οὐ: Difference between revisions

|btext=<i>dev. une voy.</i> [[οὐκ]], <i>dev. une voy. avec esprit rude</i> [[οὐχ]];<br /><i>nég.</i> : non, ne, ne… pas;<br /><b>1</b> <i>s'emploie pour nier un fait (p. opp. à</i> [[μή]] <i>qui sert à nier une possibilité) • dev. un subst.</i> ἡ τῶν γεφυρῶν [[οὐ]] [[διάλυσις]] THC la non-rupture, <i>càd</i> le maintien des ponts ; • <i>dev. un adj.</i> : [[οὐ]] πολὺν χρόνον SOPH non pendant longtemps ; • <i>dev. un adv.</i> : [[οὐ]] [[μάλα]] XÉN non tout à fait ; [[οὐχ]] [[ἧσσον]] THC non moins ; • <i>avec un verbe</i> : τὴν δ’ ἐγὼ [[οὐ]] λύσω IL je ne la relâcherai pas ; • οὔ φημι IL je ne dis pas oui, <i>càd</i> je nie ; • [[οὐκ]] [[ἐῶ]] ATT je défends, je retiens, j’empêche ; • [[οὐκ]] [[ἐθέλω]] IL, ATT je refuse ; • [[οὐκ]] ἀξιῶ THC je désapprouve;<br /><b>2</b> <i>peut être répété dans une même propos. quand on veut marquer fortement la négation</i> : [[οὐ]] γὰρ [[ὀΐω]], οὔ [[σε]] [[θεῶν]] [[ἀέκητι]] [[γενέσθαι]] OD je ne pense pas, assurément pas, que tu sois né malgré les dieux ; [[οὐ]] μὰ [[Δί]]’, [[οὐκ]] XÉN non par Zeus, non certes ; <i>de même</i> [[οὐ]] <i>peut être suivi dans une même propos. d'un ou plus. autres mots négatifs</i> : [[οὐκ]] ἔστιν [[οὐδείς]] SOPH il n’y a personne ; [[οὐ]] σ’ ἐγείνατ’ οὔτ’ [[ἐκεῖνος]] οὔτ’ [[ἐγώ]] SOPH ce n’est pas lui ni moi qui t’avons engendré;<br /><b>3</b> [[οὐ]] <i>est qqf ajouté par pléonasme dans la propos. qui suit un verbe impliquant une idée négative (douter, nier, réfuter, etc.)</i> : ἐὰν ἀμφισβητῇ [[ὡς]] [[οὐκ]] ἀληθῆ λέγομεν PLAT s'il doute que nous disions la vérité ; <i>dans la propos. annoncée par</i> ἤ <i>après le comparatif</i> [[μᾶλλον]] : ἥκει γὰρ ὁ [[Πέρσης]] [[οὐδέν]] [[τι]] [[μᾶλλον]] ἐπ’ [[ἡμέας]] ἢ [[οὐ]] καὶ ἐπ’ [[ὑμέας]] HDT car le Perse n’est pas venu plus contre nous que contre vous;<br /><b>4</b> [[οὐ]] <i>se rencontre qqf sans verbe dans les formules de serment</i> : [[οὐ]] τὸν Ὄλυμπον SOPH non, par l'Olympe ; <i>dans la seconde des deux propos. marquant une alternative par opposition</i> : σκόπει [[εἰ]]…, ἢ οὔ PLAT examine si… ou non;<br /><b>5</b> [[οὐ]] <i>forme avec d'autres particules diverses locutions</i> : • [[οὐκ]] [[ἄρα]], non certes, non en vérité ; • [[οὐ]] [[γάρ]], car ne… pas, certes en effet ne… pas ; <i>dans les propos. interrog.