3,277,819
edits
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1") |
||
Line 16: | Line 16: | ||
|btext=<i>adv. interr.</i><br />comment ? de quelle manière ?;<br /><b>A.</b> <i>dans le disc. direct</i>;<br /><b>I. 1</b> comment ?;<br /><b>2</b> <i>qqf au sens de</i> pourquoi ? [[πῶς]] [[οὖν]] [[οὐ]] καὶ σὺ παιδεύεις ; XÉN comment, <i>càd</i> pourquoi n’enseignes-tu pas aussi ? <i>avec l'expression de l'étonnement, particul. dans la locut.</i> [[πῶς]] εἶπας ; comment dis-tu ? qu’est-ce ? entends-je bien ? <i>ou</i> que dis-tu là ! <i>de même</i> : [[πῶς]] λέγεις ; [[πῶς]] [[φῇς]] ; [[πῶς]] ταῦτ’ ἔλεξας ;;<br /><b>II.</b> <i>joint à des particules</i>;<br /><b>1</b> [[πῶς]] [[ἄν]], <i>épq.</i> [[πῶς]] [[κε]] (κεν) : [[πῶς]] κ’ [[ἔοι]] ; IL comment serait-ce ? quel air cela aurait-il ? <i>pour exprimer un souhait</i> : [[πῶς]] ἂν θάνοιμι ; SOPH comment pourrais-je être mort ? <i>càd</i> ô puissé-je mourir ! ô si seulement j’étais mort !;<br /><b>2</b> [[πῶς]] [[γάρ]] ; comment donc ? comment cela ? <i>d'ordin. en un sens nég. (s.-e. « cela ne peut pas arriver »)</i> : [[πῶς]] [[γάρ]] [[τοι]] δώσουσι [[γέρας]] Ἀχαιοί ; IL comment donc les Achéens te feront-ils un présent ? [[πῶς]] γὰρ [[κάτοιδα]] ; SOPH comment pourrais-je donc te connaître ? <i>abs.</i> [[πῶς]] [[γάρ]] ; comment donc ? comment cela ? <i>d'ord. avec idée d'invraisemblance ou d'impossibilité</i> κἀγὼ μὲν [[οὐκ]] ἔδρασα, οὐδ’ [[αὖ]] [[σύ]]· [[πῶς]] [[γάρ]] ; SOPH pour moi je ne l'ai pas fait, ni toi non plus - comment cela se pourrait-il en effet ?;<br /><b>3</b> [[πῶς]] [[δέ]] ; mais comment ? <i>particul. avec idée de colère, de dépit, etc.</i> [[πῶς]] δὲ σὺ [[νῦν]] μέμονας ; IL mais comment as-tu donc pu oser !;<br /><b>4</b> [[πῶς]] [[δή]] ; comment donc ? comment en vérité ? [[πῶς]] [[δῆτα]] ; <i>m. sign.</i><br /><b>5</b> καὶ [[πῶς]] ; et comment ? <i>pour marquer l'impatience, d'ord. avec idée de nég.</i><br /><b>6</b> [[πῶς]] [[νῦν]] ; comment maintenant ? que penses-tu maintenant de cela ?;<br /><b>7</b> [[πῶς]] οὔ ; <i>ou</i> [[πῶς]] [[οὐχί]] ; comment ne pas ? comment ne serait-ce pas ainsi (<i>lat.</i> quidni) ? ; [[πῶς]] [[οὐ]] δεινὰ εἴργασθε ; THC comment n’avez-vous pas commis là une action affreuse ? <i>càd</i> comment pouvez-vous prétendre que vous n’avez pas commis ? [[πῶς]] [[οὐκ]] ἀδικεῖς ; DÉM <i>litt.</i> comment n’as-tu pas tort ? <i>càd</i> tu as tort sans aucun doute ; <i>abs.</i> [[πῶς]] δ’ οὔ ; comment donc ne pas ? pourquoi pas ? [[πῶς]] δ’ [[οὐχί]] ; [[πῶς]] γὰρ οὔ ; <i>m. sign.</i><br /><b>8</b> [[πῶς]] [[οὖν]] ; comment maintenant, comment donc ?;<br /><b>9</b> [[πῶς]] ποτε ; comment donc enfin ? [[πῶς]] [[τε]] ; comment cependant ?;<br /><b>B.