ἅδην: Difference between revisions

|Definition=Ep. and Ion. [[ἄδην]], Adv.<br><span class="bld">A</span> [[to one's fill]], ἔδμεναι ἅδην Il.5.203,al.; ἐμπιμπλάμενοι σίτων ἅδην [[Plato|Pl.]]''[[Politicus|Plt.]]'' 272c; πιοῦσ' ἅδην [[χορεύω]] ''Anacreont.''14.30.<br><span class="bld">2</span> c. gen., <b class="b3">οἵ μιν ἅδην ἐλόωσι.. πολέμοιο</b> will [[drive]] him to [[satiety]] of [[war]], Il.13.315; Τρῶας ἅδην ἐλάσαι πολέμοιο 19.423; ἔτι μίν φημι ἄ. ἐλάαν κακότητος Od.5.290; <b class="b3">ἅδην ἔλειξεν αἵματος</b> [[lick]]ed his [[fill]] of [[blood]], A.''Ag.''828; καὶ τούτων μὲν ἅδην Pl.''Euthphr.''11e, cf. ''R.''341c, etc.; [[ἅδην ἔχειν]] τινός = to [[have enough of]] a thing, [[be weary of]] it, Id.''Chrm.''153d, cf. E.''Ion''975; τοῦ [[φαγεῖν]] Arist.''Pr.''950a15; ἅδην ἔχουσιν οἱ λόγοι [[Plato|Pl.]]''[[Republic|R.]]'' 541b: c. part., ἅδην εἶχον κτείνοντες [[Herodotus|Hdt.]]9.39.<br><span class="bld">3</span> [[unceasingly]], A.R.2.82, cf.4.1216.<br><span class="bld">4</span> = [[ἅλις]], ἅδην ἐγένοντο μύκητες Call.''Fr.''47. [ᾰ, except in the phrase <b class="b3">ἔδμεναι ἄδην</b>; v. sub [[ἁδέω]].] (From sə-δην, cf. Lat. [[sǎ-tis]].)  

|dgtxt=<b class="num">• Alolema(s):</b> muy frec. ἄδην; dór. ἄδᾱν Alcm.20.4; tard. [[ἄδδην]] Apollon.<i>Lex</i>.α 99, Hsch., <i>EM</i> α 251<br /><b class="num">• Prosodia:</b> [ᾰ- pero ᾱ- <i>Il</i>.5.203]<br />adv. <br /><b class="num">1</b> [[hasta la saciedad]], [[en abundancia]] esp. de comer y beber [[ἔδμεναι]] <i>Il</i>.5.203, ὅς τις ἄδην πίνῃ Hes.<i>Fr</i>.239.2, ἐσθίην δ' [[ἄδαν]] Alcm.l.c., [[ἅδην]] με ... πλάναι γεγυμνάκασιν A.<i>Pr</i>.585, τῆς ἡμετέρας φιλότητος ἄ. κορέσασθαι A.<i>Fr</i>.47a.2.28, ἐμπιμπλάμενοι σίτων ἅ. καὶ ποτῶν atiborrándose de alimentos y de bebidas hasta saciarse</i> Pl.<i>Plt</i>.272c, cf. Ael.<i>NA</i> 14.25<br /><b class="num">•</b>[[en cantidad]], [[en abundancia]], [[mucho]] ἄ. ἐγένοντο μύκητες Call.<i>Fr</i>.269.2, παπταίνει, πατέοντος ἄ., πόθεν ἄρξεται ἔργου se queda mirando por dónde empezar ante un trabajo tan inmenso</i> Theoc.17.10, στείχοντος ἄ. αἰῶνος habiendo pasado mucho tiempo</i> A.R.4.1216, προθύμως ἐπρυτάνευσ' ὑμῶν [[ἅδην]] ejerció vuestra pritanía con todo su afán</i>, <i>IEphesos</i> 1064.5 (II d.C.).<br /><b class="num">2</b> de algo intermitente [[constantemente]], [[sin parar]] ἐπ' ἄλλῳ δ' [[ἄλλος]] ἄηται [[δοῦπος]] ἄ. A.R.2.82.<br /><b class="num">3</b> [[hasta no querer más]], [[hasta hartarse]] c. gen. πολέμοιο <i>Il</i>.13.315, 19.423, κακότητος <i>Od</i>.5.290, αἵματος A.<i>A</i>.828, καὶ τούτων μὲν ἅ. Pl.<i>Euthphr</i>.11e<br /><b class="num">•</b>esp. c. ἔχω y gen. [[estar harto, cansado de]], [[tener bastante de]] πημάτων ἅ. ἔχω E.<i>Io</i> 975, τῶν τοιούτων ἅ. εἴχομεν Pl.<i>Chrm</i>.153d, τοῦ φαγεῖν Arist.<i>Pr</i>.950^a15<br /><b class="num">•</b>c. part. ἄ. εἶχον κτείνοντες Hdt.9.39<br /><b class="num">•</b>otra construcción ἄ. ... ἔχουσιν ἡμῖν οἱ λόγοι nos basta ya lo que hemos dicho</i> Pl.<i>R</i>.541b.<br /><b class="num">• Etimología:</b> De *<i>seH^u̯2</i>-/<i>sH^u̯2</i>-; en grado pleno <i>(sā)</i> en gót. <i>ga-saþjan</i> ‘[[saciarse]]’, gr. [[ἄμεναι]]; en grado cero <i>(să)</i> en gr. [[ἄεται]], lat. <i>sătis</i>, gót. <i>saþs</i> ‘[[harto]]’; en grado cero <i>(sĭ-)</i> en ai. <i>asinvá</i>- ‘[[insaciable]]’.

|btext=<i>mieux que</i> [[ἄδδην]];<br /><i>adv.</i><br /><b>1</b> à satiété, assez : [[ἔδμεναι]] [[ἅδην]] IL manger à satiété ; avec un part., [[ἅδην]] [[εἶχον]] κτείνοντες HDT ils étaient las de tuer;<br /><b>2</b> [[abondamment]], [[complètement]] : Τρῶας [[ἅδην]] ἐλάσαι πολέμοιο IL (avant) d'avoir battu complètement les Troyens.<br />'''Étymologie:''' propr. acc. de *ἅδη, R. Σαδ, être rassasié ; cf. <i>lat.</i> [[sat]], [[satis]].

|elrutext='''ἅδην:''' тж. ἄδ(δ)ην adv. вдоволь, вволю, досыта ([[ἔδμεναι]] Hom.; ἐμπιμπλάμενοι σίτων Plat.): ἅ. ἐλάσαι πολέμοιό τινα Hom. измучить кого-л. битвой; ὡς ἅ. [[εἶχον]] κτείνοντες Her. когда они вволю натешились резней; [[ἐπειδὴ]] τῶν τοιούτων ἅ. Plat. когда мы вдоволь наговорились об этом; ἅ. ἔχουσιν [[ἡμῖν]] οἱ λόγοι Plat. довольно с нас слов; [[ἐπεὶ]] τούτων ἅ. εἶχε Plut. когда ему это надоело.