Anonymous

Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

ἀναλαμβάνω: Difference between revisions

From LSJ

ἀναλαμβάνω (view source)

Revision as of 12:30, 2 October 2022

No change in size ,  2 October 2022
m
Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1"
m (Text replacement - "(?s)({{LSJ.*}}\n)({{.*}}\n)({{DGE.*}}\n)" to "$1$3$2")
Tags: Mobile edit Mobile web edit
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1")
Line 15: Line 15:
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0195.png Seite 195]] (s. [[λαμβάνω]]), 1) [[wieder nehmen]], wieder erlangen, τὴν [[ἀρχήν]] Her. 3, 73; Thuc. 2, 16; ἣν ἐκέκτησθε Xen. Hell. 3, 5, 8; mit [[πάλιν]], Piat. Ep. VIII, 352 c, vgl. Rcp. VI, 490 d; [[πάλιν]] τὰ κατεῤῥᾳθυμημένα ἀναλήψεσθαι Dem. 4, 7 u. öfter. Übertr. auf die Rede, λόγον, wieder aufnehmen, nach einer Unterbrechung, Her. 5, 62; ἐξ ἀρχῆς Plat. Gorg. 506 c; ohne λόγον, ἐξ ἀρχῆς ἀναλ. Apol. 19 a; ἀπ' ἀρχῆς, wieder von Anfang anfangen, Arist. Eth. 10, 4, 1; ἀναλ. allein, Plut. Alc. 10. Bes. vom Wiedererhalten der Kräfte, sich erholen, ἀπὸ νόσου; ἀνέστη ἐξ ἀσθενείας καὶ ἀνέλαβεν ἑαυτόν Dem. 59, 58; οἱ δυστυχήσαντες ἀνέλαβον ἑαυτούς Isocr. 6, 40; ohne ἑαυτόν, z. B. ποιῆσαι καὶ τὴν [[ἄλλην]] πόλιν ἀδύνατον ἀναλαβεῖν, daß sie unmöglich wieder zu Kräften kommen kann, Plat. Rep. V, 467 b; vgl. Pol. 12, 26. Aehnl. τὴν πόλιν ἐκ τῆς [[πρόσθεν]] ἀθυμίας ἀνέλαβε Xen. Hell. 6, 5, 21, er erhob die Stadt zum Muthe; τὰς δυνάμεις, er stärkte die Truppen, Pol. 3, 60; τοὺς τετρωμένους, oft bei Xen.; [[τραυματίας]] Thuc. 8, 27, die Verwundeten mit sich, in seine Obhut nehmen. Uebtr., a) τὰς άμαρτίας Soph. Phil. 1233, die Fehler wieder gut machen, die schlechte That zurücknehmen; Eur. Ion. 426; τὴν προτέρην κακότητα Her. 8, 109; τὸ [[τρῶμα]], die Niederlage, 5, 121; αἰτίαν 7, 231; τὰς κατασκευάς, die Einrichtungen wiederherstellen, erneuern, Thuc. 2, 16. – b) auf den Gemüthszustand, sich sammeln, zu sich kommen, ἐμαυτόν Plat. Lys. 210 e; ἐκπλαγείς Isocr. 5, 22. – 2) hieran schließt sich die Bdtg: hemmen, anhalten, eigtl. zurücknehmen, ἵππον Xen. Equ. 3. 5; κύνας, Hunde zurückrufen, Cyn. 7, 10; νεὼς ὁρμήν Pol. 16, 3, 4. Dah. Plat. Legg. III, 701 c [[οἷόνπερ]] ἴππον τὸν λόγον ἀναλαβεῖν sagt. – 3) in die Höhe nehmen, aufnehmen, τόξα, ὅπλα, den Bogen, die Waffen ergreifen, Her. 1, 78. 