Anonymous

Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

κλάζω: Difference between revisions

From LSJ

κλάζω (view source)

Revision as of 21:00, 2 October 2022

No change in size ,  2 October 2022
m
Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1"
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1")
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1")
Line 16: Line 16:
|btext=<i>f.</i> κλάγξω, <i>ao.</i> [[ἔκλαγξα]], <i>ao.2 poét.</i> [[ἔκλαγον]], <i>pf.</i> κέκλαγγα, <i>postér.</i> [[κέκλαγα]];<br /><i>Pass. f.ant.</i> κεκλάγξομαι;<br /><b>1</b> <i>intr.</i> pousser un cri aigu, retentir avec un bruit perçant;<br /><b>2</b> <i>tr.</i> faire retentir : [[γόον]] ESCHL des gémissements ; [[Ἄρη]] ESCHL invoquer le nom d'Arès ; [[μῆχαρ]] ESCHL annoncer un moyen de remédier à <i>en parl. d'un oracle</i>.<br />'''Étymologie:''' R. Κλαγ, crier ; cf. <i>lat.</i> clangor, etc.
|btext=<i>f.</i> κλάγξω, <i>ao.</i> [[ἔκλαγξα]], <i>ao.2 poét.</i> [[ἔκλαγον]], <i>pf.</i> κέκλαγγα, <i>postér.</i> [[κέκλαγα]];<br /><i>Pass. f.ant.</i> κεκλάγξομαι;<br /><b>1</b> <i>intr.</i> pousser un cri aigu, retentir avec un bruit perçant;<br /><b>2</b> <i>tr.</i> faire retentir : [[γόον]] ESCHL des gémissements ; [[Ἄρη]] ESCHL invoquer le nom d'Arès ; [[μῆχαρ]] ESCHL annoncer un moyen de remédier à <i>en parl. d'un oracle</i>.<br />'''Étymologie:''' R. Κλαγ, crier ; cf. <i>lat.</i> clangor, etc.
}}
}}
{{ls
{{elnl
|lstext='''κλάζω''': μέλλ. κλάγξω, Αἰσχύλ. Πέρσ. 947· ἀόρ. α΄ ἔκλαγξα Ἰλ., Τραγ. ἀόρ. β΄ Ὁμηρ. ἔκλᾰγον, Ὁμ. Ὕμν. 18. 14, Θεόκρ. κτλ.· πρκμ. κέκλαγγα Ξεν. Κυν. 3, 9., 23, ὑποτακτ. κεκλάγγω, Ἀριστοφ. Σφ. 929· Ἐπικ. [[κέκληγα]] Ἀλκμὰν 52· μετοχ. κεκληγώς, πληθ. κεκληγῶτες Ἰλ. Π. 430 (ἄλλ. κεκλήγοντες ὡς ἐκ μετοχ. ἐνεστ. κεκλήγων, ουσα, Spitzn. Ἰλ. Π. 430). ― Παθ., κεκλάγξομαι Ἀριστοφ. Σφ. 930. (Ἡ √ΚΛΑΖ εὕρηται ἐν τῷ ἐνεστ. καὶ παρατ., οἱ δὲ λοιποὶ χρόνοι σχηματίζονται ἐκ τῆς √ΚΛΑΓ ἢ ΚΛΑΓΓ, [[ὅθεν]] κλαγγή, κλαγγαίνω, κτλ.