Ixion: Difference between revisions

|georg=Ixīōn, onis, m. (Ιξίων), [[König]] der Lapithen in Thessalien, [[Vater]] [[des]] [[Pirithous]], zur [[Strafe]] [[für]] seinen unkeuschen [[Umgang]] [[mit]] der [[Juno]] (in dem er [[mit]] ihrer Wolkengestalt die Zentauren zeugte) in der [[Unterwelt]] an [[ein]] [[sich]] [[immer]] drehendes [[Rad]] gebunden, Ov. [[met]]. 4, 461. Verg. Aen. 6, 601 Schaper ([[von]] Ribbeck eingehakt). Hyg. fab. 62: Ixione [[natus]], [[Pirithous]], Ov. [[met]]. 12, 210: matre deā et Ixione nati, die Zentauren, Ov. [[met]]. 12, 504. – Dav.: A) Ixīonius, a, um ([[Ἰξιόνιος]]), ixionisch, [[orbis]], Verg.: scherzh., amici, an [[ein]] [[Rad]] gebundene, Lampr. – B) Ixīonidēs, ae, m. ([[Ἰξιονίδης]]), der Ixionide ([[Sohn]] Ixions), v. [[Pirithous]], Prop. u. Ov.: Plur. Ixionidae, v. den Zentauren, Lucan.

}}

Ixion was the son of Ares, or Leonteus, or Antion and Perimele, or the notorious evildoer Phlegyas, whose name connotes "fiery". Peirithoös was his son (or stepson, if Zeus were his father, as Zeus claims to Hera in Iliad 14).

Ixion married Dia, a daughter of [[Deioneus]] (or [[Eioneus]]), and promised his father-in-law a valuable present. However, he did not pay the bride price, so Deioneus stole some of Ixion's horses in retaliation. Ixion concealed his resentment and invited his father-in-law to a feast at Larissa. When Deioneus arrived, Ixion pushed him into a bed of burning coals and wood. These circumstances are secondary to the fact of Ixion's primordial act of murder; it could be accounted for quite differently: in the Greek Anthology (iii.12), among a collection of inscriptions from a temple in Cyzicus, is an epigrammatic description of Ixion slaying Phorbas and Polymelos, who had slain his mother, Megara, the "great one".

==Wikipedia EL==

Στην ελληνική μυθολογία, ο Ιξίων (Ιξίωνας) ήταν ένας από τους Λαπίθες, Βασιλιάς της Θεσσαλίας (με έδρα πιθανόν την Ιωλκό) και γιος του Φλεγύα. Γιος του ήταν ο Πειρίθους. Έλαβε ως σύζυγο τη Δία, θυγατέρα του Δηιονέα ή Δηίονα, υιού του Αιόλου, Βασιλέα της Φωκίδας. Υποσχέθηκε στον πεθερό του ένα πολύτιμο δώρο, αλλά αθέτησε την υπόσχεσή του. Ο Δηϊονεύς σε αντίποινα έκλεψε μερικά από τα άλογα του Ιξίωνα. Ο τελευταίος απέκρυψε την οργή του και προσκάλεσε τον πεθερό του σε εορταστικό γεύμα στη Λάρισα. Μόλις έφτασε ο Δηϊονέας, ο Ιξίωνας τον δολοφόνησε, σπρώχνοντάς τον στην πυρά. Με τη φρικτή αυτή πράξη, ο Ιξίωνας παραβίασε τον ιερό για τους Έλληνες Νόμο της φιλοξενίας, προστάτης του οποίου ήταν ο Ξένιος Ζεύς. Οι γειτονικοί άρχοντες, προσβεβλημένοι, αρνήθηκαν να του προσφέρουν άσυλο ή να εκτελέσουν τα τελετουργικά που θα του επέτρεπαν να αποκαθαρθεί από την ενοχή του. Έκτοτε, ο Ιξίωνας κηρύχθηκε εκτός νόμου, έζησε ως απόβλητος και τον απέφευγαν οι πάντες. Σκοτώνοντας τον πεθερό του, έγινε ο πρώτος άνθρωπος στην ελληνική μυθολογία που σκότωσε συγγενή του. Η τιμωρία που επέσειε κάτι τέτοιο ήταν τρομερή.