9, 53; [[παιδίον]], ein Kind auf den Arm nehmen, 1, 111; ἐπὶ τὴν ἁρμάμαξαν, auf den Wagen zu sich nehmen, Xen. Hell. 6. 5, 9; εἰς τὴν ναῦν Pol. 30, 9, 8; ἐν πόλει, in die Stadt aufnehmen, Plut. So βίβλον εἰς τὰς χεῖρας Pol. 30, 4, 11; ἐπιστήμην ἐν ἑαυτῷ Plat. Men. 85 d; εἰς μνήμην u. μνήμῃ, mit dem Gedächtniß auffassen, Legg. IX, 864 b Polit. 294 d; ohne Zusatz auch: auswendig lernen, Plut. Ages. 20; daran reiht sich: [[πρόσωπον]] Κρέοντος, die Maske, Rolle des Kreon übernehmen, Luc. Nigr. 11; [[σχῆμα]] δουλοπρεπές, das Aeußere eines Sklaven annehmen, Somn. 13. Bes. von Soldaten, den Kriegsbedarf mit sich nehmen, bei Historikern häufig; das partic. τοὺς στρατιώτας ἀναλαβών, geradezu f. v. a. mit den Soldaten. – Ein Kleid anlegen, Plut. Aristid. 21 u. oft; πόλεμον, Krieg aufnehmen. anfangen, Pol. 2, 46, 1. – 4) aufnehmen, φιλοφρόνως Plat. Ep. VII. 329 d; bes. oft bei Plut. in die Bdtg »durch etwas für sich gewinnen« übergehend, z. B. δῆμον ἑστιάσεσι καὶ θυσίαις, Caes., διανομαῖς χρημάτων τοὺς πολλούς, Pericl., wie schon Arist. rhet. 1, 1 τὸν ἀκροατήν. – Med., über sich nehmen, sich unterziehen, κίνδυνον, μάχην, Her. 3, 69. 5, 49. Auch im act. so, δόξαν Xen. Hier. 2, 15; bes. oft Pol. πόλεμον, ἀπέχθειαν, 2, 46; τὴν αἰτίαν τῶν συμβάντων, die Schuld auf sich nehmen, 2, 51, 8; [[ἀρχήν]], δυναστείαν, 22, 8. 3, 8, die Herrschaft übernehmen; τέχνας καὶ ἐμπειρίας, die Künste lernen.
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0195.png Seite 195]] (s. [[λαμβάνω]]), 1) [[wieder nehmen]], wieder erlangen, τὴν [[ἀρχήν]] Her. 3, 73; Thuc. 2, 16; ἣν ἐκέκτησθε Xen. Hell. 3, 5, 8; mit [[πάλιν]], Piat. Ep. VIII, 352 c, vgl. Rcp. VI, 490 d; [[πάλιν]] τὰ κατεῤῥᾳθυμημένα ἀναλήψεσθαι Dem. 4, 7 u. öfter. Übertr. auf die Rede, λόγον, wieder aufnehmen, nach einer Unterbrechung, Her. 5, 62; ἐξ ἀρχῆς Plat. Gorg. 506 c; ohne λόγον, ἐξ ἀρχῆς ἀναλ. Apol. 19 a; ἀπ' ἀρχῆς, wieder von Anfang anfangen, Arist. Eth. 10, 4, 1; ἀναλ. allein, Plut. Alc. 10. Bes. vom Wiedererhalten der Kräfte, sich erholen, ἀπὸ νόσου; ἀνέστη ἐξ ἀσθενείας καὶ ἀνέλαβεν ἑαυτόν Dem. 59, 58; οἱ δυστυχήσαντες ἀνέλαβον ἑαυτούς Isocr. 