λοιπός: Difference between revisions

|btext=ή, όν :<br /><b>1</b> restant, qui reste : ἡ λοιπὴ [[ὁδός]] XÉN le reste de la route ; [[αἱ]] λοιπαὶ τῶν [[νέων]] THC le reste des navires ; τὸ λοιπόν <i>ou</i> τὰ λοιπά ATT le reste ; λοιπόν ἐστι <i>ou simpl.</i> λοιπόν avec l'inf. il reste (à montrer, à dire, <i>etc.</i>) ; λοιπὸν [[οὖν]] ἐστιν οὐδὲν ἄλλο [[πλήν]] avec l'inf. ISOCR il ne reste donc qu’à… ; [[τί]] λοιπὸν [[ἔσται]] [[ἤν]] ; ISOCR que restera-t-il (à dire) si ? <i>abs.</i> ὃ δὲ λοιπόν ESCHL ce qui reste;<br /><b>2</b> <i>avec idée de temps</i> ὁ λοιπὸς [[χρόνος]] ATT l'avenir ; τὸ λοιπὸν τῆς ἡμέρας XÉN le reste du jour ; <i>adv.</i> • [[τοῦ]] λοιποῦ χρόνου SOPH, ἐκ [[τοῦ]] λοιποῦ XÉN, τὸν λοιπὸν χρόνον SOPH à l'avenir, désormais, dorénavant.<br />'''Étymologie:''' R. Λιπ, cf. [[λείπω]].

|txtha=λοιπή, [[λοιπόν]] ([[λείπω]], [[λέλοιπα]]) (from [[Pindar]] and [[Herodotus]] down), the Sept. for יֶתֶר, נותָר, שְׁאָר, [[left]]; plural the [[remaining]], the [[rest]]: [[with]] substantives, as οἱ [[λοιποί]] ἀπόστολοι, the [[rest]] of [[any]] [[number]] or class [[under]] [[consideration]]: [[simply]], οἱ [[λοιποί]] οἱ etc., οἱ [[λοιποί]] πάντες, πᾶσι τοῖς λόγοις οἱ [[λοιποί]] τῶν ἀνθρώπων, [[τοῦ]] σπέρματος, τῶν νεκρῶν, the [[rest]], [[who]] are [[not]] of the specified class or [[number]]: τά λοιπά, the [[rest]], the things [[that]] [[remain]]: τό [[λοιπόν]] [[what]] [[remains]] (Latin quod supcrest), i. e.<br /><b class="num">a.</b> [[hereafter]], for the [[future]], [[henceforth]] ([[often]] so in Greek writings from [[Pindar]] down): R T WH ([[but]] τό in brackets); WH omits; Tr brackets τό); G L Tr (WH ([[but]] [[see]] [[above]])); Herm. ad Vig., p. 706. [[τοῦ]] [[λοιποῦ]], [[henceforth]], in the [[future]], L T Tr WH; [[Herodotus]] 2,109; [[Aristophanes]] pax 1084; [[Xenophon]], Cyril 4,4,10; oec. 10,9; al; cf. Herm. ad Vig., p. 706; [[often]] [[also]] in [[full]] [[τοῦ]] [[λοιποῦ]] χρόνου. (Strictly, τό [[λοιπόν]] is 'for the [[future]]' [[τοῦ]] [[λοιποῦ]], 'in (the) [[future]]'; τό [[λοιπόν]] [[may]] be used for [[τοῦ]] [[λοιποῦ]], [[but]] [[not]] [[τοῦ]] [[λοιποῦ]] for τό [[λοιπόν]]; cf. Meyer and Ellicott on Galatians, as [[above]]; Buttmann, §§ 128,2; 132,26; Winer's Grammar, 463(432).)<br /><b class="num">b.</b> at [[last]]; [[already]]: Passow or Liddell and Scott, [[under]] the [[word]]).<br /><b class="num">c.</b> τό [[λοιπόν]], dropping the [[notion]] of [[time]], signifies for the [[rest]], [[besides]], [[moreover]] (A. V. [[often]] [[finally]]), forming a [[transition]] to [[other]] things, to [[which]] the [[attention]] of the [[hearer]] or reader is directed: R G; ὁ δέ [[λοιπόν]] has the [[same]] [[force]] in R G; [[λοιπόν]] in L T Tr WH; G L T Tr WH.

|lsmtext='''λοιπός:''' -ή, -όν ([[λείπω]])·<br /><b class="num">1.</b> αυτός που υπολείπεται, [[υπόλοιπος]], Λατ. [[reliquus]], σε Ηρόδ., κ.λπ.· στους Αττ., το [[άρθρο]] ή συμφωνεί με το προσδιοριζόμενο ουσ. ή το ουσ. εκφέρεται με γεν. που εξαρτάται απ' αυτό, <i>τὴν λοιπὴν ὁδὸν πορεύεσθαι</i>, σε Ξεν.· αἱ λοιπαὶ τῶν [[νεῶν]], σε Θουκ.· επίσης, <i>τὸ λοιπὸν τῆς ἡμέρας</i>, σε Ξεν.<br /><b class="num">2.</b> <i>[[λοιπόν]]</i> (<i>ἐστι</i>), με απαρ., υπολείπεται να..., κ.λπ., σε Πλάτ., Ξεν.· με [[άρθρο]], <i>τὸλοιπόν ἐστι σκέψασθαι</i>, αυτό που μας υπολείπεται ήδη είναι να συλλογιστούμε, σε Πλάτ.· <i>n δὲ [[λοιπόν]]</i>, [[quod]] [[superest]], σε Αισχύλ., κ.λπ.<br /><b class="num">3.</b> [[συχνά]] λέγεται για χρόνο, ὁ λοιπὸς [[χρόνος]], το [[μέλλον]], σε Πίνδ., Αττ.· <i>πρὸς τὸν λοιπὸν τοῦ χρόνου</i>, σε Δημ.· <i>τὸν λοιπὸν χρόνον</i>, λέγεται για το [[μέλλον]], σε Σοφ.· <i>τοῦ λοιποῦ χρόνου</i>, στον ίδ.· ομοίως, σε ουδ., τὸ [[λοιπόν]]</i>, εις το [[εξής]], από εδώ και [[μπρος]], σε Τραγ.· ομοίως, <i>τὰ λοιπά</i>, στο ίδ.<br /><b class="num">4.</b> <i>τὸ λοιπὸν</i> και <i>τὰ λοιπά</i>, το [[υπόλοιπο]], σε Αισχύλ.· επίσης, <i>[[λοιπόν]]</i>, ως επίρρ., επιπρόσθετα, [[επιπλέον]], σε Πλάτ.