κτάομαι: Difference between revisions

|elrutext='''κτάομαι:''' ион. [[κτέομαι]] (ион. pf. [[ἔκτημαι]], ppf. ἐκεκτήμην и [[κεκτήμην]] - ион. [[ἐκτήμην]], fut. 3 κεκτήσομαι и [[ἐκτήσομαι]], inf. pf. ἐκτῆσθαι, conjct. [[κέκτωμαι]], opt. [[κεκτῄμην]]; pass. aor. ἐκτήθην; adj. verb. [[κτητός]])<br /><b class="num">1</b> [[приобретать]], [[наживать]] (κτήματα, [[οἰκῆας]] Hom.; φίλους Soph.; ἑταίρους Eur.; εἰρήνην Plut.; τι διὰ χρημάτων NT): [[πολλάκις]] δοκεῖ τὸ φυλάξαι τἀγαθὰ τοῦ κτήσασθαι χαλεπώτερον εἶναι Dem. часто кажется, что уберечь добро труднее, чем нажить; κ. βίον [[ἀπό]] τινος Her. извлекать средства к жизни из чего-л.; [[χάριν]] κτήσασθαι [[ἀπό]] и ἔκ τινος Soph. или [[παρά]] τινος Xen. заслужить чью-л. благодарность; κτήσασθαί τινα [[πολέμιον]] Xen. нажить себе врага в ком-л.; κτήσασθαι κακὸν λόγον πρός τινος Eur. заслужить осуждение у кого-л.;<br /><b class="num">2</b> [[приживать]], [[порождать]] (παῖδας ἐκ γυναικός Eur.);<br /><b class="num">3</b> (в pf., ppf., fut. 3) иметь, владеть, обладать: τὸ κεκτῆσθαι τἀγαθὰ καὶ τὸ [[χρῆσθαι]] αὐτοῖς Plat. обладание благами и пользование ими; ἀπειπεῖν [[ὅπλα]] μὴ ἐκτῆσθαι Her. запретить (кому-л.) иметь оружие; φωνὴν βάρβαρον κεκτημένος Aesch. говорящий на чужом языке; τινὰ σύμμαχον κεκτημένος Eur. имеющий кого-л. в качестве союзника; (τὰ χρήματα) καὶ κτωμένους εὐφραίνει, καὶ κεκτημένους ποιεῖ [[ζῆν]] Xen. богатство радует приобретающих (его) и дает возможность жить обладающим (им); ἕτερον [[μέν]] τι τὸ κεκτῆσθαι τὴν ἐπιστήμην, ἕτερον δὲ τὸ ἔχειν Plat. одно дело обладать знанием, другое - иметь его (обладать - в знач. приобрести - можно и ложным знанием, а иметь, по мнению Платона, можно лишь истинное); ὁ κεκτημένος Trag. владелец, хозяин, тж. повелитель, господин; ἡ κεκτημένη Arph. госпожа; οἱ κτώμενοι Arst. состоятельные люди, имущие; κτηθεῖσα Eur. служанка, рабыня;<br /><b class="num">4</b> [[навлекать на себя]] (κακά, ὀργάν τινος Soph.; συμφοράς Eur.): κτήσασθαι [[αὑτῷ]] θάνατον Soph. найти (долгожданную) смерть; κτήσασθαι ἔχθραν πρός τινα Thuc. навлечь на себя чью-л. вражду; κτήσασθαι δυσσέβειαν Soph. навлечь на себя упрек в нечестивости; ὁ κεκτημένος τὸν φθόνον Plat. завистник.

|mantxt=κτῶμαι (=[[ἀποκτῶ]]). Ἡ ρίζα κταπού γίνεται κτεκαί κτηΠαράγωγα: [[κτέανον]], (πληθ.) κτέανα (=[[περιουσία]]), [[κτέαρ]] (=[[χτῆμα]]), [[κτεατίζω]] (=[[κερδίζω]]), κτεατήρ (=[[κάτοχος]]), [[κτεάτειρα]], [[κτεατιστός]], [[κτέρας]] (=[[χτῆμα]]), [[κτέρεα]], τά (=νεκρικά δῶρα, ἐπικήδειες τιμές), [[κτερίζω]] (=θάβω μέ τιμές), [[κτερίσματα]], [[κτῆμα]], [[κτηματικός]], [[κτῆνος]], [[κτῆσις]] (=[[ἀπόκτηση]], [[περιουσία]]), (ἀνά, [[κατά]], [[πρόσ]])κτησις, [[κτήσιος]], [[κτητέος]], κτητέον, [[κτητικός]], [[κτητός]], [[ἄκτητος]], [[ἀξιόκτητος]], [[ἐπίκτητος]], [[κτήτωρ]], [[πολυκτήμων]], [[ἀκτήμων]].