιν. 977Β. ΙΙ. πάντ’ ἄνω τε καὶ [[κάτω]] στρ., [[στρέφω]] ἄνω [[κάτω]], ἀνακατώνω, Αἰσχύλ. Εὐμ. 651· οὕτω, [[κάτω]] στρ. Σοφ. Ἀντ. 717, Ἀριστοφ. Ἐκκλ. 733· στρ. λόγους ἄνω καὶ [[κάτω]] Πλάτ. Γοργ. 511Α, πρβλ. Εὐθύδ. 276D· ἄνω [[κάτω]] στρ. Δημ. 544. 2· οὕτω, δίκα καὶ πάντα [[πάλιν]] στρέφεται Εὐρ. Μήδ. 411· καὶ μόνον στρέφειν, ἀναστρέφειν, ἀνατρέπειν, ὁ αὐτ. ἐν Ι. Τ. 1166, Ἀποσπ. 548· γῆν στρ., ἀνοίγω, [[ἀνασκάπτω]] διὰ τῆς σκαπάνης ἢ τοῦ ἀρότρου, Ξεν. Οἰκ. 16. 25· ― μετὰ συστοίχ. αἰτ., πάσας στρ. [[στροφάς]], [[δοκιμάζω]] πᾶν [[εἶδος]] στροφῆς, Πλάτ. Τίμ. 43D· ― στρ. [[πανταχῇ]] τὰ γράμματα, [[μεταβάλλω]] καὶ τροποποιῶ, ὁ αὐτ. ἐν Κρατ. 414C· μετ’ ἀπαρ., [[μετατρέπω]] τι [[οὕτως]] [[ὥστε]] .., εὔκλειαν ἔχειν βιοτὰν στρέψουσι φᾶμαι Εὐρ. Μήδ. 416. ΙΙΙ. [[συστρέφω]], [[κλώθω]] [[σχοινίον]], Ξεν. Ἀν. 4. 7, 15· στρ. τὸν [[σφυρόν]], ἐξαρθρῶ, στρεβλώνω, Ἀρρ. Ἐπίκτ. 3. 15, 4· (οὕτω, στραφῆναι τὸν [[πόδα]] Ἡρόδ. 3. 129, πρβλ. Πλάτ. Νόμ. 789Ε). 2) μεταφορ., ἐπὶ πόνου στρεβλώσεως ἢ συστροφῆς, [[συστρέφω]], [[βασανίζω]], κακὸν στρέφει με περὶ τὴν γαστέρα Ἀντιφάν. ἐν «Ὀμφάλῃ» 2, πρβλ. Ἀριστοφ. Πλ. 1131, Ἀποσπ. 80, Αἰλ. π. Ζ. 2. 44· ἴδε ἐν λέξ. [[στρόφος]] ΙΙ, [[στροφέω]]· οὕτω, στρ. τὴν ψυχήν, [[βασανίζω]], [[ἐξεγείρω]], ἐκφοβῶ, πτοῶ, Πλάτ. Πολ. 330D. 3) ἐπὶ διαφθορῶν ἐν τῇ μουσικῇ, ἴδε [[κάμπτω]] ΙΙΙ. IV. [[συστρέφω]], [[περιστρέφω]], [[κλώθω]], [[πλέκω]], σπάρτα ἐστραμμένα Ξεν. Ἀνάβ. 4. 7, 15, πρβλ. Ὕμν. Ὁμ. εἰς Ἑρμ. 411· [[κλώθω]], [[νήθω]], ὑπὸ μακρῷ λίνῳ στρεφομένη Λουκ. [[Ζεύς|Ζεὺς]] Ἐλεγχόμ. 7· μεταφορ., στρ. μεγάλας περιόδους Πλούτ. 2. 235Ε. V. ὡς τεχνικὸς ὅρος, ἐπὶ παλαιστῶν, [[συστρέφω]], πρὸς τὰ [[ὀπίσω]], [[ἀνατρέπω]] τὸν ἀντίπαλον, Πολυδ. Γ΄, 155, πρβλ. Ἀριστοφ. Ἱππ. 264· ― μεταφορ., ἔριδα στρέφειν Πινδ. Ν. 4. 