3,274,447
edits
συνίστωρ: Difference between revisions
From LSJ
m
Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1"
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1") |
||
| Line 16: | Line 16: | ||
|btext=ορος (ὁ, ἡ)<br />témoin : τινος <i>ou</i> [[τι]] de qch (<i>cf.</i> [[συνειδέναι]]).<br />'''Étymologie:''' [[σύν]], [[ἴστωρ]]. | |btext=ορος (ὁ, ἡ)<br />témoin : τινος <i>ou</i> [[τι]] de qch (<i>cf.</i> [[συνειδέναι]]).<br />'''Étymologie:''' [[σύν]], [[ἴστωρ]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{elnl | ||
| | |elnltext=συνίστωρ -ορος, Att. ook ξυνίστωρ [σύν, ἵστωρ] mede-wetend; subst. getuige. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''συνίστωρ:''' ορος ὁ и ἡ совместно видевший, свидетель (τι Aesch. и τινός Polyb., Anth.; ξυνίστορες [[ἔστε]] Thuc.). | |||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
| Line 25: | Line 28: | ||
|lsmtext='''συνίστωρ:''' -ορος, ὁ, ἡ,<br /><b class="num">1.</b> αυτός που γνωρίζει [[κάτι]] από κοινού με κάποιον [[άλλο]], [[γνώστης]], συνειδητοποιημένος· <i>ὡς θεοὶ ξυνίστορες</i>, όπως οι θεοί γνωρίζουν, είναι μάρτυρες, σε Σοφ. κ.λπ.<br /><b class="num">2.</b> με αιτ. ([[οπότε]] συντάσσεται ως [[ρήμα]]), <i>πολλὰ συνίστορα [[κακά]]</i>, αυτός που είναι [[γνώστης]] πολλών συμφορών, σε Αισχύλ. | |lsmtext='''συνίστωρ:''' -ορος, ὁ, ἡ,<br /><b class="num">1.</b> αυτός που γνωρίζει [[κάτι]] από κοινού με κάποιον [[άλλο]], [[γνώστης]], συνειδητοποιημένος· <i>ὡς θεοὶ ξυνίστορες</i>, όπως οι θεοί γνωρίζουν, είναι μάρτυρες, σε Σοφ. κ.λπ.<br /><b class="num">2.</b> με αιτ. ([[οπότε]] συντάσσεται ως [[ρήμα]]), <i>πολλὰ συνίστορα [[κακά]]</i>, αυτός που είναι [[γνώστης]] πολλών συμφορών, σε Αισχύλ. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''συνίστωρ''': -ορος, ὁ, ἡ, ὁ γινώσκων [[ὁμοῦ]] μετά τινος, ἔχων γνῶσιν, ὡς θεοὶ ξυνίστορες, ὡς οἱ θεοὶ γινώσκουσιν, [[εἶναι]] μάρτυρες, Σοφ. Φιλ. 1293, πρβλ. Ἀντ. 542, Εὐρ. Ἱκέτ. 1174, Θουκ. 2. 74. 2) ὁ ἔχων τὴν συναίσθησιν ἐγκληματικῆς πράξεως, μετὰ γεν., Ἀνθ. Π. 5. 4 καὶ 5, Πολύβ., κλπ.· ἢ μετ’ αἰτ. (ὅτε συντάσσεται ὡς [[ῥῆμα]]), πολλὰ συνίστορα... κακὰ (ἐξυπακ. τὴν στέγην) Αἰσχύλ. Ἀγ. 1090, πρβλ. [[φύξιμος]]. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