</i> : • [[οὐ]] [[γάρ]] ; n’est-ce pas ? • [[οὐ]] γὰρ [[ἀλλά]], non car…, loin de là ([[οὐ]] [[γάρ]] <i>impliquant la négation de ce qui vient d'être dit et</i> [[ἀλλά]] <i>la raison de cette négation</i>) : [[οὐ]] γὰρ [[ἄν]] SOPH non en effet, certes non, vraiment non ; • [[οὐ]] γὰρ [[ἄν]] [[γε]], <i>m. sign.</i> ; • [[οὐ]] γὰρ [[ἄν]] ποτε, certes non, jamais, jamais en effet ; • [[οὐ]] γὰρ [[ἄν]] που, certes non, en aucune façon ATT ; • [[οὐ]] γὰρ [[δή]], • [[οὐ]] γὰρ [[δή]] που, • [[οὐ]] γὰρ [[δή]] [[γε]], <i>m. sign.</i> ATT ; • [[οὐ]] γὰρ [[οὖν]], car d'après cela non certes ATT ; • [[οὐ]] [[γάρ]] [[τοι]], car certes non OD ; • [[οὐ]] [[δή]], non certes, vraiment non ATT ; <i>avec interrog.</i> est-ce que vraiment ne… pas ? • [[οὐ]] [[δή]] που [[γε]], non certes ATT ; • [[οὐ]] [[δήπουθεν]], <i>m. sign.</i> ATT ; • [[οὐ]] δήτα, non certes, pas du tout ATT ; • [[οὐ]] θήν, non certes ; • [[οὐ]] [[μέν]], • [[οὐ]] μὲν [[οὖν]] <i>ou</i> • [[οὐμενοῦν]], véritablement pas, assurément pas (v. [[μέν]]) ; • [[οὐ]] μέντοι, assurément pas, certes pas ; <i>p. oppos. à une propos. précéd.</i> cependant pas, pourtant pas ; • [[οὐ]] μέντοι [[ἀλλά]], mais cependant ; <i>dans les propos. interrog.</i> vraiment… pas ? ne… pas ? • [[οὐ]] [[μή]], <i>locut. ellipt. pour</i> [[οὐ]] [[φόβος]] ([[ἐστί]]) [[μή]] <i>ou</i> [[οὐ]] δεινόν (ἐστι) [[μή]], il n’y a pas à craindre que, il n’y a pas de danger que : [[οὐ]] [[μή]] ποτε [[ὑμῖν]] Πελοποννήσιοι [[ἐς]] τὴν χώραν ἐσβάλωσιν THC il n’y a pas à craindre que les Péloponnésiens se jettent jamais sur votre territoire ; [[οὐ]] μὴ παύσωμαι φιλοσοφῶν PLAT il n’y a pas de danger que je cesse de philosopher ; <i>particul. pour dissuader d'une manière adoucie</i> : [[οὐ]] μὴ δυσμενὴς [[ἔσει]] [[φίλος]] EUR il n’y a pas à craindre que tu sois mal disposé pour des amis, <i>càd</i> ne sois pas malveillant pour des amis ; • [[οὐ]] [[μήν]], véritablement pas, certainement pas : [[οὐ]] μὴν [[οὐδέ]] THC pas du tout en vérité ; <i>sur</i> [[οὐ]] μὴν [[ἀλλά]], v. [[ἀλλά]] ; • οὔ [[νυ]], non certes ; • οὔ περ (v. περ) ; • [[οὐχ]] [[ὅπως]] (v. [[ὅπως]]) ; • [[οὐχ]] [[ὅτι]], <i>locut. ellipt. p.