ὑπομένω: Difference between revisions

|btext=<i>f.</i> ὑπομενῶ, <i>ao.</i> ὑπέμεινα, <i>etc.</i><br /><b>I.</b> <i>intr.</i> <b>1</b> rester en arrière : οἱ ὑπομένοντες THC ceux qui étaient restés dans l'intérieur du pays;<br /><b>2</b> [[rester là]], [[demeurer]], [[séjourner]];<br /><b>3</b> [[vivre]];<br /><b>II.</b> <i>tr.</i> <b>1</b> attendre : τινα qqn ; avec l'inf. : οὐδ’ ὑπέμεινε γνώμεναι OD il n'attendit pas qu’on apprît à le connaître ; <i>avec un suj. de chose et le rég. à l'acc.</i> attendre, être réservé à;<br /><b>2</b> attendre de pied ferme, soutenir le choc de, acc. ; <i>en parl. d’animaux</i> laisser s'approcher de soi, n’être pas farouche <i>ou</i> craintif;<br /><b>3</b> supporter, endurer, acc. ; τὰς δωρεὰς [[οὐχ]] ὑπέμειναν ISOCR ils n'acceptèrent pas les présents, il les dédaignèrent ; avec un gén. : φιλοῦντος ὑπομεῖναι ÉL consentir à ce que qqn embrasse;<br /><b>4</b> prendre sur soi, se charger de, entreprendre ; avec un part. : [[εἰ]] ὑπομενέουσι χεῖρας ἐμοὶ ἀνταειρόμενοι HDT s'ils osent lever les mains contre moi, <i>càd</i> me résister.<br />'''Étymologie:''' [[ὑπό]], [[μένω]].

|lsmtext='''ὑπομένω:''' μέλ. <i>-μενῶ</i>, αόρ. αʹ <i>ὑπ-έμεινα</i>,<br /><b class="num">I.</b> [[μένω]] [[πίσω]], [[επιζώ]], [[παραμένω]] στη [[ζωή]], σε Ομήρ. Οδ., Ηρόδ., Αττ.<br /><b class="num">II.</b> μτβ.,<br /><b class="num">1.</b> με αιτ. προσ., [[περιμένω]] κάποιον, [[περιμένω]] την επίθεσή του, [[αναμένω]] την [[εισβολή]], σε Ομήρ. Ιλ., Ηρόδ.· [[ὑπομένω]] τὰς Σειρῆνας, [[αντιμετωπίζω]] με [[παρρησία]] το [[παρουσιαστικό]] τους, σε Ξεν.<br /><b class="num">2.</b> με αιτ. πράγμ., [[δείχνω]] [[υπομονή]] [[κάτω]] από, [[υπομένω]] καρτερικά, με [[υπομονή]], υποτάσσομαι, [[υποκύπτω]], παραδίδομαι σε, σε Ηρόδ., Θουκ. κ.λπ.· [[ὑπομένω]] τὴν κρίσιν, [[περιμένω]] τη [[δίκη]], σε Αισχίν.· [[περιμένω]] για [[κάτι]], <i>τὴν ἑορτήν</i>, σε Θουκ.<br /><b class="num">3.</b> απόλ., [[μένω]] στον [[τόπο]] μου, [[μένω]] [[σταθερός]], [[αμετακίνητος]], σε Ομήρ. Ιλ., Ηρόδ. κ.λπ.· <i>ὑπομένων καρτερεῖν</i>, [[βαστώ]] υπομονετικά, σε Πλάτ.<br /><b class="num">4.</b> με απαρ., [[δέχομαι]] ή [[τολμώ]] να κάνω [[κάτι]], [[περιμένω]] να κάνω [[κάτι]], [[επιμένω]] να κάνω [[κάτι]], όπως το Λατ. sustinere, σε Ομήρ. Οδ., Ξεν.<br /><b class="num">5.</b> ομοίως με μτχ. που αναφέρεται στο [[υποκείμενο]] (συνημμένη), <i>εἰ ὑπομενέουσι χεῖρας ἀνταειρόμενοι</i>, εάν θα τολμήσουν να σηκώσουν τα χέρια τους [[εναντίον]] μου, σε Ηρόδ.· <i>ὑπομένει ὠφελούμένος</i>, συναινεί, συμφωνεί στο να βοηθηθεί, σε Πλάτ.· με μτχ. που αναφέρεται στο [[αντικείμενο]] (συνημμένη), [[ὑπομένω]] Ξέρξην ἐπιόντα, περιμένοντας την επίθεσή του, σε Ηρόδ. κ.λπ.