ἐπιμελέομαι: Difference between revisions

{{pape

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0961.png Seite 961]] med. mit aor. pass. (ἐπεμελησάμην erst sehr Sp.); fut. pass. = med., nur Xen. Mem. 2, 7, 8; perf. ἐπιμεμελήμεθα, Thuc. 6, 41; Sorge tragen, [[besorgen]], [[verwalten]]; [[οὔτοι]] τὰ χρήματ' ἴδια κέκτηνται βροτοί, τὰ τῶν θεῶν δ' ἔχοντες ἐπιμελούμεθα Eur. Phoen. 556; gew. τινός, für Einen, für Etwas, Ar. Plut. 1117; τῶν ἄλλων ἐπιμελησόμενος Thuc. 3, 25; τῆς ψυχῆς οὐκ ἐπιμελεῖ οὐδὲ φροντίζεις Plat. Apol. 29 e; Folgde überall. Auch [[ταῦτα]] μὲν οὕτω περὶ τῆς μουσικῆς ἐπιμελείσθω, Legg. VII, 812 e. wie τῶν περὶ γάμους γυναικῶν ἐπιμελουμένων ibd. XI, 932 b; [[περί]] τινος, Xen. Mem. 5, 7, 10; Ggstz ἀμελεῖν, 3, 12, 5; [[ὑπέρ]] τινος, Cyr. 1, 6, 13; – πᾶσαν ἐπιμέλειαν Plat. Prot. 325 c. – Mit folgdm [[ὅπως]], τῶν νέων ἐπιμεληθῆναι [[ὅπως]] ἔσονται ὅτι ἄριστοι Euthyphr. 2 d; τῶν βαρβάρων ἐπεμελεῖτο ὡς πολεμεῖν ἱκανοὶ εἴησαν Xen. An. 1, 1, 5, wie τούτων ἐπεμελήθη ὡς τύχοιεν πάντων, er sorgte dafür, daß sie Alles erhielten, Cyr. 7, 2, 16; [[περί]] τινος, [[ὅπως]], Hipp. 4, 3; mit folgdm acc. c. int., Oec. 11, 17; – c. accus. in der Bdtg herbeischaffen, gewähren, Thuc. 6, 41; Xen. Mem. 2, 9, 4; ὁ Φυλλίδας τὰ ἄλλα πάντα ἐπεμελεῖτο τοῖς πολεμάρχοις Hell. 5, 4, 4. – Bes. auch einer Sache vorstehen, ein Amt verwalten, Aufseher sein, τῶν δημοσίων Her. 5, 29; προεστάναι τῆς πόλεως καὶ ἐπιμελεῖσθαι Plat. Gorg. 520 a; καὶ ἄρχειν Rep. 1, 353 d; διακοσμῶν πάντα καὶ ἐπιμελούμενος Phaedr. 246 e; δρόμου τε ἐπιμεληθῆναι καὶ τοῦ ἀγῶνος προστατῆσαι Xen. An. 4, 8, 25, öfter; bes. vom Areopag, Böckh Inscr. 1 p. 114; vgl. Andoc. 1, 84; – sich einer Sache befleißigen, sie üben, ἀρετῆς, ἐπιστημῶν, Plat. u. Xen. – Nach den Atticisten ist [[ἐπιμέλομαι]] im praes. u. impf. die eigtl. att. Form, die sich aber seltener als die andere findet, wie Her. 1, 98, u. gew. bei ihm; Thuc. 6, 54; Plat. Gorg. 516 b; Xen. Cyr. 8, 8, 8. Die Hes. schwanken in vielen Stellen.