· πρβλ. Ἀγγλ. clash, clang, clank.) Παράγω ἦχον ὀξὺν καὶ διαπεραστικόν, παρ’ Ὁμ. Ι. ἐπὶ πτηνῶν, [[κράζω]], [[οἷον]] ἐπὶ τοῦ ἐρῳδιοῦ, οὐκ ἴδον..., ἀλλὰ κλάγξαντος ἄκουσαν Ἰλ. Κ. 276· ἐπὶ ψαρῶν ἢ κολοιῶν, ὥς τε ψαρῶν [[νέφος]]... ἠὲ κολοιῶν [[οὖλον]] κεκλήγοντες Ρ. 756, κτλ.· ἐπὶ τῶν γεράνων, Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 447· ἐπὶ ἀετοῦ, Ἰλ. Μ. 207, Σοφ. Ἀντ. 112, πρβλ. Ο. Τ. 966, κτλ. 2) ἐπὶ κυνῶν, ὑλακτῶ, «γαυγύζω», οἱ μὲν κεκλήγοντες [[ἐπέδραμον]] Ὀδ. Ξ. 30, πρβλ. Ἀριστοφ. Σφ. 929, Ξεν. Κυν. 3, 9., 6, 27, κτλ. 3) ἐπὶ πραγμάτων, ὡς ἐπὶ τῶν βελῶν συγκρουομένων ἐντὸς τῆς φαρέτρας, ἔκλαγξαν δ’ ἄρ’ ὀϊστοὶ Ἰλ. Α. 46· ἐπὶ τοῦ ἀνέμου, [[συρίζω]], [[αἶψα]] γὰρ ἦλθεν κεκληγὼς [[Ζέφυρος]] Ὀδ. Μ. 408· ἐπὶ τροχῶν, κροτῶ ἢ [[τρίζω]], Αἰσχύλ. Θήβ. 205· μετὰ συστοίχ. αἰτ., κλάζουσι κώδωνες φόβον, διαχέουσι διὰ τοῦ ἤχου των τρόμον, [[αὐτόθι]] 386. 4) ἐπὶ ἀνθρώπων, φωνάζω, βοῶ, [[ὀξέα]] κεκληγὼς Ἰλ. Ρ. 88, πρβλ. Ε. 591, κτλ.· ἐπὶ τῆς ὀξείας φωνῆς τοῦ Θερσίτου, [[ὀξέα]] κεκληγὼς λέγ’ ὀνείδεα Β. 222· μετὰ συστοίχ. αἰτ., φωνάζω μεγαλοφώνως, βοῶ, κλάζειν Ἄρη Αἰσχύλ. Ἀγ. 48· [[γόον]] ὁ αὐτ. ἐν Πέρσ. 948· [[Ζεύς|Ζεὺς]] ἔκλαγξε βροντάν, ἐβρόντησε, Πίνδ. Π. 4. 41. 5) τὸ πλησιέστατον πρὸς ἔναρθρον ἦχον [[ἤτοι]] λόγον [[παράδειγμα]] εὕρηται παρ’ Αἰσχύλ., [[μάντις]] ἔκλαγξεν [[ἄλλο]] [[μῆχαρ]], ἐβόησεν (ἐξηγούμενος) [[ἄλλην]] θεραπείαν, [[ἄλλο]] [[μέσον]], Ἀγ. 201· Ζῆνα... ἐπινίκια κλάζων, ψάλλων μεγαλοφώνως τὸ ᾆσμα τῆς νίκης εἰς τιμὴν τοῦ [[Διός]], [[αὐτόθι]] 174· οὕτω, [[τότε]] δ’ Ἕσπερος ἔκλαγεν [[οἶος]], ἔψαλλε [[μόνος]], ἐν Ὁμ. Ὕμν. 18. 14, πρβλ. Εὐρ. Ἴωνα 906, Ἀνθ. Π. 7. 196· ἴδε ἐν λέξ. [[γλάζω]].
