3,273,773
edits
m (Text replacement - "(?s)({{LSJ.*}}\n)({{.*}}\n)({{DGE.*}}\n)" to "$1$3$2") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
||
Line 15: | Line 15: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0715.png Seite 715]] und ἔεδνον, τό, die [[Brautgabe]]; Ableitung ungewiß; entstanden zunächst aus · ἔFεδνον Fέδνον oder ἔσεδνον σέδνον; vgl. Curtius Grundz. d. Griech. Etymol. 2 S. 154. Über den Spiritus vgl. Herodian. Scholl. Iliad. 13, 543. 5, 158. 13, 382. Bei Homer erscheint das Wort vierzehnmal, stets im plural., in folgenden Formen: [[ἔεδνα]] Odyss. 1, 277. 2, 196. 8, 318. 15, 18; ἐέδνοισι(ν) Odyss. 6, 159. 16, 391. 21, 161; ἕδνα Odyss. 11, 117. 282. 13, 378. 19, 529 Iliad. 16, 178. 190. 22, 472. An den meisten Stellen bezeichnet das Wort unzweifelhaft [[Geschenke]], [[welche der Freier dem Weibe oder ihren Ältern giebt]] (Beides läßt sich nicht scharf unterscheiden) und für welche er eben die Braut von ihrer Familie erkauft; an zwei Stellen aber, Odyss. 1, 277. 2, 196 scheint das Wort [[Geschenke zu bezeichnen]], [[welche die Familie oder der Vater der Braut dieser giebt]], also eine [[Mitgift]], eine [[Ausstattung]], wie sie Iliad. 9, 147. 289 durch [[ἐπιμείλια]] oder [[μείλια]] bezeichnet wird. Doch kann man [[allenfalls]] auch die beiden Stellen Odyss. 1, 277. 2, 196 so verstehen, daß [[ἔεδνα]] vom Freier oder von den Freiern gegebene Geschenke sind. Vgl. die Homerischen Wörter [[ἀνάεδνος]], [[ἐεδνόω]] (s. v. [[ἑδνόω]]), [[ἐεδνωτής]] (s. v. [[ἑδνωτής]]) und Scholl. Aristonic. Iliad. 16, 178. 9, 146. 147. 13, 366. 382. 22, 51. 11, 244. 18, 593. 22, 88. 6, 394, aus welchen Scholl. jedoch Aristarchs Ansicht nicht vollständig erhellt. Sie würde vollständig erkannt werden, wenn es unzweifelhaft wäre, daß dem Aristonicus folgendes Schol. zu Odyss. 2, 53 angehöre: [[ἑεδνώσαιτο]]: ἕδνα ἐπιδώσει, ἀποπροικίσει, χρήματα δώσει. καὶ [[κυρίως]] μὲν ἕδνα ἐστὶ τὰ διδόμενα ὑπὸ τοῦ γαμοῦντος τῇ γαμουμένῃ· νῦν δὲ καταχρηστικῶς κεῖται ἡ [[λάξις]] ἀντὶ τοῦ χρήματα ἐπιδοίη. – Die Folgenden bezeichnen durch das Wort theils [[Geschenke]], [[welche der Freier dem Weibe oder ihrer Familie giebt]], theils eine [[Mitgift]], [[Aussteuer]], [[Ausstattung]], theils [[Geschenke]], [[welche die Hochzeitgäste darbringen]]. Singular. [[ἕδνον]] Pind. Ol. 9, 10 Theocrit. 27, 31 Callimach. frgm. 193 Anthol. App. 298 Orph. Arg. 875; plural. ἕδνοις Aesch. Prom. 560 Euripid. Andromach. 153, ἕδνοισι Eurip. Andromach. 873, ἕδνων Paus. 3, 12 Eurip. Andromach. 2, ἕδνα Pind. P. 3, 94 Dio Cass. 79, 12. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0715.png Seite 715]] und ἔεδνον, τό, die [[Brautgabe]]; Ableitung ungewiß; entstanden zunächst aus · ἔFεδνον Fέδνον oder ἔσεδνον σέδνον; vgl. Curtius Grundz. d. Griech. Etymol. 