3,274,216
edits
m (Text replacement - "l’" to "l'") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
||
Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1031.png Seite 1031]] τό ([[ἔργω]], [[εἴργω]]), 1) Einschluß, Einfriedigung, Umhägung, Zaun, [[πᾶν]], ὅσον ἂν [[ἕνεκα]] κωλύσεως εἴργῃ τι περιέχον [[ἕρκος]] εἰκὸς ὀνομάζειν Plat. Soph. 220 c; so bei Hom. Zaun um einen Garten, Od. 7, 112, ἀλωάων Il. 5, 89; ἀλωῆς H. h. M, rc. 188; Mosch. 4, 3; um den Hof der Wohnung, Od. 21, 238; übh. der Hof, Gehöft, λίπε δ' ἕρκεά τε μέγαρόν τε Od. 16, 341; πλῆντο δ' ἄρ' αἴθουσαί τε καὶ ἕρκεα καὶ δόμοι ἀνδρῶι 8, 57; ἐν ἀγγέων ἕρκεσιν παμποικίλοις Pind. N. 10, 36; oft bei Hom. [[ἕρκος]] ὀδόντων, bes. in der Vrbdg ποῖόν σε [[ἔπος]] φύγεν [[ἕρκος]] ὀδόντων, welch ein Wort entfloh dir über die Umzäunung der Zähne, entfuhr dir; ἐπεὶ ἄρ κεν (ψυχὴ) ἀμείψεται [[ἕρκος]] ὀδ. Il. 9, 409; καὶ πρῶτον ([[φάρμακον]]) ἀμείψεται [[ἕρκος]] ὀδ. Od. 10, 328; nicht an die Lippen zu denken, sondern an die Zähne selbst, die sehr natürlich als eine Pfahlreihe, eine Art Umhägung der Zunge angesehen werden können; so sagt Solon. frg. 1 [[παῖς]] [[ἕρκος]] ὀδόντων φύσας; Nic. Th. 548 τὸ μὲν ἕρκεϊ θρύψεν ὀδόντων θηλάζων; Opp. Hal. 1, 506 γένυές τε καὶ ἔνδοθε κάρχαρον [[ἕρκος]]. – Bei Soph. Tr. 604 ist [[ἕρκος]] [[ἱερόν]] das Gehege um den Altar; ἑρκέων ἐγκεκλῃμένους, in des Lagers Wall eingeschlossen, Ai. 1253; σφραγῖδος ἕρκει, der Verschluß des Siegels, Tr. 612. – Der Schutz, die Schutzwehr, Schutzmauer, vom Schilde, [[ἕρκος]] ἀκόντων Il. 15, 496, vgl. 5, 315; φράξαντο δὲ νῆας ἕρκεϊ χαλκείῳ 15, 566; Hes. Th. 726; übertr., von Männern, z. B. Achilles, ὃς μέγα πᾶσιν [[ἕρκος]] Ἀχαιοῖσιν πέλεται πολέμοιο κακοῖο Il. 1, 383, ein Schutz in dem Kriege, vgl. 6, 5; ἀγωνίας δ', [[ἕρκος]] οἷον, [[σθένος]] Pind. P. 5, 113; ἀ νδρῶν γὰρ ὄντων [[ἕρκος]] ἐστὶν ἀσφαλές Aesch. Pers. 341, vgl. 17 Ag. 248; π οῖον δὲ γαίας [[ἕρκος]] οὐκ ἀφίγμεθα Eur. Heracl. 