</b> <i>dans le disc. indir.</i> comment : [[μένω]] ἀκοῦσαι [[πῶς]] ἀγὼν κριθήσεται ESCHL je reste pour savoir comment se décidera la lutte.<br />'''Étymologie:''' adv. de *πός. | |btext=<i>adv. interr.</i><br />comment ? de quelle manière ?;<br /><b>A.</b> <i>dans le disc. direct</i>;<br /><b>I. 1</b> comment ?;<br /><b>2</b> <i>qqf au sens de</i> pourquoi ? [[πῶς]] [[οὖν]] [[οὐ]] καὶ σὺ παιδεύεις ; XÉN comment, <i>càd</i> pourquoi n’enseignes-tu pas aussi ? <i>avec l'expression de l'étonnement, particul. dans la locut.</i> [[πῶς]] εἶπας ; comment dis-tu ? qu’est-ce ? entends-je bien ? <i>ou</i> que dis-tu là ! <i>de même</i> : [[πῶς]] λέγεις ; [[πῶς]] [[φῇς]] ; [[πῶς]] ταῦτ’ ἔλεξας ;;<br /><b>II.</b> <i>joint à des particules</i>;<br /><b>1</b> [[πῶς]] [[ἄν]], <i>épq.</i> [[πῶς]] [[κε]] (κεν) : [[πῶς]] κ’ [[ἔοι]] ; IL comment serait-ce ? quel air cela aurait-il ? <i>pour exprimer un souhait</i> : [[πῶς]] ἂν θάνοιμι ; SOPH comment pourrais-je être mort ? <i>càd</i> ô puissé-je mourir ! ô si seulement j’étais mort !;<br /><b>2</b> [[πῶς]] [[γάρ]] ; comment donc ? comment cela ? <i>d'ordin. en un sens nég. (s.-e. « cela ne peut pas arriver »)</i> : [[πῶς]] [[γάρ]] [[τοι]] δώσουσι [[γέρας]] Ἀχαιοί ; IL comment donc les Achéens te feront-ils un présent ? [[πῶς]] γὰρ [[κάτοιδα]] ; SOPH comment pourrais-je donc te connaître ? <i>abs.</i> [[πῶς]] [[γάρ]] ; comment donc ? comment cela ? <i>d'ord. avec idée d'invraisemblance ou d'impossibilité</i> κἀγὼ μὲν [[οὐκ]] ἔδρασα, οὐδ’ [[αὖ]] [[σύ]]· [[πῶς]] [[γάρ]] ; SOPH pour moi je ne l'ai pas fait, ni toi non plus - comment cela se pourrait-il en effet ?;<br /><b>3</b> [[πῶς]] [[δέ]] ; mais comment ? <i>particul. avec idée de colère, de dépit, etc.</i> [[πῶς]] δὲ σὺ [[νῦν]] μέμονας ; IL mais comment as-tu donc pu oser !;<br /><b>4</b> [[πῶς]] [[δή]] ; comment donc ? comment en vérité ? [[πῶς]] [[δῆτα]] ; <i>m. sign.</i><br /><b>5</b> καὶ [[πῶς]] ; et comment ? <i>pour marquer l'impatience, d'ord. avec idée de nég.</i><br /><b>6</b> [[πῶς]] [[νῦν]] ; comment maintenant ? que penses-tu maintenant de cela ?;<br /><b>7</b> [[πῶς]] οὔ ; <i>ou</i> [[πῶς]] [[οὐχί]] ; comment ne pas ? comment ne serait-ce pas ainsi (<i>lat.</i> quidni) ? ; [[πῶς]] [[οὐ]] δεινὰ εἴργασθε ; THC comment n’avez-vous pas commis là une action affreuse ? <i>càd</i> comment pouvez-vous prétendre que vous n’avez pas commis ? [[πῶς]] [[οὐκ]] ἀδικεῖς ; DÉM <i>litt.</i> comment n’as-tu pas tort ? <i>càd</i> tu as tort sans aucun doute ; <i>abs.</i> [[πῶς]] δ’ οὔ ; comment donc ne pas ? pourquoi pas ? [[πῶς]] δ’ [[οὐχί]] ; [[πῶς]] γὰρ οὔ ; <i>m. sign.