ἀπαλλάσσω: Difference between revisions

|txtha=1st aorist ἀπηλλαξα; [[passive]] ([[present]] ἀπαλλάσσομαι); [[perfect]] infinitive ἀπηλλάχθαι; ([[ἀλλάσσω]] to [[change]]; [[ἀπό]], [[namely]], τίνος); [[common]] in Greek writings; to [[remove]], [[release]]; [[passive]] to be removed, to [[depart]]: ἀπ' αὐτῶν τάς νόσους, [[Plato]], [[Eryx]]. 401c. εἰ αἱ νοσοι ἀπαλλαγειησαν ἐκ τῶν σωμάτων); in a transferred and [[especially]] in a [[legal]] [[sense]], [[ἀπό]] [[with]] the genitive of [[person]], to be [[set]] [[free]], the [[opponent]] [[being]] appeased and withdrawing the [[suit]], to be [[quit]] of [[one]]: [[Xenophon]], mem. 2,9, 6). Hence, [[universally]], to [[set]] [[free]], [[deliver]]: τινα, Hebrews 2:15; (in [[secular]] authors the genitive of the [[thing]] freed from is [[often]] added; cf. Bleek on Heb. vol. ii. 1, p. 339f).

|lsmtext='''ἀπαλλάσσω:''' Αττ. -ττω, μέλ. <i>-ξω</i>, παρακ. <i>ἀπήλλᾰχα</i>, αόρ. αʹ <i>ἀπήλλαξα</i> — Παθ. παρακ. <i>ἀπήλλαγμαι</i>, Ιων. <i>ἀπάλλαγμαι</i>, αόρ. αʹ <i>ἀπηλλάχθην</i>, Ιων. <i>ἀπαλλ-</i>· αόρ. βʹ ἀπηλλάγην [ᾰ]· μέλ. αʹ <i>ἀπαλλαχθήσομαι</i>, μέλ. βʹ <i>ἀπαλλᾰγήσομαι</i> — Μέσ. μέλ. (με Παθ. [[σημασία]]) <i>ἀπαλλάξομαι</i>· αόρ. αʹ <i>ἀπηλλαξάμην</i>·<br /><b class="num">Α. I. 1.</b> Ενεργ., [[απελευθερώνω]], [[ανακουφίζω]], [[απολυτρώνω]] κάποιον από [[κάτι]], <i>τινά τινος</i>, σε Ηρόδ., Αττ.<br /><b class="num">2.</b> [[απομακρύνω]] ή [[μετακινώ]] [[κάτι]] [[μακριά]] από κάποιον, <i>τί τινος</i>, σε Ευρ. κ.λπ.<br /><b class="num">3.</b> με αιτ. μόνο, [[απομακρύνω]], [[μεταφέρω]] [[μακριά]], [[αποπέμπω]], <i>τι</i> ή <i>τινά</i>, στον ίδ., Θουκ. κ.λπ.· [[αφανίζω]], [[καταστρέφω]], <i>ἑαυτόν</i>, σε Πλούτ.<br /><b class="num">II.</b> αμτβ., [[διαφεύγω]], [[εκφεύγω]], [[αποπερατώνω]] με συγκεκριμένο τρόπο, <i>οὐκ ὡς ἤθελε</i>, σε Ηρόδ.· [[κακῶς]] ἀπήλλαξε, σε Πλάτ.· <i>χαίρων</i>, σε Ηρόδ.· με γεν., [[αναχωρώ]] από, <i>βίου</i>, σε Ευρ. <b>Β.</b> Παθ. και Μέσ.,<br /><b class="num">I. 1.</b> απελευθερώνομαι ή ανακουφίζομαι από [[κάτι]], γλιτώνω από αυτό, με γεν., σε Ηρόδ., Αττ.<br /><b class="num">2.</b> [[εκφεύγω]], [[διαφεύγω]], [[καλῶς]], σε Ευρ.· [[ἀζήμιος]], σε Αριστοφ.<br /><b class="num">3.</b> απόλ., αθωώνομαι, απελευθερώνομαι, σε Δημ.<br /><b class="num">II. 1.</b> [[απέρχομαι]], [[αναχωρώ]] από, [[αποχωρώ]], <i>ἐκ χώρης</i>, σε Ηρόδ. κ.λπ.· <i>γῆς</i>, σε Ευρ.<br /><b class="num">2.</b> <i>ἀπαλλάσεσθαι τοῦ βίου</i>, [[αναχωρώ]] από την [[ζωή]], [[πεθαίνω]], στον ίδ.· και [[χωρίς]] το <i>βίου</i>, [[αναχωρώ]], [[αποχωρώ]], [[πεθαίνω]], στον ίδ., Θουκ. κ.λπ.<br /><b class="num">3.</b> <i>ἀπαλλάσσομαι λέχους</i>, [[παίρνω]] [[διαζύγιο]] από τη [[γυναίκα]] μου, σε Ευρ.<br /><b class="num">4.</b> <i>ἀπαλλάσσομαι τοῦ διδασκάλου</i>, [[εγκαταλείπω]] το σχολείο, δεν διδάσκομαι [[πλέον]], σε Πλάτ.<br /><b class="num">5.</b> <i>ἀπαλλάσσομαι ἐκ παίδων</i>, αποχωρίζομαι την παιδική [[ηλικία]], [[ανδρώνομαι]], σε Αισχίν.<br /><b class="num">6.</b> <i>πολλὸν ἀπηλλαγμένος τινός</i> [[μακράν]] [[υποδεέστερος]] σε [[σχέση]] με κάποιον, σε Ηρόδ.<br /><b class="num">III. 1.</b> [[σταματώ]] από ή [[παύω]] να, τῶν μακρῶν λόγων, σε Σοφ.· <i>σκωμμάτων</i>, σε Αριστοφ.· απόλ., [[παύω]], [[κοπάζω]], [[εγκαταλείπω]], [[παραιτούμαι]], [[σταματώ]], σε Σοφ., Πλάτ.· με μτχ., <i>εἰπὼν ἀπαλλάγηθι</i>, πες μας και σήκω [[φύγε]], σε Πλάτ.· επίσης στη μτχ. με [[ρήμα]], [[οὐκοῦν]] ἀπαλλαχθεὶς ἄπει; τελείωνε τα [[λόγια]] [[σου]] και σήκω [[φύγε]], σε Σοφ.<br /><b class="num">2.</b> [[εγκαταλείπω]] την [[έχθρα]], δηλ. συμφιλιώνομαι, σε Πλάτ.