3,277,226
edits
ἀλιτήριος: Difference between revisions
From LSJ
m
Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1"
m (Text replacement - "(?s)({{LSJ.*}}\n)({{.*}}\n)({{DGE.*}}\n)" to "$1$3$2") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0099.png Seite 99]] ον, 1) dass., θεοῦ ἀλιτήριοι, Frevler gegen eine Gottheit, Ar. Eqe. 443; Thuc. 1, 126; θεῶν Andoc. 1, 51; vgl. Pol. 32, 21, 3; [[φιλάργυρος]] καὶ ἀλ. Eub. Ath. III, 108; Eupol. b. D. L. 9, 50 nennt den Pythagoras so. – 2) wer eine Sündenschuld auf sich geladen hat und dah. durch seine Nähe Verderben bringt, Verderben, Pest, κοινὸς [[ἀλιτήριος]] ἁπάντων τῶν μετὰ [[ταῦτα]] ἀπολωλότων Dem. 18, 159; τῆς Ἑλλάδος Din. 1, 77; Aesch. 3, 131, womit man vgl. ἀλιτήριον ἐν οἰκίᾳ τρέφειν Andoc. 1, 130. – 3) die rächende Strafgottheit, ἀλιτηρίους ἕξομεν τοὺς τῶν ἀποθανόντων προστροπαίους Antiph. IV α 4; vgl. 3; Poll. 5, 131 δαίμονες ἀλιτήριοι. [Obwohl der Zusammenhang mit ἀλιτεῖν deutlich, so haben die Alten doch wunderliche Ableitungen; vgl. Plut. Qu. gr. 25. Das ι in der zweiten Sylbe ist kurz; vgl. die Ausleger zu Soph. O. C. 372.] | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0099.png Seite 99]] ον, 1) dass., θεοῦ ἀλιτήριοι, Frevler gegen eine Gottheit, Ar. Eqe. 443; Thuc. 1, 126; θεῶν Andoc. 1, 51; vgl. Pol. 32, 21, 3; [[φιλάργυρος]] καὶ ἀλ. Eub. Ath. III, 108; Eupol. b. D. L. 9, 50 nennt den Pythagoras so. – 2) wer eine Sündenschuld auf sich geladen hat und dah. durch seine Nähe Verderben bringt, Verderben, Pest, κοινὸς [[ἀλιτήριος]] ἁπάντων τῶν μετὰ [[ταῦτα]] ἀπολωλότων Dem. 18, 159; τῆς Ἑλλάδος Din. 1, 77; Aesch. 3, 131, womit man vgl. ἀλιτήριον ἐν οἰκίᾳ τρέφειν Andoc. 1, 130. – 3) die rächende Strafgottheit, ἀλιτηρίους ἕξομεν τοὺς τῶν ἀποθανόντων προστροπαίους Antiph. IV α 4; vgl. 3; Poll. 5, 131 δαίμονες ἀλιτήριοι. [Obwohl der Zusammenhang mit ἀλιτεῖν deutlich, so haben die Alten doch wunderliche Ableitungen; vgl. Plut. Qu. gr. 25. Das ι in der zweiten Sylbe ist kurz; vgl. die Ausleger zu Soph. O. C. 372.] | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />coupable, criminel : τῆς θεοῦ AR envers la divinité.<br />'''Étymologie:''' [[ἀλιταίνω]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἀλῐτήριος''': -ον, (ἀλιτεῖν) ὁ ἁμαρτάνων εἴς τινα, [[ἀνόσιος]] [[πρός]] τι· «[[ἁμαρτωλός]],.., θανάτου [[αἴτιος]] καὶ [[ἔνοχος]]», Ἡσύχ., μ. γεν., τῶν ἀλιτηρίων … τῶν τῆς θεοῦ, Ἀριστοφ. Ἱππ. 445, ἐναγεῖς καὶ ἀλ. τῆς θεοῦ, Θουκ. 1. 126· οὕτω: κοινὸν ἀλιτήριον … ἁπάντων, ἡ κοινὴ [[μάστιξ]] πάντων, Δημ. 280. 27· [[ἀλιτήριος]] Ἑλλάδος, Αἰσχίν. 76. 7. 2) ἀπολ., [[ἁμαρτωλός]], [[ἔνοχος]], Λατ. homo piacularis, Λυσ. 137. 19, Ἀνδοκ. 17. 11, Πρωταγόρας … [[ἀλιτήριος]] (δηλ. ὁ ἀλ.), Εὔπολ. ἐν «Κόλαξι» 10· ἐν «Δήμοις» 7, Μενάνδ. Ἄδηλ. 38. ΙΙ. = [[ἀλάστωρ]], τὸ ἐκδικούμενον [[πνεῦμα]], Ἀντιφῶν 125. 32., 127. 1· πρβλ. Ruhnk Τίμ. ἐν λέξει. | |lstext='''ἀλῐτήριος''': -ον, (ἀλιτεῖν) ὁ ἁμαρτάνων εἴς τινα, [[ἀνόσιος]] [[πρός]] τι· «[[ἁμαρτωλός]],.., θανάτου [[αἴτιος]] καὶ [[ἔνοχος]]», Ἡσύχ., μ. γεν., τῶν ἀλιτηρίων … τῶν τῆς θεοῦ, Ἀριστοφ. Ἱππ. 445, ἐναγεῖς καὶ ἀλ. τῆς θεοῦ, Θουκ. 1. 126· οὕτω: κοινὸν ἀλιτήριον … ἁπάντων, ἡ κοινὴ [[μάστιξ]] πάντων, Δημ. 280. 27· [[ἀλιτήριος]] Ἑλλάδος, Αἰσχίν. 76. 7. 2) ἀπολ., [[ἁμαρτωλός]], [[ἔνοχος]], Λατ. homo piacularis, Λυσ. 137. 19, Ἀνδοκ. 17. 11, Πρωταγόρας … [[ἀλιτήριος]] (δηλ. ὁ ἀλ.), Εὔπολ. ἐν «Κόλαξι» 10· ἐν «Δήμοις» 7, Μενάνδ. Ἄδηλ. 38. ΙΙ. = [[ἀλάστωρ]], τὸ ἐκδικούμενον [[πνεῦμα]], Ἀντιφῶν 125. 32., 127. 1· πρβλ. Ruhnk Τίμ. ἐν λέξει. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
