deditio: Difference between revisions

{{Lewis

|lshtext=<b>dēdĭtĭo</b>: ōnis, f. [[dedo]], no. I. B.,<br /><b>I</b> a ([[military]]) giving up, a [[surrender]], [[capitulation]] (freq. in the historians).—With subj. gen.: [[deditio]] sui, Curt. 5, 1, 18.— Plur.: deditiones cohortium, Tac. H. 3, 70. —With gen. obj.: ipsius corporis, Dig. 9, 4, 1; Liv. 31, 18, 6; [[but]] [[usually]] absol.: [[Helvetii]] legatos de deditione ad eum miserunt, Caes. B. G. 1, 27; cf.: de deditione agere, id. B. C. 3, 28; 3, 97: aliquem in deditionem petere, Aur. Vict. Vir. Ill. 23, 7: aliquem in deditionem accipere, id. B. G. 1, 28; 2, 13; Sall. J. 29, 5; Liv. 23, 30 et saep.: seque in deditionem ut recipiat, Caes. B. G. 3, 21 fin.: in deditionem redigere, Flor. 3, 10, 25: deditionis [[condicio]], Caes. B. G. 2, 32: deditione facta, id. ib. 2, 33: subire deditionem, id. B. C. 1, 81, 5: in deditionem venire, to [[surrender]], id. ib. 3, 99, 3; Liv. 9, 20; 40, 33: omissa deditione, Sall. J. 66, 1; cf. id. ib. 70, 1 Kritz.: [[deditio]] ad tam infestos, Liv. 28, 22; cf.: ad Romanos, id. 8, 25: cum locum [[tibi]] reliquum non [[modo]] ad pacem, sed ne ad deditionem [[quidem]] feceris, Cic. Phil. 13, 21, 48 et saep. An [[unusual]] [[combination]] is deditionem suam ad aliquem absentem mittere, Flor. 3, 7, 5; v. Graev. ad loc.

{{Georges

|georg=dēditio, ōnis, f. ([[dedo]]), a) aktiv, die [[Übergabe]], [[Auslieferung]], ded. ipsius corporis ([[des]] Sklaven [[selbst]]), [[Gaius]] dig. 9, 4, 1: [[periculum]] deditionis eloquentiae gratiā effugere, Aur. Vict. de [[vir]]. ill. 64, 2: in deditionem petere alqm, jmds. Ausl. [[verlangen]], ibid. 23, 7. – b) medial = das Sich-Ergeben, die [[Übergabe]], [[Unterwerfung]], [[Kapitulation]], Mancini civitatis [[deditio]], Vell.: deditionis [[condicio]], Liv.: deditionis [[formula]], Liv.: ded. voluntaria, Liv.: [[necessaria]], Caes. – huius deditionis suasorem et auctorem [[esse]], Cic.: agere de deditione, Caes.: in deditionem accipere alqm od. alqd (zB. [[castellum]]), jmds. usw. [[Kapitulation]] [[annehmen]], Caes., Sall., Liv. u.a.: in deditionem accipere urbes (Ggstz. expugnare), Liv.: deditionis spem alci [[non]] adimere, Cic.: deditionem approbare, Sall. fr.: [[oppidum]] vi [[atque]] armis cogere in deditionem, Liv.: compellere in deditionem, Liv., u. ad deditionem ([[auch]] [[mit]] fame, metu), Curt. u. Suet.: concedere in deditionem od. in voluntariam deditionem, Liv.: a deditione deterreri, Nep.: facere deditionem, Caes., od. veram deditionem, Sall.: mittere legatos de deditione ad alqm, Caes.: mittere deditionem suam ad alqm, die [[Anzeige]], [[sich]] [[ergeben]] zu [[wollen]], [[Flor]]. 3, 7, 5: omittere deditionem, Sall.: alqm eo metu perpellere ad deditionem, Liv.: urbe potiri per deditionem ([[ohne]] [[Schwertstreich]], Ggstz. potiri per vim), Liv.: recipere urbem per deditionem, Liv.: recipere alqm od. [[oppidum]] in deditionem (Ggstz. vi capere), Caes. u. Liv.: redigere alqm in deditionem, [[Flor]]. 3, 10, 25: significare (zu [[erkennen]] [[geben]]) deditionem, Caes.: simulare deditionem, Nep.: subigere ad od. in deditionem (zB. fame, metu), Liv. u. Curt.: exercitum [[acceptum]] Cyro per deditionem ([[ohne]] [[Schwertstreich]]) tradere, Iustin.: necessariam subire deditionem, Caes.: in deditionem venire, [[sich]] [[ergeben]], Caes. u. Liv.: in deditionem vocare, Liv. – [[mit]] subj. Genet., [[deditio]] [[sui]], Curt. 5, 1 (3), 18: Plur., deditiones cohortium, Tac. hist. 3, 70: urbium deditiones, Liv. epit. 99. – [[mit]] Dat. od. gew. m. ad u. Akk. an wen? [[qui]], quos ad mortem devovissent, eorum deditionem vivorum hosti fecissent, Liv. 31, 18, 6: levissimum malorum [[deditio]] ad Romanos visa est, Liv.: [[quia]] [[nec]] [[deditio]] tuta ad [[tam]] infestos videbatur, Liv.: si obsessi de facienda ad hostem deditione deliberent, Quint.: fit ad Poenos [[deditio]], Liv.

}}