151. VI. μεταφορ., [[ἀναστρέφω]] τι κατὰ νοῦν, διανοοῦμαι, [[σκέπτομαι]], Λατιν. consilimm animo volvere, ἀπολ., τί [[στρέφω]] τάδε; Εὐρ. Ἑκ. 750· πρὸς ἀλλήλους Λουκ. Ἀλέξ. 8· βουλὴν ἐν ἑαυτῷ Αἰλ. π. Ζ. 10. 48· τὸ [[πρᾶγμα]] [[πανταχῇ]] στρέφων ἀγαγεῖν εἴς τινα Δημ. 552. 13. VII. [[στρέφω]] μακρὰν τῆς πρεπούσης φορᾶς, [[μεταστρέφω]], ἰδιοποιοῦμαι ξένα χρήματα, Λυσ. 905. 4. Β. Παθ. καὶ μέσ., συστρέφομαι ἢ περιστρέφομαι, στρέφομαι ἐδῶ καὶ [[ἐκεῖ]], Ἰλ. Ε. 40, 475, κτλ.· ἔν τε κύνεσσι [[κάπριος]] ἠὲ [[λέων]] στρέφεται Μ. 43· [[ἔνθα]] καὶ [[ἔνθα]] στρέφεσθαι, ἐπὶ ἀνθρώπου ἀνησύχως ἀναστρεφομένου ἐν τῇ κλίνῃ, Ω 5· τί δυσκολαίνεις καὶ στρέφει τὴν νύχθ’ ὅλην; Ἀριστοφ. Νεφ. 36, πρβλ. Ἄμφ. ἐν «Ἰαλέμῳ» 1. 2) στρέφομαι [[πρός]] τι [[πρᾶγμα]] ἢ ἀπὸ τινος πράγματος, ὡς δηλοῦσι τὰ συμφραζόμενα, ἔμελλεν στρέψεσθ’ ἐκ χώρης Ἰλ. Ζ. 516· [[στρέφω]] [[ὀπίσω]], Ο. 645· [[ἐπιστρέφω]], Σοφ. Ο. Κ. 1648, Ἀντ. 315, κτλ.· στραφέντες ἔφευγον Ξεν. Κύρ. 3. 3, 63, πρβλ. Ἀν. 3. 5, 1, κτλ.· ποῖ στρέφει; ποῦ φεύγεις; Ἀριστοφ. Θεσμ. 230, 610. 3) ἐπὶ τῶν οὐρανίων σωμάτων, περιστρέφομαι ἐν κύκλῳ, Ὀδ. Ε. 274, Πλάτ. Τίμ. 40Β· ἐπὶ τῆς ἀτράκτου, ὁ αὐτ. ἐν Πολ. 617Α· ἐπὶ ἄρθρου ἢ ἁρμοῦ, ἐν ἄρθροις στρ. κοτυληδὼν Ἀριστοφ. Σφ. 1495. ΙΙ. περιστρέφομαι, συστρέφομαι ἐδῶ καὶ [[ἐκεῖ]], ἐπὶ παλαιστοῦ πειρωμένου νὰ ἐξαπατήσῃ τὸν ἀντίπαλον· καὶ [[οὕτως]] ἐν συζητήσει, περιστρέφομαι καὶ [[ἐκκλίνω]], τί [[ταῦτα]] στρέφει; ὁ αὐτ. ἐν Ἀχ. 385· τί [[δῆτα]] ἔχων στρέφει; Πλάτ. Φαῖδρ. 236Ε, κτλ.· πάσας στροφὰς στρέφεσθαι, κατὰ πάντα τρόπον, ὁ αὐτ. ἐν Πολ. 405C, ἴδε ἀνωτ. ΙΙ. 1, Εὐθύδ. 302C, στροφὴ Ι. 2. 