6, 40; ohne ἑαυτόν, z. B. ποιῆσαι καὶ τὴν [[ἄλλην]] πόλιν ἀδύνατον ἀναλαβεῖν, daß sie unmöglich wieder zu Kräften kommen kann, Plat. Rep. V, 467 b; vgl. Pol. 12, 26. Aehnl. τὴν πόλιν ἐκ τῆς [[πρόσθεν]] ἀθυμίας ἀνέλαβε Xen. Hell. 6, 5, 21, er erhob die Stadt zum Muthe; τὰς δυνάμεις, er stärkte die Truppen, Pol. 3, 60; τοὺς τετρωμένους, oft bei Xen.; [[τραυματίας]] Thuc. 8, 27, die Verwundeten mit sich, in seine Obhut nehmen. Uebtr., a) τὰς άμαρτίας Soph. Phil. 1233, die Fehler wieder gut machen, die schlechte That zurücknehmen; Eur. Ion. 426; τὴν προτέρην κακότητα Her. 8, 109; τὸ [[τρῶμα]], die Niederlage, 5, 121; αἰτίαν 7, 231; τὰς κατασκευάς, die Einrichtungen wiederherstellen, erneuern, Thuc. 2, 16. – b) auf den Gemüthszustand, sich sammeln, zu sich kommen, ἐμαυτόν Plat. Lys. 210 e; ἐκπλαγείς Isocr. 5, 22. – 2) hieran schließt sich die Bdtg: hemmen, anhalten, eigtl. zurücknehmen, ἵππον Xen. Equ. 3. 5; κύνας, Hunde zurückrufen, Cyn. 7, 10; νεὼς ὁρμήν Pol. 16, 3, 4. Dah. Plat. Legg. III, 701 c [[οἷόνπερ]] ἴππον τὸν λόγον ἀναλαβεῖν sagt. – 3) in die Höhe nehmen, aufnehmen, τόξα, ὅπλα, den Bogen, die Waffen ergreifen, Her. 1, 78. 9, 53; [[παιδίον]], ein Kind auf den Arm nehmen, 1, 111; ἐπὶ τὴν ἁρμάμαξαν, auf den Wagen zu sich nehmen, Xen. Hell. 6. 5, 9; εἰς τὴν ναῦν Pol. 30, 9, 8; ἐν πόλει, in die Stadt aufnehmen, Plut. So βίβλον εἰς τὰς χεῖρας Pol. 30, 4, 11; ἐπιστήμην ἐν ἑαυτῷ Plat. Men. 85 d; εἰς μνήμην u. μνήμῃ, mit dem Gedächtniß auffassen, Legg. IX, 864 b Polit. 294 d; ohne Zusatz auch: auswendig lernen, Plut. Ages. 20; daran reiht sich: [[πρόσωπον]] Κρέοντος, die Maske, Rolle des Kreon übernehmen, Luc. Nigr. 11; [[σχῆμα]] δουλοπρεπές, das Aeußere eines Sklaven annehmen, Somn. 13. Bes. von Soldaten, den Kriegsbedarf mit sich nehmen, bei Historikern häufig; das partic. τοὺς στρατιώτας ἀναλαβών, geradezu f. v. a. mit den Soldaten. – Ein Kleid anlegen, Plut. Aristid. 21 u. oft; πόλεμον, Krieg aufnehmen. anfangen, Pol. 2, 46, 1. – 4) aufnehmen, φιλοφρόνως Plat. Ep. VII. 329 d; bes. oft bei Plut. in die Bdtg »durch etwas für sich gewinnen« übergehend, z. B. δῆμον ἑστιάσεσι καὶ θυσίαις, Caes., διανομαῖς χρημάτων τοὺς πολλούς, Pericl., wie schon Arist. rhet. 1, 1 τὸν ἀκροατήν. – Med., über sich nehmen, sich unterziehen, κίνδυνον, μάχην, Her. 3, 69. 5, 49. Auch im act. so, δόξαν Xen. Hier. 2, 15; bes. oft Pol. πόλεμον, ἀπέχθειαν, 2, 46; τὴν αἰτίαν τῶν συμβάντων, die Schuld auf sich nehmen, 2, 51, 8; [[ἀρχήν]], δυναστείαν, 22, 8. 3, 8, die Herrschaft übernehmen; τέχνας καὶ ἐμπειρίας, die Künste lernen.
