ἀποκτείνω: Difference between revisions

|Definition=(later <b class="b3">-κτέννω</b> ([[quod vide|q.v.]]): <span class="sense"><span class="bld">A</span> -κταίνω <span class="bibl"><span class="title">2 Ep.Cor.</span>3.6</span>, etc.), fut. <b class="b3">-κτενῶ</b>, Ion. -κτενέω <span class="bibl">Hdt.3.30</span>: aor. 1 ἀπέκτεινα Il.: pf. ἀπέκτονα <span class="bibl">Isoc.12.66</span>, <span class="bibl">Pl.<span class="title">Ap.</span>38c</span>, <span class="bibl">X.<span class="title">Ap.</span>29</span>, <span class="bibl">D.22.2</span>; plpf. 3pl. -εκτόνεσαν <span class="bibl">Id.19.148</span>, Ion. 3sg. -εκτόνεε <span class="bibl">Hdt.5.67</span>; later ἀπεκτόνηκα <span class="bibl">Arist. <span class="title">SE</span> 182b19</span>, <span class="bibl">Parth.24.2</span>, <span class="bibl">Plu. <span class="title">Tim.</span>16</span>; also ἀπέκταγκα <span class="bibl">Men.344</span>, <span class="bibl">Arist. <span class="title">Pol.</span>1324b16</span>,<span class="bibl">18</span>, <span class="bibl">[[LXX]] <span class="title">1 Ki.</span>24.12</span>, etc.; ἀπέκτᾰκα <span class="bibl">Plb.11.18.10</span>: aor. 2 -έκτᾰνον Il., poet. 1pl. ἀπέκταμεν <span class="bibl">Od.23.121</span>, inf. <b class="b3">-κτάμεναι, -κτάμεν</b>, <span class="bibl">Il.20.165</span>, <span class="bibl">5.675</span>:—Pass., late ([[ἀποθνῄσκω]] being used as the Pass. by correct writers), pres. in <span class="bibl">Palaeph.7</span>: aor. ἀπεκτάνθην <span class="bibl">D.C.65.4</span>, <span class="bibl">[[LXX]] <span class="title">1 Ma.</span>2.9</span>: aor. 2 inf. ἀποκτανῆναι Gal. 14.284: pf. inf. ἀπεκτάνθαι <span class="bibl">Plb.7.7.4</span>, <span class="bibl">[[LXX]] <span class="title">2 Ma.</span>4.36</span>:—but aor. Med. in pass. sense ἀπέκτατο <span class="bibl">Il. 15.437</span>, <span class="bibl">17.472</span>; part. ἀποκτάμενος <span class="bibl">4.494</span>, etc.; cf. [[ἀποκτείνυμι]]:— stronger form of [[κτείνω]], [[kill]], [[slay]], Ep., Ion., and the prevailing form in Att. (cf. [[ἀποθνῄσκω]]): once in <span class="bibl">A.<span class="title">Ag.</span>1250</span>, never in S., freq. in <span class="bibl">E., <span class="title">Hec.</span> 1244</span>, al. </span><span class="sense"><span class="bld">2</span> of judges, [[condemn to death]], <span class="bibl">Antipho 5.92</span>, <span class="bibl">Pl.<span class="title">Ap.</span>30d</span> sq., etc.; also of the accuser, <span class="bibl">And.4.37</span>, <span class="bibl">X.<span class="title">HG</span>2.3.21</span>, <span class="bibl">Th.6.61</span>; [[put to death]], <span class="bibl">Hdt.6.4</span>: generally of the law, <span class="bibl">Pl.<span class="title">Prt.</span> 325b</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">3</span> metaph., τὸ σεμνὸν ὥς μ' ἀ. τὸ σόν <span class="bibl">E.<span class="title">Hipp.</span>1064</span>; <b class="b3">σὺ μή μ' ἀπόκτειν</b>) <span class="bibl">Id.<span class="title">Or.</span> 1027</span>.</span>