</i><br /><b>8</b> [[πῶς]] [[οὖν]] ; comment maintenant, comment donc ?;<br /><b>9</b> [[πῶς]] ποτε ; comment donc enfin ? [[πῶς]] [[τε]] ; comment cependant ?;<br /><b>B.</b> <i>dans le disc. indir.</i> comment : [[μένω]] ἀκοῦσαι [[πῶς]] ἀγὼν κριθήσεται ESCHL je reste pour savoir comment se décidera la lutte.<br />'''Étymologie:''' adv. de *πός. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{elnl | ||
| | |elnltext=πῶς, Ion. κῶς [~ πο-] adv. interrog.; hoe? adv. van wijze hoe? op welke manier?:; ὃς δ’ ἂν ἡμῖν ἄξιος φιλίας δοκῇ εἶναι, πῶς χρὴ φίλον τοῦτον ποιεῖσθαι; als iemand ons vriendschap waard lijkt te zijn, hoe moeten we die man dan tot onze vriend maken? Xen. Mem. 2.6.8; πῶς δοκεῖς; hoe denk je erover? Plat. Plt. 309c; πρὸς τόδε πῶς ἔχεις hoe sta je hier tegenover? Plat. Parm. 131e; met ander vraagwoord (elk met volle betekenis); πῶς ἐκ τίνος νεώς... ἥκετε; hoe en met welk schip zijn jullie gekomen? Eur. Hel. 1543 ( vgl. 2. b.); hoe duur?:. πῶς ὁ σῖτος ὤνιος; voor hoeveel is het graan te koop? Aristoph. Ach. 758. adv. in vragen die oordeel of houding van spreker impliceren in ret. vraag; de spreker denkt dat iets onmogelijk is hoe (dan wel)?:; πῶς γάρ τοι δώσουσιν γέρας μεγάθυμοι Ἀχαιοί; hoe kunnen de fiere Achaeers jou dan wel een eergeschenk geven? Il. 1.123; om verbazing of woede uit te drukken over inhoud v. d. rest v. d. zin: hoezo?, hoe kan het dat?:; πῶς ἐθέλεις ἅλιον θεῖναι; hoe kun je dat nu ongedaan willen maken? Il. 4.26; πῶς παραχρῆμα ἐξηράνθη ἡ συκῆ; hoe kan het dat die vijgenboom zo plotseling verdorde? NT Mt. 21.20; waarom?:. πῶς οὐ νοεῖτε ὅτι; waarom begrijpen jullie nu niet dat...? NT Mt. 16.11. m. n. bij werkw. van ‘zeggen’ om verbazing of onbegrip uit te drukken over woorden van de ander: hoe?:; πῶς τοῦτ’ ἔλεξας; hoe bedoelde je dat? Aeschl. Pers. 793; πῶς φῄς; wat zeg je me nu? Aeschl. Ag. 268; πῶς εἶπας; hoe bedoel je? Aeschl. Pers. 798; πῶς δύνασαι λέγειν...; hoe kun je nu zeggen...? NT Luc. 6.42; πῶς λέγουσιν οἱ γραμματεῖς ὅτι...; hoe kunnen de schriftgeleerden beweren dat...? NT Marc. 12.35; met vraagwoord. τί (redundant) πῶς τί τοῦτο λέγεις; hoe bedoel je dat? Plat. Tim. 22b. speciaal in vraag naar verklaring van specifiek woordgebruik van de ander hoezo?:. πῶς δίκαια; hoezo ‘rechtvaardig’? Soph. OC 832; πῶς μὴ δίκαιος; hoezo niet ‘rechtvaardig’? Soph. Tr. 412. markeert inhoud van de eigen (voorafgaande) uitspraak als zeer opmerkelijk, kom. vaste uitdr. πῶς δοκεῖς ( lett. ‘hoe denk je wel?’ ‘stel je voor hoe’) dat geloof je niet!, ongelofelijk!:. ὠστιοῦνται πῶς δοκεῖς zij zullen elkaar verdringen, ongelofelijk! Aristoph. Ach. 24; πῶς οἴει σφόδρα ongelofelijk hevig Aristoph. Ran. 54. met partikels en voegw. πῶς ἄν ( ep. πῶς κε ) in ret. vraag, met opt. pot. hoe?:; πῶς ἂν... λιποίμην οἶος hoe zou ik dan hier alleen achter kunnen blijven? Il. 9.437; met opt. in vraag die wens uitdrukt (‘hoe zou... kunnen?’ > ‘kon... maar’); πῶς ἄν... θάνοιμι; kon ik maar sterven Soph. Ai. 388; πῶς ἂν μόλοι δῆθ’...; kan hij misschien terugkomen? Soph. OT 765; πῶς ἂν οὖν... ἐξεύροιμ’ ὅπως...; ach, kon ik maar uitvinden, hoe...? Aristoph. Th. 22; met indic. van hist. tijd in irrealis. πῶς δέ κεν Ἕκτωρ Κῆρας ὑπεξέφυγεν θανάτοιο; hoe had Hektor aan het doodslot kunnen ontsnappen? Il. 22.202. πῶς γάρ in antwoord hoe dan wel?, natuurlijk niet:; - οὐ γὰρ οἶσθά με...; - πῶς γὰρ κάτοιδ’ ὅν γ’ εἶδον οὐδεπώποτε – ken je me niet? – hoe moet ik iemand kennen die ik nog nooit gezien heb? Soph. Ph. 250; - κἀγὼ μὲν οὐκ ἔδρασα... οὐδ’ αὖ σύ. - πῶς γάρ; - ik heb het niet gedaan, en jij ook niet. - natuurlijk niet! Soph. El. 911; πῶς γὰρ ἄν; hoe kon hij ook! Lys. 1.27; πῶς γὰρ οὔ; hoe dan niet?, natuurlijk (wel)!, ja natuurlijk!:; - οὕτω σοι δοκεῖ ἔχειν...; - πῶς γὰρ οὔ; -denk je dat het zo zit? – ja, natuurlijk! Plat. Grg. 469a; zie ook 3.e. πῶς δή;, πῶς δῆτα; of πῶς δαί; hoe dan? hoe in hemelsnaam?. πῶς καί hoe dan wel?:; πῶς καὶ πέπρακται... φόνος; hoe is hun dood dan wel tot stand gekomen? Eur. Phoen. 1354; καὶ πῶς en hoe dan?; καὶ πῶς σιωπῶ; en hoe kan ik dan zwijgen? Eur. Or. 1025; abs.. καὶ πῶς; onmogelijk! Plat. Tht. 163d. πῶς οὐ hoe niet?, m. n. in ret. vragen natuurlijk wel:; πῶς οὐ δεινὰ εἴργασθε; hoe kunnen jullie volhouden geen wandaden te hebben begaan? Thuc. 3.66.2 ( vgl. 2.b.); πῶς οὐ μεγάλης ἄξιος ἦν τιμῆς; natuurlijk was hij grote eer waardig Xen. Mem. 1.2.64; abs. πῶς δ’ οὔ; natuurlijk wel = πῶς γὰρ οὔ; (zie 3.b.) = πῶς δ’ οὐκ ἄν;. πῶς οὖν hoe dan?; πῶς οὖν τόθ’ οὗτος... οὐκ ηὖδα τάδε; hoe kwam het dan dat hij toen dit niet vertelde? Soph. OT 568; abs.. πῶς οὖν hoe nu? Eur. Med. 1376. πῶς ποτέ hoe... ooit.? πῶς ποθ’... φέρειν... σῖγ’ ἐδυνάθησαν ἐς τοσόνδε; hoe hebben zij (jou) ooit zo lang in stilte kunnen dragen? Soph. OT 1211. interrog. indir., in plaats van ὅπως hoe (als adv. v. wijze, vgl. 1):. μένω δ’ ἀκοῦσαι πῶς ἀγὼν κριθήσεται ik blijf om te horen hoe de zaak gevonnist zal worden Aeschl. Eum. 677; ἵνα... κατάδηλον γένηται πῶς βιωτέον opdat het duidelijk wordt hoe men moet leven Plat. Grg. 492d5. uitroep in plaats van ὡς hoe! hoezeer!; met adj. en adv..; πῶς δυσκόλως met hoeveel moeite NT Marc. 10.23; met werkw.. ἴδε πῶς ἐφίλει αὐτόν zie, hoezeer hij van hem hield! NT Io. 11.36. