3,274,216
edits
ἐπαγωγή: Difference between revisions
From LSJ
m
Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1"
m (Text replacement - "l’" to "l'") Tags: Mobile edit Mobile web edit |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0894.png Seite 894]] ἡ, – a) das Herbeiführen, -schaffen, τῶν ἐπιτηδείων Thuc. 5, 82; συμμαχίας, fremder Hülfe zur Unterstützung, 3, 82. – b) das Anrücken, der Anmarsch (vgl. [[ἐπάγω]] 1 a), Thuc. 3, 100; αἱ ἐπὶ τοὺς ἐναντίους Pol. 10, 21, 7 u. öfter; Ggstz [[ὑποχώρησις]] D. Hal. 8, 67. – c) nach Tim. lex. ἀγωγαὶ δαίμονος φαύλου ἐπί τινα γενόμεναι, Erkl. zu Plat. Legg. XI, 933 d, wo ἐπαγωγαὶ καὶ ἐπῳδαί verbunden Beschwörungen (unterirdischer Gottheiten) gegen Einen bedeuten, vgl. Rep. II, 364 c; τοῖς ἐχθροῖς Luc. Alex. 5; de merced. cond. 40; Han. 4, 364. Vgl. Lobeck Aglaopham. S. 221 ff. – d) in der Rhetorik die Induction, daß man aus dem Einzelnen das Allgemeine folgert (Arist. Top. 1, 10 ἡ ἀπὸ τῶν [[καθέκαστα]] ἐπὶ τὰ [[καθόλου]] [[ἔφοδος]]), durch Anführung ähnlicher Fälle den Beweis führt, Arist. rhet. 1, 2 u. sonst; Sext. Emp. Pyrrh. 2, 204. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0894.png Seite 894]] ἡ, – a) das Herbeiführen, -schaffen, τῶν ἐπιτηδείων Thuc. 5, 82; συμμαχίας, fremder Hülfe zur Unterstützung, 3, 82. – b) das Anrücken, der Anmarsch (vgl. [[ἐπάγω]] 1 a), Thuc. 3, 100; αἱ ἐπὶ τοὺς ἐναντίους Pol. 10, 21, 7 u. öfter; Ggstz [[ὑποχώρησις]] D. Hal. 8, 67. – c) nach Tim. lex. ἀγωγαὶ δαίμονος φαύλου ἐπί τινα γενόμεναι, Erkl. zu Plat. Legg. XI, 933 d, wo ἐπαγωγαὶ καὶ ἐπῳδαί verbunden Beschwörungen (unterirdischer Gottheiten) gegen Einen bedeuten, vgl. Rep. II, 364 c; τοῖς ἐχθροῖς Luc. Alex. 5; de merced. cond. 40; Han. 4, 364. Vgl. Lobeck Aglaopham. S. 221 ff. – d) in der Rhetorik die Induction, daß man aus dem Einzelnen das Allgemeine folgert (Arist. Top. 1, 10 ἡ ἀπὸ τῶν [[καθέκαστα]] ἐπὶ τὰ [[καθόλου]] [[ἔφοδος]]), durch Anführung ähnlicher Fälle den Beweis führt, Arist. rhet. 1, 2 u. sonst; Sext. Emp. Pyrrh. 2, 204. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ῆς (ἡ) :<br />action d’amener dans, vers <i>ou</i> sur :<br /><b> 1</b> importation, introduction;<br /><b> 2</b> action d’amener à son aide;<br /><b> 3</b> évocation des divinités infernales;<br /><b> 4</b> <i>t. de log.</i> ARSTT l'induction.<br />'''Étymologie:''' [[ἐπάγω]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἐπαγωγή''': ἡ, τὸ ἐπάγειν, εἰσάγειν, [[εἰσαγωγή]], ἐπαγωγὴ τῶν ἐπιτηδείων Θουκ. 5. 82., 7. 24. 2) πέμψαι στρατιὰν ἐπὶ Ναύπακτον διὰ τὴν τῶν Ἀθηναίων ἐπαγωγήν, «ἐφ’ οἷς οἱ Ναυπάκτιοι ἐπηγάγοντο Ἀθηναίους εἰς συμμαχίαν κατὰ τῶν Αἰτωλῶν πρότερον» (Δούκας), ὁ αὐτὸς 3. 