ἀστράπτω: Difference between revisions

|Definition=(cf. [[στράπτω]]), Ep. impf. <span class="sense"><span class="bld">A</span> ἀστράπτεσκον <span class="bibl">Mosch.2.86</span>: fut. ἀστράψω <span class="bibl">Cratin.53</span>, <span class="bibl">Nonn.<span class="title">D.</span>33.376</span>: aor. ἤστραψα <span class="bibl">Il.17.595</span>, etc.:—[[lighten]], [[hurl lightnings]], freq. of omens sent by Zeus, ἀστράπτων ἐπιδέξι' <span class="bibl">Il.2.353</span>; Κρονίδης ἐνδέξια σήματα φαίνων ἀστράπτει <span class="bibl">9.237</span>; ὡς δ' ὅτ' ἂν ἀστράπτῃ πόσις Ἥρης <span class="bibl">10.5</span>; ἀστράψας δὲ μάλα μεγάλ' ἔκτυπε <span class="bibl">17.595</span>; οὑλύμπιος ἤστραπτεν, ἐβρόντα <span class="bibl">Ar.<span class="title">Ach.</span>531</span>, cf. <span class="bibl"><span class="title">V.</span> 626</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">2</span> impers., [[ἀστράπτει]] [[it lightens]], [[ἤστραψε]] [[it lightened]], οὐρανοῦ δ' ἄπο ἤστραψε <span class="bibl">S.<span class="title">Fr.</span>578</span>, cf. <span class="bibl">Arist.<span class="title">Rh.</span>1392b27</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">II</span> [[flash]] or [[glance like lightning]], πᾶς γὰρ ἀστράπτει χαλινός <span class="bibl">S.<span class="title">OC</span>1067</span> (lyr.); <b class="b3">κατάχαλκον ἀ. πεδίον</b> [[gleams]] with brass, E.<span class="title">Ph.</span>III; so ἀ. χαλκῷ <span class="bibl">X. <span class="title">Cyr.</span>6.4.1</span>; of the face, εἶδον τὴν ὄψιν . . ἀστράπτουσαν <span class="bibl">Pl.<span class="title">Phdr.</span>254b</span>; ἀ. τοῖς ὄμμασι <span class="bibl">X.<span class="title">Cyn.</span>6.15</span>; of flowers, ἀνεμωνίδες ἀστράπτουσαι [[bright]], Nic.<span class="title">Fr.</span>74.64: c. acc. cogn., <b class="b3">ἐξ ὀμμάτων δ' ἤστραπτε . . σέλας</b> (''[[sc.]]'' [[Τυφών]]) [[flashed]] flame from his eyes, <span class="bibl">A.<span class="title">Pr.</span>358</span>; ἵμερον ἀστράπτουσα κατ' ὄμματος <span class="title">AP</span>12.161 (Asclep.), cf. Mosch. [[l.c.]]; ἤστραψε γλυκὺ κάλλος <span class="title">AP</span>12.110 (Mel.). </span><span class="sense"><span class="bld">2</span> of persons, to [[be brilliant]], [[conspicuous]], ἔν τινι <span class="bibl">Opp.<span class="title">C.</span>1.361</span>,<span class="bibl">2.23</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">III</span> trans., [[consume with lightning]], dub. in <span class="bibl">Cratin.53</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">2</span> [[illuminate]], τι <span class="bibl">Musae.276</span>.</span>

|btext=<i>impf.</i> ἤστραπτον, <i>f.</i> ἀστράψω, <i>ao.</i> [[ἤστραψα]], <i>pf. inus.</i><br /><b>I.</b> <i>intr.</i> <b>1</b> lancer des éclairs ; • <i>impers.</i> ἀστράπτει il éclaire;<br /><b>2</b> <i>p. anal.</i> jeter des éclairs, étinceler;<br /><b>II.</b> <i>tr.</i> faire jaillir comme un éclair, acc..<br />'''Étymologie:''' [[ἀστραπή]].

