3,274,754
edits
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1") |
||
Line 19: | Line 19: | ||
|btext=<i>conj. touj. placée après un mot</i>;<br />car, en effet :<br /><b>I. 1</b> <i>pour démontrer que ce qui vient d'être dit est naturel ou possible</i> : Ζεὺς πολλῶν [[πολίων]] κατέλυσε κάρηνα· [[τοῦ]] γὰρ [[κράτος]] ἐστὶ μέγιστον IL Zeus a renversé les faîtes de beaucoup de villes ; car sa puissance est très grande ; <i>qqf avant la propos. qu’elle explique</i> : Ἀτρείδη, πολλοὶ γὰρ τεθνᾶσιν Ἀχαιοί, [[τῷ]] [[σε]] χρὴ πόλεμον παῦσαι, IL fils d'Atrée, tant de Grecs sont morts déjà qu’il te faut cesser la guerre (<i>litt.</i> il te faut… car beaucoup de Grecs, <i>etc.</i>) ; <i>dans ce cas, le sujet de la propos, principale devient qqf par attract. le rég. de la propos. où se trouve</i> [[γάρ]] : [[τῶν]] δὲ [[πᾶν]] γὰρ [[ἦν]] τὸ [[πλῆθος]] αὐτών μεταίτιον [[οὐκ]] ἐδέκοντο (<i>pour</i> [[οἱ]] [[δέ]], [[πᾶν]] γὰρ [[ἦν]]… [[οὐκ]] ἐδέκοντο) HDT ceux-ci, car toute la foule était leur complice, n’accueillaient pas, <i>etc.</i> ; [[τῇ]] δὲ [[κακῶς]] γὰρ [[ἔδεε]] [[γενέσθαι]] [[εἶπε]] (<i>pour</i> ἡ δὲ, [[κακῶς]] γὰρ…, [[εἶπε]]) HDT celle-ci, car il fallait qu’il lui arrivât malheur, dit ; [[τῶν]] δὲ Ἀθηναίων ἔτυχε γὰρ [[πρεσβεία]] [[ἐν]] [[τῇ]] Λακεδαίμονι παροῦσα, καὶ [[ὡς]] ᾔσθοντο (<i>pour</i> [[οἱ]] δὲ Ἀθηναῖοι, ἔτυχε γὰρ [[πρεσβεία]]…, [[ὡς]] ᾔσθοντο) THC les Athéniens, car leur ambassade se trouvait justement à Lacédémone, apprenant que…;<br /><b>2</b> <i>pour justifier une affirmation implicitement contenue dans ce qui vient d'être dit</i> : ἐπιστευόμην ὑπὸ [[τῶν]] Λακεδαιμονίων· [[οὐ]] γὰρ [[ἄν]] με ἔπεμπον [[πάλιν]] πρὸς [[ὑμᾶς]] (<i>s.e.</i> [[εἰ]] μὴ ἐπίστευον) XÉN j’avais la confiance des Lacédémoniens, car autrement ils ne m'auraient pas renvoyé auprès de vous ; [[οὔκουν]] [[ἀνάγκη]] [[ἐστί]] ; [[ἀνάγκη]] [[γάρ]], ἔφη XÉN n’est-ce pas chose nécessaire ? Oui, en effet, dit-il, cela est nécessaire;<br /><b>II.</b> <i>pour expliquer ce qu’on vient de faire entendre</i> ([[γάρ]] <i>correspond alors au français</i> : c'est que) : λεκτέα ἃ [[γιγνώσκω]]· [[ἔχει]] γὰρ ἡ [[χώρα]] πεδία [[κάλλιστα]] XÉN je dois dire ce que je sais, c'est que le pays a des plaines magnifiques. <i>En ce sens</i> [[γάρ]] <i>est souvent annoncé par les locut.</i> τὸ δὲ μέγιστον, ὃ δὲ μέγιστον <i>ou</i> δεινότατον, <i>etc.</i> : ὃ δὲ πάντων ἀδικώτατον ἔδοξε· [[τῶν]] γὰρ προγεγραμμένων ἠτίμωσεν υἱούς PLUT ce qui parut le plus injuste de tout, c'est qu’il déclara infâmes les enfants des proscrits ; [[τούτου]] δὲ [[τεκμήριον]]· [[τόδε]] γὰρ HDT en voici la preuve, c'est que… ; <i>de même, après les formules qui annoncent un avis, une explication, etc.</i> (σκέψασθε [[δέ]], δῆλον [[δέ]], [[μαρτύριον]] [[δέ]], <i>etc.</i> examinez donc, cela est évident, et la preuve, <i>etc.</i>);<br /><b>III.</b> <i>pour tirer une sorte de conclusion de ce qui vient d'être dit ou indiqué, au sens du franç.</i> donc, ainsi donc : ποιμὴν γὰρ [[ἦσθα]] ; SOPH tu étais donc pâtre ? ὄλωλε γὰρ [[δύστηνος]] ; SOPH l'infortuné est-il donc mort ? <i>particul. dans les loc.</i> [[τίς]] γὰρ… ; [[τί]] γὰρ… ; ἦ γὰρ… ; <i>etc.</i> : [[τίς]] [[γάρ]] [[σε]] [[θεῶν]] ἐμοὶ ἄγγελον ἦκεν ; IL quel dieu t’a donc envoyée vers moi en messagère ? [[τί]] [[γάρ]] ; SOPH quoi donc en effet ? <i>càd</i> comment n’en serait-il pas ainsi ? cela doit être ; au contraire : [[πῶς]] [[γάρ]] ; [[πόθεν]] [[γάρ]] ; ATT comment donc en effet (cela serait-il) ? <i>càd</i> cela ne peut pas être, cela est impossible;<br /><i>Locutions</i> : <b>1</b> ἀλλὰ [[γάρ]], mais en effet, mais (il n’en est pas ainsi), car, <i>etc.</i> ; ἀλλ’ [[οὐ]] [[γάρ]] σ’ [[ἐθέλω]] [[βαλέειν]] [[λάθρῃ]] ὀπιπτεύσας IL mais (ne crains pas), car je ne veux pas te frapper après t’avoir guetté en cachette;<br /><b>2</b> γὰρ [[ἄρα]], [[γάρ]] [[ῥα]], γὰρ [[δή]], [[γάρ]] [[νυ]], oui certes, car (cela est);<br /><b>3</b> [[γάρ]] [[τε]], et en effet;<br /><b>4</b> γὰρ [[οὖν]], car en vérité.