Anonymous

κεντέω: Difference between revisions

From LSJ
No change in size ,  2 October 2022
m
Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1"
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1")
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1")
Line 16: Line 16:
|btext=-ῶ :<br /><i>f.</i> κεντήσω, <i>ao.</i> ἐκέντησα, <i>pf. inus.</i><br /><i>Pass. ao.</i> ἐκεντήθην, <i>pf.</i> κεκέντημαι;<br /><b>1</b> stimuler de l'aiguillon, aiguillonner : ἵππον IL un cheval (attelé à un char);<br /><b>2</b> percer de l'aiguillon;<br /><b>3</b> piquer, blesser <i>en gén.</i><br />'''Étymologie:''' R. Κεντ piquer, cf. [[κέντρον]].
|btext=-ῶ :<br /><i>f.</i> κεντήσω, <i>ao.</i> ἐκέντησα, <i>pf. inus.</i><br /><i>Pass. ao.</i> ἐκεντήθην, <i>pf.</i> κεκέντημαι;<br /><b>1</b> stimuler de l'aiguillon, aiguillonner : ἵππον IL un cheval (attelé à un char);<br /><b>2</b> percer de l'aiguillon;<br /><b>3</b> piquer, blesser <i>en gén.</i><br />'''Étymologie:''' R. Κεντ piquer, cf. [[κέντρον]].
}}
}}
{{ls
{{elnl
|lstext='''κεντέω''': Πίνδ., Ἀττ.· μέλλ. -ήσω Σοφ. Αἴ. 1245· ἀόρ. ἐκέντησα Ἱππ. 1153D, Δωρ. κέντᾱσε Θεόκρ.· Ἐπ. ἀπαρ. [[κένσαι]] (ὡς εἰ ἐκ ῥήμ. κέντω) Ἰλ. Ψ. 337·- Παθ. μέλλ. -ηθήσομαι, (συγ-) Ἡρόδ.· ἀόρ. ἐκεντήθην Θεόφρ.· πρκμ. κεκέντημαι Ἱππ. Κεντῶ, [[ἀναγκάζω]] νὰ προχωρήσῃ, Ἰλ. ἔνθ’ ἀνωτ., Ἀριστοφ. Νεφ. 1300· παροιμ., κ. τὸν πῶλον περὶ τὴν νύσσαν, ἐπὶ ὁρμητικῆς σπουδῆς, Σουΐδ.· ἴδε [[κέντρον]]. 2) ἐπὶ μελισσῶν καὶ σφηκῶν, «[[κεντρίζω]]», Ἀριστοφ. Σφ. 226, κ. ἀλλ.· Ἔρωτα κακὰ κέντᾱσε [[μέλισσα]] Θεόκρ. 19. 1· τὠφθαλμὼ κεντούμενος [[ὥσπερ]] ὑπ’ ἀνθρηνῶν Ἀριστοφ. Νεφ. 946· ἐπὶ τοῦ ἀκανθοχοίρου, Αἰλ. π. Ζ. 12. 26·- ἀκολούθως, 3) [[καθόλου]] κεντῶ, πληγώνω, «μαχαιρώνω», Πινδ. Π. 1. 55, κτλ· μηδ’ ὀλωλότα κέντει Σοφ. Ἀντ. 1030· ἐκέντει… αἰθέρ’, ὡς σφάζων ἐμὲ Εὐρ. Βἀκχ. 631, κτλ· παίειν καὶ κ., τύπτειν καὶ κ. Θουκ. 4. 47, πρβλ. Πλάτ. Γοργ. 456D· καίειν καὶ κ., ἐπὶ βασάνου, Ξεν. Ἀν. 3. 1, 29· μαστιγούμενος καὶ κεντούμενος ὁ αὐτ. ἐν Ἑλ. 3. 3, 11· μεταφ., σὺν δόλῳ κ., «μαχαιρώνω» ἐν τῷ σκότει, Σοφ. Αἴ. 1245· λιμῷ κεντούμενος Ἀλκίφρων 3. 4. 4) = [[βινέω]], Μνησίμαχος ἐν «Ἱπποτρόφῳ» 1. 55.
|elnltext=κεντέω, Dor. aor. 3 sing. κέντασε; ep. inf. κένσαι prikken, aandrijven, m. n. paarden:; τὸν δεξιὸν ἵππον κένσαι het rechter paard aansporen Il. 23.337; kom.:; ἐπιαλῶ κεντῶν ὑπὸ τὸν πρωκτόν σε ik zal je wegdrijven met de prikkel in je reet Aristoph. Nub. 1300; steken (van insecten). uitbr. prikken in, steken, verwonden:; στρωμνὰ δὲ... νῶτον... κεντεῖ een martelbed prikt in zijn rug Pind. P. 1.28; overdr.: σὺν δόλῳ κεντήσεθ’ οἱ λελειμμένοι jullie, de verliezers, zullen (ons) op geniepige wijze een dolkstoot in de rug geven Soph. Ai. 1245.
