δαιμόνιος: Difference between revisions

|Definition=δαιμονία, δαιμόνιον: also δαιμόνιος, δαιμόνιον A.''Th.''892, Lys.6.32, ''OGI''383.175 (Commagene):—<br><span class="bld">A</span> [[of]] or [[belong]]ing to a [[δαίμων]]: properly [[miraculous]], [[marvellous]], but:<br><span class="bld">I</span> in Hom. only in voc., [[δαιμόνιε]], [[δαιμονίη]], [[good sir]], or [[good lady]], addressed to chiefs or commoners, Il.2.190,200, al., Hes. ''Th.''655: pl., Od.4.774: especially in addressing strangers, 23.166,174; used by husbands and wives, Il.6.407,486 (Hector and Andromache), 24.194 (Priam to Hecuba): later c. gen., δαιμόνιε ἀνδρῶν Hdt.4.126, 7.48, 8.84: freq. in Com., in an iron. sense, ὦ δαιμόνι' ἀνδρῶν Ar. ''Ec.''564,784, etc.; ὦ δαιμόνι' Id.''Ra.''44,175; ὦ δαιμόνι' ἀνθρώπων Id.''Av.''1638, cf. Pl.''R.''344d, 522b, ''Grg.''489d, etc.<br><span class="bld">II</span> from Hdt. and Pi. downwds. (Trag. in lyr.), [[heaven-sent]], [[miraculous]], [[marvellous]], [[βῶλαξ]] Pi.''P.''4.37; τέρας B.15.35, S.''Ant.''376; ὁρμή Hdt.7.18; [[ἀραί]], [[ἄχη]], A.''Th.''892, ''Pers.''581; ἡ [[φύσις]] δαιμονίᾳ ἀλλ' οὐ θεία Arist.''Div. Somn.''463b14; εὐεργεσία D.2.1; <b class="b3">εἰ μή τι δαιμόνιον εἴη</b> were it not a [[divine intervention]], X.''Mem.''1.3.5, cf. S.''El.''1270; τὰ [[δαιμόνια]] = [[visitations of heaven]], [[ways of God]], Th.2.64, X.''Mem.''1.1.12; πολλαὶ μορφαὶ τῶν δ. E.''Alc.''1159, al.; δαιμονία [[ἀνάγκη]] Lys. [[l.c.]]; δαιμονία [[τύχη]] of [[ill fortune]], Pl.''Hp. Ma.''304b; <b class="b3">Ἄπολλον, ἔφη, δαιμονίας ὑπερβολῆς</b> ! Id.''R.''509c.<br><span class="bld">2</span> of persons, τῷ δαιμονίῳ ὡς [[ἀληθῶς]] καὶ θαυμαστῷ Id.''Smp.''219b; ὁ περὶ τοιαῦτα σοφὸς δαιμόνιος [[ἀνήρ]] ib.203a; δαιμόνιος τὴν [[σοφία]]ν Luc.''Philops.''32: Comp. δαιμονιώτερος D.C.53.8.<br><span class="bld">III</span> Adv. [[δαιμονίως]] = [[by divine power]], opp. [[ἀνθρωπίνως]], Aeschin.3.133, cf.Pl.''Ti.''25e; [[marvellously]], Ar.''Nu.''76; δ. περί τι ἐσπουδακώς Aeschin.1.41; <b class="b3">δαιμονίως ποιεῖ</b>, of remedies, Aët.15.14, al.; [οἶνος] δ. γέρων Alex.167.5; δαιμονίως καὶ [[μεγαλοπρεπῶς]] prob. in Epicur.''Fr.'' 183 (cf. [[δάϊος]]): neuter plural as adverb, δαιμόνια Ar.''Pax''585; δαιμονιώτατα ἀποθνῄσκει [[most clearly by the hand of the gods]], X.''HG''7.4.3: also in fem. dat., [[δαιμονίᾳ]], formed like [[κοινῇ]], [[θεσπεσίῃ]], etc., Pi.''O.''9.110.