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''πῶς:''' ион. [[κῶς]] adv. interr. et relat.<br /><b class="num">1)</b> [[как]], [[каким образом]]: π. λέγεις (тж. [[φῇς]], εἶπας, ἔλεξας); Trag. как ты говоришь (сказал)?; π. δοκεῖς; Plat. как ты полагаешь?; π. τί [[τοῦτο]] λέγεις; Plat. что хочешь ты этим сказать?; π. γὰρ [[κάτοιδα]]; Soph. откуда же мне знать (его)?; π. [[δῆτα]]; Plat. каким же это образом?, как так?; π. καὶ πέπρακται; Eur. как же (это) произошло?; π. δ᾽ οὔ, тж. π. γὰρ οὔ или π. δ᾽ [[οὐχί]]; Plat., Soph. как же нет?, т. е. конечно!, еще бы!; π. γάρ; Plat. как же так?, т. е. никак, нисколько, никоим образом; π. πρὸς ἄλληλα τάχους [[ἔχει]] Plat. (астрономия изучает), каковы скорости (небесных тел) по отношению друг к другу;<br /><b class="num">2)</b> как бы, в знач. о если бы: π. ἂν μόλοι [[δῆτα]]! Soph. если бы он пришел!; π. ἂν θάνοιμι! Soph. поскорее бы мне умереть! (слова Эанта);<br /><b class="num">3)</b> [[как дорого]], [[почем]]: π. ὁ [[σῖτος]] [[ὤνιος]]; Arph. почем продается хлеб? | |||
}} | }} | ||
{{Autenrieth | {{Autenrieth | ||
Line 37: | Line 40: | ||
|lsmtext='''πῶς:''' Ιων. [[κῶς]]; I. 1. ερωτημ. επίρρ. του τρόπου, πώς; με ποιο τρόπο ή [[τέχνασμα]]; Λατ. [[qui]]? [[quomodo]]? χρησιμ. στις ευθείες ερωτήσεις όπως το [[ὅπως]] στις πλάγιες, σε Όμηρ. κ.λπ.· με δεύτερη [[ερώτηση]] στην [[ίδια]] [[πρόταση]], [[πῶς]] ἐκ τίνος [[νεώς]]... ἥκετε; πώς και με ποιο [[πλοίο]] ήρθατε; σε Ευρ.· με γεν., [[πῶς]] ἀγῶνος ἥκομεν; πώς έχουμε φτάσει στον αγώνα; στον ίδ.<br /><b class="num">2.</b> με ρήματα που σημαίνουν [[πώληση]], πόσο; σε ποια [[τιμή]]; [[πῶς]] ὁ [[σῖτος]] [[ὤνιος]]; σε Αριστοφ.<br /><b class="num">3.</b> [[πῶς]] δοκεῖς; βλ. [[δοκέω]] I. 2.<br /><b class="num">II. 1.</b> με άλλα μόρια, [[πῶς]] ἄν...; Επικ., [[πῶς]] κε ή <i>κεν...;</i> πώς [[αλήθεια]];, σε Όμηρ., Ευρ.· σε Τραγ., <i>πῶςἄν</i> με ευκτ. εκφράζει [[ευχή]], [[επιθυμία]], πώς μπορεί να γίνει, δηλ. πώς θα μπορούσε να είναι...! Λατ. O sI..! O [[utinam]]...! [[πῶς]] ἂν θάνοιμι; [[πῶς]] ἂν ὀλοίμην; κ.λπ.<br /><b class="num">2.</b> [[πῶς]] [[ἄρα]]...; σε [[απάντηση]], πώς [[λοιπόν]]; σε Όμηρ.<br /><b class="num">3.</b> [[πῶς]] γάρ...; επίσης σε [[απάντηση]], σαν [[κάτι]] να έχει προηγηθεί (που όμως δεν μπορεί να γίνει), [[διότι]] πώς είναι δυνατόν...; στον ίδ., Σοφ.<br /><b class="num">4.</b> [[πῶς]] δή; πώς μα την [[αλήθεια]]; σε Ομήρ. Ιλ. κ.λπ.· επίσης, [[πῶς]] γὰρ δή; σε Ομήρ. Οδ.· [[πῶς]] [[δῆτα]]...; σε Αισχύλ. κ.λπ.<br /><b class="num">5.</b> καὶ [[πῶς]]...; για να δηλώσει [[αντίρρηση]], πώς μπορεί να είναι, να συμβαίνει [[ακόμα]]; σε Αττ.<br /><b class="num">6.