ἀπατάω: Difference between revisions

|Definition=<b class="b3">[ᾰπ</b>], late Ion. [[ἀπατέω]] Luc.''Syr.D.''27 (Pass.): impf. ἠπάτων E.''El.''938, Ion. <b class="b3">ἐξ-απάτασκον</b> Orac. in Ar.''Pax''1070: fut. <b class="b3">-ήσω</b>: aor. [[ἠπάτησα]], Ion. ἀπ- Il.9.344, S.''Tr.''500 (lyr.): pf. ἠπάτηκα Id.''Ph.'' 929:—Pass., fut. ἀπατηθήσομαι Arist.''APr.''67a38, cf. (ἐξ-) Pl.''Cra.'' 436b, Aeschin.2.123; also in Med. form ἀπατήσομαι Pl.''Phdr.''262a, (ἐξ-) X.''An.''7.3.3: aor. ἠπατήθην Pl.''Cri.''52e: pf. ἠπάτημαι Th.5.46, etc.: ([[ἀπάτη]]):—[[cheat]], [[deceive]], Il.19.97, Od.17.139, etc.; [[cheat]] one's [[hopes]], Hes.''Op.''462; οἷ' ἠπάτηκας S.''Ph.''929; κλέμματα . . ἂ τὸν πολέμιον ἀπατήσας Th.5.9: abs., to [[be deceptive]] or [[be fallacious]], Arist.''Rh.'' 1376b28:—Pass., to [[be self-deceived]], [[be mistaken]], Pi.''Fr.''182, S.''OT''594, Pl.''Phdr.''262a, etc.; ἔγνωκα . . φωτὸς ἠπατημένη S.''Aj.''807; <b class="b3">τί γὰρ οὐκ . . ἔρχεται ἀγγελίας ἀπατώμενον;</b> comes not [[belied by]] the [[result]]? Id.''El.''170; ἀ. περί τι Arist.''Rh.''1368b22; περί τινος Id.''Sens.''442b8; ἀ. ταύτην τὴν ἀπάτην Id.''AP''0.74a6; also [[ἀπατᾶσθαι ὡς]] .. to [[be deceived into thinking]] that... Pl.''Prt.''323a.—The compd. [[ἐξαπατάω]] is more common, especially in Hdt. and Att. Prose; the simple Verb is used in [[LXX]] ''Ge.''3.13, al., but not by Plb., and is rare in later Greek, Plu. 2.15d.

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0281.png Seite 281]] [[betrügen]], [[täuschen]]; Hom. Iliad. 9, 344. 15, 33 Od. 4, 348. 17, 139; δολοφροσύνῃς Iliad. 19, 97; Pind. frg. 175; im pass. Soph. Ai. 794; einzeln in att. Prosa, κλέμματα ἀπατᾶν τινα Thuc. 5, 9, doch seltener als das composit. [[ἐξαπατάω]]; – ἀπατᾶσθαι, ὡς, sich trügerischer Weise überreden lassen, etwas zu thun, Plat. Prot. 323 a; ἀπατήσομαι passiv. Phaedr. 262 a. – Sp. sich die Zeit vertreiben, wie fallere tempus. – Med., sich irren, Heliod. – Die Abltg ist zweifelhaft, vgl. Buttmann Lexil. 1, 274.

|lsmtext='''ἀπατάω:''' Ιων. -έω, παρατ. [[ἠπάτων]], μέλ. <i>-ήσω</i>, αόρ. αʹ [[ἠπάτησα]], Επικ. <i>ἀπ-</i>· παρακ. [[ἠπάτηκα]] — Παθ. μέλ. <i>ἀπατηθήσομαι</i>, και σε Μέσ. τύπο <i>ἀπατήσομαι</i>· αόρ. αʹ <i>ἠπατήθην</i>, παρακ. <i>ἠπάτημαι</i>· ([[ἀπάτη]])· [[εξαπατώ]], [[εμπαίζω]], [[ξεγελώ]], [[αποπλανώ]], σε Όμηρ. κ.λπ. — Παθ., εξαπατώμαι, ξεγελιέμαι, σε Σοφ.· <i>ἀπατᾶσθαι ὡς..</i>., ξεγελιέμαι νομίζοντας ότι..., σε Πλάτ.