}}
{{elru
|elrutext='''κεντέω:''' (дор. 3 л. sing. aor. [[κέντασε|κέντᾱσε]], эп. inf. aor. [[κένσαι]])<br /><b class="num">1)</b> [[колоть]], [[жалить]] (κώνωπες γλώττῃ κεντοῦσιν Arst.): τὸ [[πρόσωπον]] κεντούμενος Arph. ужаленный в лицо;<br /><b class="num">2)</b> [[колоть стрекалом]], [[погонять]] (τὸν ἵππον Hom.);<br /><b class="num">3)</b> [[колоть]], [[ранить]], [[поражать]] (τὰς κόρας Eur.; τινα Plat.; τὰ ὄμματα Plut.; μαστιγούμενος καὶ κεντούμενος Xen.): μηδ᾽ ὀλωλότα κέντει погов. Soph. не бей павшего.
}}
}}
{{Autenrieth
{{Autenrieth
Line 34: Line 37:
|mltxt=-άω (ΑΜ [[κεντῶ]], [[κεντέω]])<br /> <b>1.</b> (για έντομα) [[κεντρίζω]], [[κεντρώνω]], [[τσιμπώ]] («μέ κέντησε μια [[μέλισσα]]»)<br /> <b>2.</b> [[ερεθίζω]] κάποιον για να προβεί σε μια [[ενέργεια]], [[αναγκάζω]] το [[άλογο]] να προχωρήσει, [[σπιρουνίζω]] («τη [[φοράδα]] κτύπα, κέντησον, φύγε», Κάλβ.)<br /> <b>νεοελλ.</b><br /> <b>1.</b> <b>μτφ.</b> [[προξενώ]] οδυνηρούς νυγμούς, σουβλιές («έχει μέρες να μέ κεντήσει το [[στομάχι]] μου»)<br /> <b>2.</b> <b>μτφ.</b> α) [[διεγείρω]], [[παρακινώ]], [[σκουντώ]] («[[κεντώ]] την [[περιέργεια]]»)<br /> β) [[ενοχλώ]], [[στενοχωρώ]], [[πειράζω]], [[ερεθίζω]] («μην τόν κεντάς, [[γιατί]] θυμώνει»)<br /> <b>3.</b> <b>παροιμ.</b> «κεντά και δε σβουρίζει» — γι' αυτούς που ενεργούν ύπουλα<br /> <b>νεοελλ.-μσν.</b><br /> <b>1.</b> φτιάχνω [[κέντημα]], [[κάνω]] στολίδια με [[κλωστή]] [[πάνω]] σε ύφασμα («κεντάει την [[προίκα]] της»)<br /> <b>2.</b> [[καίω]]<br /> <b>3.</b> [[πυροδοτώ]]<br /> <b>4.</b> [[ανάβω]]<br /> <b>5.</b> [[είμαι]] [[ζεστός]], πυρακτωμένος<br /> <b>6.</b> καίγομαι<br /> <b>7.</b> <b>μτφ.</b> α) φλέγομαι<br /> β) [[βασανίζω]]<br /> <b>8.</b> [[λάμπω]], [[φωτίζω]]<br /> <b>9.</b> <b>μέσ.</b> <i>κεντούμαι</i>, -<i>έομαι</i><br /> εξάπτομαι<br /> <b>μσν.</b><br /> (για [[ασθένεια]] κολλητική) [[προσβάλλω]]<br /> <b>αρχ.</b><br /> <b>1.</b> [[πληγώνω]], [[τυραννώ]], [[βασανίζω]], [[μαχαιρώνω]]<br /> <b>2.</b> <b>παροιμ.</b> «[[κεντῶ τὸν πῶλον περὶ τὴν νύσσαν]]» — για [[μεγάλη]] [[βιασύνη]].