}}
{{bailly
|btext=<i>f.</i> ἀναλήψομαι, <i>ao.2</i> ἀνέλαβον;<br /><b>I.</b> ([[ἀνά]], en haut);<br /><b>1</b> prendre en enlevant ; [[παιδίον]] prendre un petit enfant dans ses bras;<br /><b>2</b> <i>fig.</i> accueillir, recevoir;<br /><b>3</b> prendre avec soi, emmener;<br /><b>4</b> <i>fig.</i> attirer à soi, gagner, se concilier;<br /><b>5</b> prendre sur soi, prendre en mains, se revêtir de, se charger de ; adopter (un enfant);<br /><b>6</b> prendre pour soi, s'approprier, confisquer;<br /><b>II.</b> ([[ἀνά]], de nouveau);<br /><b>1</b> reprendre ; [[ἀν]]. ἑαυτὸν ἀπὸ τῆς νόσου <i>ou</i> [[ἀν]]. ἑαυτόν se remettre d'une maladie ; <i>p. anal.</i> [[ἀν]]. ἑαυτόν ISOCR se remettre (d'une secousse, d'une surprise, <i>etc.</i>) ; [[ἀν]]. τινὰ καὶ παραμυθεῖσθαι PLUT réconforter et encourager qqn ; τὰ πράγματα [[πάλιν]] ἀναλήψεσθαι καὶ γενήσεσθαι βελτίω DÉM les affaires (de l'État) reprendront leur assiette et redeviendront meilleures ; <i>p. anal.</i> [[ἀν]]. ἁμαρτίαν SOPH réparer un échec;<br /><b>2</b> reprendre par la parole <i>ou</i> par la pensée, résumer ; <i>abs.</i> [[ἀν]]. [[ἐξ]] ἀρχῆς PLAT reprendre dès le commencement (l'examen d'une question) ; [[ἀν]]. [[τῇ]] μνήμῃ, <i>ou abs.</i> [[ἀν]]. rappeler dans sa mémoire;<br /><b>III.</b> ([[ἀνά]], en arrière) ramener en arrière, retenir, arrêter;<br /><i><b>Moy.</b></i> ἀναλαμβάνομαι prendre pour soi, se charger de : κίνδυνον HDT affronter un danger.<br />'''Étymologie:''' [[ἀνά]], [[λαμβάνω]].
}}
}}
{{ls
{{ls
|lstext='''ἀναλαμβάνω''': μέλλ. - λήψομαι (ἴδε [[λαμβάνω]]): - [[λαμβάνω]] εἰς χεῖράς μου, τὸ [[παιδίον]] Ἡροδ. 1. 111· τὰ ὅπλα, τὰ τόξα, κτλ., 6. 78., 9. 46: [[παραλαμβάνω]] ἐπὶ τοῦ πλοίου, 1. 166, Θουκ. 7. 25, κτλ.: καὶ [[καθόλου]], [[λαμβάνω]] μετ’ [[ἐμαυτοῦ]], ἰδίως ἐπὶ στρατιωτῶν, ζωοτροφιῶν, κτλ., Ἡρόδ. 9. 51, Θουκ. 5. 64, 8. 27, κτλ.· [[ἐντεῦθεν]] ἡ μετοχὴ ἀναλαβών, ὡς ἡ ἁπλῆ λαβών, δύναται [[πολλάκις]] νὰ ἑρμηνευθῇ διὰ τῆς προθ. μετὰ μετὰ γεν., ἄνδρας ἀναλαβὼν ἡγήσομαι, λαβὼν μετ’ ἐμοῦ. Ξεν. Ἀν. 7. 3, 36, πρβλ. Θουκ. 5. 