|elnltext=κλάζω [κλαγγή] poët. imperf. κλάζον; sigm. aor. ἔκλαγξα, them. aor. ἔκλαγον; perf. κέκλαγγα, perf. conj. κεκλάγγω, ep. ptc. κεκληγώς, later κεκλαγώς, ep. Aeol. κεκλήγων plur. κεκλήγοντες; fut. perf. κεκλάγξομαι; fut. κλάγξω doordringend geluid maken, schreeuwen, krijsen:; ὀξέα κεκλήγων met schelle stem Il. 2.222; vaak van vogels:; κλάγξας πέτετο met luid gekrijs vloog hij (adelaar) weg Il. 12.207; van honden:; οἱ μὲν κεκλήγοντες ἐπέδραμον zij liepen schel blaffend op hem toe Od. 14.30; ook van zaken:. ἔκλαγξαν... ὀιστοί de pijlen kletterden Il. 1.46; αἶψα γὰρ ἦλθε κεκληγὼς Ζέφυρος want plots was een loeiende westenwind opgestoken Od. 12.408. met acc. v. h. inw. obj. luid laten horen:; γόον een geklaag Aeschl. Pers. 948; luid verkondigen:; μῆχαρ een remedie Aeschl. Ag. 201; met acc. v. h. inw. obj. en acc.: Ζῆνα ἐπινίκια κ. Zeus met luide overwinningszangen eren Aeschl. Ag. 174 ( lyr. ).
}}
{{elru
|elrutext='''κλάζω:''' (fut. κλάγξω, aor. 1 [[ἔκλαγξα]], aor. 2 [[ἔκλαγον|ἔκλᾰγον]], pf. κέκλαγγα, эп. part. pf. [[κεκληγώς]] - pl. [[κεκλήγοντες]] - поздн. κεκλαγώς; pf. conjct. κεκλάγγω)<br /><b class="num">1)</b> [[издавать шум]], [[стучать]]: ἔκλαγξαν ὀϊστοί Hom. загремели стрелы (в колчане); κ. βροντάν Pind. греметь;<br /><b class="num">2)</b> [[шуметь]], [[свистеть]], [[выть]] (ἦλθεν κεκληγὼς [[Ζέφυρος]] Hom.);<br /><b class="num">3)</b> [[визжать]], [[скрипеть]]: σύριγγες ἔκλαγξαν ἑλίτροχοι Aesch. заскрипели ступицы колес;<br /><b class="num">4)</b> [[испускать крики]], [[кричать]]: (ὁ [[Ἓκτωρ]]) βῆ [[ὀξέα]] [[κεκληγώς]] Hom. Гектор устремился с громким криком;<br /><b class="num">5)</b> [[петь]] ([[μέλισμα]] Anth.); играть (κιθάρᾳ Eur.);<br /><b class="num">6)</b> [[лаять]]: οἱ (κύνες) [[κεκλήγοντες]] [[ἐπέδραμον]] Hom. с лаем сбежались собаки;<br /><b class="num">7)</b> [[испускать]], [[издавать]] ([[γόον]] Aesch.);<br /><b class="num">8)</b> [[звать]], [[призывать]]: κ. [[Ἄρη]] Aesch. призывать Арея, т. е. издавать боевой клич;<br /><b class="num">9)</b> [[возвещать]] или [[предлагать]] ([[ἄλλο]] [[μῆχαρ]] Aesch.).
}}
}}
{{Autenrieth
{{Autenrieth
Line 31: Line 34:
|lsmtext='''κλάζω:''' μέλ. <i>κλάγξω</i>, αόρ. αʹ [[ἔκλαγξα]], αόρ. βʹ <i>ἔκλᾰγον</i>, παρακ. <i>κέκλαγγα</i>, υποτ. <i>κεκλάγγω</i>, Επικ. μτχ. [[κεκληγώς]], πληθ. <i>κεκληγῶτες</i> — Παθ., μέλ. <i>κεκλάγξομαι</i>·<br /><b class="num">1.</b> κάνω οξύ και διαπεραστικό ήχο, λέγεται για πουλιά, [[κράζω]], [[σκούζω]], σε Ομήρ. Ιλ., Σοφ. κ.λπ.· λέγεται για σκυλιά, [[γαβγίζω]], [[ουρλιάζω]], [[υλακτώ]], σε Ομήρ. Οδ., Αριστοφ.· λέγεται για πράγματα, όπως για βέλη στη [[φαρέτρα]], [[κουδουνίζω]], [[συγκρούομαι]], σε Ομήρ. Ιλ.· λέγεται για τον άνεμο, [[σφυρίζω]], σε Ομήρ. Οδ.· λέγεται για τροχούς, [[τρίζω]], σε Αισχύλ.· χρησιμ. με σύστ. αντ., <i>κλάζουσι φόβον</i>, ηχούν προκαλώντας φόβο, στον ίδ.<br /><b class="num">2.</b> λέγεται για ανθρώπους, [[φωνάζω]], [[ουρλιάζω]], σε Ομήρ. Ιλ.· το πλησιέστατο [[παράδειγμα]] προς τον έναρθρο ήχο βρίσκεται στον Αισχύλ.· [[μάντις]] ἔκλαγξεν ἄλλον [[μῆχαρ]], ανεβόησε [[άλλη]] [[θεραπεία]]· <i>Ζῆνα ἐπινίκια κλάζων</i>, αναφωνώντας [[δυνατά]] τον επινίκιο ύμνο του [[Δία]], στον ίδ.