<br /> [<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Ανάγεται σε ΙΕ [[ρίζα]] <i>kent</i>- «[[κεντρίζω]]» και συνδέεται με το αρχ. άνω γερμ. <i>hantag</i> «[[μυτερός]], [[οξύς]]» (<span style="color: red;"><</span> πρωτογερμ. <i>handa</i>, που αντιστοιχεί στο [[κοντός]] «[[κοντάρι]]») και το λεττον. <i>sits</i> «[[κοντάρι]] κυνηγιού». Οι κελτικές λ. (ιρλδ. <i>cinteir</i> «[[σπιρούνι]]», βρεταν. <i>kentr</i> «[[σπιρούνι]]», ουαλ. <i>cethr</i> «[[καρφί]]») [[πρέπει]] να προέρχονται από το λατ. <i>centrum</i>. Ο ενεστ. <i>κεντῶ</i> προέκυψε υποχωρητικά από τον αρχ. αόρ. [[κένσαι]] <span style="color: red;"><</span> <i>κέντ</i>-<i>σαι</i>. Στη [[συνέχεια]] από τον ενεστ. σχηματίστηκε [[νέος]] αόρ. <i>ἐκέντη</i>-<i>σα</i> και μέλλ. <i>κεντή</i>-<i>σω</i>. Τα παρ. εμφανίζουν τα θ. <i>κεντ</i>-, <i>κεντή</i>- και <i>κεσ</i>- (<span style="color: red;"><</span> <i>κεντ</i>- προ οδοντικού). Τέλος, η ετεροιωμένη [[βαθμίδα]] <i>κοντ</i>- της ρίζας εμφανίζεται στο παρ. [[κοντός]] «[[κοντάρι]]».<br /> <b><span style="color: brown;">ΠΑΡ.</span></b> [[κέντημα]], [[κέντηση]] (<i>ις</i>), [[κεντητήριο]], [[κεντητής]], [[κεντητικός]], [[κεντητός]], [[κέντρο]](<i>ν</i>), [[κοντός]]<br /> <b>αρχ.</b><br /> [[κεστός]], [[κέστρα]], [[κέστρον]], [[κέστρος]]<br /> <b>μσν.</b><br /> [[κεντέα]]<br /> <b>νεοελλ.</b><br /> [[κεντησιά]], <i>κεντή</i>(<i>σ</i>)<i>τρα</i>, [[κεντιά]], [[κεντίδι]].<br /> <b><span style="color: brown;">ΣΥΝΘ.</span></b> [[παρακεντώ]]<br /> <b>αρχ.</b><br /> [[αποκεντώ]], [[διακεντώ]], <i>εγκεντώ</i>, [[εκκεντώ]], [[κατακεντώ]], [[περικεντώ]], [[προδιακεντώ]], [[προκεντώ]], [[συγκεντώ]], [[συνεκκεντώ]], [[υποκεντώ]]<br /> <b>νεοελλ.</b><br /> [[ξανακεντώ]], [[χρυσοκεντώ]], <i>ψιλοκεντώ</i>].
|mltxt=-άω (ΑΜ [[κεντῶ]], [[κεντέω]])<br /> <b>1.</b> (για έντομα) [[κεντρίζω]], [[κεντρώνω]], [[τσιμπώ]] («μέ κέντησε μια [[μέλισσα]]»)<br /> <b>2.</b> [[ερεθίζω]] κάποιον για να προβεί σε μια [[ενέργεια]], [[αναγκάζω]] το [[άλογο]] να προχωρήσει, [[σπιρουνίζω]] («τη [[φοράδα]] κτύπα, κέντησον, φύγε», Κάλβ.)<br /> <b>νεοελλ.</b><br /> <b>1.</b> <b>μτφ.</b> [[προξενώ]] οδυνηρούς νυγμούς, σουβλιές («έχει μέρες να μέ κεντήσει το [[στομάχι]] μου»)<br /> <b>2.</b> <b>μτφ.</b> α) [[διεγείρω]], [[παρακινώ]], [[σκουντώ]] («[[κεντώ]] την [[περιέργεια]]»)<br /> β) [[ενοχλώ]], [[στενοχωρώ]], [[πειράζω]], [[ερεθίζω]] («μην τόν κεντάς, [[γιατί]] θυμώνει»)<br /> <b>3.</b> <b>παροιμ.</b> «κεντά και δε σβουρίζει» — γι' αυτούς που ενεργούν ύπουλα<br /> <b>νεοελλ.-μσν.</b><br /> <b>1.</b> φτιάχνω [[κέντημα]], [[κάνω]] στολίδια με [[κλωστή]] [[πάνω]] σε ύφασμα («κεντάει την [[προίκα]] της»)<br /> <b>2.