7. β) [[λαμβάνω]] τι [[ὅπως]] ἐξετάσω αὐτό, Πλάτ. Ἀπολλ. 22B, Μένων 87E καὶ ἀλλ. 2) [[δέχομαι]], φιλοφρόνως πάντας ἀνελάμβανε ὁ αὐτ. Ἐπιστ. 329D, κτλ.· ἐπὶ γυναικῶν, ἀν. τὴν γονήν, [[συλλαμβάνω]] ἐν τῇ γαστρί, ὁ αὐτ. 2. 495E, πρβλ. Ἀριστ. Ἱστ. Ζ. 10. 1, 6. 3) ἀναδέχομαί τι, [[ἀναλαμβάνω]], [[λαμβάνω]], τὴν προξενίαν Θουκ. 6. 89, τὴν ἀρχὴν Συλλ. Ἐπιγρ. 2906. 4· ἐσθῆτα Πλουτ. Ἀριστείδ. 21· [[πρόσωπον]], [[σχῆμα]] Λουκ. Νιγρ. 11, Ἐνύπν. 13. 4) ἐν τῷ μέσῳ τύπῳ, [[ἀναλαμβάνω]], ἐπιχειρῶ, ἀναλαβέσθαι τὸν κίνδυνον Ἡροδ. 3. 69· καὶ οὕτω πιθ., μάχας ἀναλαβέσθαι (πρβλ. [[ἀναβάλλω]] IV) ὁ αὐτ. 5. 49: - [[οὕτως]], ἀντὶ φιλίας ταὸν πόλεμον ἀναλαβεῖν Φίλιππ. παρὰ Δημ. 251. 15. 5) [[λαμβάνω]] εἰς ἑταιρισμόν, εἰσποιοῦμαι, υἱοθετῶ, Αἰσχίν. 8. 12, Ἀριστ. Ἀποσπ. 66. 6) ἐπὶ χρημάτων, ἰδιοποιοῦμαι, [[δημεύω]], Πλούτ. 2. 484A. 7) [[μανθάνω]] διὰ συνεχοῦς μηχανικῆς ἐπαναλήψεως, Πλουτ. Ἀγησ. 20. ΙΙ. Λαμβάνω [[ὀπίσω]], ἀνακτῶμαι, τὴν ἀρχὴν Ἡρόδ. 3. 73. Ξεν. Ἑλλ. 3. 5, 10· ἀν. ἐπιστήμην Πλάτ. Μένων. 85D· ἀφεθέντα λίθον οὐ δυνατὸν ἀναλαβεῖν Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 3. 5, 14· 2) ἐπανοθρῶ [[ἁμάρτημα]] εἰς ὃ ὑπέπεσον, ἀπαλλάσσομαι ὀνείδους ἢ ἀτιμίας καὶ [[ἐπανέρχομαι]] εἰς τὴν πρώτην μου ἔντιμον θέσιν, ἀνακτῶμαι τὴν ἀπολεσθεῖσαν ὑπόληψίν μου, ἐν τῇ ἐν Πλαταιῇσι μάχῃ ἀνέλαβε πᾶσαν τὴν ἐπενεχθεῖσάν οἱ αἰτίην Ἡρόδ. 7. 231· τὴν ἁμαρτίαν ἀναλαβεῖν πειράσομαι Σοφ. Φ. 1249, Εὐρ. Ἴων. 426· τί ἂν ποιοῦντες ἀναλάβοιεν τὴν ἀρχαίαν ἀρετήν; Ξεν. Ἀπομν. 3. 5, 14· [[ταῦτα]] ἀναλ. καὶ μεταγιγνώσκειν Δημ. 550. 14· ἴδε ἐν λ. [[καταρρᾳθυμέω]]. 3) ἀποκαθιστῶ εἰς ὑγείαν καὶ ἰσχύν, [[θεραπεύω]], ἀνορθῶ, ἀναζωπυρῶ, Λατ. reficere, [[τρῶμα]], κακότητα Ἡρόδ. 5. 121., 8. 109· ἀναλ. τὴν πόλιν ἐκ τῆς [[πρόσθεν]] ἀθυμίας Ξεν. Ἑλλ. 6. 5, 21: - ἀν. ἑαυτόν, [[ἀναλαμβάνω]], ἀνακτῶμαι ἰσχύν, ἀναζωογονοῦμαι, Θουκ. 6. 26, κτλ.· πρβλ. Δημ. 282. 2: - [[ἔρχομαι]] εἰς τὰ λογικά μου, Ἰσοκρ. 86D· οὕτω καὶ ἀναλαβεῖν, ἀπολ., Πλάτ. Πολ. 467B, Δημ. 282. 