</i> [[οὐ]] [[λέγω]] [[ὅτι]], je ne dis pas que, mais même aussi, <i>càd</i> non seulement…, mais encore : καὶ [[οὐχ]] [[ὅτι]] ὁ Κρίτων [[ἐν]] ἡσυχίᾳ [[ἦν]], ἀλλὰ καὶ οἱ φίλοι [[αὐτοῦ]] XÉN et non seulement Criton était en paix, mais même aussi ses amis ; <i>ou</i> je ne dis pas que, mais pas même : [[οὐχ]] [[ὅτι]] [[ἐν]] [[τῇ]] Εὐρώπῃ, ἀλλ’ [[οὐδέ]] THC non seulement en Europe, mais pas même, <i>etc.</i><br />'''Étymologie:''' cf. zend ava.

|sltr=<b>οὐ</b> (<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>1</b> οὔ (O. 7.48): [[κοὐ]] (P. 4.151) )<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>1</b> negatives vb., sent.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>a</b> [[οὐκ]] ἐδυνάσθη (O. 1.56) ἀλλ' οὐ καλὰ δένδρἐ ἔθαλλεν [[χῶρος]] (O. 3.23) οὔ μιν διώξω (O. 3.45) οὐ ψεύδει τέγξω λόγον (O. 4.17) [[ἀλλά]] μιν [[οὐκ]] εἴασεν (O. 7.61) κατακρύπτει δ' οὐ [[κόνις]] συγγόνων κεδνὰν [[χάριν]] (O. 8.79) θάνατον αἰπὺν [[οὐκ]] ἐξέφυγεν (O. 10.42) Νέμεά τ' [[οὐκ]] ἀντιξοεῖ (O. 13.34) σαφὲς [[οὐκ]] ἂν [[εἰδείην]] λέγειν (O. 13.46) οὐ ψεύσομ (O. 13.52) οὐ χρὴ (O. 13.94) οὐ φθίνει (P. 1.94) οὔ οἱ [[μετέχω]] θράσεος (P. 2.83) [[οὐκ]] [[ἔμειν]] (P. 3.16) [[οὐχ]] ἅπτεται (P. 3.29) τὰ μὲν ὦν οὐ δύνανται (P. 3.82) [[οὐκ]] ἐς μακρὸν ἔρχεται (P. 3.105) τὸν μὲν οὐ γίνωσκον (P. 4.86) “οὐ πρέπει” (P. 4.147) [[οὐκ]] [[ἐόλει]] (P. 4.233) [[οὐκ]] ἀπέριψεν (P. 6.37) τὰ δ' [[οὐκ]] ἐπ [[ἀνδράσι]] κεῖται (P. 8.76) τί δέ [[τις]]; τί δ' οὔ [[τις]]; (P. 8.95) “οὐ κεχείμανται” (P. 9.32) [[οὐκ]] ἀποδαμεῖ (P. 10.37) οὐ φαίνεται (P. 12.29) [[οὐκ]] [[ἔραμαι]] (N. 1.31) [[οὐκ]] ἐλεγχέεσσιν ἐμίανε (N. 3.15) τῶν [[οὐκ]] ἄπεσσι (N. 3.76) Γαδείρων τὸ πρὸς ζόφον οὐ περατόν (N. 4.69) οὐ νέοντ (N. 4.77) [[οὐκ]] [[ἀνδριαντοποιός]] εἰμ (N. 5.1) οὐ σπανίζει (N. 6.31) οὔ κεν ἔπαξε (N. 7.25) [[οὐκ]] [[ἔχω]] [[εἰπεῖν]] (N. 7.56) [[οὐκ]] ἀποβλάπτει (N. 7.60) οὐ μέμψεται (N. 7.64) χειρόνεσσι δ' [[οὐκ]] ἐρίζει (N. 8.22) ὦ Μέγα, τὸ δ' [[αὖτις]] τεὰν ψυχὰν κομίξαι οὔ μοι δυνατόν (N. 8.45) [[οὐκ]] ἔστι [[πρόσωθεν]] (Boehmer: [[οὐκέτι]] [[πόρσω]], [[οὐκ]] ἔστι [[πρόσω]] codd.) (N. 9.47) οὐ [[θαῦμα]] [[σφίσιν]] ἐγγενὲς [[ἔμμεν]] (N. 10.50) οὐ γνώμᾳ διπλόαν θέτο βουλάν (N. 10.89) [[οὐχ]] ἕπεται (N. 11.43) οὐ φράζεται (I. 1.68) [[οὐκ]] ἐμέμφθη (I. 2.20) οὐ κατελέγχει (I. 3.14) οὐ φείσατο (I. 6.33) [[γλῶσσα]] δ' [[οὐκ]] [[ἔξω]] φρενῶν (I. 6.72) ἀλλ' οὔ [[σφιν]] ἄμβροτοι τέλεσαν εὐνὰν [[θεῶν]] [[πραπίδες]] (I. 8.30) οὐ κατέφθινε (I. 8.46) οὐ κατελέγχει (I. 8.65) οὐ [[ψεῦδος]] ἐρίξω fr. 11. [[οὐκ]] ἤθελεν (Pae. 4.28) οὐ [[τόλμα]] (Pae. 6.94) οὔ κεν ἐς ἀπλακ[ (Pae. 18.6) ο]κ ἐννέπει (supp. Snell) fr. 60. b. 15. οὐ λανθάνει fr. 75. 13. οὐ πέπαται fr. 105b. 2. ]κράνας ο[ὐ π]ρολείπει[ (supp. Lobel) Θρ. . 1. [[οὐκ]] ἔστιν fr. 134. οὐ [[φίλων]] [[ἐναντίον]] [[ἐλθεῖν]] (καὶ, καὶ οὐδὲ [[variae lectiones|vv.ll.]]) fr. 229. [[οὐκ]] [[ἔλιπον]] fr. 236.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>b</b> [[οὐκ]] [[ἀλλά]] (v. [[also]] [[ἀλλά]]). οὐ χθόνα ταράσσοντες ἀλλὰ (O. 2.63) [[οὐκ]] [[ἄτερ]] παίδων [[σέθεν]], ἀλλ' [[ἅμα]] πρώτοις (O. 8.45) [[οὐχ]] ὑπέμεινεν ὄλβον ἀλλὰ (P. 2.26) “κοὔ με πονεῖ ἀλλὰ” (P. 4.151) ὃς οὐ ἀλλ (P. 5.27) (P. 5.76), (I. 1.26), (I. 4.49) οὕνεκεν οὔ σε παιηόνων ἄδορπον εὐνάξομεν, ἀλλ' κατερεῖς (Pae. 6.127) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>c</b> οὐ [[γάρ]]. οὐ γὰρ ἦν [[πενταέθλιον]], ἀλλ (I. 1.26) οὐ γὰρ φύσιν ὠαριωνείαν ἔλαχεν, ἀλλ (I. 4.49) οὐ γὰρ ἔσθ' [[ὅπως]] τὰ [[θεῶν]] βουλεύματ ἐρευνάσει fr. 61. 3. οὐ γὰρ εικ[ P. Oxy. 2442, fr. 68.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>d</b> οὐ γε, qualifying subord. cl. πόρθησε τὸν μέγαν πολεμιστὰν ἔκπαγλον Ἀλκυονῆ, οὐ τετραορίας γε πρὶν [[δυώδεκα]] πέτρῳ ἕλεν (N. 4.28) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>2</b> combined [[with]] [[other]] neg. οὐ χθόνα ταράσσοντες ἐν χερὸς ἀκμᾷ οὐδὲ πόντιον [[ὕδωρ]] (O. 2.63) κλέπτει τέ μιν οὐ θεὸς οὐ βροτὸς (P. 3.30) αἰὼν δ' ἀσφαλὴς [[οὐκ]] ἔγεντ οὔτ Αἰακίδᾳ παρὰ Πηλεῖ [[οὔτε]] παῤ ἀντιθέῳ Κάδμῳ (P. 3.87) “οὔ τι οὐδὲ μὰν” (P. 4.87) πόνων δ' οὔ [[τις]] ἀπόκλαρός ἐστιν οὔτ [[ἔσεται]] (P. 5.54) οὔ μιν ἄλυξεν, οὐδὲ μὰν βασιλεὺς Γιγάντων (P. 8.16) Οὐλυμπίᾳ τε Θεόγνητον οὐ κατελέγχεις, οὐδὲ Κλειτομάχοιο νίκαν [[Ἰσθμοῖ]] (P. 8.37) [[ἄνευ]] [[σέθεν]] οὐ [[φάος]], οὐ μέλαιναν δρακέντες εὐφρόναν τεὰν ἀδελφεὰν ἐλάχομεν (N. 7.3) ἀλλ' οὔ νιν φλάσαν οὐδ ἀνέχασσαν (N. 10.68) ἐν σχερῷ δ' οὔτ ὦν μέλαιναι καρπὸν ἔδωκαν ἄρουραι, δένδρεά τ [[οὐκ]] ἐθέλει [[ἄνθος]] εὐῶδες φέρειν (N. 11.40) ἁ [[Μοῖσα]] γὰρ οὐ [[φιλοκερδής]] πω τότ' ἦν οὐδ [[ἐργάτις]] (I. 2.6) οὐ γὰρ [[πάγος]] οὐδὲ [[προσάντης]] ἁ [[κέλευθος]] γίνεται (I. 2.33) [[πόλις]], ἅτις οὐ Πηλέος ἀίει [[κλέος]] ἥρωος οὐδ' ἅτις Αἴαντος Τελαμωνιάδα καὶ πατρός (I. 6.25) τῶν μὲν ὑπὸ στάθμᾳ νέμονται οὐ θέμιν οὐδὲ δίκαν ξείνων ὑπερβαίνοντες (I. 9.5) οὐ πενθέων δ' [[ἔλαχον]], λτ;οὐγτ; στασίων (supp. et [[add]]. e Plutarcho et Σ [[pap]]. Blass) Πα.… κεῖνον οὐ σὴς οὐδὲ κὶς δάπτει fr. 222. 2. τὸ πεπρωμένον οὐ [[πῦρ]] οὐ σιδάρεον σχήσει [[τεῖχος]] fr. 232. [[στῆναι]] μὲν οὐ [[θέμις]] οὐδὲ παύσασθαι φορᾶς ?fr. 358.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>3</b> <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>a</b> c. [[part]]. [[κόρος]] οὐ δίκᾳ συναντόμενος (O. 2.96) ἔργῳ τ' οὐ κατὰ [[εἶδος]] ἐλέγχων ἐξένεπε (O. 8.19) ἀνορέας δ' [[οὐκ]] ἀμπλακὼν (O. 8.67) βασιλεὺς οὐ φθονέων ἀγαθοῖς (P. 3.71) [[οὐκ]] ἐρίζων (P. 4.285) [[οὐκ]] ἀτιμάσαντα (P. 9.80) οὐ λαθὼν χρυσόθρονον Ἥραν (N. 1.37) [[καίπερ]] ἐφαμερίαν [[οὐκ]] εἰδότες οὐδὲ μετὰ νύκτας [[ἄμμε]] [[πότμος]] ἅντιν' ἔγραψε [[δραμεῖν]] [[ποτὶ]] στάθμαν (N. 6.6) [[ἐπεί]] [[τοι]] [[οὐκ]] ἐλινύσοντας αὐτοὺς ἐργασάμαν (I. 2.46) [[οὐκ]] ἐθελο[ Πα. 7B. 43. [[οὐκ]] [[ἰδυῖα]] fr. 182. καὶ τοὶ γὰρ αἰθοίσας ἔχοντες σπέρμ' ἀνέβαν φλογὸς οὔ (O. 7.48) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>b</b> c. adj. ὁ [[μέγας]] δὲ [[κίνδυνος]] ἄναλκιν οὐ φῶτα λαμβάνει (O. 1.81) χόλον οὐ φατὸν (O. 6.37) [[οὐχ]] ἕτερον λιθίνα [[ψᾶφος]] [[ἔχει]] λόγον (O. 7.86) οὐ σκαιότερον χρῆμ' ἕκαστον (O. 9.104) [[μία]] δ' [[οὐχ]] ἅπαντας [[ἄμμε]] θρέψει μελέτα (O. 9.106) [[χάρμα]] δ' [[οὐκ]] ἀλλότριον [[νικαφορία]] πατέρος (P. 1.59) [[χόλος]] δ' [[οὐκ]] [[ἀλίθιος]] γίνεται παίδων [[Διός]] P.3.11. [[οὐκ]] ἀποδάμου Ἀπόλλωνος τυχόντος (P. 4.5) “οὐ ξείναν γαῖαν ἄλλων” (P. 4.118) “σέ, τὸν οὐ θεμιτὸν ψεύδει [[θιγεῖν]]” (P. 9.42) λαχόντες [[οὐκ]] ὀλίγαν δόσιν (P. 10.20) ἴσχει τε γὰρ [[ὄλβος]] οὐ μείονα φθόνον (P. 11.29) τὸ δὲ μόρσιμον οὐ παρφυκτόν (P. 12.30) θαμὰ δ' ἀλλοδαπῶν [[οὐκ]] ἀπείρατοι δόμοι [[ἐντί]] (N. 