|lstext='''ἀποκτείνω''': μέλλ. -κτενῶ, Ἰων. -κτενέω, Ἡρόδ. 3. 30: ἀόρ. α΄ ἀπέκτεινα, Ἰλ.: - πρκμ. ἀπέκτονα, Ἰσοκρ. 246B, Πλάτ. Ἀπολ. 38C, Ξεν. Ἀπολ. 29, Δημ. 593. 14: ὑπερσυντ. γ΄ πληθυντ. -εκτόνεσαν ὁ αὐτ. 387. 21, Ἰων. γ΄ ἑν. -εκτόνεε Ἡρόδ. 5. 67· μεταγεν. πρκμ. ἀπεκτόνηκα Ἀριστ. Σοφ. Ἔλεγχ. 33. 2, πρβλ. Πλουτ. Τιμολ. 16, (εἰσαχθὲν ὑπὸ τῶν ἀντιγραφέων εἰς τὸ κείμενον τοῦ Πλάτωνος κλ.)· [[ὡσαύτως]] ἀπέκταγκα Μένανδ. ἐν «Μισουμένῳ» 13, Ἀριστ. Πολιτικ. 7. 2, 11, Ἑβδ. καὶ ἀπέκτᾰκα Πολύβ. 11. 18, 10: - ἀόρ. β΄ -έκτᾰνον, Ἰλ., ποιητ. α΄ πληθ. ἀπέκταμεν, Ὀδ. Ψ. 121· ἀπαρ. -κτάμεναι, -κτάμεν, Ἰλ. Υ. 165, Ε. 675: - Παθ. μόνον παρὰ μεταγ. (καθ’ ὅσον παρὰ τοῖς δοκίμοις συγγραφεῦσι τὸ [[ἀποθνῄσκω]] χρησιμεύει ὡς παθητικόν): ἐνεστ. παρὰ Παλαιφ. 7: ἀόρ. ἀπεκτάνθην Δίων Κ. 65. 4, Ἑβδ.: πρκμ. ἀπεκτάνθαι παρὰ Πολυβίῳ 7. 7, 4, Ἑβδ.: - ἀλλ’ ὁ Ὅμηρ. ἔχει ἀόριστον [[μέσον]] μετὰ παθητικῆς σημασίας ἀπέκτατο Ἰλ. Ο. 437, Ρ. 472· μετοχ. ἀποκτάμενος Δ. 494, κτλ.· πρβλ. [[ἀποκτίννυμι]]. Ἐπιτεταμένος [[τύπος]] τοῦ [[κτείνω]], [[φονεύω]], [[σφάζω]], Ὅμ., Ἡρόδ., [[ἅπαξ]] παρ’ Αἰσχύλῳ (Ἀγ. 1250), [[οὐδαμοῦ]] παρὰ Σοφ., συχν. παρ’ Εὐρ. καὶ ὁ ἐπικρατῶν [[τύπος]] ἀντὶ τοῦ [[κτείνω]] ἐν τῇ Ἀττ. κωμῳδίᾳ καὶ τῷ πεζῷ λόγῳ, ὡς τὸ [[ἀποθνῄσκω]] ἀντὶ τοῦ [[θνήσκω]]. 2) ἐπὶ δικαστῶν, [[καταδικάζω]] εἰς θάνατον, Ἀντιφῶν 140. 24, Πλάτ. Ἀπολ. 30D, κἑξ., 38C, 39D. Ξεν., κτλ.· [[ὡσαύτως]] ἐπὶ τοῦ κατηγοροῦντος, Ἀνδοκ. 34. 7, Ξεν. Ἑλλ. 2. 3, 21, πρβλ. Θουκ. 6. 61· ἐπὶ τοῦ δημίου, [[φονεύω]], Ἡρόδ. 6. 4· [[καθόλου]] ἐπὶ τοῦ καταδικάζοντος νόμου, Πλάτ. Πρωτ. 325B. 3) μεταφ., ὡς τὸ Λατ. enecare, τὸ σεμνὸν ὥς μ’ ἀπ. τὸ σόν, «μὲ σκοτώνει», Εὐρ. Ἱππ. 1064· σὺ μή μ’ ἀπόκτειν’, ὁ αὐτ. Ὀρ. 1027.

|mltxt=(AM [[ἀποκτείνω]] κ. -[[κτέννω]], Α κ. -[[κταίνω]], -[[κτείνυμι]], -[[κτίννυμι]], -κτιννύω)<br />[[φονεύω]], [[θανατώνω]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> [[καταδικάζω]] σε θάνατο, [[επιβάλλω]] θανατική [[ποινή]]<br /><b>2.</b> (για τους ρήτορες) [[κάνω]] να καταδικαστεί σε θάνατο [[κάποιος]]<br /><b>3.</b> (για δήμιο) [[εκτελώ]] θανατική [[ποινή]]<br /><b>4.</b> [[στενοχωρώ]] θανάσιμα.

|lsmtext='''ἀποκτείνω:''' μέλ. -[[κτενῶ]], Ιων. -[[κτενέω]]· αόρ. αʹ <i>ἀπέκτεινα</i>, σε Ομήρ. Ιλ.· παρακ. [[ἀπέκτονα]]· γʹ πληθ. υπερσ. <i>-εκτόνεσαν</i>, Ιων. γʹ ενικ. <i>-εκτόνεε</i>· αόρ. βʹ <i>-έκτᾰνον</i>, Επικ. αʹ πληθ. <i>ἀπέκταμεν</i>, απαρ. <i>ἀπακτάμεναι</i>, <i>-κτάμεν</i>· η Παθ. [[σπανίως]] ([[καθώς]] το [[ἀποθνῄσκω]] χρησιμ. ως Παθ.)· Μέσ. τύποι (με Παθ. [[σημασία]]), Επικ. γʹ ενικ. αορ. βʹ <i>ἀπέκτατο</i>· μτχ. <i>ἀποκτάμενος</i>· πρβλ. [[ἀποκτείνυμι]]·<br /><b class="num">1.</b> [[σκοτώνω]], [[φονεύω]], σε Όμηρ., Ηρόδ., Αττ.<br /><b class="num">2.</b> λέγεται για δικαστές, [[καταδικάζω]] σε θάνατο, σε Πλάτ., Ξεν. κ.λπ.<br /><b class="num">3.</b> μεταφ., όπως το Λατ. enecare, είμαι καταπονημένος, ταλαιπωρημένος [[μέχρι]] θανάτου, σε Ευρ.