</b> [[καίω]]<br /> <b>3.</b> [[πυροδοτώ]]<br /> <b>4.</b> [[ανάβω]]<br /> <b>5.</b> [[είμαι]] [[ζεστός]], πυρακτωμένος<br /> <b>6.</b> καίγομαι<br /> <b>7.</b> <b>μτφ.</b> α) φλέγομαι<br /> β) [[βασανίζω]]<br /> <b>8.</b> [[λάμπω]], [[φωτίζω]]<br /> <b>9.</b> <b>μέσ.</b> <i>κεντούμαι</i>, -<i>έομαι</i><br /> εξάπτομαι<br /> <b>μσν.</b><br /> (για [[ασθένεια]] κολλητική) [[προσβάλλω]]<br /> <b>αρχ.</b><br /> <b>1.</b> [[πληγώνω]], [[τυραννώ]], [[βασανίζω]], [[μαχαιρώνω]]<br /> <b>2.</b> <b>παροιμ.</b> «[[κεντῶ τὸν πῶλον περὶ τὴν νύσσαν]]» — για [[μεγάλη]] [[βιασύνη]].<br /> [<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Ανάγεται σε ΙΕ [[ρίζα]] <i>kent</i>- «[[κεντρίζω]]» και συνδέεται με το αρχ. άνω γερμ. <i>hantag</i> «[[μυτερός]], [[οξύς]]» (<span style="color: red;"><</span> πρωτογερμ. <i>handa</i>, που αντιστοιχεί στο [[κοντός]] «[[κοντάρι]]») και το λεττον. <i>sits</i> «[[κοντάρι]] κυνηγιού». Οι κελτικές λ. (ιρλδ. <i>cinteir</i> «[[σπιρούνι]]», βρεταν. <i>kentr</i> «[[σπιρούνι]]», ουαλ. <i>cethr</i> «[[καρφί]]») [[πρέπει]] να προέρχονται από το λατ. <i>centrum</i>. Ο ενεστ. <i>κεντῶ</i> προέκυψε υποχωρητικά από τον αρχ. αόρ. [[κένσαι]] <span style="color: red;"><</span> <i>κέντ</i>-<i>σαι</i>. Στη [[συνέχεια]] από τον ενεστ. σχηματίστηκε [[νέος]] αόρ. <i>ἐκέντη</i>-<i>σα</i> και μέλλ. <i>κεντή</i>-<i>σω</i>. Τα παρ. εμφανίζουν τα θ. <i>κεντ</i>-, <i>κεντή</i>- και <i>κεσ</i>- (<span style="color: red;"><</span> <i>κεντ</i>- προ οδοντικού). Τέλος, η ετεροιωμένη [[βαθμίδα]] <i>κοντ</i>- της ρίζας εμφανίζεται στο παρ. [[κοντός]] «[[κοντάρι]]».<br /> <b><span style="color: brown;">ΠΑΡ.</span></b> [[κέντημα]], [[κέντηση]] (<i>ις</i>), [[κεντητήριο]], [[κεντητής]], [[κεντητικός]], [[κεντητός]], [[κέντρο]](<i>ν</i>), [[κοντός]]<br /> <b>αρχ.</b><br /> [[κεστός]], [[κέστρα]], [[κέστρον]], [[κέστρος]]<br /> <b>μσν.</b><br /> [[κεντέα]]<br /> <b>νεοελλ.</b><br /> [[κεντησιά]], <i>κεντή</i>(<i>σ</i>)<i>τρα</i>, [[κεντιά]], [[κεντίδι]].<br /> <b><span style="color: brown;">ΣΥΝΘ.</span></b> [[παρακεντώ]]<br /> <b>αρχ.</b><br /> [[αποκεντώ]], [[διακεντώ]], <i>εγκεντώ</i>, [[εκκεντώ]], [[κατακεντώ]], [[περικεντώ]], [[προδιακεντώ]], [[προκεντώ]], [[συγκεντώ]], [[συνεκκεντώ]], [[υποκεντώ]]<br /> <b>νεοελλ.</b><br /> [[ξανακεντώ]], [[χρυσοκεντώ]], <i>ψιλοκεντώ</i>].