<br />'''Étymologie:''' [[γε]], [[ἄρα]]. | |btext=<i>conj. touj. placée après un mot</i>;<br />car, en effet :<br /><b>I. 1</b> <i>pour démontrer que ce qui vient d'être dit est naturel ou possible</i> : Ζεὺς πολλῶν [[πολίων]] κατέλυσε κάρηνα· [[τοῦ]] γὰρ [[κράτος]] ἐστὶ μέγιστον IL Zeus a renversé les faîtes de beaucoup de villes ; car sa puissance est très grande ; <i>qqf avant la propos. qu’elle explique</i> : Ἀτρείδη, πολλοὶ γὰρ τεθνᾶσιν Ἀχαιοί, [[τῷ]] [[σε]] χρὴ πόλεμον παῦσαι, IL fils d'Atrée, tant de Grecs sont morts déjà qu’il te faut cesser la guerre (<i>litt.</i> il te faut… car beaucoup de Grecs, <i>etc.</i>) ; <i>dans ce cas, le sujet de la propos, principale devient qqf par attract. le rég. de la propos. où se trouve</i> [[γάρ]] : [[τῶν]] δὲ [[πᾶν]] γὰρ [[ἦν]] τὸ [[πλῆθος]] αὐτών μεταίτιον [[οὐκ]] ἐδέκοντο (<i>pour</i> [[οἱ]] [[δέ]], [[πᾶν]] γὰρ [[ἦν]]… [[οὐκ]] ἐδέκοντο) HDT ceux-ci, car toute la foule était leur complice, n’accueillaient pas, <i>etc.</i> ; [[τῇ]] δὲ [[κακῶς]] γὰρ [[ἔδεε]] [[γενέσθαι]] [[εἶπε]] (<i>pour</i> ἡ δὲ, [[κακῶς]] γὰρ…, [[εἶπε]]) HDT celle-ci, car il fallait qu’il lui arrivât malheur, dit ; [[τῶν]] δὲ Ἀθηναίων ἔτυχε γὰρ [[πρεσβεία]] [[ἐν]] [[τῇ]] Λακεδαίμονι παροῦσα, καὶ [[ὡς]] ᾔσθοντο (<i>pour</i> [[οἱ]] δὲ Ἀθηναῖοι, ἔτυχε γὰρ [[πρεσβεία]]…, [[ὡς]] ᾔσθοντο) THC les Athéniens, car leur ambassade se trouvait justement à Lacédémone, apprenant que…;<br /><b>2</b> <i>pour justifier une affirmation implicitement contenue dans ce qui vient d'être dit</i> : ἐπιστευόμην ὑπὸ [[τῶν]] Λακεδαιμονίων· [[οὐ]] γὰρ [[ἄν]] με ἔπεμπον [[πάλιν]] πρὸς [[ὑμᾶς]] (<i>s.e.</i> [[εἰ]] μὴ ἐπίστευον) XÉN j’avais la confiance des Lacédémoniens, car autrement ils ne m'auraient pas renvoyé auprès de vous ; [[οὔκουν]] [[ἀνάγκη]] [[ἐστί]] ; [[ἀνάγκη]] [[γάρ]], ἔφη XÉN n’est-ce pas chose nécessaire ? Oui, en effet, dit-il, cela est nécessaire;<br /><b>II.</b> <i>pour expliquer ce qu’on vient de faire entendre</i> ([[γάρ]] <i>correspond alors au français</i> : c'est que) : λεκτέα ἃ [[γιγνώσκω]]· [[ἔχει]] γὰρ ἡ [[χώρα]] πεδία [[κάλλιστα]] XÉN je dois dire ce que je sais, c'est que le pays a des plaines magnifiques. <i>En ce sens</i> [[γάρ]] <i>est souvent annoncé par les locut.</i> τὸ δὲ μέγιστον, ὃ δὲ μέγιστον <i>ou</i> δεινότατον, <i>etc.</i> : ὃ δὲ πάντων ἀδικώτατον ἔδοξε· [[τῶν]] γὰρ προγεγραμμένων ἠτίμωσεν υἱούς PLUT ce qui parut le plus injuste de tout, c'est qu’il déclara infâmes les enfants des proscrits ; [[τούτου]] δὲ [[τεκμήριον]]· [[τόδε]] γὰρ HDT en voici la preuve, c'est que… ; <i>de même, après les formules qui annoncent un avis, une explication, etc.</i> (σκέψασθε [[δέ]], δῆλον [[δέ]], [[μαρτύριον]] [[δέ]], <i>etc.</i> examinez donc, cela est évident, et la preuve, <i>etc.</i>);<br /><b>III.</b> <i>pour tirer une sorte de conclusion de ce qui vient d'être dit ou indiqué, au sens du franç.</i> donc, ainsi donc : ποιμὴν γὰρ [[ἦσθα]] ; SOPH tu étais donc pâtre ? ὄλωλε γὰρ [[δύστηνος]] ; SOPH l'infortuné est-il donc mort ? <i>particul. dans les loc.</i> [[τίς]] γὰρ… ; [[τί]] γὰρ… ; ἦ γὰρ… ; <i>etc.</i> : [[τίς]] [[γάρ]] [[σε]] [[θεῶν]] ἐμοὶ ἄγγελον ἦκεν ; IL quel dieu t’a donc envoyée vers moi en messagère ? [[τί]] [[γάρ]] ; SOPH quoi donc en effet ? <i>càd</i> comment n’en serait-il pas ainsi ? cela doit être ; au contraire : [[πῶς]] [[γάρ]] ; [[πόθεν]] [[γάρ]] ; ATT comment donc en effet (cela serait-il) ? <i>càd</i> cela ne peut pas être, cela est impossible;<br /><i>Locutions</i> : <b>1</b> ἀλλὰ [[γάρ]], mais en effet, mais (il n’en est pas ainsi), car, <i>etc.</i> ; ἀλλ’ [[οὐ]] [[γάρ]] σ’ [[ἐθέλω]] [[βαλέειν]] [[λάθρῃ]] ὀπιπτεύσας IL mais (ne crains pas), car je ne veux pas te frapper après t’avoir guetté en cachette;<br /><b>2</b> γὰρ [[ἄρα]], [[γάρ]] [[ῥα]], γὰρ [[δή]], [[γάρ]] [[νυ]], oui certes, car (cela est);<br /><b>3</b> [[γάρ]] [[τε]], et en effet;<br /><b>4</b> γὰρ [[οὖν]], car en vérité.<br />'''Étymologie:''' [[γε]], [[ἄρα]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{elnl | ||