|lsmtext='''κλάζω:''' μέλ. <i>κλάγξω</i>, αόρ. αʹ [[ἔκλαγξα]], αόρ. βʹ <i>ἔκλᾰγον</i>, παρακ. <i>κέκλαγγα</i>, υποτ. <i>κεκλάγγω</i>, Επικ. μτχ. [[κεκληγώς]], πληθ. <i>κεκληγῶτες</i> — Παθ., μέλ. <i>κεκλάγξομαι</i>·<br /><b class="num">1.</b> κάνω οξύ και διαπεραστικό ήχο, λέγεται για πουλιά, [[κράζω]], [[σκούζω]], σε Ομήρ. Ιλ., Σοφ. κ.λπ.· λέγεται για σκυλιά, [[γαβγίζω]], [[ουρλιάζω]], [[υλακτώ]], σε Ομήρ. Οδ., Αριστοφ.· λέγεται για πράγματα, όπως για βέλη στη [[φαρέτρα]], [[κουδουνίζω]], [[συγκρούομαι]], σε Ομήρ. Ιλ.· λέγεται για τον άνεμο, [[σφυρίζω]], σε Ομήρ. Οδ.· λέγεται για τροχούς, [[τρίζω]], σε Αισχύλ.· χρησιμ. με σύστ. αντ., <i>κλάζουσι φόβον</i>, ηχούν προκαλώντας φόβο, στον ίδ.<br /><b class="num">2.</b> λέγεται για ανθρώπους, [[φωνάζω]], [[ουρλιάζω]], σε Ομήρ. Ιλ.· το πλησιέστατο [[παράδειγμα]] προς τον έναρθρο ήχο βρίσκεται στον Αισχύλ.· [[μάντις]] ἔκλαγξεν ἄλλον [[μῆχαρ]], ανεβόησε [[άλλη]] [[θεραπεία]]· <i>Ζῆνα ἐπινίκια κλάζων</i>, αναφωνώντας [[δυνατά]] τον επινίκιο ύμνο του [[Δία]], στον ίδ.
