3,243,880
edits
ἀλείτης: Difference between revisions
From LSJ
m
Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1"
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1") |
||
| Line 19: | Line 19: | ||
|btext=ου (ὁ) :<br />coupable.<br />'''Étymologie:''' [[ἀλιταίνω]]. | |btext=ου (ὁ) :<br />coupable.<br />'''Étymologie:''' [[ἀλιταίνω]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{elnl | ||
| | |elnltext=[[ἀλείτης]] -ου, ὁ overtreder, misdadiger. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἀλείτης:''' ου (ᾰ) ὁ злодей, нечестивец, совратитель Hom. | |||
}} | |||
{{etym | |||
|etymtx=Grammatical information: m.<br />Meaning: [[sinner]] (Il.)<br />Compounds: From the stem of the aorist <b class="b3">ἀλιτό-ξενος</b> [[sinning against a guest]] (Pi.), with metrical lengthening e. g. <b class="b3">ἠλιτό-μηνος</b> [[missing the right month]], i. e. [[untimely born]] (Il.). [[νηλείτιδες]] Od. to be read <b class="b3">*νηλείτεες</b> (Beekes, Lar. 108f, 289), cf. [[νηλείτης]] Antim. 177W; <b class="b3">νηλείτης· ἀναμάρτητος</b> LSJ Supp.; <b class="b3">νηλιτέες· ἀναμάρτητοι</b>, [[ἀναίτιοι]], ([[ἄχρηστοι]]) H. with <b class="b3">νη-</b> < <b class="b2">*n̥-h₂leit-</b> (from <b class="b2">*h₂leit-os</b> n.?)<br />Derivatives: With ablaut: [[ἀλοίτης]] [[criminal]] (Emp.); <b class="b3">ἀλοιταί κοιναί</b>, [[ἁμαρτωλαί]], [[ποιναί]] H. <b class="b3">ἀλοιτήεσσαν κοινήν</b>, [[ἄνανδρον]] EM. - With zero grade: aor. [[ἤλιτον]], pres. (sec.) [[ἀλιταίνω]], [[offend against]], [[transgress]] (Hom.). From [[ἀλιτεῖν]]: [[ἀλιτήμων]] [[criminal]] but also [[cursed]] (Il.). Further [[ἀλιτρός]] [[sinner]], [[rogue]], also adj. (Hom.).<br />Origin: IE [Indo-European] [672] <b class="b2">*h₂leit-</b> [[sin]]?<br />Etymology: On the relation of the Greek forms s. Tichy, Glotta 55 (1977)160ff. The only cognate proposed is OHG [[leid]], NHG [[Leid]] (<b class="b2">*laiÞa-</b>) [[injustice]]. The ablaut suggests an old IE form. | |||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=[[ἀλέομαι]]<br />one who flees from [[punishment]], a [[culprit]], a [[sinner]], Hom. | |||
}} | }} | ||
{{Autenrieth | {{Autenrieth | ||
| Line 31: | Line 40: | ||
|lsmtext='''ἀλείτης:''' -ου, ὁ ([[ἀλέομαι]]), αυτός που ξεφεύγει, διαφεύγει της τιμωρίας, [[παραβάτης]], [[αμαρτωλός]], σε Όμηρ. | |lsmtext='''ἀλείτης:''' -ου, ὁ ([[ἀλέομαι]]), αυτός που ξεφεύγει, διαφεύγει της τιμωρίας, [[παραβάτης]], [[αμαρτωλός]], σε Όμηρ. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''ἀλείτης''': -ου, ὁ, (ἄλη) ὁ παραπλανῶν τινα ἢ παρεκβαίνων τῆς εὐθείας ὁδοῦ, [[παραβάτης]], [[ἁμαρτωλός]], περὶ τοῦ Πάριδος καὶ τῶν μνηστήρων τῆς Πηνελόπης, Ἰλ. Γ. 28, Ὀδ. Υ. 121· - [[ἀλείτης]] τινός, ὁ εἴς τινα ἐξαμαρτάνων, Ἀπολλ. Ρόδ. Λ. 1338: - πρβλ. [[ἀλιτρός]], [[ἀλοίτης]], [[ἀλοιτός]]. | ||
}} | }} | ||
{{FriskDe | {{FriskDe | ||
|ftr='''ἀλείτης''': {aleítēs}<br />'''Forms''': ἀλεῖτις f. (Hdn.).<br />'''Grammar''': m.<br />'''Meaning''': [[Frevler]] (Hom., A. R.),<br />'''Derivative''': Ableitung: [[ἀλειτεία]]· ἡ [[ἁμαρτία]] Suid. — Mit qualitativem Ablaut: [[ἀλοίτης]] [[Rächer]] (Emp.), Ἀλοῖτις Beiname der Athena (Lyk. 936); [[ἀλοιτός]] [[Frevler]] (Lyk. 136), ἀλοιταί· κοιναί, ἁμαρτωλαί, ποιναί H. Denominatives Verb: [[ἀλοιτεύειν]]· [[ἀλιτήριος]] [[εἶναι]] ''EM''. [[ἀλοιτήεσσαν]]· κοινήν, ἄνανδρον H. — Mit Schwundstufe: [[ἀλιταίνω]], Aor. [[ἤλιτον]] ‘[[freveln]], [[sich an jemanden versündigen]]’ (ep. poet.). Der Aoriststamm als Vorderglied z. B. in [[ἀλιτόξενος]] [[gegen Freunde fehlend]] (Pi.), mit metrischer Dehnung z. B. [[ἠλιτόμηνος]] ‘den (rechten) Monat verfehlend', d. h. [[zu früh geboren]] (Il. usw., vgl. Sommer Nominalkomp. 