| | |elnltext=[[γάρ]] [γε, [[ἄρα]] partikel<br /><b class="num">1.</b> causaal-verklarend verbindingswoord, leidt uitweiding of zijsprong in want, namelijk, u moet weten dat, immers<br /><b class="num">2.</b> in verband met wat voorafgaat<br /><b class="num">3.</b> uitleg of verklaring van voorafgaande informatie:. τῷ γὰρ ἐπὶ φρεσὶ θῆκε... [[Ἥρη]]· κήδετο γὰρ Δαναῶν (Achilles riep het krijgsvolk bijeen) want Hera had hem op die gedachte gebracht; zij maakte zich namelijk grote zorgen om de Danaërs Il. 1.55, 56; λεκτέα ἃ [[γιγνώσκω]]· [[ἔμπειρος]] [[γάρ]] εἰμι τῆς χώρας ik moet vertellen wat ik weet; ik ben namelijk bekend met het terrein Xen. An. 5.6.6.<br /><b class="num">4.</b> uitleg/verklaring van een net gedane uitspraak:; ὦ [[πόποι]]· ἀνάριθμα γὰρ [[φέρω]] πήματα ach! (ik klaag) want ik heb ontelbare beproevingen te verdragen Soph. OT 168; οἵδ’ οὐκέτ’ [[εἰσί]]· [[τοῦτο]] [[γάρ]] σε δήξεται zij leven niet meer: (dat zeg ik) want dat zal je pijn doen Eur. Med. 1370; in potentialis of irrealis; πάντες μετεχόντων· οὐ γὰρ ἂν γένοιντο πόλεις, εἰ ὀλίγοι αὐτῶν μετέχοιεν iedereen moet daaraan deel hebben; want er zouden geen steden ontstaan als slechts enkelen eraan deel hadden Plat. Prot. 322d; met weglating van de cond. bijzin want anders:. ἐπιστευόμην... ὑπὸ Λακεδαιμονίων· οὐ γὰρ ἄν με ἔπεμπον πρὸς [[ὑμᾶς]] ik werd vertrouwd door de Lacedaemoniërs; want anders zouden ze mij nu niet naar jullie terugsturen Xen. An. 7.6.33.<br /><b class="num">5.</b> nadere toelichting (epexegetisch):. [[τεκμήριον]] δέ μοι [[τούτου]] [[τόδε]]· αἱ μὲν γὰρ φαινόνται ἐκ [[πολλοῦ]] [[τεο]] χρόνου ποιεύμεναι (de Egyptenaren hebben de oudste feesten) en daarvoor heb ik het volgende bewijs: het staat (namelijk) vast dat zij (de feesten) al geruime tijd worden georganiseerd Hdt. 2.58; ἐγὼ γὰρ Ἀθηναίους... [[φημί]]... σοφοὺς [[εἶναι]] (het is gepast dat ik dit uitleg): welnu, ik meen dat de Atheners wijs zijn Plat. Prot. 319b.<br /><b class="num">6.</b> in verband met wat volgt<br /><b class="num">7.</b> verklaring van het aanspreken van iemand, met het oog op wat volgt:. Ἀτρεΐδη..., πολλοὶ γὰρ [[τεθνᾶσι]]... Ἀχαιοί· τώ σε χρὴ πόλεμον... παῦσαι zoon van Atreus, (ik doe een beroep op u) want er zijn vele Grieken gesneuveld; daarom moet u een eind maken aan de oorlog Il. 7.328; ὦ βέλτιστε, σὺ γὰρ τούτων [[ἐπιστήμων]], τί χρὴ ποιεῖν; beste vriend, (ik spreek jou aan) jij hebt daar immers ervaring mee: wat moeten we doen? Plat. Phaed. 117a.<br /><b class="num">8.</b> in parenthesen met [[καί]] en δέ; de zin wordt onderbroken; vaak te vertalen met omdat namelijk:. καὶ οὐ γὰρ [[ἀνίει]] ἐπιὼν ὁ [[Δαρεῖος]], οἱ [[Σκύθαι]]... ὑπέφευγον en omdat namelijk Darius maar verder bleef trekken, trokken de Skythen zich terug Hdt. 4.125.2; [[νῦν]] δὲ [[σφόδρα]] γὰρ... [[ψευδόμενος]] δοκεῖς ἀληθῆ λέγειν, διὰ ταῦτά σε ἐγὼ [[ψέγω]] maar omdat je namelijk, terwijl je enorm liegt, de indruk wekt dat je de waarheid spreekt: daarom heb ik kritiek op je Plat. Prot. 347a.<br /><b class="num">9.</b> in antwoorden en commentaren<br /><b class="num">10.</b> bevestigend inderdaad:; [[οὐκ]]... ἐλέγετο ὑπὸ [[σοῦ]]...; # ἐλέγετο [[γάρ]] werd er niet door jou gezegd...? # ja, inderdaad (werd dat gezegd) Plat. Chrm. 164a; bevestigend en verklarend ja, want:; πόλλ’ [[ἄγαν]] [[ἤδη]] θροεῖς. # ταρβῶ [[γάρ]], [[ὦναξ]] jij zegt al veel te veel. # ja, want ik ben bang, heer Soph. Ai. 593; bevestigend commentaar:. [[οἶμαι]] δὲ καὶ Λάχητα τόνδε. # ἀληθῆ γὰρ οἴει en ik denk dat ook Laches hier dat doet. # dat denk je terecht Plat. Lach. 180b.<br /><b class="num">11.</b> ontkennend/afwijzend en verklarend nee, want:; σκέψαι δὲ χἀτέραν [[ἔτι]] γνώμην. # ἀπὸ γὰρ όλοῦμαι onderzoek ook nog een ander voorstel. # nee, want dan ben ik er geweest Aristoph. Nub. 1440; na voorafgaande negatie:; οὐδὲ... ἀτιμίαν δεδιότες... ἀπέχονται αὐτῶν. # οὐ γὰρ ἂν πρέποι (filosofen) onthouden zich niet van die dingen omdat ze bang zijn voor eerloosheid. # nee, want dat zou niet gepast zijn Plat. Phaed. 