1.23) [[οὐκ]] ἀέκοντες ἄνθεσι μείγνυον (N. 4.21) [[πέφανται]] [[οὐκ]] [[ἄμμορος]] ἀμφὶ πάλᾳ κυναγέτας (N. 6.14) ἀναπνέομεν δ' [[οὐχ]] ἅπαντες ἐπὶ [[ἴσα]] (N. 7.5) οὐ [[ψεῦδις]] ὁ [[μάρτυς]] ἔργμασιν ἐπιστατεῖ (N. 7.49) οὐ [[τραχύς]] εἰμι (N. 7.76) οὐ δυνατὸν ἐξελέγχειν (N. 10.45) [[ἁνία]] τ ἀλλοτρίαις οὐ χερσὶ νωμάσαντ (I. 1.15) [[οὐκ]] ἄγνωτ' [[ἀείδω]] (I. 2.12) [[οὐκ]] ἀγνῶτες (I. 2.30) [[ἄγει]] τ' ἀρετὰν [[οὐκ]] αἴσχιον φυᾶς (I. 7.22) [[ἔτλαν]] δὲ [[πένθος]] οὐ φατόν (I. 7.37) ἥβαν γὰρ [[οὐκ]] ἄπειρον (I. 8.70) ο]ὐκ αἰσχρὸν πάθοις[ Πα. 13. b. 6. ]τον οὐ ῥητ[ὸ]ν[ Πα. 17. a. 4. ἐχθρὰν ἔριν οὐ παλίγγλωσσον, ἀλλὰ Παρθ. 2. . λτ;οὐγτ; πολλὸς ἐν καιρῷ [[χρόνος]]” (οὐ [[add]]. Coraes: [[παῦρος]] pro πολλὸς coni. Schr.) fr. 168. 6. στρατὸς [[οὐκ]] ἀέκ[ων (supp. Lobel) fr. 169. 52. [[οὐκ]] [[ἄναλκις]], ὡς τόσον ἀγῶνα [[δῦναι]] ?fr. 342.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>4</b> c. subs. πολλῶν [[ἐπέβαν]] καιρὸν οὐ ψεύδει βαλών (N. 1.18) [[θεράπων]] δέ οἱ, οὐ [[δράστας]] ὀπαδεῖ (P. 4.287) ἐν ἔργμασιν δὲ νικᾷ [[τύχα]], οὐ [[σθένος]] fr. 38.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>5</b> c. adv.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>a</b> [[ὄπιθεν]] οὐ πολλὸν (O. 10.36) [[οὐχ]] [[ὁμῶς]] (I. 3.6) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>b</b> οὔ ποτε. ὁ [[χάλκεος]] οὐρανὸς οὔ ποτ' ἀμβατὸς [[αὐτῷ]] (P. 10.27) οὔ ποτ' ἀτρεκεῖ κατέβα [[ποδί]] (N. 3.41) τὸ δ' ἐμὸν οὔ ποτε φάσει [[κέαρ]] (N. 7.102) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>c</b> [[οὐκ]] [[ἔτι]] (cf. [[οὐκέτι]]) ἀρχοὶ δ' [[οὐκ]] ἔτ [[ἔσαν]] Ταλαοῦ παῖδες, βιασθέντες λύᾳ (N. 9.14) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>6</b> c. prep., in meiosis. [[οὐκ]] [[ἄτερ]] παίδων [[σέθεν]], ἀλλ (O. 8.45) ἇς [[οὐκ]] [[ἄτερ]] (P. 2.7) [[οὐκ]] [[ἄτερ]] τέχνας (P. 2.32) “οὐ κατ' αἶσαν” (P. 4.107) οὐ [[θεῶν]] [[ἄτερ]], ἀλλὰ (P. 5.76) οὐ Χαρίτων [[ἑκάς]] (P. 8.21) αἰσιᾶν οὐ κατ' ὀρνίχων ὁδόν (N. 9.19) [[οὐκ]] [[ἄτερ]] Αἰακιδᾶν (I. 5.20) οὐ πὰρ σκοπόν fr. 6a. g.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>7</b> c. inf. χρὴ δὲ πρὸς θεὸν [[οὐκ]] ἐρίζειν (P. 2.88) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>8</b> <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>a</b> [[οὔπω]], v. πω.