2 S. 154. Über den Spiritus vgl. Herodian. Scholl. Iliad. 13, 543. 5, 158. 13, 382. Bei Homer erscheint das Wort vierzehnmal, stets im plural., in folgenden Formen: [[ἔεδνα]] Odyss. 1, 277. 2, 196. 8, 318. 15, 18; ἐέδνοισι(ν) Odyss. 6, 159. 16, 391. 21, 161; ἕδνα Odyss. 11, 117. 282. 13, 378. 19, 529 Iliad. 16, 178. 190. 22, 472. An den meisten Stellen bezeichnet das Wort unzweifelhaft [[Geschenke]], [[welche der Freier dem Weibe oder ihren Ältern giebt]] (Beides läßt sich nicht scharf unterscheiden) und für welche er eben die Braut von ihrer Familie erkauft; an zwei Stellen aber, Odyss. 1, 277. 2, 196 scheint das Wort [[Geschenke zu bezeichnen]], [[welche die Familie oder der Vater der Braut dieser giebt]], also eine [[Mitgift]], eine [[Ausstattung]], wie sie Iliad. 9, 147. 289 durch [[ἐπιμείλια]] oder [[μείλια]] bezeichnet wird. Doch kann man [[allenfalls]] auch die beiden Stellen Odyss. 1, 277. 2, 196 so verstehen, daß [[ἔεδνα]] vom Freier oder von den Freiern gegebene Geschenke sind. Vgl. die Homerischen Wörter [[ἀνάεδνος]], [[ἐεδνόω]] (s. v. [[ἑδνόω]]), [[ἐεδνωτής]] (s. v. [[ἑδνωτής]]) und Scholl. Aristonic. Iliad. 16, 178. 9, 146. 147. 13, 366. 382. 22, 51. 11, 244. 18, 593. 22, 88. 6, 394, aus welchen Scholl. jedoch Aristarchs Ansicht nicht vollständig erhellt. Sie würde vollständig erkannt werden, wenn es unzweifelhaft wäre, daß dem Aristonicus folgendes Schol. zu Odyss. 2, 53 angehöre: [[ἑεδνώσαιτο]]: ἕδνα ἐπιδώσει, ἀποπροικίσει, χρήματα δώσει. καὶ [[κυρίως]] μὲν ἕδνα ἐστὶ τὰ διδόμενα ὑπὸ τοῦ γαμοῦντος τῇ γαμουμένῃ· νῦν δὲ καταχρηστικῶς κεῖται ἡ [[λάξις]] ἀντὶ τοῦ χρήματα ἐπιδοίη. – Die Folgenden bezeichnen durch das Wort theils [[Geschenke]], [[welche der Freier dem Weibe oder ihrer Familie giebt]], theils eine [[Mitgift]], [[Aussteuer]], [[Ausstattung]], theils [[Geschenke]], [[welche die Hochzeitgäste darbringen]]. Singular. [[ἕδνον]] Pind. Ol. 9, 10 Theocrit. 27, 31 Callimach. frgm. 193 Anthol. App. 298 Orph. Arg. 875; plural. ἕδνοις Aesch. Prom. 560 Euripid. Andromach. 153, ἕδνοισι Eurip. Andromach. 873, ἕδνων Paus. 3, 12 Eurip. Andromach. 2, ἕδνα Pind. P. 3, 94 Dio Cass. 79, 12. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ου (τό) :<br /><i>d'ord. au pl.</i> ἕδνα, <i>épq.</i> [[ἔεδνα]];<br /><b>1</b> présents d’un prétendant aux parents d’une jeune fille pour obtenir sa main;<br /><b>2</b> présents que fait le père de la jeune fille;<br /><b>3</b> présent, don <i>en gén.</i><br />'''Étymologie:''' p. *Ϝέδνον ; [[ἔεδνα]] p. *ἔϜεδνα. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἕδνον''': τό, Πινδ. Ο. 9. 16, Καλλ. Ἀποσπ. 