82c; nee, inderdaad (niet). οὐ [[δῆτα]] [[ἔγωγε]]. # οὐ [[γάρ]] ik niet. # nee, inderdaad Plat. Phaed. 84a. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''γάρ:''' (ᾰ, Hom. in [[arsi]] тж. ᾱ) (частица со знач. логического подчеркивания; ставится всегда после слова, к которому относится)<br /><b class="num">1)</b> (для обоснования или пояснения) ведь, так как, ибо, же: [[ἔμπειρος]] γάρ εἰμι τῆς χώρας Xen. поскольку я знаком со страной; σὺ γὰρ τούτων [[ἐπιστήμων]] Plat. ты ведь знаешь толк в этом; οὐ γάρ που φήσομεν Plat. не утверждаем же мы;<br /><b class="num">2)</b> (для усиления противительного союза) да, же, -то: ἀλλ᾽ οὐ γὰρ [[δύναμαι]] Plat. да не могу же я;<br /><b class="num">3)</b> (для пояснения или развития предыдущей мысли) а именно: [[τεκμήριον]] δέ μοι [[τούτου]] [[τόδε]] αἱ μὲν γὰρ …, αἱ δὲ … Her. свидетельством этого служит, по-моему, следующее: а именно, одни (обряды) …, другие же …;<br /><b class="num">4)</b> (для подтверждения предыдущего) дело в том что, действительно, в самом деле: καὶ γὰρ [[ἦσαν]] αἱ Ἰωνικαὶ πόλεις Τισσαφέρνους τὸ [[ἀρχαῖον]] Xen. и действительно, ионические города некогда принадлежали Тиссаферну;<br /><b class="num">5)</b> (в вопросах) разве?, неужели?: δοκῶ γάρ σοι παίζειν; Plut. так я, по-твоему, шучу?; ὄλωλε γάρ; Soph. неужели он погиб?; ἦ γάρ; или οὐ γάρ; Trag. etc. разве нет?, не так ли?, не правда-ли?;<br /><b class="num">6)</b> (в ответах) да, конечно, еще бы: [[ἀκήκοα]] γάρ Plat. ну да, я слышал; [[οὐκοῦν]] [[ἀνάγκη]] ἐστὶ; - Ἀνάγκη γὰρ οῦν Xen. разве это не необходимо? - Конечно, необходимо; [[ἔστι]] γὰρ [[οὕτω]] Plat. да, именно так;<br /><b class="num">7)</b> (для усиления вопроса) же, в самом деле: τίς γάρ; Plat. кто же (именно)?; [[πῶς]] γάρ; Plat. как же так?; [[πῶς]] γὰρ οὔ; Plat. как же иначе?, а как же?; οὐ γὰρ [[μέμνημαι]]; Xen. как же мне не помнить?;<br /><b class="num">8)</b> (в восклицаниях, выражающих желание) да, пусть бы: εἰ (или [[εἴθε]] - эп. αἲ) γάρ! о, если бы или ах, пусть бы!; [[κακῶς]] γὰρ ἐξόλοιο! Eur. да пропади ты пропадом!; εἰ γὰρ ἐν [[τούτῳ]] εἴη! Plat. да если бы дело стало лишь за этим! | |||
}} | |||
{{etym | |||
|etymtx=Grammatical information: pcle<br />Meaning: [[for]], [[since]] (Il.).<br />Etymology: From [[γε]] [[ἄρ]] (s. vv.). See Schwyzer-Debrunner 560. | |||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=γὰρ <b>(σύνδ.)</b> (AM)<br /><b>1.</b> [[επειδή]]<br /><b>2.</b> βέβαια<br /><b>3.</b> [[λοιπόν]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>γε</i> <span style="color: red;">+</span> <i>αρ</i>/<i>άρα</i>. Πρόκειται για συνδυασμό του επιτατικού <i>γε</i> και του προσθετικού <i>άρα</i>. Απαντά [[συχνά]] στον Όμηρο και σ' όλη την αρχαία ελληνική [[γραμματεία]]. Εκφράζει [[κυρίως]], [[αλλά]] όχι αποκλειστικά [[αιτιολόγηση]]. Τις περισσότερες φορές εισάγει [[αιτιολογία]] διανοητικής φύσεως (αιτιολογημένη [[εξήγηση]] ή [[απόδειξη]]).Η [[πλέον]] [[συνήθης]] [[χρήση]] του <i>γαρ</i> [[είναι]] η επεξηγηματική. Η [[πρόταση]] που εισάγεται με το <i>γαρ</i> επεξηγεί κάποιο [[σημείο]] σε [[πρόταση]] που προηγείται. Συμβαίνει όμως να εμφανίζεται το <i>γαρ</i> στην πρώτη [[πρόταση]] που χρειάζεται κάποια [[επεξήγηση]]. Τέλος το <i>γαρ</i> επεξηγεί [[μερικώς]] ένα από τα στοιχεία της προτάσεως, όχι [[ολόκληρο]] το περιεχόμενό της, που [[αλλιώς]] θα ετίθετο [[εντός]] παρενθέσεως.Επιπλέον αιτιολογεί διάφορες καταστάσεις που δημιουργούνται από συναισθήματα.Εν αντιθέσει [[προς]] το <i>γε</i>, που μπορεί να καταλάβει οποιαδήποτε [[θέση]] στην [[πρόταση]], το <i>γαρ</i> δεν ξεφεύγει από την [[τρίτη]] [[θέση]] στον πεζό λόγο, ενώ στην τραγική ή κωμική [[ποίηση]] φτάνει ως την πέμπτη ή [[έκτη]] [[θέση]].Στον διάλογο το [[μόριο]] <i>γαρ</i> επιβεβαιώνει [[κάτι]] θετικά ή αρνητικά<br />[[είναι]] η [[αιτιολόγηση]] ενός «ναι» ή ενός «όχι».Ακόμη ο <i>γαρ</i> μπορεί να εισάγει και ερωτήσεις που απαιτούν αιτιολογημένες απαντήσεις, [[αλλά]] και την [[ίδια]] την αιτιολογημένη [[απάντηση]].