2, καὶ Ἰατρ. 4) [[ἐπανέρχομαι]] εἰς τὴν διακοπεῖσαν ἀφήγησιν, ἐξακολουθῶ τὴν συνέχειαν ἐν διηγήσει ἢ λογικῇ συζητήσει, δεῖ δὲ ... ἀναλαβεῖν τὸν κατ’ ἀρχὰς ἤϊα λέξεων λόγον Ἡρόδ. 5. 62, Πλάτ. Πολ. 544B, καὶ ἀλλ.· πρὸς ἐμαυτὸν πάντα ἀν ὁ αὐτ. Τίμ. 26A· [[πολλάκις]] ἀν. ὁ αὐτ. Φαίδων 95E· ἀναλαβεῖν διεξιόντα, ἐπαναλαβεῖν ἐν λεπτομερείᾳ ὁ αὐτ. Εὐθύδ. 275C· - ἀν. τῇ μνήμῃ, ἀναμιμνήσκεσθαι, ἐνδυμεῖσθαι, ὁ αὐτ. Πολιτικ. 294D· [[προσέτι]] καὶ [[ἄνευ]] τῆς δοτικῆς τῇ μνήμῃ: καὶ τοὺς ἐμβατηρίους ἀναλαβὼν Πλουτ. Λυκοῦργ. 21· [[ἀλλά]], ἀν. μνήμην, ἀνακτῶμαι μνήμην, Ἀριστ. Περὶ Μνήμ. 2. 2. ΙΙΙ. «σταματῶ», ἐπὶ ἵππου, εἰ ἀφεθεὶς ἐς [[τάχος]] ἀναλαμβάνεται ἐν βραχεῖ Ξεν. Ἱππ. 3. 5: - [[ἐμποδίζω]], Πλάτ. Νόμ. 701C, Πολύβ., κτλ.· [[οὕτως]] ἀν. τὰς κύνας, ἀνακαλῶ αὐτάς, καλῶ αὐτὰς νὰ ἐπανέλθωσι, Ξεν. Κυν. 7. 10. IV. ἀποκτῶ τὴν εὔνοιάν τινος, καθιστῶ αὐτὸν φίλον μου, [[ὥστε]] τὴν βουλὴν ὅλην ... ἀναλαβὼν [[ἐλήλυθα]] «εἰς ἐμαυτὸν τῇ εὐνοίᾳ πείσας ῥέπειν» (Σχόλ.), Ἀριστοφ. Ἱππ. 682, Δείναρχ. 93. 43· ἀν. τὸν ἀκροατὴν Ἀριστ. Ρητ. 1. 1. 10.
|lstext='''ἀναλαμβάνω''': μέλλ. - λήψομαι (ἴδε [[λαμβάνω]]): - [[λαμβάνω]] εἰς χεῖράς μου, τὸ [[παιδίον]] Ἡροδ. 1. 111· τὰ ὅπλα, τὰ τόξα, κτλ., 6. 78., 9. 46: [[παραλαμβάνω]] ἐπὶ τοῦ πλοίου, 1. 166, Θουκ. 7. 25, κτλ.: καὶ [[καθόλου]], [[λαμβάνω]] μετ’ [[ἐμαυτοῦ]], ἰδίως ἐπὶ στρατιωτῶν, ζωοτροφιῶν, κτλ., Ἡρόδ. 9. 51, Θουκ. 5. 64, 8. 27, κτλ.· [[ἐντεῦθεν]] ἡ μετοχὴ ἀναλαβών, ὡς ἡ ἁπλῆ λαβών, δύναται [[πολλάκις]] νὰ ἑρμηνευθῇ διὰ τῆς προθ. μετὰ μετὰ γεν., ἄνδρας ἀναλαβὼν ἡγήσομαι, λαβὼν μετ’ ἐμοῦ. Ξεν. Ἀν. 7. 3, 36, πρβλ. Θουκ. 5. 7. β) [[λαμβάνω]] τι [[ὅπως]] ἐξετάσω αὐτό, Πλάτ. Ἀπολλ. 22B, Μένων 87E καὶ ἀλλ. 2) [[δέχομαι]], φιλοφρόνως πάντας ἀνελάμβανε ὁ αὐτ. Ἐπιστ. 329D, κτλ.· ἐπὶ γυναικῶν, ἀν. τὴν γονήν, [[συλλαμβάνω]] ἐν τῇ γαστρί, ὁ αὐτ. 2. 495E, πρβλ. Ἀριστ. Ἱστ. Ζ. 10. 1, 6. 3) ἀναδέχομαί τι, [[ἀναλαμβάνω]], [[λαμβάνω]], τὴν προξενίαν Θουκ. 6. 89, τὴν ἀρχὴν Συλλ. Ἐπιγρ. 2906. 4· ἐσθῆτα Πλουτ. Ἀριστείδ. 21· [[πρόσωπον]], [[σχῆμα]] Λουκ. Νιγρ. 11, Ἐνύπν. 13. 4) ἐν τῷ μέσῳ τύπῳ, [[ἀναλαμβάνω]], ἐπιχειρῶ, ἀναλαβέσθαι τὸν κίνδυνον Ἡροδ. 3. 