2) μεταστρέφομαι καὶ μεταβάλλομαι, κἂν σοῦ στραφείη θυμὸς Σοφ. Τρ. 1134· στρεφόμενα λέγων, λέγων λόγους ἔχοντας δύο σημασίας, Διον. Ἁλ. Τέχνη Ρητ. 15· μετὰ γενικ. τῆς αἰτίας, τοῦ δὲ σοῦ ψόφου οὐκ ἂν στραφείην, δὲν [[ἤθελον]] στραφῇ δι’ οἱονδήποτε θόρυβον ἰδικόν σου (ὅσον καὶ ἂν ἤθελες θορυβήσῃ), ὁ αὐτ. ἐν Αἴ. 1117· πρβλ. [[ἐπιστρέφω]] Ι. 3. ΙΙΙ. προσκολλῶμαι, προσάπτομαι, νωλεμέως στρεφθεὶς Ι. 435, Π. 362· ― ἀκολούθως [[ἁπλῶς]] ὡς τὸ Λατιν. versiri, εἶμαι ἀείποτε ἐνησχολημένος, ἔν τινι Πλάτ. Θεαίτ. 194Β, πρβλ. 181C· [[περί]] τι Ἀριστ. Μετὰ τὰ Φυσ. 3. 2, 20. 2) [[καθόλου]], περιφέρομαι, ἀνειμένη στρέφει Σοφ. Ἠλ. 516· καὶ ἐπὶ πραγμάτων, εἶμαι [[ἄφθονος]], [[ἐπιπολάζω]], [[ταῦτα]] μὲν ἐν δήμῳ στρέφεται κακὰ Σόλων 15. 23. 3) [[ἐστραμμένος]], -η, -ον, ἐπὶ τόπων, ἐστρ. ἐπὶ τόπων, κείμενος [[πρός]] .., Πολύβ. 2. 15, 8. κτλ. Γ. ἐν [[κυρίως]] μέσῃ σημασ., [[περιφέρω]] μετ’ [[ἐμαυτοῦ]], [[λαμβάνω]] [[ὀπίσω]], Σοφ. Ο. Κ. 1416. Δ. ἀμεταβ. ἐν τῷ ἐνεργ., ὡς τὸ παθητ., περιστέφομαι ἐδῶ καὶ [[ἐκεῖ]], Ἰλ. Σ. 544, 546, ― [[ἔνθα]] [[ὅμως]] ἠδυνάμεθα νὰ νοήσωμεν τὴ αἰτ. ζεύγεα ἐκ τοῦ στίχ. 543, ὡς δυνάμεθα νὰ νοήσωμεν τὸ ὄϊς ἐν Ὀδ. Κ. 528, καὶ ἵππους ἐν Ξεν. Ἱππ. 7, 18· ἐπὶ στρατιωτῶν, [[κάμνω]] κλίσιν, στροφὴν ἢ μεταβολήν, ὁ αὐτ. ἐν Ἀν. 4. 3, 26, καὶ 32· στρέψαντες ἀπεχώρουν ὁ αὐτ. ἐν Ἀγησ. 2, 3· ὁ στρέφων [[κύκλος]] ἡλίου Σοφ. Ἀποσπ. 771, πρβλ. Εὐρ. Ἴωνα 1154· στρέψαι δεῦρ’, ἐπὶ τοῦ κωμικοῦ χοροῦ, Πλάτ. Κωμικ. ἐν «Παιδαρίῳ» 1. | |lstext='''στρέφω''': Ἰλ., Ἀττ.· Ἐπικ. παρατ. [[στρέψασκον]] Ἰλ. Σ. 546· ― μέλλ. στρέψω Ἀττ.· ἀόρ. α΄ ἔστρεψα, Ἐπικ. στρέψα· ― πρκμ. ἔστροφα (ἀν-) Θεόγνητ. ἐν «Φάσματι» 1. 8, (ἐπ-) Πολύβ. 5. 110, 6, (μετ-) Ἀριστείδ. ― Μέσ., Ὅμ., Ἀττ.· μέλλ. στρέψομαι [[αὐτόθι]]· ἀόρ. ἐστρεψάμην Σοφ. Ο. Κ. 1416, (κατα-) Θουκ.