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>b</b> [[οὔτοι]], οὔ [[τοι]]. [[οὔτοι]] χαμαιπετέων λόγων [[ἐφάψεαι]] (O. 9.12) οὔ [[τοι]] ἅπασα [[κερδίων]] φαίνοισα [[πρόσωπον]] ἀλάθεἰ ἀτρεκές (N. 5.16) [[οὔτοι]] τετύφλωται μακρὸς [[μόχθος]] [[ἀνδρῶν]], οὐδ' ὁπόσαι δαπάναι ἐλπίδων ἔκνιξ ὄπιν† (I. 5.58) [[οὔτοι]] με ξένον οὐδ' ἀδαήμονα Μοισᾶν ἐπαίδευσαν κλυταὶ [[Θῆβαι]] fr. 198a.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>c</b> οὔ [[τις]], (cf. [[οὔτις]]) [[πεῖρας]] οὔ τι θανάτου (O. 2.31), cf. (O. 12.7) πόνων δ' οὔ [[τις]] ἀπόκλαρός ἐστιν οὔτ [[ἔσσεται]] (P. 5.54) ἕτερον οὔ τινα οἶκον ἀπεφάνατο [[πυγμαχία]] λτ;πλεόνωνγτ; ταμίαν στεφάνων (N. 6.25) cf. [[τί]] δ' οὔ [[τις]]; (P. 8.95) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>d</b> οὔ τί που. οὔ τί που [[οὗτος]] [[Ἀπόλλων]], οὐδὲ μὰν” (P. 4.87) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>9</b> frag. [[οὐκ]] ἂν παρ[ Θρ. 2. 3.

|lsmtext='''οὐ:''' [[πριν]] από ψιλόφωνο [[φωνήεν]] οὐκ, ενώ [[πριν]] από δασύπνοο οὐχ, Αττ. επίσης [[οὐχί]], Επικ. [[οὐκί]]· επίρρ. που χρησιμ. ως αρνητικό [[μόριο]] σε προτάσεις κρίσεως (πρβλ. μή), όχι, Λατ. [[non]].<br /><b class="num">Α.</b>ΧΡΗΣΗ<br /><b class="num">I.</b> Συνάπτεται με μεμονωμένες λέξεις για να σχηματίσει μια [[οιονεί]] σύνθ. [[λέξη]], οὐ [[δίδωμι]], [[κατακρατώ]], <i>οὐκ ἐῶ</i>, [[αρνούμαι]], οὐκ [[ἐθέλω]], Λατ. [[nolo]], <i>οὔ φημι</i>, Λατ. [[nego]].<br /><b class="num">II. 1.</b> ως αρνητικό όλης της πρότασης, <i>τὴν δ' ἐγὼ οὐ λύσω</i>, σε Ομήρ. Ιλ. κ.λπ.<br /><b class="num">2.</b> σε εξαρτημένες προτάσεις το <i>οὐ</i> χρησιμ.: <b>α)</b> με τα [[ὅτι]] και <i>ὡς</i>, [[μετά]] από λεκτικά ή γνωστικά ρήματα, <i>ἔλεξε ὡς Ἕλληνες οὐ μενοῖεν</i>, σε Αισχύλ. <b>β)</b> σε αιτιολογικές προτάσεις, [[καθώς]] και σε χρονικές προτάσεις που αναφέρονται σε συγκεκριμένες χρονικές περιόδους, ἄχθεται [[ὅτι]] οὐ [[κάρτα]] θεραπεύεται, σε Ηρόδ.· οὐκ ἔσθ' ἐραστὴς [[ὅστις]] οὐκ ἀεὶ φιλεῖ, σε Ευρ.<br /><b class="num">3.