</b> [[πῶς]] οὐ... πώς όχι...; δηλ. βέβαια είναι έτσι..., σε Θουκ. κ.λπ.<br /><b class="num">7.</b> [[πῶς]] [[οὖν]]...; όπως [[πῶς]] [[ἄρα]]..., σε Αισχύλ. κ.λπ.<br /><b class="num">8.</b> [[πῶς]] ποτε...; πώς [[άραγε]]...; σε Σοφ. | |lsmtext='''πῶς:''' Ιων. [[κῶς]]; I. 1. ερωτημ. επίρρ. του τρόπου, πώς; με ποιο τρόπο ή [[τέχνασμα]]; Λατ. [[qui]]? [[quomodo]]? χρησιμ. στις ευθείες ερωτήσεις όπως το [[ὅπως]] στις πλάγιες, σε Όμηρ. κ.λπ.· με δεύτερη [[ερώτηση]] στην [[ίδια]] [[πρόταση]], [[πῶς]] ἐκ τίνος [[νεώς]]... ἥκετε; πώς και με ποιο [[πλοίο]] ήρθατε; σε Ευρ.· με γεν., [[πῶς]] ἀγῶνος ἥκομεν; πώς έχουμε φτάσει στον αγώνα; στον ίδ.<br /><b class="num">2.</b> με ρήματα που σημαίνουν [[πώληση]], πόσο; σε ποια [[τιμή]]; [[πῶς]] ὁ [[σῖτος]] [[ὤνιος]]; σε Αριστοφ.<br /><b class="num">3.</b> [[πῶς]] δοκεῖς; βλ. [[δοκέω]] I. 2.<br /><b class="num">II. 1.</b> με άλλα μόρια, [[πῶς]] ἄν...; Επικ., [[πῶς]] κε ή <i>κεν...;</i> πώς [[αλήθεια]];, σε Όμηρ., Ευρ.· σε Τραγ., <i>πῶςἄν</i> με ευκτ. εκφράζει [[ευχή]], [[επιθυμία]], πώς μπορεί να γίνει, δηλ. πώς θα μπορούσε να είναι...! Λατ. O sI..! O [[utinam]]...! [[πῶς]] ἂν θάνοιμι; [[πῶς]] ἂν ὀλοίμην; κ.λπ.<br /><b class="num">2.</b> [[πῶς]] [[ἄρα]]...; σε [[απάντηση]], πώς [[λοιπόν]]; σε Όμηρ.<br /><b class="num">3.</b> [[πῶς]] γάρ...; επίσης σε [[απάντηση]], σαν [[κάτι]] να έχει προηγηθεί (που όμως δεν μπορεί να γίνει), [[διότι]] πώς είναι δυνατόν...; στον ίδ., Σοφ.<br /><b class="num">4.</b> [[πῶς]] δή; πώς μα την [[αλήθεια]]; σε Ομήρ. Ιλ. κ.λπ.· επίσης, [[πῶς]] γὰρ δή; σε Ομήρ. Οδ.· [[πῶς]] [[δῆτα]]...; σε Αισχύλ. κ.λπ.<br /><b class="num">5.</b> καὶ [[πῶς]]...; για να δηλώσει [[αντίρρηση]], πώς μπορεί να είναι, να συμβαίνει [[ακόμα]]; σε Αττ.<br /><b class="num">6.</b> [[πῶς]] οὐ... πώς όχι...; δηλ. βέβαια είναι έτσι..., σε Θουκ. κ.λπ.<br /><b class="num">7.</b> [[πῶς]] [[οὖν]]...; όπως [[πῶς]] [[ἄρα]]..., σε Αισχύλ. κ.λπ.<br /><b class="num">8.</b> [[πῶς]] ποτε...; πώς [[άραγε]]...; σε Σοφ. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''πῶς''': Ἰωνι. κῶς; ἐρωτηματ. ἐπίρρ. τρόπου, ὡς καὶ νῦν, κατὰ ποῖον τρόπον, πῶς; Λατιν. qui? quomodo? [[εἶναι]] δὲ ἐν χρήσει ἐπὶ εὐθείας ἐρωτήσεως ὡς τὸ [[ὅπως]] ἐπὶ πλαγίας, Ὁμ., κλπ.· [[ἐνίοτε]] πρὸς ἔκφρασιν δυσαρεσκείας, Ἰλ. Δ. 26, Σοφ. Ο. Τ. 391, Φιλ. 1031, Τρ. 192· πρὸς ἔκφρασιν θαυμασμοῦ, ἐκπλήξεως ἢ ἀμφιβολίας, πῶς εἶπας; Αἰσχύλ. Πέρσ. 798, Σοφ. Ἠλ. 407, κτλ.· πῶς λέγεις; ὁ αὐτ. ἐν Φιλ. 1407· πῶς φής; Αἰσχύλ. Ἀγ. 268, κτλ.· πῶς ταῦτ’ ἔλεξας; ὁ αὐτ. ἐν Πέρσ. 793· πῶς τοῦτ’ εἶπας αὖ; Πλάτ. Πολιτ. 309C· [[ὡσαύτως]], πῶς μὴ φῶμεν...; = βεβαίως πρέπει νὰ εἴπωμεν, Πλάτ. Θεαίτ. 