· ― παθ. πρκμ. ἔστραμμαι (ἐν μέσῃ σημασίᾳ), ἴδε [[καταστρέφω]]. ― Παθητ., μέλλ. στρᾰφήσομαι (ἀνα-) Ἰσοκρ. 95Α, (δια-) Ἀριστοφ. Ἱππ. 175, Ὄρν. 177, (μετα-) Πλάτ. Πολ. 518D, (συσ-) Ἱππ. 242. 33· [[ὡσαύτως]] μέσ. μέλλ. ἀποστρέψομαι ἐπὶ παθητ. σημασίας, Ξεν. Κύρ. 5. 5, 36· ― ἀόρ. α΄ ἐστρέφθην συχν. παρ’ Ὁμ. (ἀλλὰ μόνον κατὰ μετοχ.)· Ἰων. καὶ Δωρ. ἐστράφθην Σώφρων 81, Θεόκρ. 7. 132, καὶ Ἡρόδ. 1. 130 ἐν συνθέσει, (ἀλλὰ στραφῆναι ὁ αὐτ. 3. 129)· ― ἀόρ. β΄ ἐστράφην [ᾱ] Σόλων 36. 6, ἀείποτε παρὰ τοῖς Τραγικ. καὶ σχεδὸν ἀείποτε παρὰ τοῖς Ἀττικοῖς [[καθόλου]], ἀλλὰ πρβλ. Ἀριστοφ. Θεσμ. 1128, Πλάτ. Πολιτ. 273Ε. (Ἐκ τῆς √ ΣΤΡΕΦ παράγονται ὡσάυτως τὰ στροφή, στρόφιγξ, στροφάλιγξ, κτλ.· γίνεται ΣΤΡΕΒ ἐν τοῖς στρεβλός, στρέβλη, στρόβος, στρόβῑλος, στράβων, καὶ λαμβάνει μ πρὸ τοῦ β ἐν τοῖς στρόμβος, στρομβέω. ― Εἰ καὶ [[μεγάλη]] ἡ πρὸς τὸ [[τρέπω]] [[ὁμοιότης]], ἡ [[σύγκρισις]] τῶν παραγώγων τοῦ [[στρέφω]] ([[στρεβλός]], [[στρόβος]], κτλ.) πρὸς τὰ τοῦ [[τρέπω]] (μάλιστρα Λατιν. torqneo) δεικνύει ὅτι αἱ ῥίζαι [[εἶναι]] διάφοροι). Στρέφω ἐδῶ καὶ [[ἐκεῖ]] ἢ κατὰ [[μέρος]], ἂψ δὲ θεοὶ [[οὖρον]] στρέψαν Ὀδ. Δ. 520· ἵππους στρ., [[στρέφω]] τοὺς ἵππους, Ἰλ. Θ. 168, Ὀδ. Ο. 205, κτλ.· (ἀντὶ Ἰλ. Σ. 544, 546, ἴδε κατωτ. Δ)· οὕτω, στρ. [[πηδάλιον]] Πινδ. Ἀποσπ. 15· τὸν οἴακα Ἀναξανδρ. ἐν «Ἀγχ.» 1. 5, πρβλ. Μένανδρ. ἐν «Ὑποβολιμαίῳ» 3. 4· [[σάκος]] Σοφ. Αἴ. 575· ἐπὶ προσώπων, ἡλίου πρὸς ἀντολὰς στρέψασα σαυτὸν Αἰσχύλ. Πρ. 707· [[πρόσωπον]] πρὸς κασίγνητον στρέφε Εὐρ. Φοίν. 457, πρβλ. Ἑκ. 344· [[πάλιν]] στρέψεις [[κάρα]] ὁ αὐτ. ἐν Μηδ. 1152· [[ὄμμα]] [[πανταχῇ]] στρέφων ὁ αὐτ. ἐν Ι. Τ. 68· στρ. ἀνταυγεῖς κόρας Ἀριστοφ. Θεσμ. 902· ἑαυτὸν εἰς πονηρὰ πράγματα ὁ αὐτ. ἐν Νεφ. 1455· πόλιν πρὸς [[κέρδος]] [[ἴδιον]] Εὐρ. Ἱκέτ. 413· στρατὸν πρὸς ἀλκὴν Ἀνδρ. 