|lstext='''ἀστράπτω''': (πρβλ. [[στράπτω]]): παρατ. ἤστραπτον, Ἰων. καὶ Ἐπ. ἀστράπτεσκον Μόσχ. 2.86· μέλλ. ἀστράψω, Νόνν.: ἀόρ. ἤστραψα Ὅμ., κλ.: ― Παθ., ὁ ὑπερσυντ. ἤστραπτο [[εἶναι]] ἐσφαλ. γραφ. ἀντὶ τοῦ ἤστραπτε ἐν Ξεν. Κύρ. 6.4, 1: ― Μέσ., ἀόρ. ὑποτ. ἀστράψηται Ἀριστείδ. 2.391. Ἀστράπτω, κοιν. «ἀστράφτω», πέμπτω ἀστραπάς, [[συχνάκις]] ἐπὶ διοσημιῶν, ἀστράπτων ἐπιδέξι’ Ἰλ. Β. 353· [[Κρονίδης]] ἐνδέξια σήματα φαίνων ἀστράπει Ι. 237· ὡς δ' ἂν ἀστράπτῃ [[πόσις]] Ἥρης Κ. 5· ἀστράψας δὲ [[μάλα]] μεγάλ’ [[ἔκτυπε]] Ρ. 595· μεταφ. ἐπὶ ἀνθρώπου, [[ἐντεῦθεν]] ὀργῇ Περικλέῃς οὑλύμπιος ἤστραπτεν, ἐβρόντα ξυνεκύκα τὴν Ἑλλάδα Ἀριστοφ. Ἀχ. 531, πρβλ. Σφ. 625. 2) ἀπροσ., ἀστράπτει· ἤστραψε ὡς καὶ νῦν, οὐρανοῦ δ’ ἄπο ἤστραψε Σοφ. Ἀποσπ. 507, πρβλ. Ἀριστ. Ρητ. 2. 19, 21. ΙΙ. [[λάμπω]] ὡς ἀστραπή, ὡς καὶ νῦν, πᾶς γὰρ ἀστράπτει χαλινὸς Σοφ. Ο. Κ. 1967· κατάχαλκον ἀστρ. [[πεδίον]], λάμπει, «ἀστράφτει» ἀπὸ τὸν χαλκόν, Εὐρ. Φοίν. 110· οὕτω, ἀστρ. χαλκῷ Ξεν. Κύρ. 6. 4, 1· ἐπὶ τῶν ὀφθαλμῶν, εἶδον τὴν ὄψιν… ἀστράπτουσαν Πλάτ. Φαῖδρ. 254Β, ἀστρ. ὄμμασι Ξεν. Κυν. 6. 15· ἐπὶ ἀνθέων, ἀνεμωνίδες ἀστράπτουσαι, λάμπουσαι, Νικ. παρ’ Ἀθην. 684C: ―μετὰ συστοίχ. αἰτ., ἐξ ὀμμάτων δ’ ἤστραπτε… [[σέλας]] (ἐνν. Τυφὼν) εξηκόντιζε φλόγας ἐκ τῶν ὀφθαλμῶν [[αὐτοῦ]], Αἰσχύλ. Πρ. 356· ἴμερον ἀστράπτουσα κατ' ὄμματος Ἀνθ. Π. 12. 161· ἤστραψε γλυκὺ [[κάλλος]] [[αὐτόθι]] 110. ΙΙΙ. μεταβατ. [[καταφλέγω]] διὰ τῆς ἀστραπῆς, Κρατῖνος ἐν «Δραπέτισι» 4. 2) [[φωτίζω]], οὐ δαΐδων ἤστραπτε [[σέλας]] Μουσαῖος 276.

|lsmtext='''ἀστράπτω:''' (<i>α ευφωνικό</i>, [[στράπτω]], πρβλ. ἀ-στερόπη), παρατ. <i>ἤστραπτον</i>, Ιων. <i>ἀστράπτεσκον</i>· αόρ. αʹ [[ἤστραψα]]·<br /><b class="num">I. 1.</b> [[αστράφτω]], [[εκτοξεύω]] αστραπές, λέγεται για τους οιωνούς που στέλνονται από τον [[Δία]], σε Ομήρ. Ιλ., Αριστοφ.<br /><b class="num">2.</b> απρόσ., <i>ἀστράπτει</i>, αστράφτει, <i>ἤστραψε</i>, άστραψε, σε Αττ.<br /><b class="num">II.</b> [[αστράφτω]], [[φωτίζω]] όπως η [[αστραπή]], σε Σοφ., Ευρ. κ.λπ.· με σύστ. αντ., <i>ἐξ ὀμμάτων</i>, δ' ἤστραπτε [[σέλας]] (ενν. <i>[[Τυφών]]</i>), εξακόντισε φλόγες από τα μάτια του, σε Αισχύλ.