Όταν συνάπτεται με το <i>ει</i> ή το <i>αι</i> (<i>ει γαρ</i>, <i>αι γαρ</i>), [[κυρίως]] στον Όμηρο και στην [[τραγωδία]], εκφράζει πολλές φορές [[ευχή]]. Συνδυασμένο με το [[αλλά]] ([[αλλά]] γαρ</i>), [[είτε]] το ένα [[κατόπιν]] του άλλου [[είτε]] χωρισμένα από άλλες λέξεις, αποδίδει αιτιολογημένη [[διακοπή]]. Ο [[σύνδεσμος]] <i>και</i> και το [[μόριο]] <i>γαρ</i> (<i>και γαρ</i> «ακριβώς, [[πράγματι]], βεβαίως») ισοδυναμούν με ένα ενισχυμένο <i>γαρ</i>. Τέλος οι συνάψεις <i>και γαρ τοι</i>, <i>και γαρ ουν</i> οφείλουν τη συμπερασματική τους [[σημασία]] στα <i>τοι</i> και <i>ουν</i> αντιστοίχως. Ο <i>και</i> και το <i>γαρ</i> [[είναι]] [[απλώς]] διακοσμητικά]. | |||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=<br />for, Lat. [[enim]], and like it, [[regularly]] placed [[after]] the [[first]] [[word]] of a [[sentence]]: to [[introduce]] the [[reason]]:<br /><b class="num">I.</b> ARGUMENTATIVE, to [[introduce]] the [[reason]] for a [[statement]], [[which]] [[usually]] precedes:—[[when]] it precedes the [[statement]], it may be rendered [[since]], as, Ἀτρείδη, πολλοὶ γὰρ τεθνᾶσιν Ἀχαιοί, χρὴ πόλεμον παῦσαι Il.<br /><b class="num">2.</b> the [[statement]] of [[which]] γάρ gives the [[reason]] may be omitted, οὐ γάρ τί μοι [[Ζεύς|Ζεὺς]] ἦν ὁ κηρύξας [[τάδε]] [yes], for it was not [[Zeus]], etc., Soph.; ἔστι γὰρ [[οὕτω]] [yes], for so it is, i. e. yes [[certainly]], Plat.; οἵδ' οὐκέτ' [[εἰσί]]: [[τοῦτο]] γάρ σε δήξεται [I say [[this]], for it [[will]] [[sting]] thee, Eur.: —in Conditional Propositions, [[where]] the Condition is omitted, it may be transl. for [[otherwise]], [[else]], οὐ γὰρ ἄν με ἔπεμπον [[πάλιν]], (sc. εἰ μὴ ἐπίστευον), Xen.<br /><b class="num">II.</b> EPEXEGETIC, [[where]] γάρ is used to [[begin]] a promised [[narration]], λεκτέα ἃ [[γιγνώσκω]]: [[ἔχει]] γὰρ ἡ [[χώρα]] πεδία [[κάλλιστα]] I must [[relate]] [[what]] I [[know]]; now, the [[country]] has [[most]] [[beautiful]] plains, Xen.; so, [[after]] the introductory forms, σκέψασθε δέ, δῆλον δέ, [[τεκμήριον]] δέ, [[μαρτύριον]] δέ, μέγιστον δέ, Plat., etc.; [[τούτου]] δὲ [[τεκμήριον]]: [[τόδε]] γάρ…, Hdt.:—in ἀλλὰ γάρ, a [[clause]] must be supplied [[between]] [[ἀλλά]] and γάρ, as, ἀλλὰ γὰρ [[ἤκουσα]] but [say no [[more]], for I [[heard]], Aesch.<br /><b class="num">III.</b> STRENGTHENING,<br /><b class="num">1.</b> a [[question]], like Lat. nam, Engl. why, [[what]], τίς γάρ σε ἧκεν; why who hath sent thee? Il.; τί γάρ; [[quid]] [[enim]]? i. e. it must be so, Soph.<br /><b class="num">2.</b> a [[wish]], with the opt., [[κακῶς]] γὰρ ἐξόλοιο O that you [[might]] [[perish]]! Eur.; in Hom. [[mostly]] αἲ γάρ, [[attic]] εἰ or [[εἴθε]] γάρ, Lat. [[utinam]], O that! so also πῶς γάρ would that. | |||
}} | }} | ||
{{Autenrieth | {{Autenrieth | ||
Line 40: | Line 52: | ||
|lsmtext='''γάρ:''' [ᾰ] (γε, [[ἄρα]]), σύνδ., [[γιατί]], Λατ. [[enim]], και με αυτή την [[ιδιότητα]] [[συνήθως]] τοποθετείται [[μετά]] την πρώτη [[λέξη]] μιας πρότασης· χρησιμ. για να εισαγάγει [[αιτία]]·<br /><b class="num">I.</b> ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΟΣ,<br /><b class="num">1.</b> χρησιμ. για να αιτιολογήσει μια [[δήλωση]] που [[συνήθως]] προηγείται· όταν προηγείται της δήλωσης, μπορεί να αποδίδεται ως [[επειδή]], [[αφού]]· <i>Ἀτρείδη</i>, <i>πολλοὶ γὰρ τεθνᾶσιν Ἀχαιοί</i>, <i>χρὴ πόλεμον παῦσαι</i>, σε Ομήρ. Ιλ.<br /><b class="num">2.</b> η [[δήλωση]] την οποία το <i>γὰρ</i> αιτιολογεί, μπορεί να παραλείπεται· οὐ γάρ τί μοι [[Ζεύς|Ζεὺς]] ἦν ὁ κηρύξας [[τάδε]], (ναι), [[επειδή]] δεν ήταν ο Δίας... κ.λπ., σε Σοφ.· ἔστι γὰρ [[οὕτω]], (ναι), [[επειδή]] είναι έτσι, δηλ. ναι, βέβαια, σε Πλάτ.· οἵδ' οὐκέτ' [[εἰσί]]· [[τοῦτο]] γάρ σε δήξεται, (εγώ [[σου]] λέω αυτό), [[επειδή]] θα σε τσιμπήσει, θα σε «τσούξει», θα σε πονέσει, σε Ευρ.· στις υποθετικές προτάσεις, όπου η [[υπόθεση]] παραλείπεται, μπορεί να μεταφράζεται ως [[αλλιώς]], ειδάλλως, διαφορετικά· οὐ γὰρ ἄν με ἔπεμπον [[πάλιν]], (ενν. <i>εἰ μὴ ἐπίστευον</i>), σε Ξεν.<br /><b class="num">II.