1149· διατάττω στρατιώτας νὰ κάμωσι στροφήν, Ξεν. Λακ. 11, 9· ἴδε κατωτ. Δ. 2) [[κάμνω]] τι νὰ στραφῇ περὶ τὸν ἄξονά του, κεραμικὴν γαῖαν στρ., δηλ. ἐπὶ τοῦ τροχοῦ, Σαννυρ. ἐν «Γέλωτι» 4· τὸν κόσμον [[μήτε]] αὐτὸν στρέφεις ἑαυτόν, [[μήτε]] .. ὑπὸ θεοῦ στρέφεσθαι διττὰς περιαγωγὰς Πλάτ. Πολιτικ. 269Ε, πρβλ. Πολ. 617Α, Ἐπιν. 977Β. ΙΙ. πάντ’ ἄνω τε καὶ [[κάτω]] στρ., [[στρέφω]] ἄνω [[κάτω]], ἀνακατώνω, Αἰσχύλ. Εὐμ. 651· οὕτω, [[κάτω]] στρ. Σοφ. Ἀντ. 717, Ἀριστοφ. Ἐκκλ. 733· στρ. λόγους ἄνω καὶ [[κάτω]] Πλάτ. Γοργ. 511Α, πρβλ. Εὐθύδ. 276D· ἄνω [[κάτω]] στρ. Δημ. 544. 2· οὕτω, δίκα καὶ πάντα [[πάλιν]] στρέφεται Εὐρ. Μήδ. 411· καὶ μόνον στρέφειν, ἀναστρέφειν, ἀνατρέπειν, ὁ αὐτ. ἐν Ι. Τ. 1166, Ἀποσπ. 548· γῆν στρ., ἀνοίγω, [[ἀνασκάπτω]] διὰ τῆς σκαπάνης ἢ τοῦ ἀρότρου, Ξεν. Οἰκ. 16. 25· ― μετὰ συστοίχ. αἰτ., πάσας στρ. [[στροφάς]], [[δοκιμάζω]] πᾶν [[εἶδος]] στροφῆς, Πλάτ. Τίμ. 43D· ― στρ. [[πανταχῇ]] τὰ γράμματα, [[μεταβάλλω]] καὶ τροποποιῶ, ὁ αὐτ. ἐν Κρατ. 414C· μετ’ ἀπαρ., [[μετατρέπω]] τι [[οὕτως]] [[ὥστε]] .., εὔκλειαν ἔχειν βιοτὰν στρέψουσι φᾶμαι Εὐρ. Μήδ. 416. ΙΙΙ. [[συστρέφω]], [[κλώθω]] [[σχοινίον]], Ξεν. Ἀν. 4. 7, 15· στρ. τὸν [[σφυρόν]], ἐξαρθρῶ, στρεβλώνω, Ἀρρ. Ἐπίκτ. 3. 15, 4· (οὕτω, στραφῆναι τὸν [[πόδα]] Ἡρόδ. 3. 129, πρβλ. Πλάτ. Νόμ. 789Ε). 2) μεταφορ., ἐπὶ πόνου στρεβλώσεως ἢ συστροφῆς, [[συστρέφω]], [[βασανίζω]], κακὸν στρέφει με περὶ τὴν γαστέρα Ἀντιφάν. ἐν «Ὀμφάλῃ» 2, πρβλ. Ἀριστοφ. Πλ. 1131, Ἀποσπ. 80, Αἰλ. π. Ζ. 2. 44· ἴδε ἐν λέξ. [[στρόφος]] ΙΙ, [[στροφέω]]· οὕτω, στρ. τὴν ψυχήν, [[βασανίζω]], [[ἐξεγείρω]], ἐκφοβῶ, πτοῶ, Πλάτ. Πολ. 330D. 3) ἐπὶ διαφθορῶν ἐν τῇ μουσικῇ, ἴδε [[κάμπτω]] ΙΙΙ. IV. [[συστρέφω]], [[περιστρέφω]], [[κλώθω]], [[πλέκω]], σπάρτα ἐστραμμένα Ξεν. Ἀνάβ. 4. 