|dgtxt=-α, -ον<br /><b class="num">• Alolema(s):</b> jón. fem. -ίη<br /><b class="num">• Morfología:</b> -ος, -ον A.<i>Th</i>.892, Lys.6.32, Longin.13.2, <i>IGLS</i> 1.175 (Comagena I a.C.)<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[perteneciente o relacionado con lo divino]] voc. [[δαιμόνιε]], [[δαιμονίη]], δαιμόνιοι interpelación fuerte de [[reproche]], [[amenaza]] o [[persuasión]] que intenta provocar reacción favorable [[hombre de dios]], [[mujer de dios]] según cont.: [[desdichado]], [[bendito]], como interj. ¡[[diantre]]!, ¡[[demonio]] tanto en cont. de hostilidad como de amistad y confianza: Zeus ante los celos de Hera <i>Il</i>.1.561, 4.31, un guerrero animando al combate <i>Il</i>.2.190, 200, Héctor ante la indiferencia de Paris <i>Il</i>.6.326, 521, cf. 9.40, 13.448, 810, <i>Od</i>.4.774, Hes.<i>Op</i>.207, <i>h.Hom</i>.1.17, Andrómaca intentando retener a Héctor <i>Il</i>.6.407, Héctor ante el desconsuelo de Andrómaca <i>Il</i>.6.486, cf. 24.194, los compañeros llaman la atención a Ulises <i>Od</i>.10.472, cf. A.R.1.476, Theoc.16.22<br /><b class="num">•</b>incluso como interpelación dirigida a Zeus, Hes.<i>Th</i>.655<br /><b class="num">•</b>c. un gen. ἔσθιε, δαιμόνιε ξείνων, καί τέρπεο <i>Od</i>.14.443, δαιμόνιε ἀνδρῶν Hdt.4.126<br /><b class="num">•</b>post. precedido de la excl. ὦ δαιμόνι' ἀνθρώπων Ar.<i>Au</i>.1638, cf. <i>Eq</i>.860, <i>Ra</i>.44<br /><b class="num">•</b>como fórmula para dirigirse a un interlocutor con indiferencia del cont., Pl.<i>Smp</i>.223a<br /><b class="num">•</b>acompañado del nombre del interpelado ὦ δαιμόνιε Θρασύμαχε Pl.<i>R</i>.344d.<br /><b class="num">2</b> [[que es un dios]], [[divino]] αἵδ' ὑπὲρ Ἑλλάνων ... ἕστασαν εὐχόμεναι Κύπριδι δαιμονίᾳ Simon.104.2D.<br /><b class="num">3</b> [[inspirado]], [[enviado o guiado por un demon]] de pers. y abstr. φόβοι Pi.<i>N</i>.9.27, ἀραί A.<i>Th</i>.892, ἄχη A.<i>Pers</i>.581, ὁρμή Hdt.7.18, [[δύναμις]] Isoc.12.169, Longin.l.c., cf. Phld.<i>Mus</i>.4.15.43, χόλος Ps.Phoc.101, τύχαι <i>Carm.Aur</i>.17, μήνιμα Plu.<i>Rom</i>.24, [[βούλησις]] Luc.<i>Halc</i>.1, <i>IGLS</i> [[l.c.]], νοῦσος Gr.Nyss.<i>Eun</i>.3.6.55, ὄνομα Cels.Phil.1.21, οὗτος ὁ δ. ... καὶ θαυμαστός Pl.<i>Smp</i>.219b, σοφὸς δ. [[ἀνήρ]] hombre de sabiduría divina</i> Pl.<i>Smp</i>.203a, cf. Luc.<i>Philops</i>.32, Porph.<i>Sent</i>.32<br /><b class="num">•</b>c. ref. al genio socrático εἰ μή τι [[δαιμόνιον]] εἴη X.<i>Mem</i>.1.3.5, οὐ τοῦ αὐτοῦ ἔστιν καὶ δαιμόνια καὶ θεῖα ἡγεῖσθαι Pl.<i>Ap</i>.27e<br /><b class="num">•</b>de un emperador romano [[que es como un dios]] τίς δὲ δαιμονιώτερος εὑρεθείη; D.C.53.8.1<br /><b class="num">•</b>neutr. plu. subst. τὰ δαιμόνια posiblemente entendido como un ser pers. (v. [[δαιμόνιον]]) [[lo impuesto por el demon]] πολλαὶ μορφαὶ τῶν δαιμονίων muchas son las formas de las intervenciones del demon</i> E.