}}
}}
{{elru
{{ls
|elrutext='''κλάζω:''' (fut. κλάγξω, aor. 1 [[ἔκλαγξα]], aor. 2 [[ἔκλαγον|ἔκλᾰγον]], pf. κέκλαγγα, эп. part. pf. [[κεκληγώς]] - pl. [[κεκλήγοντες]] - поздн. κεκλαγώς; pf. conjct. κεκλάγγω)<br /><b class="num">1)</b> [[издавать шум]], [[стучать]]: ἔκλαγξαν ὀϊστοί Hom. загремели стрелы (в колчане); κ. βροντάν Pind. греметь;<br /><b class="num">2)</b> [[шуметь]], [[свистеть]], [[выть]] (ἦλθεν κεκληγὼς [[Ζέφυρος]] Hom.);<br /><b class="num">3)</b> [[визжать]], [[скрипеть]]: σύριγγες ἔκλαγξαν ἑλίτροχοι Aesch. заскрипели ступицы колес;<br /><b class="num">4)</b> [[испускать крики]], [[кричать]]: (ὁ [[Ἓκτωρ]]) βῆ [[ὀξέα]] [[κεκληγώς]] Hom. Гектор устремился с громким криком;<br /><b class="num">5)</b> [[петь]] ([[μέλισμα]] Anth.); играть (κιθάρᾳ Eur.);<br /><b class="num">6)</b> [[лаять]]: οἱ (κύνες) [[κεκλήγοντες]] [[ἐπέδραμον]] Hom. с лаем сбежались собаки;<br /><b class="num">7)</b> [[испускать]], [[издавать]] ([[γόον]] Aesch.);<br /><b class="num">8)</b> [[звать]], [[призывать]]: κ. [[Ἄρη]] Aesch. призывать Арея, т. е. издавать боевой клич;<br /><b class="num">9)</b> [[возвещать]] или [[предлагать]] ([[ἄλλο]] [[μῆχαρ]] Aesch.).
|lstext='''κλάζω''': μέλλ. κλάγξω, Αἰσχύλ. Πέρσ. 947· ἀόρ. α΄ ἔκλαγξα Ἰλ., Τραγ. ἀόρ. β΄ Ὁμηρ. ἔκλᾰγον, Ὁμ. Ὕμν. 18. 14, Θεόκρ. κτλ.· πρκμ. κέκλαγγα Ξεν. Κυν. 3, 9., 23, ὑποτακτ. κεκλάγγω, Ἀριστοφ. Σφ. 929· Ἐπικ. [[κέκληγα]] Ἀλκμὰν 52· μετοχ. κεκληγώς, πληθ. κεκληγῶτες Ἰλ. Π. 430 (ἄλλ. κεκλήγοντες ὡς ἐκ μετοχ. ἐνεστ. κεκλήγων, ουσα, Spitzn. Ἰλ. Π. 430). ― Παθ., κεκλάγξομαι Ἀριστοφ. Σφ. 930. (Ἡ √ΚΛΑΖ εὕρηται ἐν τῷ ἐνεστ. καὶ παρατ., οἱ δὲ λοιποὶ χρόνοι σχηματίζονται ἐκ τῆς √ΚΛΑΓ ἢ ΚΛΑΓΓ, [[ὅθεν]] κλαγγή, κλαγγαίνω, κτλ.· πρβλ. Ἀγγλ. clash, clang, clank.) Παράγω ἦχον ὀξὺν καὶ διαπεραστικόν, παρ’ Ὁμ. Ι. ἐπὶ πτηνῶν, [[κράζω]], [[οἷον]] ἐπὶ τοῦ ἐρῳδιοῦ, οὐκ ἴδον..., ἀλλὰ κλάγξαντος ἄκουσαν Ἰλ. Κ. 276· ἐπὶ ψαρῶν ἢ κολοιῶν, ὥς τε ψαρῶν [[νέφος]]... ἠὲ κολοιῶν [[οὖλον]] κεκλήγοντες Ρ. 756, κτλ.