441; συνεφόρησαν τὰ ὅπλα [[ἕρκος]] εἶναί σφι Her. 9, 99. – 2) das Netz, die Schlinge, das Garn zum Fangen der Vögel, Od. 22, 469; Ar. Av. 528 πᾶς τις ἐφ' ὑμῖν ὀρνιθευτὴς ἵστησι βρόχους, παγίδας, ῥάβδους, ἕρκη, νεφέλας, δίκτυα; zum Fangen des Wildes, Pind. N. 3, 49 κτείνοντ' ἐλάφους [[ἄνευ]] δολίων ἑρκέων, u. der Fische, ἀβάπτιστός εἰμι, φελλὸς ἃς ὑπὲρ [[ἕρκος]], ἅλμας P. 2, 80; übertr., τῆς Δίκης ἐν ἕρκεσιν Aesch. Ag. 1593; τοῖον εἰς [[ἕρκος]] πεσεῖται Eur. Med. 986; El. 155; von listigen Anschlägen, χρυσοδέτοις ἕρκεσι κρυφθέντα γυναικῶν Soph. El. 836, mit Hindeutung auf das goldene Halsband, um welches Eriphyle ihren Gatten verrieth. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1031.png Seite 1031]] τό ([[ἔργω]], [[εἴργω]]), 1) Einschluß, Einfriedigung, Umhägung, Zaun, [[πᾶν]], ὅσον ἂν [[ἕνεκα]] κωλύσεως εἴργῃ τι περιέχον [[ἕρκος]] εἰκὸς ὀνομάζειν Plat. Soph. 220 c; so bei Hom. Zaun um einen Garten, Od. 7, 112, ἀλωάων Il. 5, 89; ἀλωῆς H. h. M, rc. 188; Mosch. 4, 3; um den Hof der Wohnung, Od. 21, 238; übh. der Hof, Gehöft, λίπε δ' ἕρκεά τε μέγαρόν τε Od. 16, 341; πλῆντο δ' ἄρ' αἴθουσαί τε καὶ ἕρκεα καὶ δόμοι ἀνδρῶι 8, 57; ἐν ἀγγέων ἕρκεσιν παμποικίλοις Pind. N. 10, 36; oft bei Hom. [[ἕρκος]] ὀδόντων, bes. in der Vrbdg ποῖόν σε [[ἔπος]] φύγεν [[ἕρκος]] ὀδόντων, welch ein Wort entfloh dir über die Umzäunung der Zähne, entfuhr dir; ἐπεὶ ἄρ κεν (ψυχὴ) ἀμείψεται [[ἕρκος]] ὀδ. Il. 9, 409; καὶ πρῶτον ([[φάρμακον]]) ἀμείψεται [[ἕρκος]] ὀδ. Od. 10, 328; nicht an die Lippen zu denken, sondern an die Zähne selbst, die sehr natürlich als eine Pfahlreihe, eine Art Umhägung der Zunge angesehen werden können; so sagt Solon. frg. 1 [[παῖς]] [[ἕρκος]] ὀδόντων φύσας; Nic. Th. 548 τὸ μὲν ἕρκεϊ θρύψεν ὀδόντων θηλάζων; Opp. Hal. 1, 506 γένυές τε καὶ ἔνδοθε κάρχαρον [[ἕρκος]]. – Bei Soph. Tr. 604 ist [[ἕρκος]] [[ἱερόν]] das Gehege um den Altar; ἑρκέων ἐγκεκλῃμένους, in des Lagers Wall eingeschlossen, Ai. 1253; σφραγῖδος ἕρκει, der Verschluß des Siegels, Tr. 612. – Der Schutz, die Schutzwehr, Schutzmauer, vom Schilde, [[ἕρκος]] ἀκόντων Il. 15, 496, vgl. 5, 315; φράξαντο δὲ νῆας ἕρκεϊ χαλκείῳ 15, 566; Hes. Th. 726; übertr., von Männern, z. B. Achilles, ὃς μέγα πᾶσιν [[ἕρκος]] Ἀχαιοῖσιν πέλεται πολέμοιο κακοῖο Il. 1, 383, ein Schutz in dem Kriege, vgl. 6, 5; ἀγωνίας δ', [[ἕρκος]] οἷον, [[σθένος]] Pind. P. 5, 113; ἀ νδρῶν γὰρ ὄντων [[ἕρκος]] ἐστὶν ἀσφαλές Aesch. Pers. 341, vgl. 17 Ag. 248; π οῖον δὲ γαίας [[ἕρκος]] οὐκ ἀφίγμεθα Eur. Heracl. 