100· εἰσαγωγὴ τροφῆς διὰ τοῦ φάρυγγος, Ἀριστ. π. Πνεύμ. 4. 7. 3) [[ἐπίθεσις]], [[ἔφοδος]], κατὰ τὴν ἐπαγωγὴν Πολύβ. 11. 15, 7. 4) τὸ ἐπάγεσθαι τὴν βοήθειαν ἢ τὴν συμμαχίαν τινός, ῥᾳδίως αἱ ἐπαγωγαί.. ἐπορίζοντο Θουκ. 3, 82, πρβλ. [[πορίζω]]: ― [[ἐπίκλησις]] εἰς τοὺς ὑποχθονίους θεούς, ἐπαγωγαῖς τισι... τοὺς θεούς... πείθοντές σφισιν ὑπηρετεῖν Πλάτ. Πολ. 364C. Νόμ. 933D, πρβλ. Ruhnk. Τίμ., Λοβέκκ. Ἀγλαόφ. 221 κ. ἑξ. 5) ἐν τῇ λογικῇ, [[τρόπος]] τοῦ σκέπτεσθαι, καθ’ ὃν φέρει τις πολλὰ κατὰ [[μέρος]] παραδείγματα, [[ὅπως]] δι’ αὐτῶν καταλήξῃ εἰς καθολικὸν [[συμπέρασμα]], ἐπαγ. ἡ ἀπὸ τῶν καθ’ ἕκαστα ἐπὶ τὰ [[καθόλου]] [[ἔφοδος]] Ἀριστ. Τοπ. 1. 12, πρβλ, Ἀναλυτ. Πρ. 2. 23, 2, Ἀναλυτ. Ὕστ. 1. 18· καλεῖται δὲ ἡ [[μέθοδος]] αὕτη τοῦ συμπεραίνειν inductio ὑπὸ τοῦ Κικέρωνος, Τοπ. 1. 10· πρβλ. [[ἐπάγω]] Ι. 10, [[συλλογισμός]] ΙΙ. 6) ἐν τῇ τακτικῇ, τὸ ἄγειν ἓν στρατιωτικὸν [[σῶμα]] [[ὄπισθεν]] ἑτέρου, Ἀρρ. Τακτ. 6. 65, πρβλ. Σουΐδ. ἐν λ. παραγωγὴ Ι. 2. 7) ἀπαγωγὴ εἰς αἰχμαλωσίαν, [[αἰχμαλωσία]], Ἑβδ. (Δευτ. ΛΒ΄, 36): [[καθόλου]], [[θλῖψις]], [[συμφορά]], [[αὐτόθι]] (Σειράχ ΚΓ΄, 11), πρβλ. Ἡσύχ. ἐν λέξει. | |lstext='''ἐπαγωγή''': ἡ, τὸ ἐπάγειν, εἰσάγειν, [[εἰσαγωγή]], ἐπαγωγὴ τῶν ἐπιτηδείων Θουκ. 5. 82., 7. 24. 2) πέμψαι στρατιὰν ἐπὶ Ναύπακτον διὰ τὴν τῶν Ἀθηναίων ἐπαγωγήν, «ἐφ’ οἷς οἱ Ναυπάκτιοι ἐπηγάγοντο Ἀθηναίους εἰς συμμαχίαν κατὰ τῶν Αἰτωλῶν πρότερον» (Δούκας), ὁ αὐτὸς 3. 100· εἰσαγωγὴ τροφῆς διὰ τοῦ φάρυγγος, Ἀριστ. π. Πνεύμ. 4. 7. 3) [[ἐπίθεσις]], [[ἔφοδος]], κατὰ τὴν ἐπαγωγὴν Πολύβ. 11. 15, 7. 4) τὸ ἐπάγεσθαι τὴν βοήθειαν ἢ τὴν συμμαχίαν τινός, ῥᾳδίως αἱ ἐπαγωγαί.. ἐπορίζοντο Θουκ. 3, 82, πρβλ. [[πορίζω]]: ― [[ἐπίκλησις]] εἰς τοὺς ὑποχθονίους θεούς, ἐπαγωγαῖς τισι... τοὺς θεούς... πείθοντές σφισιν ὑπηρετεῖν Πλάτ. Πολ. 364C. Νόμ. 933D, πρβλ. Ruhnk. Τίμ., Λοβέκκ. Ἀγλαόφ. 221 κ. ἑξ. 5) ἐν τῇ λογικῇ, [[τρόπος]] τοῦ σκέπτεσθαι, καθ’ ὃν φέρει τις πολλὰ κατὰ [[μέρος]] παραδείγματα, [[ὅπως]] δι’ αὐτῶν καταλήξῃ εἰς καθολικὸν [[συμπέρασμα]], ἐπαγ. ἡ ἀπὸ τῶν καθ’ ἕκαστα ἐπὶ τὰ [[καθόλου]] [[ἔφοδος]] Ἀριστ. Τοπ. 1. 12, πρβλ, Ἀναλυτ. Πρ. 2. 23, 2, Ἀναλυτ. Ὕστ. 1. 18· καλεῖται δὲ ἡ [[μέθοδος]] αὕτη τοῦ συμπεραίνειν inductio ὑπὸ τοῦ Κικέρωνος, Τοπ. 1. 10· πρβλ. [[ἐπάγω]] Ι. 10, [[συλλογισμός]] ΙΙ. 6) ἐν τῇ τακτικῇ, τὸ ἄγειν ἓν στρατιωτικὸν [[σῶμα]] [[ὄπισθεν]] ἑτέρου, Ἀρρ. Τακτ. 6. 65, πρβλ. Σουΐδ. ἐν λ. παραγωγὴ Ι. 2. 7) ἀπαγωγὴ εἰς αἰχμαλωσίαν, [[αἰχμαλωσία]], Ἑβδ. (Δευτ. ΛΒ΄, 36): [[καθόλου]], [[θλῖψις]], [[συμφορά]], [[αὐτόθι]] (Σειράχ ΚΓ΄, 11), πρβλ. Ἡσύχ. ἐν λέξει. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