}}
}}
{{elru
{{ls
|elrutext='''κεντέω:''' (дор. 3 л. sing. aor. [[κέντασε|κέντᾱσε]], эп. inf. aor. [[κένσαι]])<br /><b class="num">1)</b> [[колоть]], [[жалить]] (κώνωπες γλώττῃ κεντοῦσιν Arst.): τὸ [[πρόσωπον]] κεντούμενος Arph. ужаленный в лицо;<br /><b class="num">2)</b> [[колоть стрекалом]], [[погонять]] (τὸν ἵππον Hom.);<br /><b class="num">3)</b> [[колоть]], [[ранить]], [[поражать]] (τὰς κόρας Eur.; τινα Plat.; τὰ ὄμματα Plut.; μαστιγούμενος καὶ κεντούμενος Xen.): μηδ᾽ ὀλωλότα κέντει погов. Soph. не бей павшего.
|lstext='''κεντέω''': Πίνδ., Ἀττ.· μέλλ. -ήσω Σοφ. Αἴ. 1245· ἀόρ. ἐκέντησα Ἱππ. 1153D, Δωρ. κέντᾱσε Θεόκρ.· Ἐπ. ἀπαρ. [[κένσαι]] (ὡς εἰ ἐκ ῥήμ. κέντω) Ἰλ. Ψ. 337·- Παθ. μέλλ. -ηθήσομαι, (συγ-) Ἡρόδ.· ἀόρ. ἐκεντήθην Θεόφρ.· πρκμ. κεκέντημαι Ἱππ. Κεντῶ, [[ἀναγκάζω]] νὰ προχωρήσῃ, Ἰλ. ἔνθ’ ἀνωτ., Ἀριστοφ. Νεφ. 1300· παροιμ., κ. τὸν πῶλον περὶ τὴν νύσσαν, ἐπὶ ὁρμητικῆς σπουδῆς, Σουΐδ.· ἴδε [[κέντρον]]. 2) ἐπὶ μελισσῶν καὶ σφηκῶν, «[[κεντρίζω]]», Ἀριστοφ. Σφ. 226, κ. ἀλλ.· Ἔρωτα κακὰ κέντᾱσε [[μέλισσα]] Θεόκρ. 19. 1· τὠφθαλμὼ κεντούμενος [[ὥσπερ]] ὑπ’ ἀνθρηνῶν Ἀριστοφ. Νεφ. 946· ἐπὶ τοῦ ἀκανθοχοίρου, Αἰλ. π. Ζ. 12. 26·- ἀκολούθως, 3) [[καθόλου]] κεντῶ, πληγώνω, «μαχαιρώνω», Πινδ. Π. 1. 55, κτλ· μηδ’ ὀλωλότα κέντει Σοφ. Ἀντ. 1030· ἐκέντει… αἰθέρ’, ὡς σφάζων ἐμὲ Εὐρ. Βἀκχ. 631, κτλ· παίειν καὶ κ., τύπτειν καὶ κ. Θουκ. 4. 47, πρβλ. Πλάτ. Γοργ. 456D· καίειν καὶ κ., ἐπὶ βασάνου, Ξεν. Ἀν. 3. 1, 29· μαστιγούμενος καὶ κεντούμενος ὁ αὐτ. ἐν Ἑλ. 3. 3, 11· μεταφ., σὺν δόλῳ κ., «μαχαιρώνω» ἐν τῷ σκότει, Σοφ. Αἴ. 1245· λιμῷ κεντούμενος Ἀλκίφρων 3. 4. 4) = [[βινέω]], Μνησίμαχος ἐν «Ἱπποτρόφῳ» 1. 55.
}}
{{elnl
|elnltext=κεντέω, Dor. aor. 3 sing. κέντασε; ep. inf. κένσαι prikken, aandrijven, m. n. paarden:; τὸν δεξιὸν ἵππον κένσαι het rechter paard aansporen Il. 23.337; kom.:; ἐπιαλῶ κεντῶν ὑπὸ τὸν πρωκτόν σε ik zal je wegdrijven met de prikkel in je reet Aristoph. Nub. 1300; steken (van insecten). uitbr. prikken in, steken, verwonden:; στρωμνὰ δὲ... νῶτον... κεντεῖ een martelbed prikt in zijn rug Pind. P. 1.28; overdr.: σὺν δόλῳ κεντήσεθ’ οἱ λελειμμένοι jullie, de verliezers, zullen (ons) op geniepige wijze een dolkstoot in de rug geven Soph. Ai. 1245.
}}
}}
{{etym
{{etym