441; συνεφόρησαν τὰ ὅπλα [[ἕρκος]] εἶναί σφι Her. 9, 99. – 2) das Netz, die Schlinge, das Garn zum Fangen der Vögel, Od. 22, 469; Ar. Av. 528 πᾶς τις ἐφ' ὑμῖν ὀρνιθευτὴς ἵστησι βρόχους, παγίδας, ῥάβδους, ἕρκη, νεφέλας, δίκτυα; zum Fangen des Wildes, Pind. N. 3, 49 κτείνοντ' ἐλάφους [[ἄνευ]] δολίων ἑρκέων, u. der Fische, ἀβάπτιστός εἰμι, φελλὸς ἃς ὑπὲρ [[ἕρκος]], ἅλμας P. 2, 80; übertr., τῆς Δίκης ἐν ἕρκεσιν Aesch. Ag. 1593; τοῖον εἰς [[ἕρκος]] πεσεῖται Eur. Med. 986; El. 155; von listigen Anschlägen, χρυσοδέτοις ἕρκεσι κρυφθέντα γυναικῶν Soph. El. 836, mit Hindeutung auf das goldene Halsband, um welches Eriphyle ihren Gatten verrieth. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=<i>ion.</i> -εος, <i>att.</i> -ους (τό) :<br /><b>I.</b> clôture, cloison, barrière, <i>particul.</i><br /><b>1</b> clôture de jardin <i>ou</i> de vigne;<br /><b>2</b> enceinte de la cour de la maison ; espace enclos, cour ; [[ἕρκος]] [[ἱερόν]] SOPH l'autel de la cour;<br /><b>3</b> clôture, enceinte, rempart (d’une ville, <i>etc.) ; p. anal.</i> [[ἕρκος]] ὀδόντων IL la barrière des dents, <i>càd</i> les deux rangées de dents qui ferment la bouche ; <i>p. ext.</i> tout ce qui sert de rempart, d’abri, de défense : [[ἕρκος]] ἀκόντων IL, [[ἕρκος]] βελέων IL, rempart contre les dards, contre les traits <i>en parl. d’un bouclier</i> ; ἕρκεσιν εἴργειν [[κῦμα]] θαλάσσας ESCHL contenir par des digues les flots de la mer ; [[ἕρκος]] πολέμοιο, rempart contre le combat;<br /><b>II.</b> <i>p. anal.</i> <b>1</b> filet ; <i>fig.</i> ruse, intrigue, piège;<br /><b>2</b> collier.<br />'''Étymologie:''' cf. [[εἵργω]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἕρκος''': -εος, τό, ([[ἔργω]], εἵργω) φραγμὸς οἱοσδήποτε (πᾶν ὅσον ἂν [[ἕνεκα]] κωλύσεως εἴργῃ τι περιέχον Πλάτ. Σοφιστ. 220Β) [[πέριξ]] κήπων καὶ ἀμπελώνων, Ὀδ. Η. 113, Ἰλ. Ε. 90., Σ. 564. 2) ἰδίως, [[περίβολος]] περὶ τὴν αὐλὴν οἰκίας. Ὀδ. Φ. 238, κ. ἀλλ. (πρβλ. [[ἑρκεῖος]])· [[ἕρκος]] [[ὑπερθορεῖν]] Σόλων 15. 28, Ἡρόδ. 6. 134· ἐν τῷ πληθ., Σοφ. Αἴ. 1253: - [[ὡσαύτως]], τὸ περιπεφραγμένον [[μέρος]], ἡ [[αὐλή]], στὰς μέσῳ ἕρκεϊ Ἰλ. Π. 231., Ω. 306, πρβλ. Ὀδ. Θ. 57. κλ.· Κίσσιον [[ἕρκος]], δηλ. τὰ Σοῦσα, Αἰσχύλ. Περσ. 17. γαίας [[ἕρκος]], περιπεφραγμένη [[πόλις]], Εὐρ. Ἡρακλ. 441· [[ἕρκος]] [[ἱερόν]], δηλ. ὁ [[βωμός]], Σοφ. Τρ. 607· ἐπὶ τοῦ ὀστράκου τῆς πίννης, Πλούτ. 2. 980. 3) [[τεῖχος]] πρὸς ὑπεράσπισιν, ἕρκεϊ χαλκείῳ Ἰλ. Ο. 566· [[ἕρκος]]… ἐκ ναυηγίων περιεβάλοντο Ἡρόδ. 7. 191, πρβλ. 9. 99. 4) περιφρ., [[ἕρκος]] ὀδόντων. κατὰ τὸ πλεῖστον ἐν τῇ φράσει, ποῖόν σε [[ἔπος]] φύγεν [[ἕρκος]] ὀδόντων, «[[ποῖος]] [[λόγος]] τὸ [[περίφραγμα]] τῶν σῶν ὀδόντων διέφυγε» (Θ. Γαζῆς), Ἰλ. Δ. 350, Σόλων 25 (3). 1· [[οὕτως]], ἀμείψεται [[ἕρκος]] ὀδόντων Ἰλ. Ι. 409. Ὀδ. Κ. 328· κάρχαρον [[ἕρκος]], [[ἄνευ]] τοῦ ὀδόντων, Ὀππ. Ἁλ. 1. 506· [[ὡσαύτως]], ἀγγέων ἕρκεσι, ἀντὶ τοῦ ἄγγεσι, Πινδ. Ν. 10. 68· σφραγῖδος [[ἕρκος]], ὅ ἐστι [[σφραγίς]], Σοφ. Τρ. 615. 5) μεταφ., πᾶς φραγμὸς ἢ [[μέσον]] ὑπερασπίσεως, [[ἕρκος]] ἀκόντων, ἐπὶ ἀσπίδος, χρησιμευούσης ὡς [[μέσον]] ἀμύνης [[ἐναντίον]] τῶν ἀκοντίων. Ἰλ. Ο. 646, πρ Δ. 137 [[ἕρκος]] βελέων Ε. 316· [[ἕρκος]] ἰωχμοῖο, ἀμυντήριον ἐν μάχῃ ἢ καταδιώξει, ἐπὶ τοῦ δέρματος τοῦ Νεμέου λέοντος, Θεόκρ. 25. 279, πρβλ. Ἡρόδ. 9. 99· ἕρκεσιν εἴργειν κῡμα θαλάσσας Αἰσχύλ. Πέρσ. 90: ― ἐπὶ προσώπων· [[οὕτως]] ὁ [[Αἴας]] καλεῖται [[ἕρκος]] Ἀχαιῶν Ἰλ. Γ. 229., Ζ. 5., Η. 211· ἐπὶ ἀνδρείως πολεμούντων στρατιωτῶν, [[ἕρκος]] πολέμοιο Δ. 299· ἐπὶ τοῦ Ἀχιλλέως, [[ἕρκος]] Ἀχαιοῖσιν… πολέμοιο Α. 284· [[οὕτως]] επὶ τῆς Κλυταιμνήστρας, γαίας μονόφρουρον [[ἕρκος]] Αἰσχύλ. Ἀγ. 257· ἀπολ., Πινδ. Π. 5. 151, κτλ.: ― πρβλ. τὴν λ. [[πύργος]].· 6) ἐκ τῆς ἐννοίας τοῦ περιφράγματος ἢ τοῦ περιορισμοῦ, [[δίκτυον]], [[βρόχος]] πρὸς σύλληψιν κτηνῶν, Ὀδ. Χ. 469· κατὰ τὸ πλεῖστον ἐν τῷ πληθυν., σπίζ’ [[ὅπως]] ἐν ἕρκεσι Σοφ. Ἀποσπ. 382, πρβλ. Ἀριστοφ. Ὄρν. 528· πρὸς σύλληψιν ἐλάφων, Πινδ. Π. 3. 89· πρὸς ἄγραν ἰχθύων, ὁ αὐτ. Π. 2. 147· ἐν Ἡροδ. 7. 85 ἐπὶ τοῦ βρόχου τῶν Σιγαρτίων: ― μεταφ. τῆς δίκης ἐν ἕρκεσιν Αἰσχύλ. Ἀγ. 1611, πρβλ. Σοφ. Αἴ. 60, Εὐρ. Μήδ. 986, Ἠλ. 155, Βάκχ. 958· χρυσοδέτοις ἕρκεσιν… γυναικῶν, διὰ τοῦ χρυσοῦ ὅρμου δι’ οὗ ἐξηπατήθη ἡ Ἐριφύλη νὰ προδώση τὸν ἑαυτῆς ἄνδρα, Σοφ. Ἠλ. 838. | |lstext='''ἕρκος''': -εος, τό, ([[ἔργω]], εἵργω) φραγμὸς οἱοσδήποτε (πᾶν ὅσον ἂν [[ἕνεκα]] κωλύσεως εἴργῃ τι περιέχον Πλάτ. Σοφιστ. 220Β) [[πέριξ]] κήπων καὶ ἀμπελώνων, Ὀδ. Η. 113, Ἰλ. Ε. 90., Σ. 564. 2) ἰδίως, [[περίβολος]] περὶ τὴν αὐλὴν οἰκίας. Ὀδ. Φ. 238, κ. ἀλλ. (πρβλ. [[ἑρκεῖος]])· [[ἕρκος]] [[ὑπερθορεῖν]] Σόλων 15. 28, Ἡρόδ. 6. 