69· καὶ οὕτω πιθ., μάχας ἀναλαβέσθαι (πρβλ. [[ἀναβάλλω]] IV) ὁ αὐτ. 5. 49: - [[οὕτως]], ἀντὶ φιλίας ταὸν πόλεμον ἀναλαβεῖν Φίλιππ. παρὰ Δημ. 251. 15. 5) [[λαμβάνω]] εἰς ἑταιρισμόν, εἰσποιοῦμαι, υἱοθετῶ, Αἰσχίν. 8. 12, Ἀριστ. Ἀποσπ. 66. 6) ἐπὶ χρημάτων, ἰδιοποιοῦμαι, [[δημεύω]], Πλούτ. 2. 484A. 7) [[μανθάνω]] διὰ συνεχοῦς μηχανικῆς ἐπαναλήψεως, Πλουτ. Ἀγησ. 20. ΙΙ. Λαμβάνω [[ὀπίσω]], ἀνακτῶμαι, τὴν ἀρχὴν Ἡρόδ. 3. 73. Ξεν. Ἑλλ. 3. 5, 10· ἀν. ἐπιστήμην Πλάτ. Μένων. 85D· ἀφεθέντα λίθον οὐ δυνατὸν ἀναλαβεῖν Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 3. 5, 14· 2) ἐπανοθρῶ [[ἁμάρτημα]] εἰς ὃ ὑπέπεσον, ἀπαλλάσσομαι ὀνείδους ἢ ἀτιμίας καὶ [[ἐπανέρχομαι]] εἰς τὴν πρώτην μου ἔντιμον θέσιν, ἀνακτῶμαι τὴν ἀπολεσθεῖσαν ὑπόληψίν μου, ἐν τῇ ἐν Πλαταιῇσι μάχῃ ἀνέλαβε πᾶσαν τὴν ἐπενεχθεῖσάν οἱ αἰτίην Ἡρόδ. 7. 231· τὴν ἁμαρτίαν ἀναλαβεῖν πειράσομαι Σοφ. Φ. 1249, Εὐρ. Ἴων. 426· τί ἂν ποιοῦντες ἀναλάβοιεν τὴν ἀρχαίαν ἀρετήν; Ξεν. Ἀπομν. 3. 5, 14· [[ταῦτα]] ἀναλ. καὶ μεταγιγνώσκειν Δημ. 550. 14· ἴδε ἐν λ. [[καταρρᾳθυμέω]]. 3) ἀποκαθιστῶ εἰς ὑγείαν καὶ ἰσχύν, [[θεραπεύω]], ἀνορθῶ, ἀναζωπυρῶ, Λατ. reficere, [[τρῶμα]], κακότητα Ἡρόδ. 5. 121., 8. 109· ἀναλ. τὴν πόλιν ἐκ τῆς [[πρόσθεν]] ἀθυμίας Ξεν. Ἑλλ. 6. 5, 21: - ἀν. ἑαυτόν, [[ἀναλαμβάνω]], ἀνακτῶμαι ἰσχύν, ἀναζωογονοῦμαι, Θουκ. 6. 26, κτλ.· πρβλ. Δημ. 282. 2: - [[ἔρχομαι]] εἰς τὰ λογικά μου, Ἰσοκρ. 86D· οὕτω καὶ ἀναλαβεῖν, ἀπολ., Πλάτ. Πολ. 467B, Δημ. 282. 2, καὶ Ἰατρ. 4) [[ἐπανέρχομαι]] εἰς τὴν διακοπεῖσαν ἀφήγησιν, ἐξακολουθῶ τὴν συνέχειαν ἐν διηγήσει ἢ λογικῇ συζητήσει, δεῖ δὲ ... ἀναλαβεῖν τὸν κατ’ ἀρχὰς ἤϊα λέξεων λόγον Ἡρόδ. 5. 62, Πλάτ. Πολ. 544B, καὶ ἀλλ.· πρὸς ἐμαυτὸν πάντα ἀν ὁ αὐτ. Τίμ. 26A· [[πολλάκις]] ἀν. ὁ αὐτ. Φαίδων 95E· ἀναλαβεῖν διεξιόντα, ἐπαναλαβεῖν ἐν λεπτομερείᾳ ὁ αὐτ. Εὐθύδ. 275C· - ἀν. τῇ μνήμῃ, ἀναμιμνήσκεσθαι, ἐνδυμεῖσθαι, ὁ αὐτ. Πολιτικ. 294D· [[προσέτι]] καὶ [[ἄνευ]] τῆς δοτικῆς τῇ μνήμῃ: καὶ τοὺς ἐμβατηρίους ἀναλαβὼν Πλουτ. Λυκοῦργ. 21· [[ἀλλά]], ἀν. μνήμην, ἀνακτῶμαι μνήμην, Ἀριστ. Περὶ Μνήμ. 2. 