</b> ΕΠΕΞΗΓΗΜΑΤΙΚΟΣ, όπου το <i>γάρ</i> χρησιμ. για την [[έναρξη]] μιας αφήγησης που ο [[αφηγητής]] έχει προεξαγγείλει· λεκτέα ἃ [[γιγνώσκω]]· [[ἔχει]] γὰρ ἡ [[χώρα]] [[πεδία]] [[κάλλιστα]], πρέπει να συνδέσω [[μεταξύ]] τους όσα [[γνωρίζω]]· [[δηλαδή]], η [[χώρα]] έχει τις πιο όμορφες πεδιάδες, σε Ξεν.· ομοίως, τίθεται [[μετά]] τους εισαγωγικούς τύπους, <i>σκέψασθε δέ</i>, <i>δῆλον δέ</i>, [[τεκμήριον]] δέ, [[μαρτύριον]] δέ, <i>μέγιστον δέ</i>, σε Πλάτ. κ.λπ.· [[τούτου]] δὲ [[τεκμήριον]]· [[τόδε]] γάρ..., σε Ηρόδ.· στο <i>ἀλλὰ γὰρ</i> πρέπει να παρεμβληθεί μια [[πρόταση]] [[μεταξύ]] του <i>ἀλλὰ</i>και του <i>γάρ</i>, όπως ἀλλὰ γὰρ [[ἤκουσα]], [[αλλά]] (σταμάτα να μιλάς), [[επειδή]] άκουσα..., σε Αισχύλ.<br /><b class="num">III.</b> ΕΠΙΤΑΤΙΚΟΣ,<br /><b class="num">1.</b> σε [[ερώτηση]], όπως το Λατ. [[nam]], το Αγγλ. why, what, τίς γάρ σε ἧκεν; [[ποιος]] σε έστειλε; σε Ομήρ. Ιλ.· <i>τί γάρ;</i> Λατ. [[quid]] [[enim]]? δηλ., πρέπει να είναι έτσι, σε Σοφ.<br /><b class="num">2.</b> σε [[ευχή]] μαζί με ευκτ., [[κακῶς]] γὰρ ἐξόλοιο, [[μακάρι]] να χαθείς! σε Ευρ.· σε Όμηρ. [[κυρίως]] <i>αἲγάρ</i>· σε Αττ. <i>εἰ</i> ή [[εἴθε]] γάρ, Λατ. [[utinam]], [[μακάρι]] να...! όμοια και το [[πῶς]] γάρ, [[εύχομαι]] να..., [[είθε]] να... | |lsmtext='''γάρ:''' [ᾰ] (γε, [[ἄρα]]), σύνδ., [[γιατί]], Λατ. [[enim]], και με αυτή την [[ιδιότητα]] [[συνήθως]] τοποθετείται [[μετά]] την πρώτη [[λέξη]] μιας πρότασης· χρησιμ. για να εισαγάγει [[αιτία]]·<br /><b class="num">I.</b> ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΟΣ,<br /><b class="num">1.</b> χρησιμ. για να αιτιολογήσει μια [[δήλωση]] που [[συνήθως]] προηγείται· όταν προηγείται της δήλωσης, μπορεί να αποδίδεται ως [[επειδή]], [[αφού]]· <i>Ἀτρείδη</i>, <i>πολλοὶ γὰρ τεθνᾶσιν Ἀχαιοί</i>, <i>χρὴ πόλεμον παῦσαι</i>, σε Ομήρ. Ιλ.<br /><b class="num">2.</b> η [[δήλωση]] την οποία το <i>γὰρ</i> αιτιολογεί, μπορεί να παραλείπεται· οὐ γάρ τί μοι [[Ζεύς|Ζεὺς]] ἦν ὁ κηρύξας [[τάδε]], (ναι), [[επειδή]] δεν ήταν ο Δίας... κ.λπ., σε Σοφ.· ἔστι γὰρ [[οὕτω]], (ναι), [[επειδή]] είναι έτσι, δηλ. ναι, βέβαια, σε Πλάτ.· οἵδ' οὐκέτ' [[εἰσί]]· [[τοῦτο]] γάρ σε δήξεται, (εγώ [[σου]] λέω αυτό), [[επειδή]] θα σε τσιμπήσει, θα σε «τσούξει», θα σε πονέσει, σε Ευρ.· στις υποθετικές προτάσεις, όπου η [[υπόθεση]] παραλείπεται, μπορεί να μεταφράζεται ως [[αλλιώς]], ειδάλλως, διαφορετικά· οὐ γὰρ ἄν με ἔπεμπον [[πάλιν]], (ενν. <i>εἰ μὴ ἐπίστευον</i>), σε Ξεν.<br /><b class="num">II.</b> ΕΠΕΞΗΓΗΜΑΤΙΚΟΣ, όπου το <i>γάρ</i> χρησιμ. για την [[έναρξη]] μιας αφήγησης που ο [[αφηγητής]] έχει προεξαγγείλει· λεκτέα ἃ [[γιγνώσκω]]· [[ἔχει]] γὰρ ἡ [[χώρα]] [[πεδία]] [[κάλλιστα]], πρέπει να συνδέσω [[μεταξύ]] τους όσα [[γνωρίζω]]· [[δηλαδή]], η [[χώρα]] έχει τις πιο όμορφες πεδιάδες, σε Ξεν.· ομοίως, τίθεται [[μετά]] τους εισαγωγικούς τύπους, <i>σκέψασθε δέ</i>, <i>δῆλον δέ</i>, [[τεκμήριον]] δέ, [[μαρτύριον]] δέ, <i>μέγιστον δέ</i>, σε Πλάτ. κ.λπ.· [[τούτου]] δὲ [[τεκμήριον]]· [[τόδε]] γάρ..., σε Ηρόδ.· στο <i>ἀλλὰ γὰρ</i> πρέπει να παρεμβληθεί μια [[πρόταση]] [[μεταξύ]] του <i>ἀλλὰ</i>και του <i>γάρ</i>, όπως ἀλλὰ γὰρ [[ἤκουσα]], [[αλλά]] (σταμάτα να μιλάς), [[επειδή]] άκουσα..., σε Αισχύλ.<br /><b class="num">III.</b> ΕΠΙΤΑΤΙΚΟΣ,<br /><b class="num">1.</b> σε [[ερώτηση]], όπως το Λατ. [[nam]], το Αγγλ. why, what, τίς γάρ σε ἧκεν; [[ποιος]] σε έστειλε; σε Ομήρ. Ιλ.· <i>τί γάρ;</i> Λατ. [[quid]] [[enim]]? δηλ., πρέπει να είναι έτσι, σε Σοφ.<br /><b class="num">2.</b> σε [[ευχή]] μαζί με ευκτ., [[κακῶς]] γὰρ ἐξόλοιο, [[μακάρι]] να χαθείς! σε Ευρ.· σε Όμηρ. [[κυρίως]] <i>αἲγάρ</i>· σε Αττ. <i>εἰ</i> ή [[εἴθε]] γάρ, Λατ. [[utinam]], [[μακάρι]] να...! όμοια και το [[πῶς]] γάρ, [[εύχομαι]] να..., [[είθε]] να... | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''γάρ''': [[σύνδεσμος]]· ἀπὸ τοῦ Ὀμήρου καὶ [[ἐφεξῆς]] τὸ κοινότατον αἰτιολογικὸν ἢ συλλογιστικὸν [[μόριον]]· κοινῶς θεωρούμενον ὡς σύνθετον ἐκ τοῦ γε, ἄρα, ὦν τὸ μὲν πρῶτον εἰδοποιεῖ καὶ ὁρίζει, τὸ δὲ δεύτερον ἐπιβάλλει τὴν παραδοχήν· ἂν καὶ [[εἶναι]] μάταιον νὰ πειραθῇ τις νὰ ὁρίσῃ κατὰ ποίαν ἀναλογίαν αἱ δύο αὖται ἔννοιαι ὑπάρχουσιν ἐν τῷ μορίῳ κατὰ τὰς διαφόρους χρήσεις [[αὐτοῦ]], καθ’ ἃς [[εἶναι]]: Ι. ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΟΣ· καὶ τοῦτο, 1) [[ἁπλῶς]] εἰσάγων τὸν λόγον ἢ τὴν αἰτίαν τοῦ προηγουμένου = [[διότι]]· ἀλλ’ [[ὅμως]] ἐν λόγω οἷος ὁ [[Ζεύς|Ζεὺς]] πολλῶν πολίων κατέλυσε κάρηνα…, τοῦ γάρ [[κράτος]] ἐστὶ μέγιστον Ἰλ. Β. 118, κτλ., ἡ [[αἰτιολογία]] ἀναφέρεται [[μᾶλλον]] εἰς [[μέρος]] τι τῆς προηγηθείσης γνώμης ἢ καὶ εἴς τι περιλαμβανόμενον ἀλλὰ μὴ ῥητῶς ἐκφραζόμενον, ἢ εἰς τὴν ὅλην κυρίαν πρότασιν ὡς ὑπάρχει· ἐν τοιαύτῃ περιπτώσει δύναται νὰ ἑρμηνεύηται διὰ τοῦ «βέβαια» ἢ «ὄχι βέβαια» κατὰ τὸ [[εἶδος]] τοῦ λόγου· [[οὕτως]] ἐπὶ ἀποκρίσεων εἰς ἐρωτήσεις προκαλούσας κατάφασιν ἢ ἄρνησιν, [[οὔκουν]]… [[ἀνάγκη]] ἐστί; - [[ἀνάγκη]] γάρ, ἔφη, βέβαια, ἀναμφιβόλως [[εἶναι]] [[ἀνάγκη]], Ξεν. Κύρ. 2.1, 7, πρβλ. § 4 καὶ 12· [[οὕτως]] ἐν ἀποκρίσει, ἔχει γάρ - Πλάτ. Φαίδρ. 268Α· ἱκανὸς γάρ, ἔφη, - συμβαίνει γὰρ, ἔφη, ὁ αὐτ. Πολ. 502Β, C, πρβλ. Ἀπολ. 41Α, κτλ.· [[οὔκουν]] δὴ τὸ [[εἰκός]]… οὐ γάρ· ὁ αὐτ. Φαίδρ. 276C β) [[συχνάκις]] εὕρηται ἀντὶ [[ἐπεὶ]] ἐν τῇ πρώτῃ προτάσει, [[ὥστε]] ἡ [[αἰτιολογία]] προηγεῖται τοῦ αἰτιολογουμένου, [[ὁπότε]] καὶ ἐξηγεῖται ὡς τὸ ἐπεί, (ἀφοῦ, [[ἐπειδὴ]]) ὡς Ἀτρείδη, πολλοί γὰρ τεθνᾶσιν Ἀχαιοί,… τῷ σε χρὴ πόλεμον παῦσαι Ἰλ. Η. 328· τὸ παρ’ Ἡροδότῳ [[χωρίον]] 1. 8 χρόνου δὲ οὐ πολλοῦ διελθόντος (χρῆν γὰρ Κανδαύλῃ γενέσθαι κακῶς) ἔλεγε πρὸς τὸν Γύγην τοιάδε· Γύγη, οὐ γάρ σε [[δοκέω]] πείθεσθαι… (ὧτα γὰρ τυγχάνει, κτλ.), ποίεε [[ὅκως]]…, παρέχει ἀξιοσημείωτον [[παράδειγμα]]· τὸ [[εἶδος]] τοῦτο τῆς παρενθέσεως [[εἶναι]] συχνὸν παρ’ Ἡροδ., πρβλ. 1. 24, 30., 6. 102, κτλ.· [[ἐνίοτε]] καθ’ ἕλξιν τινὰ συγχωνευομένη μετὰ τῆς κυρίας προτάσεως, [[οἷον]] τῇ δὲ κακῶς γὰρ ἔδεε γενέσθαι εἶπε, [[ἀντί]], ἡ δὲ (κακῶς γὰρ οἱ ἔδεε γενέσθαι) εἶπε ὁ αὐτ. 9. 109, πρβλ. 4. 149, 200, Θουκ. 1. 72., 8. 30. - Ἐν ὑποθετ. προτάσεσι τὸ γὰρ [[ἐνίοτε]] ἀκολουθεῖ τῷ ὑποθετικῷ μορίῳ ἀντὶ νὰ ἐνωθῇ πρὸς τὴν κυρίαν πρότασιν, οὐδ’ εἰ γὰρ ἦν τὸ [[πρᾶγμα]] μὴ θεήλατον, ἀκάθαρτον ὑμᾶς εἰκὸς ἧν [[οὕτως]] ἐᾶν, δηλ. οὐδὲ γὰρ, εἰ ἧν…, Σοφ. Ο. Τ. 255. γ) [[ἐνίοτε]] ἐπαναλαμβάνεται, οὐ γὰρ οὖν σιγήσομαι· ἔτικτε γὰρ… ὁ αὐτ. Ο. Κ. 980, πρβλ. Ἀντ. 659 κἐξ., 1255. 2) τίθεται ἐν προτάσεσιν, [[ἔνθα]] παραλείπεται ἐκεῖνο, τοῦ ὁποίου τὸν λόγον δίδει τὸ γάρ, καὶ τὸ ὁποῖον πρέπει νὰ νοηθῇ. α) σύνηθες ἐν τοῖς τραγικοῖς διαλόγοις, [[ἔνθα]] τὸ ναὶ ἢ οὔ εὐκόλως δύναται νὰ νοηθῇ ἐκ τῶν συμφραζομένων, καὶ δῆτ’ ἐτόλμας τούσδ’ ὑπερβαίνειν νόμους; - οὐ γάρ τί μοι [[Ζεύς|Ζεὺς]] ἧν ὁ κηρύξας τάδε, [ναί], [[διότι]] δὲν ἦτο ὁ Ζεύς, κτλ., Σοφ. Ἀντ. 405, πρβλ. Ο. Τ. 102, 339, 433, 626, κτλ.· οὕτω [[συχνάκις]] καὶ παρὰ Πλάτ., ἔστι γὰρ οὕτω ([[μάλιστα]]), [[διότι]] [[οὕτως]] ἔχει, = [[μάλιστα]], βεβαίως, ἴδε Σταλβ. Συμπ. 194Α· ο ὕτω λέγεταί τι καινόν; γένοιτο γὰρ ἂν τι καινότερον ἢ…; ([[μάλιστα]]), [[διότι]] δύναται νὰ ὑπάρξῃ.; Δημ. 43. 8· καὶ ἐν ἀρνητικαῖς προτάσεσιν, ὡς ἐν Ἀριστοφ. Βάτρ. 262, τούτῳ γὰρ οὐ νικήσετε [κράζετε], ἀλλ’ [[ὅμως]] δὲν θὰ ὑπερισχύσητε διὰ τούτου τοῦ μέσου· περὶ τοῦ ἀλλὰ γάρ, ἴδε κατωτ. ΙV. 1. β) [[ὅπου]] τὸ γὰρ κεῖται [[ἁπλῶς]], [[ὅπως]] ἐπιβεβαιώσῃ ἢ ἐνισχύσῃ τι λεχθέν, οἵδ’ οὐκέτ’ [[εἰσί]]· τοῦτο γάρ σε δήξεται, [σοῦ τὸ [[λέγω]]], [[διότι]] θά σε δαγκάσῃ («θὰ σοῦ πονέσῃ»), Εὐρ. Μηδ. 1370· οὕτω μετ’ [[ἐπιφώνημα]], ὦ [[πόποι]]· ἀνάριθμα γὰρ [[φέρω]] πήματα Σοφ. Ο. Τ. 167, πρβλ. Εὐρ. Ἠλ. 857. γ) ἐν ὑποθετικαῖς προτάσεσιν, [[ἔνθα]] ἡ [[πρότασις]] παραλείπεται, ὅτε δύναται νὰ μεταφρασθῇ «ἄλλως», οὐ γὰρ ἂν με ἔπεμπον [[πάλιν]] [ἐνν. εἰ μὴ ἐπίστευον] Ξεν. Ἀν. 7. 6, 33· γίνεται γὰρ ἡ [[κοινωνία]] [[συμμαχία]] Ἀριστ. Πολ. 3. 9, 8· πρβλ. [[ἐπεὶ]] ΙΙ. 3. γ. II. ΕΠΕΞΗΓΗΤΙΚΟΣ, [[ἔνθα]] εἰσάγει πλήρη καὶ λεπτομερῆ ἐξήγησιν τοῦ ἀνωτέρω ἀναφερομένου, καὶ [[οὕτως]] [[εἶναι]] ἐν χρήσει πρὸς ἔναρξιν διηγήσεως, οἶον [[ὅμως]] δὲ λεκτέα ἃ [[γιγνώσκω]]· ἔχει γὰρ ἡ [[χώρα]] πεδία κάλλιστα… [[δηλαδή]], ἡ [[χώρα]]…, Ξεν. Ἀν. 5. 7, 6· [[συχνάκις]] προηγουμένης δεικτικῆς ἀντωνυμίας, [[ἀλλά]] τόδ’ αἰνὸν ἂχος..