134· ἐν τῷ πληθ., Σοφ. Αἴ. 1253: - [[ὡσαύτως]], τὸ περιπεφραγμένον [[μέρος]], ἡ [[αὐλή]], στὰς μέσῳ ἕρκεϊ Ἰλ. Π. 231., Ω. 306, πρβλ. Ὀδ. Θ. 57. κλ.· Κίσσιον [[ἕρκος]], δηλ. τὰ Σοῦσα, Αἰσχύλ. Περσ. 17. γαίας [[ἕρκος]], περιπεφραγμένη [[πόλις]], Εὐρ. Ἡρακλ. 441· [[ἕρκος]] [[ἱερόν]], δηλ. ὁ [[βωμός]], Σοφ. Τρ. 607· ἐπὶ τοῦ ὀστράκου τῆς πίννης, Πλούτ. 2. 980. 3) [[τεῖχος]] πρὸς ὑπεράσπισιν, ἕρκεϊ χαλκείῳ Ἰλ. Ο. 566· [[ἕρκος]]… ἐκ ναυηγίων περιεβάλοντο Ἡρόδ. 7. 191, πρβλ. 9. 99. 4) περιφρ., [[ἕρκος]] ὀδόντων. κατὰ τὸ πλεῖστον ἐν τῇ φράσει, ποῖόν σε [[ἔπος]] φύγεν [[ἕρκος]] ὀδόντων, «[[ποῖος]] [[λόγος]] τὸ [[περίφραγμα]] τῶν σῶν ὀδόντων διέφυγε» (Θ. Γαζῆς), Ἰλ. Δ. 350, Σόλων 25 (3). 1· [[οὕτως]], ἀμείψεται [[ἕρκος]] ὀδόντων Ἰλ. Ι. 409. Ὀδ. Κ. 328· κάρχαρον [[ἕρκος]], [[ἄνευ]] τοῦ ὀδόντων, Ὀππ. Ἁλ. 1. 506· [[ὡσαύτως]], ἀγγέων ἕρκεσι, ἀντὶ τοῦ ἄγγεσι, Πινδ. Ν. 10. 68· σφραγῖδος [[ἕρκος]], ὅ ἐστι [[σφραγίς]], Σοφ. Τρ. 615. 5) μεταφ., πᾶς φραγμὸς ἢ [[μέσον]] ὑπερασπίσεως, [[ἕρκος]] ἀκόντων, ἐπὶ ἀσπίδος, χρησιμευούσης ὡς [[μέσον]] ἀμύνης [[ἐναντίον]] τῶν ἀκοντίων. Ἰλ. Ο. 646, πρ Δ. 137 [[ἕρκος]] βελέων Ε. 316· [[ἕρκος]] ἰωχμοῖο, ἀμυντήριον ἐν μάχῃ ἢ καταδιώξει, ἐπὶ τοῦ δέρματος τοῦ Νεμέου λέοντος, Θεόκρ. 25. 279, πρβλ. Ἡρόδ. 9. 99· ἕρκεσιν εἴργειν κῡμα θαλάσσας Αἰσχύλ. Πέρσ. 90: ― ἐπὶ προσώπων· [[οὕτως]] ὁ [[Αἴας]] καλεῖται [[ἕρκος]] Ἀχαιῶν Ἰλ. Γ. 229., Ζ. 5., Η. 211· ἐπὶ ἀνδρείως πολεμούντων στρατιωτῶν, [[ἕρκος]] πολέμοιο Δ. 299· ἐπὶ τοῦ Ἀχιλλέως, [[ἕρκος]] Ἀχαιοῖσιν… πολέμοιο Α. 284· [[οὕτως]] επὶ τῆς Κλυταιμνήστρας, γαίας μονόφρουρον [[ἕρκος]] Αἰσχύλ. Ἀγ. 257· ἀπολ., Πινδ. Π. 5. 151, κτλ.: ― πρβλ. τὴν λ. [[πύργος]].· 6) ἐκ τῆς ἐννοίας τοῦ περιφράγματος ἢ τοῦ περιορισμοῦ, [[δίκτυον]], [[βρόχος]] πρὸς σύλληψιν κτηνῶν, Ὀδ. Χ. 469· κατὰ τὸ πλεῖστον ἐν τῷ πληθυν., σπίζ’ [[ὅπως]] ἐν ἕρκεσι Σοφ. Ἀποσπ. 382, πρβλ. Ἀριστοφ. Ὄρν. 528· πρὸς σύλληψιν ἐλάφων, Πινδ. Π. 3. 89· πρὸς ἄγραν ἰχθύων, ὁ αὐτ. Π. 2. 147· ἐν Ἡροδ. 7. 85 ἐπὶ τοῦ βρόχου τῶν Σιγαρτίων: ― μεταφ. τῆς δίκης ἐν ἕρκεσιν Αἰσχύλ. Ἀγ. 1611, πρβλ. Σοφ. Αἴ. 60, Εὐρ. Μήδ. 986, Ἠλ. 155, Βάκχ. 958· χρυσοδέτοις ἕρκεσιν… γυναικῶν, διὰ τοῦ χρυσοῦ ὅρμου δι’ οὗ ἐξηπατήθη ἡ Ἐριφύλη νὰ προδώση τὸν ἑαυτῆς ἄνδρα, Σοφ. Ἠλ. 838. | ||
}} | }} | ||
{{Autenrieth | {{Autenrieth |