</b> σε υποθετική [[πρόταση]] το <i>μὴ</i> είναι απαραίτητο, [[εκτός]]: <b>α)</b> όταν το <i>οὐ</i> έχει [[στενή]] [[σύναψη]] με το [[ρήμα]] (βλ. ανωτ. I), εἰ [[φθονέω]] τε καὶ οὐκ [[εἰῶ]] διαπέρσαι, σε Ομήρ. Ιλ. <b>β)</b> όταν η εξαρτημένη [[πρόταση]] είναι υποθετική μόνο κατά τον τύπο, <i>μὴ θαυμάσῃς</i>, <i>εἰ πολλὰ οὐ πρέπει σοι</i> (όπου εἰ = [[ὅ τι]]), σε Ισοκρ.· δεινὸν γὰρ εἴη [[πρῆγμα]], <i>εἰ Ἕλληνας οὐ τιμωρησόμεθα</i>, σε Ηρόδ.<br /><b class="num">4.</b> το <i>οὐ</i> χρησιμ. με απαρ. στον πλάγιο λόγο, όταν αντιπροσωπεύει την οριστ. του ευθέος λόγου, λέγοντες οὐκ [[εἶναι]] αὐτόνομοι, σε Θουκ.· [[οἶμαι]] οὐκ [[ὀλίγον]] [[ἔργον]] αὐτὸ [[εἶναι]] σε Πλάτ.<br /><b class="num">5.</b> το <i>οὐ</i> χρησιμ. με μτχ., όταν αυτή μπορεί να αναλυθεί σε πλήρη [[πρόταση]] με [[άρνηση]] <i>οὐ</i>· κατενόησαν οὐ πολλοὺς τοὺς Θηβαίους ὄντας = [[ὅ τι]] οὐ πολλοί εἰσι, σε Θουκ.<br /><b class="num">6.</b> έναρθρα επίθ. και έναρθρα αφηρημένα ουσ. [[συνήθως]] συνάπτονται με το <i>μή</i> (βλ. μή Β. 6), [[αλλά]] και το <i>οὐ</i> χρησιμ. περιστασιακά· τῶν γεφυρῶν οὐ διάλυσιν, η μη [[διάλυση]] της γέφυρας, το [[γεγονός]] ότι δεν διαλύθηκε, σε Θουκ.· ομοίως, ἡ οὐ [[περιτείχισις]], στον ίδ. <b>Β.</b> ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ, το αρνητικό [[μόριο]] [[συχνά]] επαναλαμβάνεται, έτσι ώστε τα [[δύο]] αρνητικά μόρια δεν ισοδυναμούν με ένα καταφατικό, σε Αττ.· <i>οὐκ ἔστιν οὐδὲν κρεῖσσον φίλου</i>, σε Ευρ.· καθεύδων οὐδεὶς οὐδενὸς [[ἄξιος]] οὐδὲν [[μᾶλλον]] τοῦ μὴ ζῶντος, σε Πλάτ.· οὐδενὶ [[οὐδαμῆ]] [[οὐδαμῶς]] οὐδεμίαν κοινωνίαν [[ἔχει]], στον ίδ. <b>Γ.</b> ΠΛΕΟΝΑΣΜΟΣ του <i>οὐ</i>· [[μετά]] από ρήματα που δηλώνουν [[άρνηση]], [[αμφιβολία]] και [[έριδα]], ακολουθ. από τα <i>ὡς</i> ή [[ὅτι]], το <i>οὐ</i> παρεμβάλλεται, ενώ στην Αγγλική το αρνητικό [[μόριο]] δεν απαιτείται, ἀμφισβητεῖ ὡς οὐ [[δεῖ]] [[δίκην]] διδόναι, σε Πλάτ.· ομοίως, το <i>οὐ</i> χρησιμ. στο δεύτερο [[σκέλος]] μιας αποφατικής παραβολικής πρότασης, ἥκει ὁ [[Πέρσης]] [[οὐδέν]] τι [[μᾶλλον]] ἐπ' [[ἡμέας]] ἢ οὐ καὶ ἐπ' [[ὑμέας]], σε Ηρόδ. <b>Δ.</b> στην [[ποίηση]], εάν το <i>ἢ</i> βρίσκεται [[πριν]] από το <i>οὐ</i>, οι δυο ηχητικές εκφορές συνενώνονται σε μια ([[συνίζηση]]), όπως στα <i>ἢ οὐ</i>, <i>μὴ οὐ</i>. <b>Ε.</b> το <i>οὐ</i> σε συνδυασμό με άλλα μόρια θα το βρούμε σε αλφαβητική [[σειρά]], <i>οὐ γάρ</i>, <i>οὐ μή</i> κ.λπ.