161Ε· - ἐν διαλόγῳ, [[ὅταν]] τις ζητῇ ἐξήγησιν, ἐπαναλαμβανομένης λέξεώς τινος, ᾗ ὁ πρότερον λαλήσας ἐχρήσατο, δίκαια - Ἀπόκρ. πῶς δίκαια; Σοφ. Ο. Κ. 832· μὴ [[δίκαιος]] ὢν - Ἀπόκρ. πῶς μὴ [[δίκαιος]]; ὁ αὐτ. ἐν Τρ. 412· συμβολὰς - Ἀπόκρ. πῶς συμβολάς; Ἄλεξις ἐν «Μανδραγόρᾳ» 4, κτλ.· ἰδὲ Cobet. N. LL. σ. 16. 2) μετὰ δευτέρας ἐρωτήσεως ἐν τῇ αὐτῇ προτάσει, πῶς ἐκ τίνος [[νεώς]] ποτε... ἥκετε; = πῶς καὶ μὲ τί [[πλοῖον]]...; Εὐρ. Ἑλλ. 1543, πρβλ. 873· πῶς τί τοῦτο λέγεις; πῶς λέγεις καὶ τί; Πλάτ. Τίμ. 22Β, πρβλ. Θεαίτ. 146D, 208Ε, κτλ.· - ἐν τοῖς τοιούτοις πολλοὶ ἐκδόται γράφουσι τὰς δύο ἐρωτήσεις χωριστά, - πῶς; τί τοῦτο λέγεις; καὶ τὰ ὅμοια. 3) μετὰ προσδιορισμοῦ κατὰ γεν. ὡς τὰ μόρια ὡς, ποῦ, κτλ., πῶς ἀγῶνος ἥκομεν; πῶς ἔχομεν δειχθῇ ἐν τῷ ἀγῶνι; Εὐρ. Ἠλ. 75· πῶς ἔχει πλήθους ἐπισκοπεῖ Πλάτ. Γοργ. 451C· ἴδε ἔχω Β. ΙΙ. 2. 4) μετὰ ῥημάτων σημαινόντων πώλησιν, εἰς ποίαν τιμήν; ὡς τὸ πόσου;: πῶς ὁ [[σῖτος]] [[ὤνιος]]; Ἀριστοφ. Ἀχ. 758, πρβλ. Ἱππ. 480· τὰ δ’ ἄλφιθ’ ὑμῖν πῶς ἐπώλουν;... Ἀπόκρ. τεττάρων δραχμῶν. τὸν κόφινον Στράττις ἐν «Κινησίᾳ» 1. 5) πῶς δοκεῖς; ἴδε [[δοκέω]] Ι. 2. ΙΙ. μετ’ ἄλλων μορίων, πῶς ἄν…; πῶς κε ἢ κεν...; πῶς ἀληθῶς; πῶς ἂν ἔπειτ’ ἀπὸ [[σεῖο]]... λιποίμην [[οἶος]]; Ἰλ. Ι. 437· πρβλ. Ὀδ. Α. 65, κτλ.· πῶς ἂν γένοιτ’ ἂν... ἔκμαρτον ποδῶν; Εὐρ. Ἠλ. 534· - οὕτω μεθ’ ὁριστ., Ἰλ. Χ. 202, Εὐρ. Ἄλκ. 97, κτλ. β) παρὰ Τραγ., πῶς ἂν μετ’ εὐκτ. τίθεται [[συχνάκις]] εἰς δήλωσιν ἐπιθυμίας, Λατ. O si...! O utinam...! πῶς ἂν θάνοιμι; πῶς ἂν ὀλοίμην; κτλ., Σοφ. Αἴ. 389, Εὐρ. Ἱκέτ. 796, Ἱππ. 209, 345, κ. ἀλλ.· σπάνιον παρὰ τοῖς κωμ., Ἀριστοφ. Θεσμ. 22· [[ἴχνος]] τι τῆς τοιαύτης χρήσεως εὕρηται παρ’ Ὁμ., Ὀδ. Ο. 195· - παρὰ μεταγεν. πεζογράφοις τίθεται ἐπὶ τῆς σημασίας ταύτης μετὰ μέλλ. ἢ ἀορ. β΄ ὑποτακτ. [[ἄνευ]] τοῦ ἄν, Μᾶρκ. Ἀντωνῖν. 9. 40. 2) πῶς ἄρα...; ἐν ἀποκρίσει, πῶς λοιπόν; πῶς τ’ ἄρ’ ἴω...; Ἰλ. Σ. 188, Ὀδ. Γ. 22, κ. ἀλλ. 3) πῶς γάρ…; [[ὡσαύτως]] ἐν ἀποκρίσει, ὡς εἰ εἶχε προηγηθῆ τι [[[ὅπερ]] δὲν δύναται νὰ γίνῃ], [[διότι]] πῶς [[εἶναι]] δυνατόν...; Ἰλ. Α. 123, Ὀδ. Κ. 337, κτλ.· πῶς γὰρ [[κάτοιδα]]; Σοφ. Φιλ. 250, πρβλ. 1383· ἰδὲ κατωτ. ΙΙΙ. 1. 4) πῶς δέ...; εἰσάγει ἰσχυρὰν ἀντίρρησιν, πῶς δὲ σὺ νῦν μέμονας, κύον ἀδδεὲς…; Ἰλ. Φ. 481, πρβλ. Ὀδ. Σ. 31, Αἰσχύλ. Πρ. 41, 259. 5) πῶς δή; πῶς τῷ ὄντι; πῶς μὰ τὴν ἀλήθειαν; πῶς δὴ φὴς πολέμοιο μεθιέμεν; Ἰλ. Δ. 351, πρβλ. Σ. 364, Αἰσχύλ. Ἀγ. 543, κτλ.· - [[ὡσαύτως]], πῶς γὰρ δή; Ὀδ. Π. 70· - πῶς [[δῆτα]]…; Αἰσχύλ. Ἀγ. 622, 1211, Ἀριστοφ. Νεφ. 79, κτλ.· - ἴδε κατωτ. ΙΙΙ. 2. 6) πῶς καὶ…; πῶς, εἰπέ μοι…; Εὐρ. Ἑκ. 515, Φοίν. 1354, κτλ.