2. ΙΙΙ. «σταματῶ», ἐπὶ ἵππου, εἰ ἀφεθεὶς ἐς [[τάχος]] ἀναλαμβάνεται ἐν βραχεῖ Ξεν. Ἱππ. 3. 5: - [[ἐμποδίζω]], Πλάτ. Νόμ. 701C, Πολύβ., κτλ.· [[οὕτως]] ἀν. τὰς κύνας, ἀνακαλῶ αὐτάς, καλῶ αὐτὰς νὰ ἐπανέλθωσι, Ξεν. Κυν. 7. 10. IV. ἀποκτῶ τὴν εὔνοιάν τινος, καθιστῶ αὐτὸν φίλον μου, [[ὥστε]] τὴν βουλὴν ὅλην ... ἀναλαβὼν [[ἐλήλυθα]] «εἰς ἐμαυτὸν τῇ εὐνοίᾳ πείσας ῥέπειν» (Σχόλ.), Ἀριστοφ. Ἱππ. 682, Δείναρχ. 93. 43· ἀν. τὸν ἀκροατὴν Ἀριστ. Ρητ. 1. 1. 10.
}}
{{bailly
|btext=<i>f.</i> ἀναλήψομαι, <i>ao.2</i> ἀνέλαβον;<br /><b>I.</b> ([[ἀνά]], en haut);<br /><b>1</b> prendre en enlevant ; [[παιδίον]] prendre un petit enfant dans ses bras;<br /><b>2</b> <i>fig.</i> accueillir, recevoir;<br /><b>3</b> prendre avec soi, emmener;<br /><b>4</b> <i>fig.</i> attirer à soi, gagner, se concilier;<br /><b>5</b> prendre sur soi, prendre en mains, se revêtir de, se charger de ; adopter (un enfant);<br /><b>6</b> prendre pour soi, s'approprier, confisquer;<br /><b>II.</b> ([[ἀνά]], de nouveau);<br /><b>1</b> reprendre ; [[ἀν]]. ἑαυτὸν ἀπὸ τῆς νόσου <i>ou</i> [[ἀν]]. ἑαυτόν se remettre d'une maladie ; <i>p. anal.</i> [[ἀν]]. ἑαυτόν ISOCR se remettre (d'une secousse, d'une surprise, <i>etc.</i>) ; [[ἀν]]. τινὰ καὶ παραμυθεῖσθαι PLUT réconforter et encourager qqn ; τὰ πράγματα [[πάλιν]] ἀναλήψεσθαι καὶ γενήσεσθαι βελτίω DÉM les affaires (de l'État) reprendront leur assiette et redeviendront meilleures ; <i>p. anal.</i> [[ἀν]]. ἁμαρτίαν SOPH réparer un échec;<br /><b>2</b> reprendre par la parole <i>ou</i> par la pensée, résumer ; <i>abs.</i> [[ἀν]]. [[ἐξ]] ἀρχῆς PLAT reprendre dès le commencement (l'examen d'une question) ; [[ἀν]]. [[τῇ]] μνήμῃ, <i>ou abs.</i> [[ἀν]]. rappeler dans sa mémoire;<br /><b>III.</b> ([[ἀνά]], en arrière) ramener en arrière, retenir, arrêter;<br /><i><b>Moy.</b></i> ἀναλαμβάνομαι prendre pour soi, se charger de : κίνδυνον HDT affronter un danger.<br />'''Étymologie:''' [[ἀνά]], [[λαμβάνω]].
}}
}}
{{StrongGR
{{StrongGR
Retrieved from "https://lsj.gr/wiki/Special:MobileDiff/2651368"