}}

{{ls

|lstext='''ἐπιμελέομαι''': καὶ [[ἐπιμέλομαι]], - τὸ τελευταῖον ἀείποτε παρ’ Ἡρόδ. (1. 98., 2. 174, κτλ), [[ὡσαύτως]] καὶ παρὰ τοῖς Ἀττ. (Θουκ. 6. 54., 7. 39, Λυσ. 110. 28, Πλάτ. Γοργ. 516Β, κτλ., διωρθώθη δὲ ἁπανταχοῦ ὑπὸ Λ. Δινδορφ. ἐν Ξεν., ἴδε ἐν Κύρ. 1. 2, 10, Ἀπομν. 1. 1, 19· ἀλλὰ τὸ [[ἐπιμελέομαι]] ἐπικρατεῖ ἐν τοῖς ἀντιγράφ. καὶ ἀπαιτεῖται ὑπὸ τοῦ μέτρου ἐν Εὐρ. Φοιν. 556: - μέλλ. ἐπιμελήσομαι Ἡρόδ. 5. 29,. Θουκ., κλ. (ὁ [[τύπος]] ἐπιμεληθήσομαι [[εἶναι]] διάφ. γραφ. ἐν Ξεν Ἀπομν. 2. 7, 8, Αἰσχίν. 57. 39): - ἀόρ. ἐπεμελήθην Ἡρόδ. 8. 109, Θουκ. 8. 68, Ἰσοκρ. 48Β, Ξεν. Ἀπομν. 1. 3, 11 (ἐπεμελησάμην μόνον παρὰ μεταγεν., Συλλ. Ἐπιγρ. 2802, Γαλην.· ἐν Διοδ. 2. 44 ὁ Βεκκ. ἔγραψεν ἐπιμελομένην): - πρκμ. ἐπιμεμέλημαι Θουκ. 6. 41: Ἀποθ. ([[μέλομαι]]). Λαμβάνω φροντίδα τινός, [[φροντίζω]] [[περί]] τινος, ἐπιμελοῦμαι, ἐπιστατῶ, κατ’ ἀντίθεσιν πρὸς τὸ [[ἀμελέω]], σπάνιον παρὰ ποιηταῖς, ὡς ἐν Εὐρ. Φοιν. 556, συχνὸν παρὰ τοῖς πεζογράφοις· μετὰ γεν. ἀντικειμένου, Ἡρόδ. 1. 98., 5. 29, Ἀριστοφ. Σφ. 154, Πλ. 1117, Θουκ. 3. 25, κτλ.· [[περί]] τινος Ξεν. Ἀν. 5. 7, 10· ὑπέρ τινος ὁ αὐτ. ἐν Κύρ. 1. 6, 12· [[περί]] τινα Πλάτ. Μενέξ. 248Ε· - μετ’ αἰτ. καὶ ἀπαρ., [[λαμβάνω]] φροντίδα, [[φροντίζω]] [[ὥστε]]..., πλὴν καθ’ ὅσον ἀεί τινα ἐπεμέλοντο σφῶν αὐτῶν ἐν ταῖς ἀρχαῖς [[εἶναι]] Θουκ. 6. 54, Ξεν. Ἀπομν. 4. 5, 10· ἢ μετὰ γεν. καὶ ἀπαρ., ὁ αὐτ. ἐν τῷ Οἰκ. 20, 9· ἑπομένου τοῦ [[ὅπως]] μεθ’ ὁριστικῆς μέλλοντος ἢ ὑποτακτικῆς ἀόρ., Θουκ. 4. 118, Ξεν. Ἀπομν. 2. 10, 2, κτλ. (παρὰ τῷ αὐτῷ ἐν Ἑλλην. 6. 5, 37 ἀντὶ ὀμόσαιμεν ἀναγίνωσκε ὀμόσωμεν μετὰ τὸ ὧν αὐτοὶ ἐπεμελήθητε ὅρκων [[ὅπως]]...)· καὶ ἑπομένου τοῦ ὡς μετ’ εὐκτικῆς (παρῳχημένου χρόνου ἡγουμένου), ὁ αὐτ. ἐν Ἀν. 1. 1, 5, κτλ.· - [[ὡσαύτως]] ἐπ. τινὸς [[ὅπως]] ἔσται Πλάτ. Εὐθύφρων 2D: - [[ὡσαύτως]] μετ’ οὐδ. ἐπιθ. καὶ αἰτ., [[προσέχω]], [[λαμβάνω]] φροντίδα ἐν σχέσει [[πρός]] τι, Ἡρόδ. 2. 174, Θουκ. 6. 41, Ξεν. Ἑλλ. 5. 4, 4, κτλ. (ἐν Εὐρ. Φοιν. 556 ἡ αἰτ. ἀναφέρεται εἰς τὸ ἔχοντες): - μετὰ συστοίχ. αἰτ., ἐπιμελεῖσθαι πᾶσαν ἐπιμέλειαν Πλάτ. Πρωτ. 325C: - ἀπολ., δίδω προσοχήν, [[προσέχω]], Ἡρόδ. 2. 2. 2) ἐπὶ δημοσίων ὑπουργημάτων, ἔχω τὴν τήρησιν ἢ τὴν ἐπιστασίαν τινός, εἶμαι [[ἐπιμελητής]] τινος, οἷς ὑπὸ τῆς πόλεως... προστέτακται τῶν μοριῶν ἐλαιῶν ἐπιμελεῖσθαι Λυσ. 7. 29· τῶν δεκάδων Ξεν. Κύρ. 8. 1, 14· τοῦ δρόμου ὁ αὐτ. Ἀν. 4. 8, 25· τῶν ἱερῶν Πλάτ. Πολ. 331D· τῶν ὁδῶν Συλλ. Ἐπιγρ. 4011· πρβλ. [[ἐπιμελητής]]. 3) ἀσχολοῦμαι ἢ καταγίνομαι εἴς τι ἢ τέχνην τινά, κτλ., δυοῑν τέχναιν Δημ. 823. 10· τῆς μαντικῆς, τοῦ λέγειν δύνασθαι, κτλ., Ξεν. Κύρ. 7. 5, 71, κτλ.· περὶ τῆς μουσικῆς Πλάτ. Νόμοι 812Ε· [[ὑπὲρ]] τῆς στρατηγίας Ξεν Κύρ. 1. 6, 12. - Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. σ. 435.

}}

{{StrongGR