3,274,827
edits
αὖτε: Difference between revisions
From LSJ
m
Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2"
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=<i>adv. poét.</i><br /><b>1</b> de nouveau ; <i>particul. au sens de notre</i> « encore » <i>dans des phrases telles que « où suis-je encore tombé ? »</i>;<br /><b>2</b> d'un autre côté, au contraire;<br /><b>3</b> alors, ensuite.<br />'''Étymologie:''' [[αὖ]], [[τε]]. | |btext=<i>adv. poét.</i><br /><b>1</b> de nouveau ; <i>particul. au sens de notre</i> « encore » <i>dans des phrases telles que « où suis-je encore tombé ? »</i>;<br /><b>2</b> d'un autre côté, au contraire;<br /><b>3</b> alors, ensuite.<br />'''Étymologie:''' [[αὖ]], [[τε]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''αὖτε:''' adv.<br /><b class="num">1)</b> [[снова]], [[опять]], [[еще]]: [[εἴποτε]] δ᾽ αὖ. χρειὼ [[ἐμεῖο]] γένηται … Hom. если мне когда-нибудь снова придется …; τίπτ᾽ αὖτ᾽ εἰλήλουθας; Hom. ты еще зачем пожаловал(а)?;<br /><b class="num">2)</b> [[также]]: [[ἀμφί]] μοι αὖ. Arph. помоги и ты мне;<br /><b class="num">3)</b> [[далее]], [[затем]] (αὐτὰρ ἔπειτ᾽ Αἴαντε [[δύω]] …, ἕκτον δ᾽ αὖτ᾽ Ὀδυσῆα Hom.);<br /><b class="num">4)</b> [[с другой стороны]], [[напротив]] Hom., HH, Pind., Soph.: εἰ δ᾽ αὖ. συμφορὰ τύχοι Aesch. если же, напротив, приключится беда. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 33: | Line 36: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''αὖτε:''' επίρρ. (<i>αὖ</i>, <i>τε</i>, όπου <i>τε</i> είναι πλεοναστικό, όπως στο [[ὅστε]])·<br /><b class="num">I.</b> λέγεται για χρόνο, [[ξανά]], σε Ομήρ. Ιλ.<br /><b class="num">II. 1.</b> λέγεται για να δηλώσει [[ακολουθία]] [[πάλι]], πιο πέρα, [[ακόμα]], στο ίδ., Σοφ.<br /><b class="num">2.</b> από την [[άλλη]] [[μεριά]], αντιθέτως, ακολουθώντας το [[μέν]] όπως το <i>δέ</i>, σε Όμηρ., Αττ. ποιητές. | |lsmtext='''αὖτε:''' επίρρ. (<i>αὖ</i>, <i>τε</i>, όπου <i>τε</i> είναι πλεοναστικό, όπως στο [[ὅστε]])·<br /><b class="num">I.</b> λέγεται για χρόνο, [[ξανά]], σε Ομήρ. Ιλ.<br /><b class="num">II. 1.</b> λέγεται για να δηλώσει [[ακολουθία]] [[πάλι]], πιο πέρα, [[ακόμα]], στο ίδ., Σοφ.<br /><b class="num">2.</b> από την [[άλλη]] [[μεριά]], αντιθέτως, ακολουθώντας το [[μέν]] όπως το <i>δέ</i>, σε Όμηρ., Αττ. ποιητές. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