<i>Alc</i>.1159, φέρειν δὲ χρὴ τά τε δαιμόνια ἀναγκαίως Th.2.64, τὰ δαιμόνια ... τὰ προσήκοντα πράττειν X.<i>Mem</i>.1.1.12.<br /><b class="num">4</b> [[que es obra sobrenatural o de un demon]] y de ahí [[divino]], [[extraordinario]], [[maravilloso]] νύξ <i>h.Merc</i>.97, δέξατο βώλακα δαιμονίαν Pi.<i>P</i>.4.37, cf. A.R.4.1734, τάνδ' ἁλιερκέα χώραν ... κίονα δαιμονίαν esta tierra cercada por las aguas ..., pilar divino</i> Pi.<i>O</i>.8.27, δέξατο Νέσσου πάρα δ. τέρας B.16.35, cf. S.<i>Ant</i>.376<br /><b class="num">•</b>c. sent. posit. o negat. δ. αὐτὸ τίθημ' [[ἐγώ]] lo tengo por un bien que es obra de un demon</i> S.<i>El</i>.1269, ἐμὲ δὲ δαιμονία τις τύχη ... κατέχει se apodera de mí la mala suerte</i> Pl.<i>Hp.Ma</i>.304b, ὑπὸ δαιμονίου ... ἀγόμενος ἀνάγκης Lys.6.32<br /><b class="num">•</b>frec. junto a θεῖος c. sent. de [[sobrenatural]], [[extraordinario]] ἐν τοῖς δαιμονίοις καὶ θείοις πράγμασι en hechos extraordinarios y divinos</i> Philol.B 11, ὅτι μοι θεῖόν τι καὶ δ. Pl.<i>Ap</i>.31d, δαιμονίᾳ τινὶ καὶ θείᾳ ... εὐεργεσίᾳ D.2.1, cf. 19.256, τὴν φύσιν ἔχουσα θείαν καὶ καλὴν καὶ δαιμονίαν Arist.<i>Fr</i>.47<br /><b class="num">•</b>expresamente op. a lo divino θεόπεμπτα μὲν οὐκ ἂν εἴη τὰ ἐνύπνια ... (δαιμόνια μέντοι· ἡ γὰρ φύσις δ., ἀλλ' οὐ θεία) Arist.<i>Diu.Somn</i>.463^b14<br /><b class="num">•</b>dat. sg. fem. δαιμονίᾳ como adv. [[por gracia divina]] τόνδ' ἀνέρα δ. [[γεγάμεν]] εὔχειρα Pi.<i>O</i>.9.110<br /><b class="num">•</b>neutr. plu. sup. como adv. [[extrañamente]] [[δαιμονιώτατα]] ἀποθνῄσκει X.<i>HG</i> 7.4.3.<br /><b class="num">5</b> de ahí c. valor de intensidad [[extraordinario]], [[superior]] δαιμονίας ὑπερβολῆς Pl.<i>R</i>.509c<br /><b class="num">•</b>neutr. plu. como adv. [[δαιμόνια]] = [[por encima de todo]], [[extraordinariamente]] δαιμόνια βουλόμενος Ar.<i>Pax</i> 584.<br /><b class="num">II</b> adv. [[δαιμονίως]]<br /><b class="num">1</b> [[de manera sobrenatural]], [[extraordinariamente]] op. [[ἀνθρωπίνως]]: τὴν ἀφροσύνην οὐκ ἀνθρωπίνως, ἀλλὰ δ. κτησάμενοι Aeschin.3.133<br /><b class="num">•</b>en exageraciones cóm. ἐπεθύμουν δ. Ar.<i>Pl</i>.675, cf. <i>Pax</i> 541, ἀτραπὸν δ. ὑπερφυᾶ Ar.<i>Nu</i>.76, (οἶνος) γέρων γε δ. (un vino) extraordinariamente añejo</i> Alex.172.5<br /><b class="num">•</b>[[extraordinaria]], [[enormemente]] ποιεῖν Gal.13.786, anon.medic. en <i>ZPE</i> 65.1986.126, εὐδοκίμησε Aët.15.14 (p.101)<br /><b class="num">•</b>[[por obra de un dios]], [[milagrosa]], [[providencialmente]] δ. ὀλέσατ' ἐμ πολέμοι <i>CEG</i> 5.2 (Atenas V a.C.), δ. εἰς [[δέοντα]] καιρὸν συνῆψαν Plb.15.14.7, αὐτὴν δ. καταδουλῶσαι Aristaenet.2.18.14, ἀφανισθέντα ... δ. Cels.Phil.3.26<br /><b class="num">•</b>[[de manera extraña]] δ. ἡ ἐπιτήρησις Sch.S.<i>Ai</i>.1328P.<br /><b class="num">2</b> [[frenéticamente]] περὶ δὲ τὸ πρᾶγμα τοῦτο δ. ἐσπουδακώς Aeschin.1.41, cf. Plb.16.28.8.