ἐπισκύνιον: Difference between revisions

{{pape

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0980.png Seite 980]] τό, die Stirnhaut, welche den vortretenden Theil der Stirn u. den obern Rand der Augenhöhle bedeckt, auf der die Augenbrauen stehen, die bei verschiedenen Gemüthserregungen verschieden bewegt, besonders im Zorn in Falten zusammen- u. heruntergezogen wird, dah. Hom. vom zornigen Löwen sagt: [[πᾶν]] δέ τ' [[ἐπισκύνιον]] [[κάτω]] ἕλκεται [[ὄσσε]] καλύπτων, er zieht die Stirnfalte herab u. überdeckt damit die Augen, Il. 17, 136; u. Ar. Ran. 823 vom Aeschylos δεινὸν [[ἐπισκύνιον]] ξυνάγων βρυχώμενος ἥσει ῥήματα γομφοπαγῆ; – τοῖον ἐπ. βλοσυρῷ ἐπέκειτο προσώπῳ Theocr. 24, 116; öfter in der Anth., γυρὸν ἐπισκ. ἐπιστρέψας Agath. 67 (XI, 376), von Einem, der ein sehr ernstes, weises Gesicht macht; πολιῷ ἐπισκυνίῳ [[σεμνός]] Zenodot. (XII, 117); ναὶ μὰ τὸ σὸν φαιδρὸν ἐπ. Mel. 44 (XII, 159); Ep. ad. 557 (VII, 63) vom Diogenes γυμνώσαντα βίου παντὸς [[ἐπισκύνιον]], den Stolz, die Eitelkeit des Lebens. – Selten in Prosa, wie Pol. 26, 5, 6, der Ernst; [[βαρύτης]] ἐπισκυνίου Plut. de audit. 8 M.

}}

{{ls

|lstext='''ἐπισκύνιον''': ῠ, τό, τὸ [[ἐπάνω]] τῶν ὀφθαλμῶν [[μέρος]], [[ἤτοι]] δέρμα, τὸ [[συνοφρύωμα]] τοῦ μετώπου (Ἀριστ. π. Ζ. Γεν. 5. 1, 36)· πᾶν δέ τ’ [[ἐπισκύνιον]] [[κάτω]] ἕλκεται [[ὄσσε]] καλύπτων, ἐπὶ λέοντος, Ἰλ. Ρ. 136· δεινὸν ἐπισκ. ξυνάγων, ἐπὶ τοῦ Αἰσχύλου, Ἀριστοφ. Βάτρ. 823· τοῖον ἐπισκ. βλοσυρῷ ἐπέκειτο προσώπῳ Θεόκρ. 24. 116, πρβλ. Ἀνθ. Πλαν. 4. 100· ῥυσὸν [[ἐπισκύνιον]], πολιὸν ἐπ. Ἀνθ. Π. 6. 64., 7. 117· ἔτι δὲ καί, φαιδρὸν ἐπ., [[αὐτόθι]] 12. 159· ἐπιστρέψας γυρὸν [[ἐπισκύνιον]], ἐπὶ σοβαρευομένου ἀνθρώπου, [[αὐτόθι]] 11. 376· ἐν τῷ πληθ. [[αὐτόθι]] ἐν τῷ Παραρτήματι 68: ― [[ὡσαύτως]] ὡς τὸ [[ὀφρύς]], Λατ. supercilium, ἐν χρήσει ἐπὶ ἀλαζονείας ἢ προσποιήσεως, [[αὐτόθι]] 7. 63, κτλ.· ἀλλ’ ἐν Πολυβ. 26. 5, 6, [[ἁπλῶς]], [[αὐστηρότης]], [[σοβαρότης]] συμπεριφορᾶς, κατά τε τὴν ἐπίφασιν εἶχεν [[ἐπισκύνιον]] καὶ τάξιν οὐκ ἀνοίκειον τῆς ἡλικίας.

}}

{{Autenrieth