· πῶς δὲ καί…; Αἰσχύλ. Πέρσ. 721· - ἀλλὰ καὶ πῶς…; εἰσάγει ἀντίρρησιν, πρβλ. Πόρσ. εἰς Εὐρ. Φοιν. 1373, καὶ ἴδε ἐν λέξ. καὶ Α. ΙΙ. 2, Β. ΙΙ. 2· - [[ὅθεν]] τὸ καὶ πῶς; καθ’ ἑαυτό, = πῶς [[εἶναι]] δυνατόν; - ἀδύνατον! Πλάτ. Ἀλκ. 1. 134C, Θεαίτ. 163D, κτλ. 7) πῶς οὐ…; πῶς ὄχι; δηλ. βεβαίως [[οὕτως]] ἔχει, πῶς οὐ δεινὰ εἴργασθε; Θουκ. 3. 66, πρβλ. Ἀριστοφ. Νεφ. 398, Δημ. 317, 12, κτλ.· ἴδε κατωτ. ΙΙΙ. 3· - πῶς μοι μὴ [[μέγας]] [[λέων]] ἐπιφανῇ; πῶς νὰ τὸ ἐμποδίσω νὰ μὴ φανῇ ἐμπρός μου [[μέγας]] [[λέων]]; Ἀρρ. Ἐπίκτ. 4. 10, 10. 8) πῶς οὖν...; ὡς τὸ πῶς ἄρα...; Αἰσχύλ. Ἱκέτ. 297, 339, Σοφ. Ο. Τ. 568, κτλ.· οὕτω, πῶς ἂν οὖν…; μετ’ εὐκτ., Αἰσχύλ. Πέρσ. 243, Εὐρ. Ι. Τ. 98. 3) πῶς ποτε...; πῶς ἆρά γε; Σοφ. Ο. Τ. 1210. ΙΙΙ. τὸ πῶς μετά τινων ἐκ τῶν ἀνωτέρω μνημονευθέντων μορίων κεῖται [[πολλάκις]] ἐν διακεκομμέναις καὶ ἐλλειπτικαῖς προτάσεσιν, [[οἷον]], 1) πῶς γάρ; παρεμβαλλόμενον παρενθετικῶς ἐν ἀρνητικῇ προτάσει σημαίνει, [[διότι]] πῶς [[εἶναι]] δυνατόν; πῶς δύναται ἢ ἠδύνατο νὰ ἔχῃ οὕτω; [[ὅθεν]] ἐπὶ ἐμφατικῆς ἀρνήσεως, [[κἀγὼ]] μὲν οὐκ ἔδρασα, τοῦτ’ [[ἐπίσταμαι]], οὐδ’ αὖ σύ· πῶς γάρ; Σοφ. Ἠλ. 911· οὐκ ἀπορῶν (πῶς γάρ;), ὅς γε…, Δημ. 329. 15., 584. 2, πρβλ. Πλάτ. Σοφιστ. 263C, κτλ.· οὐδ’ ἐπὶ τὴν ἑστίαν καταφυγὼν (πῶς γὰρ ἂν;) [[ὅστις]]..., Λυσίας 94. 18· - ἐν ἀντιθ. πρὸς τοῦτο [[εἶναι]] τὸ πῶς γὰρ οὔ; πῶς [[εἶναι]] δυνατὸν νὰ μὴ ἔχῃ οὕτω...; Λατιν. quidni? δηλ. οὕτω πρέπει νὰ ἔχῃ τὸ [[πρᾶγμα]], Αἰσχύλ. Χο. 754. Σοφ. Ἠλ. 1307, Πλάτ. Θεαίτ. 160C, κ. ἀλλ.· ἔτι δὲ καὶ τὸ πῶς γάρ; φαίνεται ὅτι κεῖται ἐπὶ τοιαύτης ἐννοίας παρὰ Σοφ. Αἰ. 279, [[ἔνθα]] ἴδε Schäf., καὶ πρβλ. Koen εἰς Γρηγ. Κορίνθου σ. 144. 2) πῶς δή; πῶς λοιπόν; πῶς οὕτω; Αἰσχύλ. Εὐμ. 601, Ἀριστοφ. Νεφ. 664, 673, κτλ.· πῶς [[δῆτα]]; Πλάτ. Γοργ. 469Β. 3) πῶς δ’ οὔ; ὡς τὸ πῶς γὰρ οὔ; (ἴδε ἀνωτ. 1), Πλάτ. Θεαίτ. 153Β, Πολ. 457Β· πῶς δ’ [[οὐχί]]; Σοφ. Ο. Τ. 1015, Ἀριστοφ. Εἰρ. 1027· ἀλλὰ παρενθετικῶς, Σοφ. Ο. Τ. 567· - πῶς δ’ οὐκ ἄν…; Αἰσχύλ. Πρ. 759. 4) πῶς οὖν; πῶς λοιπόν; πῶς [[ἔπειτα]]; Εὐρ. Μήδ. 1376, Ἱππ. 598, 1261, Ξεν. Ἀπομν. 1. 2, 64, Δημ. 379. 15. 5) πῶς δοκεῖς; παρενθετικῶς ἐν διαλόγῳ, πῶς νομίζεις; καὶ ([[ἄνευ]] ἐρωτηματικῆς τινος ἐννοίας, = [[λίαν]], Valk. εἰς Εὐρ. Ἱππ. 446, Br. εἰς Ἀριστοφ. Πλ. 742, Herm. εἰς Ἀριστοφ. Νεφ. 878, πρβλ. Ἀχ. 24· [[ὡσαύτως]] πῶς οἴει; Ἀριστοφ. Βάτρ. 54· πρβλ. [[δοκέω]] Ι. 2. IV. πῶς ἐν πλαγίαις ἐρωτήσεσιν ἀντὶ τοῦ [[ὅπως]], Αἰσχύλ. Εὐμ. 677, Σοφ. Τρ. 991, Ἀριστοφ. Ἱππ. 613, Ξεν. Ἀπομν. 1. 2, 36, κτλ. V. κεῖται παρὰ τοῖς μεταγεν. ἐπὶ ἐπιφωνήσεων, πῶς [[παραχρῆμα]] ἐξηράνθη…! Εὐαγγ. κ. Μάτθ. κα΄, 20· πῶς δυσκόλως οἱ τὰ χρήμπτε ἔχοντες εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ θεοῦ εἰσελεύσονται! Εὐαγγ. κ. Μάρκ. ι΄, 23· πρβλ. τὸ [[μόριον]] ὡς Δ. 1. | ||
}} | }} | ||
{{etym | {{etym |