πολιός: Difference between revisions

|Definition=ά, όν, also ός, όν<br><span class="bld">A</span>, ἁλὸς πολιοῖο Il.20.229, Od.5.410, etc.; χήραν πολιόν E.''Andr.''348:—[[grey]], [[grizzled]], [[grisly]], λύκοιο Il.10.334; κορῶναι Ar.''Av.''967; σίδηρος Il.9.366, ''h.Merc.''41, cf. E.''Heracl.''758(lyr.); of the surging sea, πολιῆς ἐπὶ θινὶ θαλάσσης Il.4.248; πολιὴν ἅλα ναιέμεν 15.190; π. θάλασσα Alc.51; π. πέλαγος Ar.''Av.''350(lyr.); γάλα Q.S.10.135; λύκοι [[1G]] 42(1).131.12 (Epid.); but,<br><span class="bld">2</span> most freq. of human hair, [[grey]] from age, [[κάρη]], [[κεφαλή]], Il.22.74, Od.24.317, etc.; π. στῆθος Alc.''Supp.''20.2; γῆρας π. Pi.''I.''6(5).15, E.''Ba.''258; πολιοί [[greyhaired men]], Od.24.499; π. ματέρες S.''OT''182 (lyr.), cf. E.''Supp.'' 35, [[Aristophanes|Ar.]]''[[Acharnians|Ach.]]''600, 610, 692, Pl.''Prm.''127b (rare in Att. Prose), Call.''Fr.'' 473; Τραῖαι, ἐκ γενετῆς πολιαί Hes. ''Th.''271: Comp. πολιώτεροι Arist.''Fr.'' 235: abs., [[πολιαί]] (''[[sc.]]'' [[τρίχες]]) Pi.''O.''4.28, Arist.''GA''722a7, ''Pr.''898a31; πολιῶν ἔσχηκας τὸν πώγωνα μεστόν [[Theophrastus|Thphr.]] ''[[Characters|Char.]]''2.3; <b class="b3">ἅμα ταῖς π. κατιούσαις</b> as the [[grey hairs]] come down (i.e. from the temples to the beard), [[Aristophanes|Ar.]]''[[The Knights|Eq.]]''520, cf. 908; ἕως τὸ δὴ λεγόμενον πολιὰς σχῇ ''PMich.Zen.''77 (iii B.C.), cf. [[LXX]] ''Is.''47.2, al., Phld.''Vit.''p.32J.<br><span class="bld">3</span> <b class="b3">τίς σε πολιᾶς ἐξανῆκε γαστρός</b>; what [[old woman's]] womb bare thee? as a sarcasm, Pi.''P.''4.98; <b class="b3">π. δάκρυον ἐκβάλλων</b> [[an old man's]] tear, E.''HF''1209 (lyr.).<br><span class="bld">b</span> metaph., [[hoary]], [[venerable]], ὃς πολιῷ νόμῳ αἶσαν ὀρθοῖ A.''Supp.''673 (lyr.); κληδὼν ἐν πολιαῖσι μένει φήμαις E.''El.''701 (lyr.); μάθημα χρόνῳ π. Pl.''Ti.''22b; πλοῦτος… χρόνῳ π. Jul.''Or.''2.82b.<br><span class="bld">II</span> [[bright]], [[clear]], [[serene]], ἔαρ Hes.''Op.''477, 492; αἰθήρ E.''Or.''1376 (lyr.); ἠήρ A.R.3.275, Q.S.2.554.

|elnltext=πολιός -ή -όν, f. ook -ός [~ πελιός, πελιδνός] grijs, witachtig:; πολιῆς ἐπὶ θινὶ θαλάσσης op het strand van de grijze zee Il. 4.248; ἔχις πολιὸς ἅνθρωπός ἐστιν οὑτοσί deze man hier is een vale adder Men. Dysc. 480; meestal van haar, abs..; αἱ πολιαί de grijze haren Aristoph. Eq. 520; overdr. grijs, oud; σώματα πολιά oude lichamen Plat. Plt. 273e; πολιὸν δάκρυον ἐκβάλλων de traan van een grijsaard stortend Eur. HF 1209; eerbiedwaardig:. πολιῷ νόμῳ volgens de eerbiedwaardige wet Aeschl. Suppl. 673; εὔιον γέροντα πολιὸν ἤδη een bacchische oude (= wijn ), reeds van respectabele leeftijd Men. Dysc. 946. helder, lichtend:. πολιὸν ἔαρ de heldere lente Hes. Op. 477; πολιὸς αἰθήρ de heldere bovenlucht Eur. Or. 1375.