125ff.). — Ableitungen von ἀλιτεῖν: [[ἀλιτήμων]] [[verwünscht]], [[verderblich]] (Il., Kall., A. R.) mit [[ἀλιτημοσύνη]] [[Frevel]] (Opp.); Subst. [[ἀλίτημα]] [[Frevel]] (''AP''). Von ἀλιτεῖν wohl auch [[ἀλιτήριος]] [[frevelnd]], [[sündhaft]] (att.); *ἀλιτήρ nicht belegt, aber vgl. ἀλίτρια· ἡ [[ἁμαρτωλός]] ''Et''. ''Gud''. 2 und [[ἀλιτρός]] unten; [[ἀλιτηρός]] ib. (S. ''OK'' 371, falls nicht falsch für -ήριος); erweitert in [[ἀλιτηριώδης]] [[verwünscht]], [[verderblich]] (Pl., D. C.). — Neben [[ἀλιταίνω]] steht [[ἀλιτρός]] [[Frevler]], [[Schelm]], auch Adjektiv (ep. poet., auch sp. Prosa); der Suffixwechsel kann auf einen alten ''r''-''n''-Stamm hindeuten. Danach [[ἀλιτραίνω]] = [[ἀλιταίνω]] (ep. poet.), vgl. Fraenkel Arch. philol. 7, 21ff. Eine andere Verbalableitung ist [[ἀλιτρέω]] A. ''Eu''. 316 (ἀλιτρῶν codd.: ἀλιτών Dorat). Abstrakta von [[ἀλιτρός]]: [[ἀλιτρία]] (S., Ar.), [[ἀλιτροσύνη]] (A. R., ''AP ''usw.).<br />'''Etymology''': Sichere Verwandte dieser wegen der Ablautsvariationen offenbar alten Wortsippe fehlen. Seit Fick<sup>4</sup> 1, 533 vergleicht man die germanische Gruppe ahd. ''leid'', awno. ''leiđr'' [[unangenehm]], [[verhaßt]], nhd. ''Leid''. WP. 2, 401. Zum anlautenden ἀ- (prothetisch?) Harl KZ 63, 18.<br />'''Page''' 1,67 | |ftr='''ἀλείτης''': {aleítēs}<br />'''Forms''': ἀλεῖτις f. (Hdn.).<br />'''Grammar''': m.<br />'''Meaning''': [[Frevler]] (Hom., A. R.),<br />'''Derivative''': Ableitung: [[ἀλειτεία]]· ἡ [[ἁμαρτία]] Suid. — Mit qualitativem Ablaut: [[ἀλοίτης]] [[Rächer]] (Emp.), Ἀλοῖτις Beiname der Athena (Lyk. 936); [[ἀλοιτός]] [[Frevler]] (Lyk. 136), ἀλοιταί· κοιναί, ἁμαρτωλαί, ποιναί H. Denominatives Verb: [[ἀλοιτεύειν]]· [[ἀλιτήριος]] [[εἶναι]] ''EM''. [[ἀλοιτήεσσαν]]· κοινήν, ἄνανδρον H. — Mit Schwundstufe: [[ἀλιταίνω]], Aor. [[ἤλιτον]] ‘[[freveln]], [[sich an jemanden versündigen]]’ (ep. poet.). Der Aoriststamm als Vorderglied z. B. in [[ἀλιτόξενος]] [[gegen Freunde fehlend]] (Pi.), mit metrischer Dehnung z. B. [[ἠλιτόμηνος]] ‘den (rechten) Monat verfehlend', d. h. [[zu früh geboren]] (Il. usw., vgl. Sommer Nominalkomp. 125ff.). — Ableitungen von ἀλιτεῖν: [[ἀλιτήμων]] [[verwünscht]], [[verderblich]] (Il., Kall., A. R.) mit [[ἀλιτημοσύνη]] [[Frevel]] (Opp.); Subst. [[ἀλίτημα]] [[Frevel]] (''AP''). Von ἀλιτεῖν wohl auch [[ἀλιτήριος]] [[frevelnd]], [[sündhaft]] (att.); *ἀλιτήρ nicht belegt, aber vgl. ἀλίτρια· ἡ [[ἁμαρτωλός]] ''Et''. ''Gud''. 2 und [[ἀλιτρός]] unten; [[ἀλιτηρός]] ib. (S. ''OK'' 371, falls nicht falsch für -ήριος); erweitert in [[ἀλιτηριώδης]] [[verwünscht]], [[verderblich]] (Pl., D. C.). — Neben [[ἀλιταίνω]] steht [[ἀλιτρός]] [[Frevler]], [[Schelm]], auch Adjektiv (ep. poet., auch sp. Prosa); der Suffixwechsel kann auf einen alten ''r''-''n''-Stamm hindeuten. Danach [[ἀλιτραίνω]] = [[ἀλιταίνω]] (ep. poet.), vgl. Fraenkel Arch. philol. 7, 21ff. Eine andere Verbalableitung ist [[ἀλιτρέω]] A. ''Eu''. 316 (ἀλιτρῶν codd.: ἀλιτών Dorat). Abstrakta von [[ἀλιτρός]]: [[ἀλιτρία]] (S., Ar.), [[ἀλιτροσύνη]] (A. R., ''AP ''usw.).<br />'''Etymology''': Sichere Verwandte dieser wegen der Ablautsvariationen offenbar alten Wortsippe fehlen. Seit Fick<sup>4</sup> 1, 533 vergleicht man die germanische Gruppe ahd. ''leid'', awno. ''leiđr'' [[unangenehm]], [[verhaßt]], nhd. ''Leid''. WP. 2, 401. Zum anlautenden ἀ- (prothetisch?) Harl KZ 63, 18.<br />'''Page''' 1,67 | ||
}} | }} | ||