193, Ἀνθ. Π. παράρτ. 298, Ὀρφ. Ἀργ. 876· ἀλλαχοῦ μόνον κατὰ πληθ. ἕδνα, [[ἔεδνα]]: - Λέξις Ἐπ. σημαίνουσα τὰ γαμήλια δῶρα, ἃ ὁ μνηστὴρ προσέφερεν εἰς τὴν νύμφην ἢ τοὺς γονεῖς αὐτῆς κατὰ τὴν συνήθειαν τῶν Ὁμηρικῶν χρόνων· ἡ δὲ τῆς νύμφης προὶξ ἐλέγετο φερνὴ (πρβλ. τὸ παλαιὸν ἐν Σκανδιναυΐᾳ ἔθιμον, Dasent Burn Njal, xxvii)· ὄπυιε, πορών, ἀπερείσια ἕδνα, Ἰλ. Π. 178· ἠγάγετο... [[ἐπεὶ]] πόρε μυρία ἕδνα [[αὐτόθι]] 190, πρβλ. Χ. 472· μνάσθω ἐέδνοισιν διζήμενος Ὀδ. Π. 391., Φ. 161· [[εἰσόκε]] μοι... πατὴρ ἀποδῷσιν [[ἔεδνα]] Θ. 318· ἴδε τὴν λέξιν [[ἀνάεδνος]]· σπάν. παρ’ Ἀττ., ἕδνοις ἄγαγες Ἡσιόναν πείθων δάμαρτα Αἰσχύλ. Πρ. 560. ΙΙ. ἐν Ὀδ. Α. 277., Β. 196, [[ἔεδνα]], φαίνεται ὅτι [[εἶναι]] δῶρα προσφερόμενα εἰς τὴν νύμφην ὑπὸ τῶν περὶ τὸν πατέρα καὶ τὴν μητέρα, [[διότι]] τὸ οἱ δὲ ἐν τοῖς χωρίοις τούτοις δὲν [[εἶναι]] δυνατὸν νὰ δηλοῖ τοὺς μνηστήρας, ἴδε Nitzsch ἐν τόπῳ· [[οὕτως]] ἐν Εὐρ. Ἀνδρ. 2, πρβλ. Πινδ. Ο. 9. 16: [[ἀλλά]], ΙΙΙ. ἐν Πινδ. Π. 3. 167, Ὀρφ. ἔνθ’ ἀνωτ., κτλ. σημαίνει γαμήλια δῶρα διδόμενα εἰς τὸ νεόγαμον [[ζεῦγος]] ὑπὸ τῶν κεκλημένων εἰς τὸν γάμον φίλων αὐτῶν. (Κατ’ ἀρχὰς ἡ [[λέξις]] αὕτη εἶχε τὸ [[δίγαμμα]] ἔϝεδνα, ϝέδνα, ἀνάϝεδνος· [[ὥστε]] ἡ [[ῥίζα]] πιθανῶς ἦν ἡ αὐτὴ τῇ τοῦ [[ἡδύς]], [[ἁνδάνω]]· πρβλ. [[μείλια]] ἐκ τοῦ [[μέλι]]· ἴδε Κούρτ. ἀρ. 252). | |lstext='''ἕδνον''': τό, Πινδ. Ο. 9. 16, Καλλ. Ἀποσπ. 193, Ἀνθ. Π. παράρτ. 298, Ὀρφ. Ἀργ. 876· ἀλλαχοῦ μόνον κατὰ πληθ. ἕδνα, [[ἔεδνα]]: - Λέξις Ἐπ. σημαίνουσα τὰ γαμήλια δῶρα, ἃ ὁ μνηστὴρ προσέφερεν εἰς τὴν νύμφην ἢ τοὺς γονεῖς αὐτῆς κατὰ τὴν συνήθειαν τῶν Ὁμηρικῶν χρόνων· ἡ δὲ τῆς νύμφης προὶξ ἐλέγετο φερνὴ (πρβλ. τὸ παλαιὸν ἐν Σκανδιναυΐᾳ ἔθιμον, Dasent Burn Njal, xxvii)· ὄπυιε, πορών, ἀπερείσια ἕδνα, Ἰλ. Π. 178· ἠγάγετο... [[ἐπεὶ]] πόρε μυρία ἕδνα [[αὐτόθι]] 190, πρβλ. Χ. 472· μνάσθω ἐέδνοισιν διζήμενος Ὀδ. Π. 391., Φ. 161· [[εἰσόκε]] μοι... πατὴρ ἀποδῷσιν [[ἔεδνα]] Θ. 318· ἴδε τὴν λέξιν [[ἀνάεδνος]]· σπάν. παρ’ Ἀττ., ἕδνοις ἄγαγες Ἡσιόναν πείθων δάμαρτα Αἰσχύλ. Πρ. 560. ΙΙ. ἐν Ὀδ. Α. 277., Β. 196, [[ἔεδνα]], φαίνεται ὅτι [[εἶναι]] δῶρα προσφερόμενα εἰς τὴν νύμφην ὑπὸ τῶν περὶ τὸν πατέρα καὶ τὴν μητέρα, [[διότι]] τὸ οἱ δὲ ἐν τοῖς χωρίοις τούτοις δὲν [[εἶναι]] δυνατὸν νὰ δηλοῖ τοὺς μνηστήρας, ἴδε Nitzsch ἐν τόπῳ· [[οὕτως]] ἐν Εὐρ. Ἀνδρ. 2, πρβλ. Πινδ. Ο. 9. 16: [[ἀλλά]], ΙΙΙ. ἐν Πινδ. Π. 3. 167, Ὀρφ. ἔνθ’ ἀνωτ., κτλ. σημαίνει γαμήλια δῶρα διδόμενα εἰς τὸ νεόγαμον [[ζεῦγος]] ὑπὸ τῶν κεκλημένων εἰς τὸν γάμον φίλων αὐτῶν. (Κατ’ ἀρχὰς ἡ [[λέξις]] αὕτη εἶχε τὸ [[δίγαμμα]] ἔϝεδνα, ϝέδνα, ἀνάϝεδνος· [[ὥστε]] ἡ [[ῥίζα]] πιθανῶς ἦν ἡ αὐτὴ τῇ τοῦ [[ἡδύς]], [[ἁνδάνω]]· πρβλ. [[μείλια]] ἐκ τοῦ [[μέλι]]· ἴδε Κούρτ. ἀρ. 252). | ||
}} | }} | ||
{{Autenrieth | {{Autenrieth |