· ἐπὶ τῶν γεράνων, Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 447· ἐπὶ ἀετοῦ, Ἰλ. Μ. 207, Σοφ. Ἀντ. 112, πρβλ. Ο. Τ. 966, κτλ. 2) ἐπὶ κυνῶν, ὑλακτῶ, «γαυγύζω», οἱ μὲν κεκλήγοντες [[ἐπέδραμον]] Ὀδ. Ξ. 30, πρβλ. Ἀριστοφ. Σφ. 929, Ξεν. Κυν. 3, 9., 6, 27, κτλ. 3) ἐπὶ πραγμάτων, ὡς ἐπὶ τῶν βελῶν συγκρουομένων ἐντὸς τῆς φαρέτρας, ἔκλαγξαν δ’ ἄρ’ ὀϊστοὶ Ἰλ. Α. 46· ἐπὶ τοῦ ἀνέμου, [[συρίζω]], [[αἶψα]] γὰρ ἦλθεν κεκληγὼς [[Ζέφυρος]] Ὀδ. Μ. 408· ἐπὶ τροχῶν, κροτῶ ἢ [[τρίζω]], Αἰσχύλ. Θήβ. 205· μετὰ συστοίχ. αἰτ., κλάζουσι κώδωνες φόβον, διαχέουσι διὰ τοῦ ἤχου των τρόμον, [[αὐτόθι]] 386. 4) ἐπὶ ἀνθρώπων, φωνάζω, βοῶ, [[ὀξέα]] κεκληγὼς Ἰλ. Ρ. 88, πρβλ. Ε. 591, κτλ.· ἐπὶ τῆς ὀξείας φωνῆς τοῦ Θερσίτου, [[ὀξέα]] κεκληγὼς λέγ’ ὀνείδεα Β. 222· μετὰ συστοίχ. αἰτ., φωνάζω μεγαλοφώνως, βοῶ, κλάζειν Ἄρη Αἰσχύλ. Ἀγ. 48· [[γόον]] ὁ αὐτ. ἐν Πέρσ. 948· [[Ζεύς|Ζεὺς]] ἔκλαγξε βροντάν, ἐβρόντησε, Πίνδ. Π. 4. 41. 5) τὸ πλησιέστατον πρὸς ἔναρθρον ἦχον [[ἤτοι]] λόγον [[παράδειγμα]] εὕρηται παρ’ Αἰσχύλ., [[μάντις]] ἔκλαγξεν [[ἄλλο]] [[μῆχαρ]], ἐβόησεν (ἐξηγούμενος) [[ἄλλην]] θεραπείαν, [[ἄλλο]] [[μέσον]], Ἀγ. 201· Ζῆνα... ἐπινίκια κλάζων, ψάλλων μεγαλοφώνως τὸ ᾆσμα τῆς νίκης εἰς τιμὴν τοῦ [[Διός]], [[αὐτόθι]] 174· οὕτω, [[τότε]] δ’ Ἕσπερος ἔκλαγεν [[οἶος]], ἔψαλλε [[μόνος]], ἐν Ὁμ. Ὕμν. 18. 14, πρβλ. Εὐρ. Ἴωνα 906, Ἀνθ. Π. 7. 196· ἴδε ἐν λέξ. [[γλάζω]].
}}
{{elnl
|elnltext=κλάζω [κλαγγή] poët. imperf. κλάζον; sigm. aor. ἔκλαγξα, them. aor. ἔκλαγον; perf. κέκλαγγα, perf. conj. κεκλάγγω, ep. ptc. κεκληγώς, later κεκλαγώς, ep. Aeol. κεκλήγων plur. κεκλήγοντες; fut. perf. κεκλάγξομαι; fut. κλάγξω doordringend geluid maken, schreeuwen, krijsen:; ὀξέα κεκλήγων met schelle stem Il. 2.222; vaak van vogels:; κλάγξας πέτετο met luid gekrijs vloog hij (adelaar) weg Il. 12.207; van honden:; οἱ μὲν κεκλήγοντες ἐπέδραμον zij liepen schel blaffend op hem toe Od. 14.30; ook van zaken:. ἔκλαγξαν... ὀιστοί de pijlen kletterden Il. 1.46; αἶψα γὰρ ἦλθε κεκληγὼς Ζέφυρος want plots was een loeiende westenwind opgestoken Od. 12.408. met acc. v. h. inw. obj. luid laten horen:; γόον een geklaag Aeschl. Pers. 948; luid verkondigen:; μῆχαρ een remedie Aeschl. Ag. 201; met acc. v. h. inw. obj. en acc.: Ζῆνα ἐπινίκια κ. Zeus met luide overwinningszangen eren Aeschl. Ag. 174 ( lyr. ).
}}
}}
{{etym
{{etym
Retrieved from "https://lsj.gr/wiki/Special:MobileDiff/2665761"