7, 15, πρβλ. Ὕμν. Ὁμ. εἰς Ἑρμ. 411· [[κλώθω]], [[νήθω]], ὑπὸ μακρῷ λίνῳ στρεφομένη Λουκ. [[Ζεύς|Ζεὺς]] Ἐλεγχόμ. 7· μεταφορ., στρ. μεγάλας περιόδους Πλούτ. 2. 235Ε. V. ὡς τεχνικὸς ὅρος, ἐπὶ παλαιστῶν, [[συστρέφω]], πρὸς τὰ [[ὀπίσω]], [[ἀνατρέπω]] τὸν ἀντίπαλον, Πολυδ. Γ΄, 155, πρβλ. Ἀριστοφ. Ἱππ. 264· ― μεταφορ., ἔριδα στρέφειν Πινδ. Ν. 4. 151. VI. μεταφορ., [[ἀναστρέφω]] τι κατὰ νοῦν, διανοοῦμαι, [[σκέπτομαι]], Λατιν. consilimm animo volvere, ἀπολ., τί [[στρέφω]] τάδε; Εὐρ. Ἑκ. 750· πρὸς ἀλλήλους Λουκ. Ἀλέξ. 8· βουλὴν ἐν ἑαυτῷ Αἰλ. π. Ζ. 10. 48· τὸ [[πρᾶγμα]] [[πανταχῇ]] στρέφων ἀγαγεῖν εἴς τινα Δημ. 552. 13. VII. [[στρέφω]] μακρὰν τῆς πρεπούσης φορᾶς, [[μεταστρέφω]], ἰδιοποιοῦμαι ξένα χρήματα, Λυσ. 905. 4. Β. Παθ. καὶ μέσ., συστρέφομαι ἢ περιστρέφομαι, στρέφομαι ἐδῶ καὶ [[ἐκεῖ]], Ἰλ. Ε. 40, 475, κτλ.· ἔν τε κύνεσσι [[κάπριος]] ἠὲ [[λέων]] στρέφεται Μ. 43· [[ἔνθα]] καὶ [[ἔνθα]] στρέφεσθαι, ἐπὶ ἀνθρώπου ἀνησύχως ἀναστρεφομένου ἐν τῇ κλίνῃ, Ω 5· τί δυσκολαίνεις καὶ στρέφει τὴν νύχθ’ ὅλην; Ἀριστοφ. Νεφ. 36, πρβλ. Ἄμφ. ἐν «Ἰαλέμῳ» 1. 2) στρέφομαι [[πρός]] τι [[πρᾶγμα]] ἢ ἀπὸ τινος πράγματος, ὡς δηλοῦσι τὰ συμφραζόμενα, ἔμελλεν στρέψεσθ’ ἐκ χώρης Ἰλ. Ζ. 516· [[στρέφω]] [[ὀπίσω]], Ο. 645· [[ἐπιστρέφω]], Σοφ. Ο. Κ. 1648, Ἀντ. 315, κτλ.· στραφέντες ἔφευγον Ξεν. Κύρ. 3. 3, 63, πρβλ. Ἀν. 3. 5, 1, κτλ.· ποῖ στρέφει; ποῦ φεύγεις; Ἀριστοφ. Θεσμ. 230, 610. 3) ἐπὶ τῶν οὐρανίων σωμάτων, περιστρέφομαι ἐν κύκλῳ, Ὀδ. Ε. 274, Πλάτ. Τίμ. 40Β· ἐπὶ τῆς ἀτράκτου, ὁ αὐτ. ἐν Πολ. 617Α· ἐπὶ ἄρθρου ἢ ἁρμοῦ, ἐν ἄρθροις στρ. κοτυληδὼν Ἀριστοφ. Σφ. 1495. ΙΙ. περιστρέφομαι, συστρέφομαι ἐδῶ καὶ [[ἐκεῖ]], ἐπὶ παλαιστοῦ πειρωμένου νὰ ἐξαπατήσῃ τὸν ἀντίπαλον· καὶ [[οὕτως]] ἐν συζητήσει, περιστρέφομαι καὶ [[ἐκκλίνω]], τί [[ταῦτα]] στρέφει; ὁ αὐτ. ἐν Ἀχ. 385· τί [[δῆτα]] ἔχων στρέφει; Πλάτ. Φαῖδρ. 