· Ἕκτωρ γάρ ποτε φήσει Ἰλ. Θ. 148, πρβλ. Ὀδ. Β. 163· μετὰ τὰ ὑπερθετικὰ ὃ δὲ (ἢ τὸ δὲ) μέγιστον, δεινότατον, ὡς παρ’ Ἀριστοφ. Ὄρν. 514· μετὰ τὰς εἰσαγωγικὰς φράσεις, σκέψασθε δέ, δῆλον δέ, [[τεκμήριον]] δέ, [[μαρτύριον]] δέ, κτλ., ἰδίως παρὰ Πλάτ. καὶ τοῖς ῥήτορσιν· ἢ πληρέστερον, τούτου δὲ [[τεκμήριον]]· τόδε γάρ…, Ἡροδ. 2. 58, πρβλ. Θουκ. 1. 2 (δίς), 3, 20, κτλ. ΙΙΙ. ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΟΣ, 1) ἐπιτείνων ἐρώτησιν, ὡς τὸ Λατ. nam, πρβλ. τὰ Ἀγγλ. why, what τίς γάρ σε θεῶν ἐμοὶ ἂγγελον ἦκεν; καὶ [[ποῖος]] σὲ ἔστειλε; Ἰλ. Σ. 182· πῶς γὰρ δὴ.., εὔδουσι; Κ. 424· πατροκτονοῦσα γὰρ ξυνοικήσεις ἐμοί; τί; θὰ κατοικήσῃς μετ’ ἐμοῦ; Αἰσχύλ. Χο. 909· καὶ οὕτω [[καθόλου]] προηγουμένων ἐρωτηματικῶν μορίων ἦ γάρ…; [[ἀλήθεια]], ἦτο…; Σοφ. Ο. Τ. 1000, 1039, κτλ.· τί γάρ; quid enim? δηλ. «πρέπει νὰ ἔχῃ οὕτω», ὁ αὐτ. Ο. Κ. 539, 542, 547 κτλ· ἴδε Herm. Vig. ἀρ. 108· κατ’ ἀντίθεσιν πρὸς τὸ πῶς γάρ; [[πόθεν]] γάρ; δὲν [[εἶναι]] δυνατὸν νὰ ἔχῃ οὕτω· - τί γὰρ [[δήποτε]]; quidnam enim? Δημ. 528. 12· ἀλλ’ [[ὡσαύτως]] [[ἄνευ]] μορίου τινός, ὡς Αἰσχύλ. Χο. 927. 2) ἐπιτείνει εὐχήν, μετὰ τῆς εὐκτικῆς, κακῶς γὰρ ἐξόλοιο! [[εἴθε]] νὰ ἀφανισθῇς! Εὐρ. Κύκλ. 261· παρ’ Ὁμήρ. ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον αἳ γάρ, Ἀττ. εἰ ἢ [[εἴθε]] γάρ, Λατ. utinam· οὕτω καὶ πῶς γάρ, [[εἴθε]] νὰ...· - ἴδε ἐν λ. εἰ VII. 2. β. IV. ΕΝ ΣΥΝΔΥΑΣΜῼ ΜΕΤ’ ΑΛΛΩΝ ΜΟΡΙΩΝ: 1) ἀλλὰ γάρ, [[ἔνθα]] τὸ γὰρ περιέχει τὸν λὸγον προτάσεως, ἥτις πρέπει νὰ νοηθῇ καὶ τεθῇ μεταξὺ τοῦ ἀλλὰ καὶ τοῦ γάρ, ὡς, ἀλλ’ ἐν γὰρ Τρώων πεδίῳ, ἀλλὰ [πολὺ [[διαφόρως]]], [[διότι]]…, Ἰλ. Ο. 739· άλλά γὰρ ἥκουσ’ αἵδ’ ἐπὶ [[πρᾶγος]] πικρόν, ἀλλὰ [σιώπα], [[διότι]].., Αἰσχύλ. Θήβ. 861· ἀλλ’ οὐ γάρ σ’ [[ἐθέλω]]…, ἀλλὰ [πρόσεχε], [[διότι]]…, Ἰλ. Η. 242, πρβλ. Ὀδ. Ξ. 355, κτλ.· - [[πλήρης]] ἡ [[σύνταξις]] εὕρηται παρ’ Ἡροδ. 9. 109, ἀλλ’, οὐ γὰρ ἔπειθε, διδοῖ τὸ [[φᾶρος]], [[ὥστε]] τὸ γὰρ δὲν ἔπρεπε [[κυρίως]] νὰ ἀκολουθῇ τῷ [[ἀλλά]], ὡς παρ’ Ἀττ., ἀλλ’ ἔπρεπε νὰ ἀκολουθῇ τῇ δευτέρᾳ ἀπὸ τῆς ἀρχῆς τῆς προτάσεως λέξει, ὡς παρ’ Ὁμ. ἔνθ’ ἀνωτ. 2) γὰρ ἄρα, [[διότι]] ἀληθῶς, [[διότι]] τῷ ὄντι, Πλάτ. Πρωτ. 309C, 315C. 3) γὰρ δή, [[διότι]] βέβαια, [[διότι]] ὡς γνωστόν, Ἰλ. Β. 301, Ψ. 607, Ἡρόδ. 1. 34. 114, κτλ.· φαμὲν γὰρ δή, [[μάλιστα]], βεβαίως λέγομεν οὕτω, Πλάτ. Θεαιτ. 187Ε, πρβλ. 164D· πρβλ. οὐ γὰρ δή. 4) γάρ νυ Ὀδ. Ξ. 359. 5) γὰρ οὖν, «[[διότι]] τῇ ἀληθείᾳ..», πρὸς βεβαίωσιν ἢ ἐξήγησιν, Ἰλ. Ο. 232, Ἡρόδ. 5. 34, καὶ Ἀττ., ἴδε Πόρσ. Μήδ. 585· φησὶ γὰρ οὖν, «[[μάλιστα]], λέγει βέβαια», Πλάτ. Θεαιτ. 170Α· [[ὡσαύτως]], γὰρ οὖν δὴ ὁ αὐτ. Παρμ. 148C, κτλ.· πρβλ. οὐ γάρ οὖν, τοιγαροῦν. 6) γάρ που, [[διότι]] ὑποθέτω, [[στοχάζομαι]]…, ὁ αὐτ. Πολ. 381C, κτλ.· πρβλ. οὐ γάρ που. 7) γάρ ῥα, ὡς τὸ γὰρ ἄρα, ἴδε παρ’ Ὁμ. 8) γάρ τε, Λατ. etenim, Ἰλ. Ψ. 156· πρβλ. τε. 9) γάρ τοι ποιεῖ τὴν αἰτιολογίαν ἰσχυροτέραν, [[διότι]] βεβαίως…, συχνότατα, ὡς ἐν Εὐρ. Ἑλ. 93, Ἱκέτ. 564· πρβλ. οὐ γάρ τοι, τοιγάρτοι. Β. ΘΕΣΙΣ ΤΟΥ ΜΟΡΙΟΥ: - τὸ γάρ, ὡς τὸ Λατ. enim, [[κυρίως]] τίθεται δεύτερον μετὰ τὴν πρώτην λέξιν ἐν τῇ προτάσει, ἀλλὰ παρὰ ποιηταῖς δύναται νὰ κατέχῃ τὴν τρίτην ἢ τετάρτην θέσιν, [[ὅταν]] αἱ προηγούμεναι λέξεις ίσχυρῶς ἀλλήλαις συνδέωνται, ὡς ὁ μὲν γὰρ… Σοφ. Αἴ. 764· χή [[ναῦς]] γὰρ… ὁ αὐτ. Φ. 527· τό τ’ [[εἰκαθεῖν]] γάρ… ὁ αὐτ. Ἀντ. 1096· τὸ μὴ [[θέμις]] γὰρ… Αἰσχύλ. Χο. 641, πρβλ. 753· [[ἐνίοτε]] [[ὅμως]] καὶ [[ὅπου]] δὲν ὑπάρχει τοιαύτη [[σύνδεσις]] τίθεται τρίτον [[ἕνεκα]] μετρικῶν λόγων (Αἰσχύλ. Ἀγ. 222, 729, Σοφ. Φ. 219), ἢ τέταρτον (Ἀριστοφ. Ὄρν. 1545)· - ἀλλ’ ἡ [[ἐλευθερία]] τῶν μεταγενεστ. κωμικῶν ποιητῶν ἦτο μεγαλειτέρα, [[διότι]] ἔθετον αὐτὸ πέμπτον, (Μένανδ. παρ’ Ἀθην. 132D)· ἕκτον (Ἀντιφ. Αὐτόθι 339Β)· ἔτι δὲ καὶ ἕβδομον (Ἄλεξ. [[αὐτόθι]] 21D, Ἀθηνίων 660Ε). Ὁ Σοφ. μεταχειρίζεται [[ἅπαξ]] τὴν τοιαὺτην ἐλευθερίαν, Φ. 1451 καιρὸς καὶ [[πλοῦς]] ὅδ’ ἐπείγει γὰρ κατὰ πρύμναν. 2) παρεντίθενται μεταξὺ τῆς λέξεως καὶ τοῦ δεικτικοῦ προσχηματισμοῦ -ί, ὡς, νυνγαρὶ ἀντὶ νυνὶ γάρ· ἴδε νῦν. | ||
}} | }} | ||
{{FriskDe | {{FriskDe |