236Ε, κτλ.· πάσας στροφὰς στρέφεσθαι, κατὰ πάντα τρόπον, ὁ αὐτ. ἐν Πολ. 405C, ἴδε ἀνωτ. ΙΙ. 1, Εὐθύδ. 302C, στροφὴ Ι. 2. 2) μεταστρέφομαι καὶ μεταβάλλομαι, κἂν σοῦ στραφείη θυμὸς Σοφ. Τρ. 1134· στρεφόμενα λέγων, λέγων λόγους ἔχοντας δύο σημασίας, Διον. Ἁλ. Τέχνη Ρητ. 15· μετὰ γενικ. τῆς αἰτίας, τοῦ δὲ σοῦ ψόφου οὐκ ἂν στραφείην, δὲν [[ἤθελον]] στραφῇ δι’ οἱονδήποτε θόρυβον ἰδικόν σου (ὅσον καὶ ἂν ἤθελες θορυβήσῃ), ὁ αὐτ. ἐν Αἴ. 1117· πρβλ. [[ἐπιστρέφω]] Ι. 3. ΙΙΙ. προσκολλῶμαι, προσάπτομαι, νωλεμέως στρεφθεὶς Ι. 435, Π. 362· ― ἀκολούθως [[ἁπλῶς]] ὡς τὸ Λατιν. versiri, εἶμαι ἀείποτε ἐνησχολημένος, ἔν τινι Πλάτ. Θεαίτ. 194Β, πρβλ. 181C· [[περί]] τι Ἀριστ. Μετὰ τὰ Φυσ. 3. 2, 20. 2) [[καθόλου]], περιφέρομαι, ἀνειμένη στρέφει Σοφ. Ἠλ. 516· καὶ ἐπὶ πραγμάτων, εἶμαι [[ἄφθονος]], [[ἐπιπολάζω]], [[ταῦτα]] μὲν ἐν δήμῳ στρέφεται κακὰ Σόλων 15. 23. 3) [[ἐστραμμένος]], -η, -ον, ἐπὶ τόπων, ἐστρ. ἐπὶ τόπων, κείμενος [[πρός]] .., Πολύβ. 2. 15, 8. κτλ. Γ. ἐν [[κυρίως]] μέσῃ σημασ., [[περιφέρω]] μετ’ [[ἐμαυτοῦ]], [[λαμβάνω]] [[ὀπίσω]], Σοφ. Ο. Κ. 1416. Δ. ἀμεταβ. ἐν τῷ ἐνεργ., ὡς τὸ παθητ., περιστέφομαι ἐδῶ καὶ [[ἐκεῖ]], Ἰλ. Σ. 544, 546, ― [[ἔνθα]] [[ὅμως]] ἠδυνάμεθα νὰ νοήσωμεν τὴ αἰτ. ζεύγεα ἐκ τοῦ στίχ. 543, ὡς δυνάμεθα νὰ νοήσωμεν τὸ ὄϊς ἐν Ὀδ. Κ. 528, καὶ ἵππους ἐν Ξεν. Ἱππ. 7, 18· ἐπὶ στρατιωτῶν, [[κάμνω]] κλίσιν, στροφὴν ἢ μεταβολήν, ὁ αὐτ. ἐν Ἀν. 4. 3, 26, καὶ 32· στρέψαντες ἀπεχώρουν ὁ αὐτ. ἐν Ἀγησ. 2, 3· ὁ στρέφων [[κύκλος]] ἡλίου Σοφ. Ἀποσπ. 771, πρβλ. Εὐρ. Ἴωνα 1154· στρέψαι δεῦρ’, ἐπὶ τοῦ κωμικοῦ χοροῦ, Πλάτ. Κωμικ. ἐν «Παιδαρίῳ» 1. | ||
}} | }} | ||
{{Autenrieth | {{Autenrieth |